quote:Probeer alles over je heen te laten komen en gewoon lekker genieten (zeg ik nu zo heerlijk makkelijk vanachter mijn computertje).
Op woensdag 26 juni 2002 22:49 schreef E.T. het volgende:
aaaaarrrrgghhhhhSTRESSSSS!!!!!!!
Hoe kan ik nou in godsnaam slapen vannacht???
*nagels af wil kluiven*
Shitneppers... dat kluift niet lekker..
haotiruavbsnzdvbae nvo
lucht ook al niet op ..
Hele fijne dag!
quote:Watje, zie je mij stressen?
Op woensdag 26 juni 2002 22:49 schreef E.T. het volgende:
aaaaarrrrgghhhhhSTRESSSSS!!!!!!!
Hoe kan ik nou in godsnaam slapen vannacht???
*nagels af wil kluiven*
Shitneppers... dat kluift niet lekker..
haotiruavbsnzdvbae nvo
lucht ook al niet op ..
Ik hou van jou, jij van mij en er komen alleen mensen die het beste met ons voorhebben
quote:Nou, da's ook raar Yppy. De meesten vragen hoe de ceremonie was of zelfs de bruidsnacht, maar iemand die vraagt hoe de laatste nacht voor het trouwen gaan was ....
Op donderdag 27 juni 2002 06:25 schreef YPPY het volgende:
en? en? en? hoe was het????????
quote:
Op donderdag 27 juni 2002 07:22 schreef Barb het volgende:[..]
Nou, da's ook raar Yppy. De meesten vragen hoe de ceremonie was of zelfs de bruidsnacht, maar iemand die vraagt hoe de laatste nacht voor het trouwen gaan was ....
![]()
neeheee, ik bedoel natuurlijk het trouwen enzo. Ze lezen dit vast niet meer voor HET moment en anders vergeet ik het weer te vragen.
We willen natuurlijk wel alles horen!
quote:nananananaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Op donderdag 27 juni 2002 08:11 schreef YPPY het volgende:[..]
neeheee, ik bedoel natuurlijk het trouwen enzo. Ze lezen dit vast niet meer voor HET moment en anders vergeet ik het weer te vragen.
Ja we hebben lekker geslapen, drinken nu een bakkie koffie.
Dan komt de kapster voor Eloïse.
quote:Ben ik toch te vroeg.
Op donderdag 27 juni 2002 08:38 schreef Swetsenegger het volgende:[..]
nananananaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Ja we hebben lekker geslapen, drinken nu een bakkie koffie.
Dan komt de kapster voor Eloïse.
Nou ja, als jullie maar een leuke dag hebben.
Dit is de eerste keer dat ik in dit topic keek, gewoon niet geinteresseerd. Totdat het bij mij ook een issue werd
Maar dan lees ik bijvoorbeeld onderstaande reacties ...
quote:
Op dinsdag 18 juni 2002 18:52 schreef Kleintje het volgende:
Vrijdag nog 9 maanden.
Bizar hoe lang het nog duurt.
Maar... toen mijn lief me vroeg was het nog 18 maanden en 21 dagen, dus we zijn ruim over de helft!
quote:... en dan denk ik: "Hoe krijg je het voor elkaar zo lang erover te doen?"
Op donderdag 20 juni 2002 12:27 schreef Elegantly Wasted het volgende:
[..]Het begint nu bij mij toch ook wel te kriebelen, met nog ruim 9 maanden te gaan. Als Dutchie's verhaal lees, en hoeveel zij ervan genoten heeft komt er bij mij slechts 1 gedachte op: ik wil ook, ik wil ook, ik wil ook!!!
[..]
Ik weet dat het met mij wel erg snel is gegaan: 18 april jl. zag ik haar voor het eerst (verhaal apart), door allerlei omstandigheden was onze eerste avond uit pas 9 mei. Na vier-vijf dagen wist ik al dat ik de rest van mijn leven met haar zou delen, maar heb me nog twee weken weten in te houden met het stellen van "De Vraag". Zij heeft mij tien dagen laten wachten op het antwoord (zij wilde eerst dat ik haar moeder zou ontmoeten die al voordat wij elkaar kenden een bezoek had gepland, zij woont nl. in het buitenland) en toen hebben we een datum geprikt: 8 augustus, hetgeen we door de beschikbaarheid van onze voorkeurslocatie maar naar 7 augustus hebben verschoven.
