DumDaDum | donderdag 7 april 2011 @ 00:21 |
Sinds ~1950 worden de electromagnetische kracht, de zwakke kernkracht, de sterke kernkracht en zwaartekracht tot de fundamentele natuurkrachten gerekend. Rond dat jaar werd namelijk de QCD-theorie geintroduceerd, waarmee de sterke kernkracht als laatste aan het palet werd toegevoegd. Het ziet er naar uit dat hier spoedig verandering in komt. Het gonst namelijk van de geruchten over de ontdekking van een mogelijk nieuwe natuurkracht. Een ding is zeker, het is niet het Higgs-boson wat is gevonden. Want waar het Higgs-boson zou passen binnen het theoretisch raamwerk wat is uitgedacht, vraagt deze kracht cq interactie om een nieuwe verklaring. Spannend ![]() Discussieer hier verder.... [ Bericht 0% gewijzigd door DumDaDum op 07-04-2011 00:39:06 ] | |
MouzurX | donderdag 7 april 2011 @ 00:39 |
Sommige hopen op een anti-gravitron. | |
eight | donderdag 7 april 2011 @ 00:51 |
Wat mij opvalt is dat ze een behoorlijke slag om de arm houden met deze nieuwe ontdekking: "It is too early to say for sure what the Fermilab team has observed. On the one hand, there is clear evidence for something unexplained, and on the other, there is a long list of alternative explanations for what might be causing this subtle observation "The new discovery "is decaying in normal quarks,It has different features" Wat zijn die different features dan? Hoe ik het nu lees is men op iets onverklaarbaars gestuit maar men weet niet precies wat het is en of de gegevens wel juist zijn. | |
Almeisan | donderdag 7 april 2011 @ 02:14 |
Dit soort artikelen zou men eigenlijk nog niet in de media moeten posten. Daar heeft men niets aan en mensen krijgen er alleen maar een verkeerd en slechter beeld door. | |
Asphias | donderdag 7 april 2011 @ 03:16 |
ik hoop dat ik nu geen onzin loop te roepen, volgens mij zit het zo maar ik heb me er atm niet in verdiept. maar simpel gezegd, een nieuw deeltje zoals het higgs deeltje vervalt zo snel, dat het deeltje zelf niet te meten is. het vervalt echter in andere deeltjes, en aan de snelheid en richting enzo van deze deeltjes is wel te zien wat voor deeltje ze precies uit vervallen zijn. en wetenschappers weten welke deeltjes hoe moeten bewegen na verval van een higgs deeltje. dat is nu niet het geval, want het deeltje vervalt in 'normale quarks', in plaats van andere shit erbij. dat betekend dat er iets nieuws onbekends is gevonden, maar het duurt nog wel even voor ze precies kunnen zeggen wat het was, want dat is moeilijk af te leiden van de resultaten. er speelt nog veel meer mee, maar dit is ongeveer wat ze bedoelen. | |
Farenji | donderdag 7 april 2011 @ 03:20 |
| |
meth1745 | donderdag 7 april 2011 @ 05:20 |
Ze zullen hun redenen hebben.
| |
Viro | donderdag 7 april 2011 @ 06:29 |
geweldige voorbeeld ![]() | |
katerwater | donderdag 7 april 2011 @ 07:45 |
Dat verklaart veel. | |
Oud_student | donderdag 7 april 2011 @ 08:41 |
Is het subsidie tijd op het Fermi-lab ? | |
Verrekijker | donderdag 7 april 2011 @ 10:46 |
Humor. Higgs exit, als dit klopt. Waarom ben ik niet verrast... En Haushofer, je stelde dat er zo weinig handvatten waren om een alternatief voor de snaartheorie te bedenken. Man, het standaardmodel schudt op zijn grondvesten. Al jaren. Voor wie dat al niet doorhad door bijv. de asymmetrie van de zwakke kernkracht. [ Bericht 35% gewijzigd door Verrekijker op 07-04-2011 11:19:01 ] | |
PeeJay1980 | donderdag 7 april 2011 @ 11:11 |
Want? Het voegt hooguit het 'help-wij-hebben-subsidie-nodig!' deeltje toe. Maar ben het met je eens, het is geen verrassing dat een onderzoekslab waar eind dit jaar de stekker uitgaat, vlak voor het einde met een revolutionaire ontdekking komt. NASA heeft dezelfde trekjes. | |
Verrekijker | donderdag 7 april 2011 @ 11:18 |
Humor, want Moeder Natuur schopt weer eens de gevestigde theorieën van een groepje arrogante wetenschappers omver. Vooral de snaarjongens zullen hem knijpen nu, harf harf harf. | |
Haushofer | donderdag 7 april 2011 @ 11:20 |
Waarom? Als die 5e kracht er daadwerkelijk is, en beschreven kan worden als een ijktheorie met massaloze bosonen is er niks aan de hand lijkt me. Als de bosonen massief zijn kun je er een Higgsmechanisme tegenaan gooien. Het aantal vrijheidsgraden tellende zal dat waarschijnlijk impliceren dat je meerdere Higgsmultipletten nodig hebt. De reden waarom mensen menen dat er een Higgsdeeltje is, is omdat de elektrozwakke kracht 3 van de 4 vrijheidsgraden van het Higgsveld "opeet", en dus eentje overlaat. ? Men weet al decennia lang dat het standaardmodel slechts een effectieve theorie is. Eén van de grote verrassingen is nou juist dat het SM het zo lang heeft volgehouden, en dat de theorie zelfs bij hele hoge energieën de goede voorspellingen lijkt te doen ![]() En welke "asymmetrie" bedoel je? Pariteitsschending? | |
