Al 412 dagen niet gepost, ik schop hem (helaas) toch.
Ik ben nu in het ziekenhuis met de jongste, gister kreeg ze bij de gastouder een stuip en later op de SEH nog twee keer waarbij die laatste bleef hangen. Ze heeft stesolid gekregen, er lijkt geen directe reden voor de koorts.
Ze voelde 's morgens vroeg al wat warm, we hadden haar getempt maar die was dus 37. Nou vergis ik me wel eens vaker, dan blijk ik zelf vooral koude handen te hebben

, dus verder niets achtergezocht.
Rond 14. u een sms van de gastouder, dat de jongste al vanaf vanmorgen vroeg 39.4 had en als een duf vogeltje op de bank hing. Dat ze het beter vond als we haar kwamen halen. Zo gezegd zo gedaan, B. was er eerder dan ik. Een kwartiertje nadat B. er was kreeg ze de eerste stuipen. Ze zijn er allebei van geschrokken, maar de gastouder had gelukkig ervaring met stuipen. En B. heeft ze als kind veel gehad, zn moeder heeft er vaak over verteld dus hij wist een beetje hoe en wat. Dat scheelde.
Toen we haar meenemen zag ze grauw en bleef ze maar kreunen en doen, ik wilde met haar naar de huisarts, dus zijn we even langs gegaan. Geen probleem volgens de assistente, en als we gebeld hadden was de huisarts ook bij ons langsgekomen blijkbaar (goed om te weten in t vervolg...).
Huisarts in opleiding vond het er allemaal prima uitzien en zei al heel blij dat ze vond dat er niets aan de hand was. Ze liet het checken door de eigen huisarts die daar toch anders over dacht.

we konden ons melden op de SEH (t was inmiddels 5 u. geweest). Ik had verwacht dat ik daar wel even zou moeten wachten maar daar aangekomen mochten we gelijk door. Rits vragen en onderzoekjes, ik zat met haar op schoot toen ze ineens heel hard begon te schreeuwen, ze keek me zo bang aan

en daarna was ze weg. Ze werd helemaal grauw en draaide haar oogjes weg en begon te stuipen enzo. stopte met ademhalen even. Gelukkig stond de kinderarts ernaast dus er werd direct goed ingegrepen. Dat herhaalde zich nog es en die laatste keer bleef ze een beetje verkrampt erin hangen. Stesolid gekregen en een masker met zuurstof voor.
Nouja goed, we moesten blijven dus, inmiddels gaat het beter, de ademhaling is rustiger en de koorts wat gezakt. Ze is wel echt ziek nog, dit ken ik niet van haar, meestal is ze ondanks koorts toch wat levendiger. Op dit moment slaapt ze, ik hoop dat ze strakjes wat wil eten, en ik ben benieuwd wat de kinderarts ons te vertellen heeft.
ik ga er vanuit dat ze strakjes gewoon mee naar huis mag maar das even afwachten.