Vrouwen met de broek aan..

Volgens mij gaat zoiets vaak vanzelf door een combi van persoonlijkheden - en afhankelijk van de situatie kan de ene persoonlijkheid daar een grotere rol in spelen dan de andere.

Een vrouw die wat dominanter is en een man die dat wat minder is kunnen samen elkaars eigenschappen versterken. En het kan ook dat 1 van beiden héél dominant of héél onderdanig is, en daarmee de ander in een positie drukt. Dat laatste lijkt me sowieso ongezond (sprak zij uit ervaring).

Voorbeeldje: ikzelf ben geen onderdanig type, in tegenstelling. Maar op de één of andere manier val ik altijd op nog veel dominantere mannen, en stel ik me dan passiever op. Tot ik iemand trof die zo bepalend kon zijn dat mijn eigengereide kant ernstig in het gedrang kwam. Uiteindelijk werkt voor mij alleen een mate van balans - ik vind softe mannen enorm onaantrekkelijk, maar ik wil ook niet ondergeschikt zijn aan iemand.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 18:58 schreef Sofia90 het volgende:

[..]

Haha in welk jaar leef jij? In elke relatie is de natuurlijke evenwicht anders;
Je hebt gewoon mannen die vallen op dominante vrouwen, die zich graag laten leiden door een vrouw, dat zijn vaak de vriendelijke, ''softere'' mannen die naast een potig wijf lopen waarbij je al kunt zien dat zij de broek aan heeft. De mannen hebben zelf voor zo'n vrouw gekozen dus dan is het niet zielig voor die man, hij wordt niet mishandeld ofso (mag ik hopen). Hij laat zelf over zich heen lopen. En de vrouw is ook gewoon dominant omdat haar karakter zo is, met een dominante man houdt ze het waarschijnlijk niet uit. Het is niet haar bewuste keuze om dominant te zijn in de relatie, zo is het gewoon. Er zit natuurlijk een verschil in de broek aan hebben en een kutwijf zijn maar mijn punt is dat het niet de schuld is v/d vrouw. En sommige stellen zijn ook gelukkig zo.

Ik snap het vaak ook niet want ik hoef echt geen man die alles doet wat ik zeg, maar dat komt misschien ook omdat ik niet dominant bent.

Het was meer een mening schatje. Ik hou van vrouwen die veel tegengas geven omdat ik zelf ook vrij errrrrrrrug kan doordraven - geeft me het gevoel dat ik leef. Maar de overhand moeten ze nie nemen.

Sowieso zijn relaties waar de ene doelbewust de andere zit te onderdrukken zwaar faal.

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:07 schreef AgLarrr het volgende:

[..]

Zolang jij je maar realiseert dat je 'heerst' bij de gratie van ons mannen. De natuur heeft het nog altijd zo geregeld dat we met onze fysieke superioriteit de man vrouw verhouding zo weer naar onze hand zetten.

Wij zitten namelijk op dingen naar onze hand zetten. We hebben de afgelopen 10.000 jaar niets anders gedaan en ons ras welvaart gebracht en tot ongekende intellectuele hoogten gestuwd terwijl jullie op de kinderen pasten. Jullie mogen nu even spelen, maar: don't fuck it up woman. I dare you.

Als een man mij fysiek probeert te overheersen ga ik gewoon weg hoor. Gezien het feit dat vrouwen geen man in hun leven meer nodig hebben om voor zichzelf te zorgen heeft die fysieke overmacht geen kracht meer. Dus niks bij de gratie van mannen.

Zelf ben ik ook eentje die heel veel voor mijn vriendin doet. Ik houd nou eenmaal van haar en houd ook voldoende rekening met haar, maar ze verbiedt me niks, en andersom is dat ook zo. We overleggen en plannen veel, hebben natuurlijk wel eens een meningsverschil, maar vaak komen we er wel uit. Moet wel zeggen dat van ons tweetjes zij meestal wel de knoop doorhakt, maar dat komt omdat ik iemand ben die vrij makkelijk is en bepaalde zaken die voor haar belangrijk zijn me ook minder interesseer (en me dus schik naar haar). Van de andere kant heb ik ook mijn eigen hobbys (sporten, voetbalclub etc.) die ik elke week blijf doen, daar laat ze me ook vrij in. Mag ook blijven stappen van haar, al doe ik dat bijna niet meer. Je behoeften en interesses veranderen ook wel naarmate je ouder wordt, dat heeft niet (altijd) met je relatie te maken.