Haushofer | donderdag 7 april 2011 @ 11:21 |
Kun je dit soort uitspraken ook concreet maken? Ijktheorieën construeer je in snaartheorie via braanconstructies, en in supergravitatiemodellen door een deel van je symmetrieën te ijken (dit doet men de laatste jaren via de zogenaamde "embedding tensor"). Zoals ik zei, als deze kracht echt bestaat en het kan beschreven worden via een SU(N) ijkgroep, dan kan deze kracht toch prima beschreven worden met snaartheorie en supergravitatie? Maar dat is toch juist wat wetenschap zo mooi maakt? Je doet net alsof fysici dit als een groot drama zullen ervaren. In tegendeel, juist! ![]() [ Bericht 21% gewijzigd door Haushofer op 07-04-2011 15:59:07 ] | |
Haushofer | donderdag 7 april 2011 @ 11:23 |
Lijkt het wel op ![]() ![]() | |
PeeJay1980 | donderdag 7 april 2011 @ 11:31 |
Tuurlijk, want die theorieën zijn ineens volledig onjuist en beschrijven/verklaren/voorspellen niets meer ![]() Ze moeten wellicht aangepast/uitgebreid worden. Niets mis mee. Zo werkt wetenschap. Het is zelfcorrigerend. Deze 'ontdekking' is immers ook door wetenschappers gedaan en niet door een crackpot op zolder. | |
Haushofer | donderdag 7 april 2011 @ 12:20 |
Heb nog even gekeken, maar het lijkt toch wel serieus te zijn. De resultaten zijn 3 sigma ("evidence"), en het lijkt me niet dat Fermilab dat zomaar uitbrengt, zeker gezien LHC. In die zin is het ook niet echt met de NASA te vergelijken. Er wordt van een "ontdekking" gesproken als het effect 5 sigma is. Overigens, Verrekijker meent dat dit problemen geeft voor snaartheorie. Dat heeft hij flink mis; verschillende supergravitatie modellen, en daarmee ook snaartheorie, voorspellen talloze nieuwe deeltjes, waaronder zogenaamde Z'-bosonen. Ik denk dat veel supergravitatie- en snaartheoretici behoorlijk blij zouden kunnen worden van deze nieuwe ontdekking, mocht het kloppen ![]() De reden is zogenaamde anomalie-cancellatie, een consistentie die je eist wanneer je kwantiseert. In 10 dimensies zorgt het Green-Schwarz mechanisme hiervoor (wat de eerste supersnaarrevolutie ontketende), en wanneer je naar 4 dimensies compactificeert behoud je in het algemeen deze anomalie cancellatie. Dit soort constructies introduceren extra U(1) factoren in je theorie, die corresponderen met nieuwe vectorbosonen (Z'-bosonen, hoewel me niet helemaal duidelijk is wanneer deze term precies gebruikt wordt). Voor een lijst met wat referenties (vrij willekeurig, ben niet thuis in dit vakgebied) kun je hier op spires kijken. Voor N=1 supergravitatie kun je dit soort constructies ook doen via zogenaamde "gegeneraliseerde Chern-Simons termen" aan je actie toe te voegen, en N=1 is natuurlijk voor fenomenologen erg interessant omdat dit chirale theorieën beschrijft (zie bv hier). Dus nu ik er over nadenk: hoe in hemelsnaam denkt Verrekijker dat dit negatief voor snaartheorie uitpakt? Als snaartheoreet zul je, wanneer deze kracht echt bestaat, eindelijk een nieuw deeltje aanschouwen wat niet door het standaardmodel voorspeld is, maar wel door extensies ervan! ![]() [ Bericht 1% gewijzigd door Haushofer op 07-04-2011 16:00:33 ] | |
Haushofer | donderdag 7 april 2011 @ 12:27 |
Wat dit voor het Higgsmechanisme betekent is me nog niet helemaal duidelijk overigens, maar die artikelen waarnaar ik linkte laten zogenaamde "Stückelberg mechanismes" zien waarin axionen (scalaire deeltjes met shift-invariantie die voortkomen uit compactificatie via je vormvelden) voorkomen en voor massatermen kunnen zorgen. Maar zoals ik zei: er is volgens mij geen directe tegenspraak met het Higgsmechanisme; wellicht dat het uitgebreid moet worden, maar dat is niet bepaald een grote verrassing lijkt me. Dat doet het Minimal Superymmetric Standard Model (MSSM) ook al. [ Bericht 3% gewijzigd door Haushofer op 07-04-2011 13:19:09 ] | |
oompaloompa | donderdag 7 april 2011 @ 12:33 |
zijn die sigmas gewoon standaardafwijkingen op de verwachtte normaalkromme? Hoe vaak komt het voor dat ruis / slechte metingen zulke 3-sigma resultaten verklaren i.p.v. een echte nieuwe vinding? | |
Haushofer | donderdag 7 april 2011 @ 13:18 |
