Hoe neem je zo'n beslissing?

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:08 schreef doubts het volgende:
Bedankt voor je zeer nuttige bijdrage aan dit topic!

Graag gedaan. Ik sta erom bekend dat ik gelijk de kern van de zaak te pakken heb en dat prima weet te verpakken in een helder, niet mis te verstane bondige samenvatting.

Maar waarom neuk je al een jaar niet eigenlijk? Of staat dat ook al in het topic.

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:12 schreef doubts het volgende:
Geen behoefte om t met mn man te doen.

...en het dan gek vinden dat hij niet meer in je is geinteresseerd. Een huwelijk wordt pas goed als je erin investeert. Het komt op mij over of je gelooft dat het allemaal wel aan komt waaien.

Echt. Patat is heerlijk, maar elke dag diezelfde zure friet uitlikken gaat vervelen als je wijf er met een ongeinteresseerde frigide houding bijligt. Doe daar eens wat aan, dan komt het vanzelf wel weer. Je hebt tenslotte al bewezen dat je je vent minstens 2 keer hebt laten komen.

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:12 schreef doubts het volgende:

[..]

Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.

Is dat wederzijds? Hij wil ook geen seks met jou? Hij probeert niks?

quote:

Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.

Je bent dus wel echt heel trouw, is de verleiding dan niet groot omdat je het in die andere man wel ziet zitten tot op zekere hoogte?

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:12 schreef doubts het volgende:

[..]

Geen behoefte om t met mn man te doen. En ik doe t niet met een ander zolang ik getrouwd ben.

een scheiding nu is minder pijnlijk voor de kinderen dan een scheiding later, of opgroeien in een slecht huwelijk.

maargoed, zoals ik al zei misschien moet hij eventjes goed de spiegel voor de ogen krijgen want thuis hangen is ook niet gezond.

Love is no walk in the park.

Besef je goed dat datgene wat jij mist of zoekt, vooral uit Hollywoodfilms zijn bestaansrecht haalt. Die ideale liefde, waarin alles spontaan en als vanzelfsprekend gebeurt, en de blijdschap onuitputtelijk lijkt, bestaat niet in ons echte leven!

Daarnaast, wat is gelukkig zijn? Gelukkig zijn is volgens mij niet elke ochtend spontaan uit je bed springen, jubelend omdat je leven zo fantastisch is. Dat is onwerkelijk en onlogisch en zo leven op deze aardbol misschien 10 mensen die de connectie met de realiteit volledig kwijt zijn. Geluk is voldoening halen uit de moeite die je ergens in steekt, geluk is de vruchten van je eigen werk te kunnen bezien, geluk is je kinderen geven wat ze nodig hebben, ze daardoor niet alleen te zien opgroeien maar ook werkelijk gróeien, en jezelf daarvoor af en toe wegcijferen.

Ga geen dingen doen die je leven en dat van de vruchten van je schoot overhoop gooien, vóór je kunt zeggen dat je álles hebt gedaan om het tij te keren.

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:18 schreef doubts het volgende:

[..]

Nope! De keren dat we seks hebben gehad in het jaar voordat er niks meer gebeurde kwamen ook allemaal van mij uit. Ik wel eens gedacht of hij niet stiekem homo is, maar daar niet voor uit durft te komen.

Ik denk ook zeker niet dat het allemaal vanzelf gaat, ik weet dat je moeite moet blijven doen. Maar misschien zegt het feit dat we beide die moeite niet meer willen doen wel genoeg. Misschien horen we gewoon niet bij elkaar.

En dat is nou wel het voordeel van relatietherapie. Dan zullen jullie toch wel met de billen bloot moeten over dit soort kwesties.

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 11:22 schreef Murvgeslagen het volgende:
Een andere vent gaat je op termijn niet meer geven dan je huidige partner.

Ik denk dat je daarnaast de impact van een scheiding sterk onderschat, voornamelijk op je kinderen.

Dat weet ik wel zeker. Ik heb het effect van een scheiding op het kind (toen 3 jaar oud) van mijn schoonzus meegemaakt en dat moet je inderdaad niet onderschatten. Hoewel haar zoontje zich nog redelijk staande wist/weet te houden, heeft hij er wel degelijk last van (gehad). Natuurlijk hoeven niet alle kinderen evenveel last te hebben van een scheiding, maar bedenk wel dat je scheiding zal plaatsvinden tijdens een periode waarin je kinderen rust en stabiliteit nodig hebben.

Gevoelsmatig zeg ik dat TS eerst maar eens moet proberen om het huwelijk wat nieuw leven in te blazen. Relatietherapie is zo'n gek idee nog niet. Nogmaals: onderschat niet de impact van een scheiding. Zoals hierboven beschreven niet alleen voor je kinderen, maar ook voor jezelf. Zoals je zelf al zei: je komt er wel alleen voor te staan. Natuurlijk zul je vast wel hulp krijgen van je ouders, vrienden, e.d., maar er zullen ook heel wat eenzame avondjes op de bank aankomen

Net zoals een aantal andere users heb ik het idee dat je de beslissing eigenlijk al gemaakt hebt en met je gedachten bij een andere man zit.