Mijn oude vrienden (die dezelfde leeftijd als mij hebben maar elk weekend nog zuipend in de kroeg zitten) zie ik veel minder, maar dat heeft niet alleen met de relatie en veranderingen in mijn sociaal leven te maken, voor onze relatie begon vond ik zelf al dat ik redelijk uit elkaar aan het groeien was met mijn oude vrienden (qua niveau van denken en praten, humor, en ontwikkeling in je leven). Niet dat ik ze heb laten vallen, ik zie ze alleen veel minder.

Maar goed, ik ken ook best wel stellen waar de vrouw de broek aan heeft en alles bepaalt (of nou, dat wordt niet altijd toegegeven, maar dat voel je wel aan in een gesprek met die stellen). Arme mannen, maja zolang ze geen ruggengraat tonen blijft het ook zo. En zolang ze gelukkig zijn (al moet ik er niet aan denken om zo te leven) dan laat ze lekker. Ik merk wel dat de meeste vrouwen als ze vrijgezel zijn een man willen die niet overal ja en amen zegt en dus iemand met tegengas willen, en dan hebben ze uiteindelijk met zon man een relatie, en dan moet je weer na een tijdje aanhoren dat de discussies en ruzies toenemen. Eh ja, je wilde toch tegengas?

Ik denk dat de toenemende dominantie van de vrouw in een relatie voor een deel te maken heeft met de algemene ontwikkeling van de vrouw in de afgelopen decennia. Tegenwoordig wordt ook van een vrouw verwacht dat ze gaat werken in plaats van de hele dag in de keuken te staan. Emancipatie en feminisme hebben ervoor gezorgd dat vrouwen meer rechten hebben gekregen, maar ik vind zelf dat zoiets niet moet doorslaan naar het domineren van haar man. Anderzijds zijn er natuurlijk ook mannen die hun vrouw domineren. Ook niet goed. Man en vrouw moeten gelijk zijn in een relatie, het is geven en nemen, en je moet een bepaalde balans in je relatie vinden. Daar hoort af en toe eens ruzie bij, en dat hoeft helemaal niet slecht te zijn.

Mooi relaas en toch gaan mijn nekharen overeind staan bij ''ik mag stappen van haar''

Maar ik ben een vrouw en val over kleine dingen

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 19:16 schreef Cat_Tank het volgende:

[..]

Ah, jij bent er zo één die van een afstand oordeelt Ten eerste kies je niet uit op wie je verliefd wordt. Daarnaast, toen we gingen samenwonen hadden we de deal beide bij te dragen aan het huishouden. Zowel qua geld als qua inzet in het huishouden.

Leer mij vrouwen kennen, je wist prima wie hij was voor je ging samenwonen. Hij heeft die neiging van je om voor hem te bepalen wat hij met z'n leven doet niet onderdrukt, zijn fout.

Overigens ben ik het er helemaal niet mee eens dat vrouwen nu heersen. Ik denk alleen dat het wat gelijkwaardiger is en daar is weinig mis mee. Als vrouwen voor een kerel gaan beslissen wat ie aan mag, met wie hij om mag gaan en of ie mag stappen of niet vind ik dat tenenkrommend. Maar andersom ook, niets maakt me koppiger dan een man die me wel even gaat vertellen hoe het moet, ik kan mijn eigen boontjes wel doppen. Overleggen en communiceren is natuurlijk wel noodzakelijk.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 11:56 schreef RedWhiteArmy1983 het volgende:
Zelf ben ik ook eentje die heel veel voor mijn vriendin doet. Ik houd nou eenmaal van haar en houd ook voldoende rekening met haar, maar ze verbiedt me niks, en andersom is dat ook zo. We overleggen en plannen veel, hebben natuurlijk wel eens een meningsverschil, maar vaak komen we er wel uit. Moet wel zeggen dat van ons tweetjes zij meestal wel de knoop doorhakt, maar dat komt omdat ik iemand ben die vrij makkelijk is en bepaalde zaken die voor haar belangrijk zijn me ook minder interesseer (en me dus schik naar haar). Van de andere kant heb ik ook mijn eigen hobbys (sporten, voetbalclub etc.) die ik elke week blijf doen, daar laat ze me ook vrij in. Mag ook blijven stappen van haar, al doe ik dat bijna niet meer. Je behoeften en interesses veranderen ook wel naarmate je ouder wordt, dat heeft niet (altijd) met je relatie te maken.