Ja, volgens mij wel ![]() Ik kan zo geen lijst geven, maar ik heb van meerdere mensen gehoord dat 3-sigma resultaten vaker loos alarm bleken te zijn. Dus op naar de 4-sigma, zou ik zeggen ![]() Een andere anomalie van het standaardmodel (in de wetenschappelijke zin van het woord) is de T-Tbar asymmetrie gemeten in top quark paar productie. [ Bericht 14% gewijzigd door Haushofer op 07-04-2011 13:25:01 ] | |
oompaloompa | donderdag 7 april 2011 @ 13:26 |
Ja voor mij als leek is zo'n 3-sigma nogal moeilijk te interpreteren. 3-sigma is een kans van < .01, maar zolang je niet weet wat de ratio vals alarm - echte vinding is, kun je die kans nog steeds niet interpreteren. Beetje vergelijkbaar met dat bekende wiskundige aids-test raadsel die ik dus nu niet gevonden krijg -.-, baseline neglect als het ware.. | |
meth1745 | donderdag 7 april 2011 @ 13:35 |
Vraagje van een leek: houden die verschillende theorieën al rekening met donkere materie en donkere energie? | |
meth1745 | donderdag 7 april 2011 @ 15:11 |
zoiets als test is 99% nauwkeurig, 1 op 10000 heeft aids, kans dat iemand met een positieve test echt aids heeft is 1%? Dat lijkt de a priori kans wel erg klein te maken. ![]() | |
Odysseuzzz | donderdag 7 april 2011 @ 16:51 |
| |
Haushofer | vrijdag 8 april 2011 @ 01:19 |
Ik ben nog steeds benieuwd naar concrete onderbouwing van Verrekijker, maar ik kan em op dit moment wel aanraden om wat minder in termen van "wij de visionairen VS de gevestigde, vastgeroeste wetenschap" te denken. Die laatste paar reacties sloegen de plank toch behoorlijk mis, en lijken vooral misplaatste onderbuikgevoelens te zijn. Ik zou bijna zeggen: kom es langs op een (kleine) conferentie of evenement omtrent fundamentele natuurkunde, dan kun je het wereldje es daadwerkelijk van dichtbij meemaken. Krijg je een betrouwbaarder beeld dan vanachter je beeldscherm een wetenschapsgebied proberen te ver/beoordelen. ![]() Om één van "zijn" eigen spelregels voor "visionairen" aan te halen:
[ Bericht 14% gewijzigd door Haushofer op 08-04-2011 15:49:40 ] | |
Odysseuzzz | vrijdag 8 april 2011 @ 01:22 |
![]() | |
DumDaDum | vrijdag 8 april 2011 @ 09:45 |
Het betreffende onderzoeksrapport is getiteld "Invariant Mass Distribution of Jet Pairs Produced in Association with a W boson in ppbar Collisions at sqrt(s) = 1.96 TeV" en staat hier: arXiv:1104.0699v1 Grafiekje met de 'bump' die duidt op het nieuwe deeltje: ![]() | |
Haushofer | vrijdag 8 april 2011 @ 12:27 |
Zal kijken of ik hier wat info over kan vinden, ik ben hier ook niet zo thuis in. | |
Agno | vrijdag 8 april 2011 @ 12:46 |
Dit vond ik een hele duidelijke uitleg van de 'vondst': http://blogs.uslhc.us/a-hint-of-something-new-in-wdijets-at-cdf | |
oompaloompa | vrijdag 8 april 2011 @ 13:53 |
Die inderdaad. En ja ben bang dat de kans inderdaad heel erg klein is ![]() Had wel zin in wat nieuws ![]() Cool, wil weten of ik excited moet zijn, of dat de kans op iets echt nieuws nog steeds zo klein is dat ik, naast de thread volgen, niet te veel moet verwachten ![]() | |
Agno | vrijdag 8 april 2011 @ 15:11 |
Lubos Motl op zijn Reference Frame is er ook nog niet echt uit: http://motls.blogspot.com/ | |
meth1745 | vrijdag 8 april 2011 @ 15:17 |
Deed me denken aan de Hubble spiegel. Een kleine krasje in de coating van een meetstaaf... | |
Montov | vrijdag 8 april 2011 @ 16:30 |
Ik niet, want hij is duidelijk een crackpot/troll. (Bankfurt?) Maar ik vind jouw reacties altijd wel erg interessant en informatief die je geeft op dergelijke simplistische figuren, hoewel het soms nog wat boven mijn pet gaat. | |
Haushofer | vrijdag 8 april 2011 @ 16:37 |
Ik zie Verrekijker zeker niet als een troll; hij heeft wel degelijk goede achtergrondkennis en leuke ideeën. 't Is alleen jammer dat die frustratie jegens de gevestigde wetenschap daar nogal es door heen schemert. Dat zie je ook bij dit bericht. Nergens voor nodig, lijkt me ![]() | |
TBNA | vrijdag 8 april 2011 @ 20:39 |
Haha, niemand hier die het wel héél toevallig vindt dat er nou net een baanbrekende ontdekking gedaan wordt op het moment dat de installatie dreigt te sluiten wegens gebrek aan fondsen van de overheid? ![]() | |
Haushofer | vrijdag 8 april 2011 @ 20:41 |
Jawel, als je het topic had gelezen had je gezien dat dat al was opgemerkt. Bovendien gaat het hier niet om een "baanbrekende ontdekking". | |
MouzurX | zaterdag 9 april 2011 @ 01:38 |
Niet? | |
Verrekijker | zaterdag 9 april 2011 @ 10:19 |