Ik heb al moeite met de 5 weken en 6 dagen die ik nu nog moet wachten, maar ik zou werkelijk horrendol worden van anderhalf jaar! Waarom zo lang wachten als je de beslissing al hebt genomen?
Misschien even aantekenen dat het hier niet gebruikelijk is om te gaan samenwonen voordat je trouwt, in ieder geval niet binnen de kringen waarin wij ons bewegen.
[Dit bericht is gewijzigd door SilkTie op 27-06-2002 09:07]
quote:Heeft met name met de planning te maken. Sommige locaties of bands of wat dan ook moet je ver van tevoren bespreken. En stiekum is het ook wel weer leuk om die voorpret te hebben. Voor je het weet is die dag nl. voorbij, vliegt gewoon. De periode er omheen maakt het zeker nog bijzonder.
Op donderdag 27 juni 2002 09:01 schreef SilkTie het volgende:
ET en Swets, van harte vandaag!Dit is de eerste keer dat ik in dit topic keek, gewoon niet geinteresseerd. Totdat het bij mij ook een issue werd
Maar dan lees ik bijvoorbeeld onderstaande reacties ...
[..]
[..]... en dan denk ik: "Hoe krijg je het voor elkaar zo lang erover te doen?"
Ik weet dat het met mij wel erg snel is gegaan: 18 april jl. zag ik haar voor het eerst (verhaal apart), door allerlei omstandigheden was onze eerste avond uit pas 9 mei. Na vier-vijf dagen wist ik al dat ik de rest van mijn leven met haar zou delen, maar heb me nog twee weken weten in te houden met het stellen van "De Vraag". Zij heeft mij tien dagen laten wachten op het antwoord (zij wilde eerst dat ik haar moeder zou ontmoeten die al voordat wij elkaar kenden een bezoek had gepland, zij woont nl. in het buitenland) en toen hebben we een datum geprikt: 8 augustus, hetgeen we door de beschikbaarheid van onze voorkeurslocatie maar naar 7 augustus hebben verschoven.
Ik heb al moeite met de 5 weken en 6 dagen die ik nu nog moet wachten, maar ik zou werkelijk horrendol worden van anderhalf jaar! Waarom zo lang wachten als je de beslissing al hebt genomen?
Misschien even aantekenen dat het hier niet gebruikelijk is om te gaan samenwonen voordat je trouwt, in ieder geval niet binnen de kringen waarin wij ons bewegen.
Maar welke 'kringen' begeef jij je dan?
quote:Modern orthodoxe Joodse mensen in Israel.
Op donderdag 27 juni 2002 12:31 schreef dutchie het volgende:[..]
Maar welke 'kringen' begeef jij je dan?
En dan moet je niet die mensen zien die geheel in het zwart lopen (de Staphorst-variant, bepaald niet modern te noemen) of de mensen die met hele grote keppels rondlopen met een geweer om de schouders (beiden zeer kleine groepen, maar die doen het goed voor de camera's).
Onze vrienden, net zoals wij, zijn academisch gevormd, deels in het buitenland, deels in Israel. Kennen de wereld en zijn er niet bang voor, kijken kritisch naar alles ook naar onszelf, en slagen er naar ons gevoel goed in een combinatie te vinden in de eeuwenoude regels en het moderne leven.
Een van die eeuwenoude regels die het moderne leven niet in de wegstaan en dus best bewaard kan blijven is het niet samenwonen voor het huwelijk.
En op zich heb ik daarmee absoluut geen moeite, het maakt van het geheel meer dan 'alleen maar' een officiele status geven aan een bestaande situatie (ik zet het even erg simplistisch neer, ik weet ook wel dat het niet zo eenvoudig is als het lijkt).
quote:Hoe krijg JIJ het voor elkaar om zo belachelijk snel te weten of je de rest van je leven met die persoon wil doorbrengen? En hoeft er bij jullie niets gepland te worden of zo?
Op donderdag 27 juni 2002 09:01 schreef SilkTie het volgende:
... en dan denk ik: "Hoe krijg je het voor elkaar zo lang erover te doen?"<knip>
Ik heb al moeite met de 5 weken en 6 dagen die ik nu nog moet wachten, maar ik zou werkelijk horrendol worden van anderhalf jaar! Waarom zo lang wachten als je de beslissing al hebt genomen?
quote:En mag ik dan aantekenen dat ik samenwonen na 5 weken en 6 dagen precies zo hoogst ongebruikelijk vindt?
Misschien even aantekenen dat het hier niet gebruikelijk is om te gaan samenwonen voordat je trouwt, in ieder geval niet binnen de kringen waarin wij ons bewegen.
