De KikkerEen kikker is een amfibie. Een amfibie is een diersoort die zowel op het land als in het water leeft. Amfibieën komen voort uit de vis ongeveer 345 miljoen jaar geleden en leefden wel 50 miljoen jaar eerder dan reptielen.
Een pad en een salamander zijn ook amfibieën. Een pad leeft meer op het land dan in het water en heeft een droge wrattige huid. Een kikker zit vaker in of bij het water en heeft een meer natte en gladde huid. Het verschil van de huid is dan ook eigenlijk het enige verschil tussen een pad en een kikker. Een salamander is natuurlijk heel anders van vorm. Hij lijkt een beetje op een hagedis en leeft alleen maar in het water tijdens de voortplanting.
Een kikker heeft korte voorpoten en lange achterpoten. De lange achterpoten helpen de kikker om goed te kunnen springen en zwemmen. Een kikker heeft geen staart, geen vacht, veren of schubben en geen nek. Wel heeft hij een grote kop met grote ogen zodat hij zijn prooi goed en zijn vijanden op tijd kan zien.
De paringDe paartijd van de bruine kikker valt in het vroege voorjaar, april - mei. De groene kikker begint een maand later. In deze tijd komt de mannetjeskikker vaak als eerste uit zijn winterslaap te voorschijn.
Hij gaat op pad naar de plas. Als hij bij de plas is aangekomen, begint hij te kwaken. Het is net een koor van kwakertjes. Hij kwaakt om de vrouwtjeskikkers naar de plas te lokken voor de paring.
![kikkerdril.jpg]()
Het vrouwtje komt een paar dagen later uit haar winterslaap. Als zij wakker wordt gaat ze meteen het water in. Als zij het water in komt, klinkt het gekwaak van de mannetjes harder op en als zij dan een mannetje voorbij gaat, klautert het mannetje op haar rug en pakt haar met zijn voorpootjes stevig vast onder haar okseltjes. Hij laat haar dan voorlopig niet meer los. Bovenop elkaar dobberen zij een tijdje in het water rond. Dan maken ze een koprol en zet het vrouwtje haar eitjes af.
Het mannetje bevrucht de eitjes meteen. Hij spuit zijn zaad over de eitjes heen.
De meeste vrouwtjes zetten ongeveer 2.500 eitjes af. Deze eitjes noemen we kikkerdril omdat elk eitje is ingepakt in een doorzichtig geleiomhulsel en het er heel drillerig uitziet. Deze eitjes zijn zo ingepakt om ze te beschermen tegen beschadiging. Tegelijkertijd werkt het dril ook als een soort lens, waardoor de zonnewarmte op het groeiende eitje geconcentreerd wordt. Dit is heel belangrijk want het vrouwtje zorgt verder niet meer voor haar eitjes. Ook het mannetje is na de paring meteen verdwenen. Zij verlaten de plas om de zomer op het land door te brengen. Wel probeert het vrouwtje haar eitjes op een zo veilig mogelijke plaats achter te laten waar veel zon komt.
De MetamorfoseMetamorfose betekent letterlijk gedaanteverandering en dus is de metamorfose van een kikker de ontwikkeling van eerst een eitje tot een kikkervisje, en dan van kikkervisje tot een kikker. Hoe lang het duurt voor een kikkervisje uit het eitje komt, hangt vooral af van de temperatuur van het water. Als het water warm is, dus als het al vroeg in het jaar mooi weer is, komen de eitjes sneller uit, maar gemiddeld duurt het ongeveer 3 weken.
Als een kikkervisje na ongeveer 3 weken uit zijn eitje komt, is het natuurlijk nog heel klein. Het is dan meer een larfje dan een visje. Het heeft alleen nog maar een zuignapje, waarmee het zich vastzuigt aan een waterplant of aan het dril waar hij uit gekomen is.
Een paar dagen later wordt het meer een visje en krijgt het een mondje en oogjes en het staartje is dan ook sterk genoeg om te zwemmen. Het visje eet alleen maar algen die hij met zijn scherpe tandjes van de waterplanten schraapt.