Die kracht: soit, zou kunnen. Het ontbreken van een Higgsdeeltje niet, want dan kloppen de supersymmetrie-theorieën niet, die vereist schijnen te zijn om snaartheorie te laten kloppen (althans, dacht men in 2001). http://www.scientificamer(...)does-the-higgs-boson Voor de meeste fysici is dit inderdaad a dream come true. Ik vraag me echter af of dat ook voor snaartheoretici geldt. Stel, je hebt een groot deel van je leven (de snaartheorie bestaat al zo'n veertig jaar) besteed aan een monsterachtig complex theoretisch bouwwerk, de fysische equivalent van de Sagrada Familia, en plotseling stort de intellectuele kathedraal met donderend geraas ineen. Veilig geachte onderzoeksbudgetten verdwijnen in het n-braan. Je moet je als een razende gaan verdiepen in een concurrerende theorie, waar je intellectuele tegenstanders jaren op je voor liggen. Ik zou me zomaar voor kunnen stellen dat je daar niet blij van wordt. | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 10:43 |
Nee, het resultaat is nog niet zeker genoeg om dat te zeggen ![]() | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 10:50 |
Dat zou ik moeten nakijken, maar het Higgsmechanisme is al niet strikt vereist voor het standaardmodel; er zijn ook andere methodes ontwikkeld. Dus het lijkt me eigenlijk sterk dat supersymmetrie het Higgsmechanisme persé vereist. Dat snaartheorie SUSY strikt nodig heeft. zou ik ook niet met zekerheid durven zeggen. Het is wel vaak een claim die gedaan wordt, omdat je deeltjes tegenkomt die we zover ik weet alleen in de context van SUSY kunnen begrijpen. Maar Verrekijker, ik beargumenteerde toch juist dat snaartheoretici helemaal niks te vrezen hebben van deze ontdekking? Snaartheorie en SUGRA voorspellen allerlei verschillende deeltjes; en deze ontdekking zouden we in die context heel goed kunnen begrijpen. Daarbij, ik denk dat snaartheoretici prima zouden kunnen overstappen naar een ander vakgebied. Maar ook al zou snaartheorie fenomenologisch niet deugen, dan zou het toch nog interessant zijn voor onderzoek. Eén motivatie daarvoor zou natuurlijk AdS/CFT zijn; snaartheorie zou dan een handige workingtool zijn om bepaalde theorieën bij sterke koppling te onderzoeken. Ik snap echt je punt niet, eerlijk gezegd. Daarbij, je hebt het weer over "monsterachtig complex". Zoals ik in een ander topic aanstipte: dat is een erg subjectieve uitspraak. | |
Verrekijker | zaterdag 9 april 2011 @ 11:05 |
Je hebt dus, als ik je goed begrijp, een scalair (1 vrijheidsgraad) Higgsdeeltje nodig om het Higgsveld te verklaren. Wat als er helemaal geen Higgsveld is? Dan vervalt de noodzaak voor een Higgsdeeltje. Het Higgsmechanisme is namelijk niet het enige mechanisme om te verklaren waarom deeltjes een effectieve massa hebben (vgl. onze andere discussies, en er zijn er nog meer). Het succes van het Standaardmodel is vooral het succes van de kwantumelektrodynamica, dat inderdaad ongekend groot is. Kwantumchromodynamica is veel meer ramshackle. Zelfs voor een eenvoudig systeem als een proton moet een supercomputer knarsen en piepen en zijn er zelfs nu nog discussies over de kleurlading-verdeling binnen een proton. Ook die anomalieën die optreden bij het meten van de protondiameter d.m.v. muonen, tonen aan dat er iets behoorlijk mis moet zijn wat betreft ons begrip van generaties of (mijn stokpaardje) massa. Ja. Overigens komen er nu steeds meer anomalieën boven water. | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 11:10 |
Klopt ![]() En de elektrozwakke unificatie... die laat je voor het gemak maar achterwege. Maar pariteitsschending kan prima via de elektrozwakke unificatie beschreven worden; de theorie is immers chiraal. Dus ik snap je punt niet. | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 11:10 |
Ik haal dit trouwens niet uit je link. Kun je quoten waar dit volgens jou gezegd wordt? | |
Verrekijker | zaterdag 9 april 2011 @ 11:34 |
Dus wil ik af van die massieve bosonen. Mijn intuïtie zegt: die massa is een artefact. Hiervoor schiet mijn theoretische kennis tekort. Heb je wat bronnen? Bewust. Dat is namelijk een hybride van een wiskundig zeer goed doortimmerde theorie met een aantal zeer slecht begrepen verschijnselen (o.a. neutrino's). Ik ga daar mijn vingers niet aan branden ![]() Waaróm chiraal? Waarom juist die richting? | |
Verrekijker | zaterdag 9 april 2011 @ 11:37 |
kan kloppen, het staat op de tweede pagina. "Finding a Higgs boson thus strongly supports the supersymmetric Standard Model, which in turn supports the notion that string theory is indeed the right approach to nature." | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 11:39 |
Bronnen waarover? ? Omdat dat wordt waargenomen: de zwakke kernkracht schendt pariteit. | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 11:40 |
Maar jij zei
| |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 14:11 |
Ik vond hier een aardige uiteenzetting van het Higgsmechanisme in het SM, en SUSY. Grappig dat de verwachtingen in die slides nog niet helemaal zijn uitgekomen ![]() Het artikeltje SUSY:what?why?when? is een aardige introductie voor mensen die enigszins met het standaardmodel bekend zijn. [ Bericht 25% gewijzigd door Haushofer op 09-04-2011 14:17:17 ] | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 16:06 |
De deeltjes waarin we hier geinteresseerd zijn "virtueel"; het zijn tussenprocessen die heel snel vervallen tot andere deeltjes. Zo snel, dat ze niet direct te meten zijn. Je moet dus uit de vervalproducten reconstrueren wat er gebeurd is. Echter, zo'n virtueel deeltje heeft wel een massa M. Zo'n virtueel deeltje noemen we 'virtueel' omdat het niet aan de gebruikelijke energievoorwaarden van Einstein voldoet en daardoor altijd als een tussenproduct zal optreden. Echter, als het virtuele deeltje die energievoorwaarden wel gaat gehoorzamen, dan wordt het proces met dit deeltje heel goed zichtbaar. Er vindt als het ware een soort "resonantie" plaats: een "bump" in je grafiek, die aangeeft dat er een heleboel "events" plaatsvinden als de som van de energie van de ingaande en uitgaande deeltjes vergelijkbaar wordt met de massa van het virtuele deeltje. De "bump" waarover gesproken wordt verraadt zo dus het desbetreffende virtuele deeltje. Echter, in zo'n versneller gebeuren er miljoenen processen, en veel van die processen begrijpen we al goed met het standaardmodel. Daarin ben je dus vaak niet geïnteresseerd, en die vormen je "background". Er zijn verscheidene methodes om deze background uit je meetgegevens te filteren om zo de gegevens te gaan interpreteren. Een 3-sigma resultaat zegt iets over de aanwezigheid van die bump; 3-sigma houdt in dat het 99,5% zeker is dat de bump geen statistische fout is. Maar het zegt volgens mij niks over wat die bump is. Men kan dus prima een 5-sigma resultaat hebben, vervolgens een feestje bouwen, en er na een paar maanden achter komen dat de bump slechts iets systematisch in je metingen was ipv daadwerkelijk nieuwe fysica. Daar moet je dus mee oppassen. Nu weet men bijna zeker dat het nieuwe deeltje geen Higgsdeeltje is. De reden is dat de bump een massa aangeeft van circa 150 GeV (circa 150 protonmassa's). Het Higgsdeeltje zoals het standaardmodel het beschrijft zou dan met zo'n massa een bump geven die veel kleiner is. We kunnen in het standaardmodel namelijk voor verschillende verstrooingsprocessen de zogenaamde cross sectie uitrekenen wat je informatie geeft over de waarschijnlijkheid van verstrooiïngen (QM werkt immers met waarschijnlijkheden!). Een Higgsboson met een massa van 150 GeV zou een veel kleinere cross sectie geven, en dus minder events, en dus een kleinere bump, dan een nieuw massief ijkboson (een ijkboson medieert een kracht, zoals de fotonen van het elektromagnetisme, de gluonen van de sterke kernkracht of de W en Z deeltjes van de zwakke kernkracht) met eenzelfde massa. -edit: om wat meer op die grafieken in te gaan die je op verschillende sites ziet: als ik het goed begrijp zit het ongeveer als volgt. De totale energie van een proces, ruwweg de som van de ingaande en uitgaande deeltjes, noemen we voor het gemak E. Stel je nu voor dat een proces bestaat uit ingaande deeltjes x en y, die vervolgens overgaan in een virtueel deeltje Z, en dat deeltje Z vervalt heel snel in deeltjes u en v: x + y --> Z --> u + v. Het aantal gebeurtenissen van zo'n proces, het aantal 'events', kun je uitzetten tegen de totale energie van het proces. Nu wordt dit aantal events gegeven door die cross sectie. Ruwweg kun je zeggen dat die cross sectie evenredig is met 1/(E2 - M2 ) waarbij M de massa van het Z-deeltje is. je ziet, dat als E2 ongeveer gelijk wordt aan M2, deze cross sectie erg groot wordt. Dat betekent een toename van processen die hierboven beschreven zijn. Als je dus dit aantal events uitzet tegen de energie E, je voor E = M een piek (bump) zult zien in je grafiek als het desbetreffende proces plaatsvindt. Het probleem is dus dat je ook een heleboel andere processen meet, en die moet je eerst statistisch verwerken voordat je het interessante proces x+y --> Z --> u+v kunt analyseren. [ Bericht 2% gewijzigd door Haushofer op 09-04-2011 17:33:34 ] | |
Haushofer | zaterdag 9 april 2011 @ 23:34 |
Nog een nuttige site, van iemand van het CDF . | |
Verrekijker | zondag 10 april 2011 @ 17:23 |
Een post hoc ergo propter hoc dus? | |
Haushofer | zondag 10 april 2011 @ 18:01 |
Voor zover ik weet is het Higgsmechanisme niet strikt nodig in een SUSY-extensie van het standaardmodel (waarin je in dat standaardmodel dan dan natuurlijk een ander mechanisme hanteert). Snaartheorie heeft SUSY nodig, maar SUSY snaartheorie (en het Higgsmechanisme) niet. Misschien moet je voortaan wat voorzichtiger zijn in je interpretaties van dit soort berichten, en het niet gelijk willen gebruiken om (waarom is me nog steeds niet duidelijk, maar ala) snaartheorie aan te vallen. Ik heb het idee dat dat misplaatste wantrouwen jegens snaartheorie je blik nogal vertroebelt. | |
MouzurX | zondag 10 april 2011 @ 18:26 |
Nou newton had het volgens mij wel wat makkelijker met nieuwe dingen ontdekken | |
again1928 | zondag 10 april 2011 @ 21:33 |
Alles heeft toch zijn tegengestelde? Ik vind deze discussies en resultaten wel overeenkomen met de tegenstelling theorie versus praktijk. Ik denk niet dat er ooit een almachtige uitleg komt van alles. Dat zou een beetje raar zijn. Gewoon een beetje een voorgevoel hoor. Maar alsof de mens als een almachtig wezen naar het systeem zouden kunnen kijken terwijl we er zelf deel van uitmaken.. Ik denk dat je er nooit zekerheid in zult kunnen vinden puur alleen omdat je al onderdeel bent van het systeem dat je probeert uit te leggen. | |
Agno | zondag 10 april 2011 @ 23:04 |
Dank, Haushofer (ook voor je heldere uitleg over dit onderwerp hierboven). Als ik de commentaren van verschillende wetenschappers zo lees, dan lijkt het scepticisme nu toch de overhand te nemen en is deze 'bump' geen nieuw virtueel deeltje. P.S. Volgens mij staat de (deeltjes) natuurkunde opeens veel meer in de belangstelling dan zeg een 10 jaar geleden. Het lijkt erop dat de niet aflatende stroom populaire boeken en TV programmas over o.a. de LHC (ik heb "A Zeptospace Odyssey" in één ruk uitgelezen. Dank voor de tip!) het grote publiek hebben wakker gemaakt. :-) | |
oompaloompa | zondag 10 april 2011 @ 23:26 |
Bedankt voor de uitleg! Ik ben erg geinteresseerd in natuurkunde, maar heb tegelijkertijd niet de kennis om dit soort zaken goed te kunnen interpreteren. Echt heel erg bedankt! Echter, "Een 3-sigma resultaat zegt iets over de aanwezigheid van die bump; 3-sigma houdt in dat het 99,5% zeker is dat de bump geen statistische fout is." is dat wel zo? Is het niet zoals de eerder genoemde baseline-neglect dat je dan ook nog de verhouding statistische fouten / echte vinding in account moet nemen? (een ratio die we natuurlijk niet kennen) | |
meth1745 | maandag 11 april 2011 @ 00:57 |
Als het echt is zullen andere labs de resultaten kunnen herhalen. Denk dat het daarop wachten is. ik heb ook problemen met de uitdrukking "99,5% zeker is". Zou eerder zeggen: Als er niets is dan zal je gemiddeld 1 keer op 200 zo'n resultaat verkrijgen. dacht trouwens dat het al één op duizend geworden was (sigma 3.2) | |
Haushofer | maandag 11 april 2011 @ 08:44 |
Ja, dat heeft vooral te maken met de LHC. Als je dat boek gelezen hebt, begrijp je nu waarom we veel verwachten van de LHC; de eerste "beyond SM"- fysica moet ongeveer rond de 1 TeV liggen. Het SM doet al zo'n 40 jaar haar werk en heeft haar bijzonder grote successen gehad, maar het wordt ook wel es tijd voor wat nieuws ![]() Persoonlijk vind ik nog steeds het feit dat SUSY een unificatie van alle drie krachten toelaat één van de sterkste argumenten voor het bestaan van SUSY. In dat opzicht vond ik Plato's grot ook een mooi voorbeeld; we hebben simpelweg nog niet de energieën bereikt om de SUSY-partners te observeren, maar de LHC laat ons toe een stukje buiten de grot te kijken. Dat boek laat trouwens prachtig zien hoe verschrikkelijk uitdagend de bouw van de LHC is geweest. Ook de theorie er achter wordt ontzettend leuk uitgelegd, hoewel ik denk dat een beetje voorkennis wel handig zal zijn. | |
Verrekijker | maandag 11 april 2011 @ 17:48 |
De hamvraag is hier denk ik: heeft snaartheorie SUSY plus het Higgs-mechanisme nodig of volstaat alleen SUSY. | |
Haushofer | maandag 11 april 2011 @ 17:55 |
Waarom zou snaartheorie het Higgsmechanisme nodig hebben? ![]() | |
Haushofer | maandag 11 april 2011 @ 21:03 |