Mijn oude vrienden (die dezelfde leeftijd als mij hebben maar elk weekend nog zuipend in de kroeg zitten) zie ik veel minder, maar dat heeft niet alleen met de relatie en veranderingen in mijn sociaal leven te maken, voor onze relatie begon vond ik zelf al dat ik redelijk uit elkaar aan het groeien was met mijn oude vrienden (qua niveau van denken en praten, humor, en ontwikkeling in je leven). Niet dat ik ze heb laten vallen, ik zie ze alleen veel minder.

Met andere woorden: zij bepaalt alles in jullie relatie en jij doet alles voor haar ipv andersom. Verder "mag" je wel stappen van haar, maar wil ze het eigenlijk niet (dus het mag niet.) Dat je het zo bijzonder vindt dat ze je vrij laat op sommige punten is veelzeggend. En je hebt je vrienden laten vallen, maar je doet net alsof jullie toch al verschillend waren en uit elkaar dreven .

quote:

Maar goed, ik ken ook best wel stellen waar de vrouw de broek aan heeft en alles bepaalt (of nou, dat wordt niet altijd toegegeven, maar dat voel je wel aan in een gesprek met die stellen).

Ja, jij

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 12:08 schreef kingmob het volgende:

[..]

Leer mij vrouwen kennen, je wist prima wie hij was voor je ging samenwonen. Hij heeft die neiging van je om voor hem te bepalen wat hij met z'n leven doet niet onderdrukt, zijn fout.

Dus van iemand vragen mee te helpen in het huishouden en een baantje te zoeken om bij te dragen aan het de gezamenlijke kosten is 'bepalen wat hij met zijn leven doet'? Hij deed wat hij wilde, ik koos om mij daar niet voor aan te passen en verbrak de relatie.

Je zou ook kunnen zeggen dat het feit dat hij geen moer uitvoerde mij dwong te veranderen: ik moest het geld en tijd ophoesten ons gezamenlijke huishouden te onderhouden terwijl hij niks en dan ook echt helemaal niks deed. Dat wilde ik niet.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 12:17 schreef Godshand het volgende:

[..]

Of je leest even. Hij moet MEE Dus niks vreemdgaan

Maar het is wel vreemd dat ze gaan.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 12:16 schreef Godshand het volgende:

[..]

Wat een trol voor een mod

Het valt mij overigens op dat iedereen graag een gelijkwaardige relatie heeft, maar in de praktijk komt daar minder van terecht.

Gelijkwaardige relaties vragen veel aanpassingen van beide zijden. Niet iedereen kan dat even makkelijk.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 12:53 schreef MalaCocinera het volgende:

[..]

Gelijkwaardige relaties vragen veel aanpassingen van beide zijden. Niet iedereen kan dat even makkelijk.

Dat is natuurlijk afhankelijk van hoeveel aanpassing er nodig is; als je al dezelfde instelling hebt hoef je je weinig aan te passen hoor

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 11:55 schreef Ripley het volgende:

[..]

Als een man mij fysiek probeert te overheersen ga ik gewoon weg hoor. Gezien het feit dat vrouwen geen man in hun leven meer nodig hebben om voor zichzelf te zorgen heeft die fysieke overmacht geen kracht meer. Dus niks bij de gratie van mannen.

Lol. Je moet het je iets praktischer voorstellen. Klap op je smoel, die richting.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 20:36 schreef AgLarrr het volgende:

[..]