![kikkerlarf.jpg]()
Langzaam verandert de vorm van het kikkervisje. Het kikkervisje krijgt eerst achterpootjes, dan voorpootjes. Als laatste krijgt het een kortere darm en vervangen longetjes zijn kieuwen. Ook verdwijnt zijn staartje. Dan is het plantenetertje een vleesetertje geworden.
Het kikkertje moet nu steeds naar het wateroppervlak gaan om adem te halen, omdat hij geen kieuwen meer heeft om onder water adem te halen.
Een paar dagen later gaan de kikkertjes op het land wonen.
Vijanden van de kikker.Een kikker moet goed uitkijken, want overal zijn er vijanden.
Als kikkervisje zijn de grote natuurlijke vijanden: vissen, salamanders, libellenlarven, roofkevers en watertorren. Allemaal eten ze kikkervisjes. Als hij volwassen is, zijn de natuurlijke vijanden: reigers, ooievaars en snoeken.
Wat eten kikkers? Een volwassen kikker is een vleeseter. Hij eet allerlei verschillende soorten insecten, spinnen, slakken en kleine zoogdieren. Ook eet een kikker zijn kleinere soortgenoten op. Een kikkervisje eet alleen maar algen en is dus een planteneter.
Een kikker eet zoveel als er te eten is, omdat hij nooit zeker weet of er later ook nog voedsel is. Kikkers grijpen vooral diertjes die op de grond rondscharrelen. Ze kunnen ook voorbijvliegende insecten zo maar uit de lucht plukken. Kikkers zijn fantastische roofdieren en eten alles wat beweegt en alles wat niet te groot is om door te slikken.
Zelf kikkervisjes en kikkers ontwikkelenIn veel te kleine bakjes met dril overleeft geen enkel kikkervisje het. Om te beginnen staat het bakje vaak te warm. Zorg dus voor een ruime bak.(bv een Faunabox) Het water moet algen bevatten. De kikkers leggen hun eitjes op plaatsen waar algen aanwezig zijn. Ze ruiken dit van grote afstand! Kikkervisjes voeden zich namelijk met algen.
![Kikkerdril1030.jpg?t=1271522536]()
Haal om te beginnen water uit het kanaal (of de sloot etc) hier zit namelijk al alg in. Doe dit in een grote bak en zet deze in de zon dan zullen zich vanzelf meer algen ontwikkelen. Daarna uit de zon (warmte) halen. Een paar dagen later kun je hier de kikkerdril of kikkervisjes in doen.
Uit het dril komen Donderkoppen (kikkervisjes), in een overbevolkte bak happen de de visjes naar adem omdat er niet genoeg zuurstof in het ater zit. Zorg er dus voor dat er niet teveel donderkopjes in een bak zitten. Ververs regelmatig een deel van het water en ruim de dode visjes op. Zorg dat het water koel blijft, te warm water is dodelijk. Zorg ook voor waterplantjes en voor zuurstof, want zuurstofgebrek is de eerste doodsoorzaak.
Verder vergeten heel veel mensen dat de kieuwen verdwijnen als de pootjes verschijnen, de kikkervisjes moeten dan op land kunnen. Zorg dus voor zand en een stuk (drijvend) hout in de bak! Anders zullen ze het niet overleven.
Een kikkervisje eet in het begin dus vooral algen en dode plantaardige en dierlijke delen, die in het water zweven. Als de metamorfose begonnen is eet het ook kleine diertjes zoals watervlooien en muggelarven. Een volwassen kikker is een vleeseter. het is een fantastisch roofdier dat alles eet wat beweegt en wat niet te groot is om in te slikken. Hij eet allerlei verschillende soorten insecten, krekels, spinnen en slakken.
Bestudeer dus eerst wat er allemaal nodig is om dit project tot een goed einde te brengen, dat maakt het veel leuker!
Vorige topic kikkerdril al gespot ?
[ Bericht 48% gewijzigd door Adolecens op 11-04-2011 09:18:16 ]