Nou VRAAG ik je?????
Morgen zijn we één week getrouwd.... Het was allemaal perfect. Het weer was mooi, ik voelde me een prinsesje, de ambtenaar van de burgerlijke stand was fantastisch, het eten was lekker en het feest was super. We zitten nu vol spanning te wachten op de foto's.... Ik hoor altijd van mensen dat ze door de spanning en de emoties heel veel van hun trouwdag hebben gemist, maar bij mij was dat gelukkig helemaal niet zo. Ik heb er met volle teugen van genoten
Het uitgebreide verslag laat ik lekker aan jullie zelf over. Maar ik wou toch wel eventjes zeggen dat ik enorm genoten heb en bedankt dat ik erbij mocht zijn
quote:Sorry hoor, maar misschien is het makkelijk als je deeltje 1 tot en met hier nog eens doorleest.
Op donderdag 27 juni 2002 09:01 schreef SilkTie het volgende:
... en dan denk ik: "Hoe krijg je het voor elkaar zo lang erover te doen?"Ik weet dat het met mij wel erg snel is gegaan: 18 april jl. zag ik haar voor het eerst (verhaal apart), door allerlei omstandigheden was onze eerste avond uit pas 9 mei. Na vier-vijf dagen wist ik al dat ik de rest van mijn leven met haar zou delen, maar heb me nog twee weken weten in te houden met het stellen van "De Vraag". Zij heeft mij tien dagen laten wachten op het antwoord (zij wilde eerst dat ik haar moeder zou ontmoeten die al voordat wij elkaar kenden een bezoek had gepland, zij woont nl. in het buitenland) en toen hebben we een datum geprikt: 8 augustus, hetgeen we door de beschikbaarheid van onze voorkeurslocatie maar naar 7 augustus hebben verschoven.
Ik heb al moeite met de 5 weken en 6 dagen die ik nu nog moet wachten, maar ik zou werkelijk horrendol worden van anderhalf jaar! Waarom zo lang wachten als je de beslissing al hebt genomen?
Misschien even aantekenen dat het hier niet gebruikelijk is om te gaan samenwonen voordat je trouwt, in ieder geval niet binnen de kringen waarin wij ons bewegen.
Wat denk je? Dat wij niet naar de dag verlangen? Dat jij daar uniek in bent?
Ik denk eerder dat je uniek bent om iemand zo verschrikkelijk snel te vragen. Ik denk dat ik mijn vriend niet serieus had genomen als hij het al zo verschrikkelijk snel had gevraagd.
Niet dat het je wat aangaat, maar goed, ik ben de goedheid zelve dus ik vertel het nog maar een keer.
Ik ben ruim 4 jaar ziek geweest. Diverse ups en downs. En op die manier wilde ik niet trouwen. Wilde eerst stabiel zijn zodat ik de dag ook zou meemaken. Een vriendin van ons is vorig jaar 8 mei getrouwd en die heeft de helft niet meegemaakt omdat ze zich niet lekker voelde en gezien mijn ziekte zat dat er bij mij ook in. Dat wil ik dus niet.
Ben nu een stuk gezonder en ik sta een stuk sterker in mijn schoenen.
Daarbij moesten we ook nog sparen voor de bruiloft. Daar was het nooit van gekomen doordat ik amper een baan had door mijn ziekte!
31 augustus ben ik ten huwelijk gevraagd.
In september hebben we de datum bepaald.
In december zijn we gaan nadenken hoe we het wilden gaan doen. We hebben dus 3 maanden gehad om te kijken of het met mijn gezondheid echt zo ging als we hadden gehoopt en wat de artsen verwachten. Als dat niet zo was dan hadden we het uitgesteld, bepaald om het anders te vieren of juist naar voren geschoven. Maar alles ging goed dus zijn we vanaf december begonnen om ons te oriënteren naar de mogelijkheden en te kijken naar de kosten zodat we een budget konden bepalen.
Nu is het dus nog maar 9 maanden.
Het voordeel is dat je alles op je gemak kan uitzoeken, je leeft er echt naartoe en je krijgt geen gevoel dat je alles in 1 keer moet regelen, dat je geen fouten mag maken, dat je direct een keuze moet maken en je kan van iedere kleine stap weer genieten.
De een regelt alles in 2 weken, de ander in 18 maanden. Het belangrijkste is dat je JA gaat zeggen en gelukkig bent/wordt!
quote:Dat wilde ik ook maar zeggen!