Lol. Je moet het je iets praktischer voorstellen. Klap op je smoel, die richting.

Ik denk dat Ripley dan ook gewoon weg gaat.

Ik heb misschien ook wel de broek aan in mijn relatie. Ik neem het graag op me om het een en ander te regelen, bijvoorbeeld de eventuele gezamenlijk vakantie of een etentje/uitstapje. Maar als hij liever met zijn vrienden op vakantie gaat of ergens anders heen dan hou ik daar gewoon rekening mee. En als hij wel uit wil en ik niet, ook prima. Ik denk dat veel mannen het ook wel makkelijk vinden als de vrouw bepaalde beslissingen neemt of dingen regelt. Maar het moet wel leuk voor beide blijven en ieder moet z'n zegje kunnen doen zonder de ander te beperken zoals enkele voorbeelden hierboven vind ik.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 20:37 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik denk dat Ripley dan ook gewoon weg gaat.

Mijn schuld, ik leg het niet goed uit. Het gaat om het mannelijk collectief. Het is nu zo dat wij ons fysieke overwicht bij wijze van maatschappelijk contract niet inzetten. Op het moment dat wij, als mannelijke helft van de samenleving, collectief besluiten dat dát contract niet langer geldt, dan kunnen jullie weinig anders doen dan je jammerend schikken in de hoop dat je heel blijft.

Ik snap ook wel dat dat op individueel niveau wel te omzeilen valt.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2011 20:37 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik denk dat Ripley dan ook gewoon weg gaat.

Sterker nog, ik heb die klap in mijn smoel wel eens gehad en ben ook weggegaan

En als collectief werkt het misschien, aan de andere kant zijn er nog voldoende intelligente manieren om spierkracht te omzeilen. Maar goed daar gaat het hier verder niet om.

Ik vind de man als de baas zien een bijzondere ouderwetse zienswijze. Vrouwen zijn niet gelijk aan mannen qua spierkracht bijvoorbeeld, maar wel gelijkwaardig als personen aan mannen. Zoals eerder gezegd: ik wil geen kinderen en ik heb al een baas. Ik wil niet de moeder in een relatie zijn maar ook niet de ondergeschikte. Momenteel is dat gelukkig ook niet zo.

Dingen 'regelen' is wat anders als de broek aan hebben he

ik woon naast een dominante vrouw, ze heeft sinds een tijdje een nieuwe vriend en ze heeft duidelijk de broek aan, hij fixed alles in haar woning en hij hoort de huur elke maand te betalen, hoort boodschappen te doen, elke dag weer want mevrouw houdt van verse spullen in huis.
Ze is iemand die geen tegenspraak duldt van hem, er wordt dan meteen op los gescholden (flink veel met 'kanker' en 'kenker' gesmeten, ja ik woon in een tokkiebuurt) wanneer dat wel gebuurt.

maar ik heb hem ook meegemaakt wanneer zij niet thuis is en hij in tel. gesprek is met zijn ex. Op de manier zoals hij tegen zn ex tekeer gaat (ik gooi een steen door je ruit en sla alvast wat tanden door je bek voordat de politie gearriveerd is -fijne buurt, i know-) denk ik dat een vriendin als mn buurvrouw geen slecht idee is voor hem.

Sommige mannen hebben gewoon iemand nodig die goed dominant is, je hebt er velen bij zitten die er maar al te graag en snel op los slaan , alleen maar over de vriendin heen lopen is dan niet voldoende.

[ Bericht 0% gewijzigd door EilandjeOnline op 05-03-2011 18:19:32 ]

quote:

Op donderdag 3 maart 2011 20:25 schreef cinnamon_M het volgende:
Uiteindelijk werkt voor mij alleen een mate van balans - ik vind softe mannen enorm onaantrekkelijk, maar ik wil ook niet ondergeschikt zijn aan iemand.

van die softe, ja-knikkende mannen, vreselijk.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2011 18:46 schreef BruinBeertje het volgende:

[..]

van die softe, ja-knikkende mannen, vreselijk.

ik meen dat jij alleen een man wilde die ondergeschikt was aan jou