Ik denk dat je het raamwerk van (super)snaartheorie niet begrijpt, Verrekijker. (Super)snaartheorie is een compleet raamwerk wat volgt uit een paar basisaannames (symmetrieën, renormalisatie, etc.) plus kwantisatie. Het zal vast het standaardmodel kunnen reproduceren met het Higgsmechanisme er in, maar dat is slechts een minieme sector van het enorme snaarlandschap waar we op dit moment mee te maken hebben. Supersymmetrie is een symmetrie die interne en externe (ruimtetijd) symmetrieën verbindt (mogelijk via een concept wat we "superspace" noemen); het Higgsmechanisme is één manier, en op dit moment de meest elegante manier, om via spontane symmetriebreking zowel de ijkbosonen als de fermionen in het standaardmodel een massa te geven. Dat zijn twee heel verschillende zaken ![]() | |
Haushofer | woensdag 13 april 2011 @ 10:20 |
En omdat je niet helemaal de elegantie van het Higgsmechanisme lijkt in te zien: Het standaardmodel werkt met ijksymmetrieën: interacties worden beschreven door globale symmetrieën te promoveren naar locale symmetrieën. Dit noemen we "ijken". De eis dat de symmetrie ook lokaal blijft gelden eist de introductie van corrigerende velden, en die velden zijn de ijkvelden en beschrijven interacties. De desbetreffende interactie hangt af van de symmetriegroep die je ijkt; voor elektromagnetisme ijk je U(1) (de symmetrie van een cirkel), voor de zwakke kernkracht SU(2) (de symmetrie van een 4-dimensionale bol) en voor de sterke kernkracht ijk je SU(3) (de symmetriegroep van een 8-dimensionale bol). Deze symmetriegroepen begrijpen we vooral fenomenologisch, en via unificatie hopen we ze ook op fundamenteel niveau beter te begrijpen (waarom deze groepen?). Nu neigen massatermen in je theorie de ijksymmetrie direct te verbreken. De massatermen van de ijkvelden doen dit op vrij triviale wijze, en de massatermen van de fermionen (materie) doen dit omdat linkshandige en rechtshandige velden in de massatermen worden gemixt. We weten fenomenologisch dat de zwakke kernkracht een onderscheid maakt tussen links- en rechtshandige velden: pariteit wordt geschonden. Waarom? Geen idee; zo zit de natuur kennelijk in elkaar. De meest elegante manier om dit op te lossen is via een techniek die we uit de gecondenseerde materie kennen, en die we in veel andere plekken in de natuur ook zien: spontane symmetriebreking. De theorie zelf breekt dan de symmetrie niet, maar de grondtoestand van die theorie wel. Het schoolvoorbeeld is een potlood staande op een punt op tafel: dit systeem is symmetrisch, maar de grondtoestand van het systeem is de toestand waarin de energie geminimaliseerd wordt: het potlood valt op tafel in 1 bepaalde richting, en de symmetrie is "spontaan gebroken". Spontane symmetriebreking zie je in een heleboel fysische systemen, en je kunt rustig zeggen dat deeltjesfysici het idee hebben overgenomen uit de gecondenseerde materie. In dat opzicht is het Higgsmechanisme niet echt "nieuw" of "exotisch". Een dergelijk mechanisme is het Higgsmechanisme. Het standaardmodel breekt ijksymmetrie niet, maar de grondtoestand van het standaardmodel wel. Alle velden interacteren met het Higgsveld, en daardoor verkrijgen ze een massaterm. Niet alle vrijheidsgraden in het Higgsveld worden daarmee "opgegeten": er blijft 1 vrijheidsgraad over, en dit manifesteert zich als een deeltje in je Feynmandiagrammen. Het illustere Higgsdeeltje ![]() Mocht jij een beter mechanisme kennen wat in het standaardmodel past en wat ook nog renormalizeerbaar is, dan ben ik erg benieuwd. Maar bovenstaande is kortweg de reden waarom fysici zoveel hoop vestigen op dit Higgsmechanisme. Nu hoeft de natuur niet elegant te zijn natuurlijk, maar aangezien alle andere deeltjes die het standaardmodel voorspeld heeft ook gevonden zijn, zou het vreemd zijn als nou net dat laatste deeltje niet gevonden wordt. Maar wie weet heeft de natuur nog wat verrassingen voor ons in petto ![]() | |
Asphias | woensdag 13 april 2011 @ 13:08 |
ik vraag me af of dit niet is omdat deze vinding teveel gehyped wordt. je komt iets tegen, het kán een grote ontdekking betekenen, maar kan ook best een statistische fout zijn. oftewel, vet interesant om verder op door te gaan, maar het is nog niet zeker wat het precies is. en dan komen de headlines "WETENSCHAP OP ZIJN KOP: NIEUWE DEELTJES ONTDEKT", en alle leken worden weer razend enthausiast. ik kan me voorstellen dat dat sceptisme alleen is in een reactie op de overenthousiaste media. dat je al snel zoiets hebt van, ho effe, we weten nog helemaal niets zeker over dit verschijnsel. | |
meth1745 | woensdag 13 april 2011 @ 13:53 |