Op donderdag 27 juni 2002 18:30 schreef Kleintje het volgende:
De een regelt alles in 2 weken, de ander in 18 maanden. Het belangrijkste is dat je JA gaat zeggen en gelukkig bent/wordt!
Ik zal, in deze herkansing, nog eens uitleggen waarom die post me zo in het verkeerde keelgat schoot.
EW schrijft dat ze de kriebels krijgt en er ontzettend zin in heeft. SilkTie reageert daarop met: "... en dan denk ik: "Hoe krijg je het voor elkaar zo lang erover te doen?".
Het is duidelijk dat deze persoon niet gelezen heeft dat EW familie heeft in twee landen. Daarnaast bevalt het toontje me niet. Als je zo'n post van EW leest kun je ook glimlachen en haar feliciteren met haar aanstaande huwelijk.
En verder SilkTie: om een beetje leuke locatie te hebben op je huwelijk moet je hier een aardige tijd van te voren reserveren. Misschien is dat in Jeruzalem anders, dat weet ik niet.
En ook nog: ik vind dus zowel samenwonen als trouwen na zes weken veel te snel.
wat een prachtige dag om te trouwen en wat zagen jullie er stralend uit. Ik heb erg gelachen om "het prikbord" van de ambtenaar en enorm gehuild bij de prachtige speech en gebaar van je vader en Simone.
Een dag met een lach en een traan en een dag die jullie nooit meer zullen vergeten.
Ook namens Jeroen en Eva nog heel veel geluk samen en bedankt voor de uitnodiging.
quote:Ach ja de een wil veel poespas en de ander niet he.
Op donderdag 27 juni 2002 18:30 schreef Kleintje het volgende:De een regelt alles in 2 weken, de ander in 18 maanden. Het belangrijkste is dat je JA gaat zeggen en gelukkig bent/wordt!
wijzelf zijn ook met bescheiden aantal mensen getrouwd en een boot gehuurd waar we alleen met familie mee weg zijn geweest.
Wij wilden geen groot feest vanwege het feit dat ik rugpatiente ben en dat toch nooit overgaat en ten 2e omdat we het er niet voor over hadden zoveel geld ervoor te besteden.
Dat hebben we nu in ons huis gestoken.
[Dit bericht is gewijzigd door berney op 27-06-2002 21:40]
een verslag:
'smorgens lekker de kapper thuis laten komen. Jeroen vreselijk laten schrikken met Carmensetkrullers in m'n haar, getoupeerd afro-kapsel.. "komt dit nog goed???"
De mensen die hier in de buurt wonen kwamen om half 12 bij ons verzamelen en achter elkaar aan richting Hoorn.
Daar eerst naar het ziekenhuis om mijn vader op te halen. NOg wat problemen om zijn stropdas goed te krijgen.. We konden op weg. Ondertussen waren in 't ziekenhuis ook alweer mensen aangesloten. Pa in de rolstoeltaxi gehesen en op weg naar 't Westfries Museum. Ik zag de eerste fokkers al wachten
Een hele leuke ceremonie, de ambtenaar had goed opgelet hoe wij elkaar ontmoet hadden en dat werd nog even leuk in de speech naar voren gebracht. Natuurlijk ook de nodige aandacht voor mijn vader. De man straalde
(bijna nog erger dan ikzelf)
Na afloop van de ceremonie, met z'n allen naar een apart zaaltje in het museum. Tijd voor champagne!!
Een speech van m'n vaders vriendin heeft volgens mij niemand met droge ogen aangehoord.
Daarna m'n vader met z'n vriendin terug naar 't ziekenhuis, wij naar 't restaurant.
Koffie met bruidstaart, hierna ff lekker aan de borrel. En dan een BBQ-buffet!
Nog een leuke verassing, de zus van m'n ex kwam nog even langs een met mooie bos bloemen van de familie.
Als afsluiter de bruidssuite geboekt. Viel ietwat tegen. Gewoon een hotelkamer.. we kregen dan wel champagne en bloemen. Maar in ieder geval wel lekker dat we niet nog een uur in de auto hoefden te zitten. Ik heb alleen niet zo geweldig geslapen dus ik ben nog steeds doodop.. dat ga ik zo maar ff inhalen
En nu zitten jullie natuurlijk allemaal te wachten op de foto's..
Er staan er meer op onze homepage
Hier even twee:
-edit-url aangepast en foto's bijgevoegd op onze site
[Dit bericht is gewijzigd door mrs.Swetsenegger op 28-06-2002 23:40]
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |