Koortsstuipen - de angst erna

quote:

Vierentwintig uur geleden lag er een zielig hoopje mens in een groot ziekenhuisbed. Moe, prikkelbaar en koortsig. Inmiddels zit datzelfde kindje lekker te spelen in de zandbak, alsof er nooit wat is gebeurd. Het verbaast me hoe flexibel kinderen zijn. Ik ben er zelf nog niet van bijgekomen, de afgelopen uren is er weer veel informatie op me af gekomen. Een hele lieve huisarts van de huisartsenpost nam echt ruim de tijd om ons op ons gemak te stellen, onze angsten aan te horen en medische raad te geven. Helaas kwamen we daarmee op nog meer tegenstrijdige adviezen. Wel of geen paracetamol, en zo ja, de dosering, je hoort van iedere arts weer wat anders, ook op internet wordt je niets wijzer. Dat kwam volgens deze arts, en ook de kinderarts bevestigde dat, doordat ze het simpelweg niet weten. Maar dat zijn niet de geluiden die je wilt horen, zeker niet als het je eigen kind betreft.
Duidelijk is wel dat dit extra aandacht verdient. Elyas kreeg nu koortsstuipen bij relatief lage koorts en ook niet bij een extreme stijging of een daling; al die tijd was zijn temperatuur constant: om en nabij de 38,5 graden Celsius (toevallig hadden we vlak voor de stuip gemeten, maar ook tijdens en erna). Ook in het ziekenhuis bleef de temperatuur constant en leek hij verder niet echt ziek - bloed- en urineonderzoek wezen ook niets uit.
Kennelijk zijn de hersens van Elyas erg gevoelig voor dergelijke prikkels als koorts, wat kan duiden op epilepsie. Om dit uit te sluiten volgt binnenkort een E.E.G.-scan. Eilepsie of niet, we moeten er ernstig rekening mee houden dat hij de komende jaren nog regelmatig dergelijke aanvallen zal krijgen: al met al geen prettig vooruitzicht.