Ik neem aan dat in normale omstandigheden ze meer data zouden verzamelen en een verklaring trachten te vinden voor het verschijnsel alvorens ze het nieuws publiceren. Maar met de stopzetting ervan eind dit jaar is publicatie van ruwe gegevens misschien de beste optie. Hopen op feedback, en verder zoeken naar een verklaring. Je wilt zo'n project toch netjes afsluiten, niet gewoon eindigen met halve experimenten en onvolledige analyses. Zoals ik eerder postte: Je bent graag zeker van je zaak voor je iets publiceert... | |
STORMSEEKER | woensdag 13 april 2011 @ 15:50 |
![]() ![]() | |
Haushofer | woensdag 13 april 2011 @ 17:57 |
Niet zo gek ook, als je bedenkt dat de SUSY-partner van het top-quark Stop-quark heet ![]() Het verhaal gaat dat Sidney Coleman ooit een naam bedacht voor bepaalde Feynmandiagrammen die eruit zien als een cirkel met een lijntje er aan vast: Tadpole diagrammen. De mensen van het journal waar hij het naar toe stuurden vonden die naam wat gek, waarop Coleman de naam veranderde in "spermion". Waarop het vervolgens toch maar bij "Tadpole" bleef ![]() | |
DumDaDum | dinsdag 31 mei 2011 @ 10:12 |
Er is nieuws. Sinds april is de waarschijnlijkheid van de ontdekking gestegen naar 4.8 sigma. Het is nu vrijwel zeker geen meetfout meer ![]() Kom maar op met de theoretisch onderbouwde verklaringen ![]() | |
Haushofer | dinsdag 31 mei 2011 @ 10:27 |
Die overspoelden het arXiv vrij kort na de bekendmaking ![]() | |
oompaloompa | dinsdag 31 mei 2011 @ 10:30 |
Ik snap het niet. Betekent dat nou dat het vrijwel zeker echt iets nieuws is? | |
Haushofer | dinsdag 31 mei 2011 @ 10:41 |
Nee. Het betekent dat het signaal daadwerkelijk daar is. Wat het is (al reeds bekende fysica of niet), dat is de interessante vraag ![]() Je moet je voorstellen dat je een enorme berg aan verschillende processen tegelijkertijd meet. Het overgrote deel daarvan begrijp je al, en beschouw je dus als "achtergrond". Hoe je die achtergrond van je totale resultaat "af moet trekken" is een erg subtiel vraagstuk. Ik geloof dat in het verleden daardoor dit soort resultaten later toch werden geïnterpreteerd als reeds bekende fysica, en dan zegt het "4-sigma" resultaat dus niks relevants meer. | |
oompaloompa | dinsdag 31 mei 2011 @ 10:48 |
Ok, maar het is dus zo goed als zeker geen random ruis meer maar moet iets zijn, wat dat iets is, is alleen een raadsel? Heb ik het dan goed begrepen? | |
Haushofer | dinsdag 31 mei 2011 @ 11:07 |
Nou ja, dat ligt er aan wat je onder "random ruis" verstaat ![]() | |
Euribob | dinsdag 31 mei 2011 @ 21:48 |
En WAT is het? | |
Flepke | dinsdag 31 mei 2011 @ 22:23 |
Een intergalaxionaleflepkecentrischekwarksnaar | |
SemperSenseo | donderdag 2 juni 2011 @ 08:22 |
Wat ik over deze materie heb gelezen rijst bij mij steeds meer het vermoeden dat er helemaal geen ontdekking is gemaakt, maar slechts sprake is van een statistische fout: een fluctuatie in de statische data veroorzaakt door het gebruik van een verkeerde modellering in de background substractie. Het is zeer wel bekend dat achtergrondbijdragen de reproduceerbaarheid kunnen bemoeilijken van een opgenomen spectrum, vooral als je zit te meten in de range van de ruis. Die Quatum Diaries vermoedt ook dat dit wel 'ns de werkelijke reden zou kunnen zijn, en is zeer sceptisch. Ik vind het dan ook schandalig dat ze dit soort crap-data naar buiten durven te brengen en zo schaamteloos lopen te hypen, zeer wetenschap onwaardig. Wat sommigen hier al aangaven: het is subsidietijd en het Fermi-lab dreigt gesloten te worden. En dus een kat in het nauw maakt rare sprongen. Hoewel, die Amerikanen hebben er een houtje van om altijd alles op te blazen puur voor de PR. Niet meer dan een claim van het niveau van een Telsell-reclame ![]() [ Bericht 9% gewijzigd door SemperSenseo op 02-06-2011 08:34:38 ] | |
DumDaDum | donderdag 2 juni 2011 @ 12:16 |
Jammer van je conclusie. En jammer dat je een stukje quote van begin april, toen de 'ontdekking' naar buiten werd gebracht. Ze hebben sinds die tijd nog veel meer data doorgezeefd, waarbij de statistische relevantie verder werd versterkt. De kans op een vergissing is sinds begin april gestegen van 1 op duizend naar zo'n 1 op een milioen. Bijna uitgesloten dus. Het is -simpel gezegd- alleen nog de vraag of de gemeten piek een (systematische) meetfout / afwijking is, veroorzaakt door bv de gebruikte apparatuur, of dat het fenomeen echt is. En als het echt is zal er een verklaring moeten komen..... ![]() |