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:18 schreef doubts het volgende:

Ik wel eens gedacht of hij niet stiekem homo is, maar daar niet voor uit durft te komen.

Zou ik ook wel worden als zo'n frigide moeder naast me had liggen.

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:19 schreef Evienne het volgende:
Love is no walk in the park.

Besef je goed dat datgene wat jij mist of zoekt, vooral uit Hollywoodfilms zijn bestaansrecht haalt. Die ideale liefde, waarin alles spontaan en als vanzelfsprekend gebeurt, en de blijdschap onuitputtelijk lijkt, bestaat niet in ons echte leven!

dat is maar net de insteek die je hebt in het leven. Als je gelukkig bent met de kleine dingen, dan kun je ook goed gelukkig zijn met elkaar. (moet wel van beide kanten komen).

quote:

Daarnaast, wat is gelukkig zijn? Gelukkig zijn is volgens mij niet elke ochtend spontaan uit je bed springen, jubelend omdat je leven zo fantastisch is. Dat is onwerkelijk en onlogisch en zo leven op deze aardbol misschien 10 mensen die de connectie met de realiteit volledig kwijt zijn. Geluk is voldoening halen uit de moeite die je ergens in steekt, geluk is de vruchten van je eigen werk te kunnen bezien, geluk is je kinderen geven wat ze nodig hebben, ze daardoor niet alleen te zien opgroeien maar ook werkelijk gróeien, en jezelf daarvoor af en toe wegcijferen.

geluk is die kleuter te pakken krijgen voordat hij de voordeur van de kerk uitrent. (en zo ken ik er nog een paar)

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:25 schreef jstrike het volgende:

[..]

dat is maar net de insteek die je hebt in het leven. Als je gelukkig bent met de kleine dingen, dan kun je ook goed gelukkig zijn met elkaar. (moet wel van beide kanten komen).

Ja, en dat was het stel dat hier ter discussie staat waarschijnlijk ook. Totdat het echte leven weer om het hoekje komt kijken, en een hypotheek, een stel kinderen en andere perikelen voor je voeten werpt.

quote:

geluk is die kleuter te pakken krijgen voordat hij de voordeur van de kerk uitrent. (en zo ken ik er nog een paar)

Groot verschil tussen geluk hebben en gelukkig zijn...

quote:

Dat weet ik wel zeker. Ik heb het effect van een scheiding op het kind (toen 3 jaar oud) van mijn schoonzus meegemaakt en dat moet je inderdaad niet onderschatten. Hoewel haar zoontje zich nog redelijk staande wist/weet te houden, heeft hij er wel degelijk last van (gehad). Natuurlijk hoeven niet alle kinderen evenveel last te hebben van een scheiding, maar bedenk wel dat je scheiding zal plaatsvinden tijdens een periode waarin je kinderen rust en stabiliteit nodig hebben.

Dat is waar, maar zijn hun met ruzie gescheiden of niet? Want ik denk dat dat ook wel een rol speelt. Al heb je denk ik wel gelijk wat betreft de periode van het kind.

en wat betreft de eenzame avonden, die zal je nou ook wel hebben aangezien jullie weinig samen doen?

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:29 schreef Evienne het volgende:
Groot verschil tussen geluk hebben en gelukkig zijn...

ik bedoelde dus daat werkelijk te pakken krijgen niet, de daad die daarna komt

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:24 schreef doubts het volgende:
Fight for this love is al een jaar lang het liedje van mij en die ander

Snap heel goed dat je geen moeite wil doen voor je relatie als je al een jaar met een ander in je hoofd zit, snap ook dat je relatie geen flikker meer voorstelt als je al minstens een jaar met een ander in je hoofd zit, snap ook dat je relatie niet werkt als je al een jaar in je hoofd heb dat je eigenlijk een leven wil leiden als Gooise vrouw van TV...

Je geeft zelf ook aan dat de interesses, sociale wereld en behoeftes van je man je niet interesseren. Snap heel goed dat hij emotioneel zich niet aan jou gebonden voelt en liever op de bank hangt dan naar je gemekker te luisteren over wwat er allemaal mis is met hem.

Er is een goede oplossing voor je probleem, koop een spiegel. Als je je eigen fouten ziet is het maken van de keus makkelijker.

TS ik denk zeker dat je zelf "gelukkig" moet zijn, maar in de situatie waar jij nu in zit denk ik dat je het zeker nog een kans moet geven voor de kids.
Mocht je uiteindelijk de keuze nemen een scheiding door te zetten dan heb je zelf er wel alles aan gedaan.
Je zit 5 jaar in een relatie, hebt 2 kinderen, krijgt geen aandacht van je man, in ieder geval niet de aandacht waar je behoefte aan hebt.
Het is vrij logisch dat je dan onder de indruk bent als je dit "veilige" leven uit kan voor spanning en passie.

Ik denk dat je je man moet confronteren met feit dat je erover nadenkt om te scheiden.
Hoe zijn ideeën daarover zijn.
Met alle respect naar de mannen toe hier, maar mannen zien een hoop "vrouwenemoties"niet.
Zeker als je zelf aangeeft dat jullie nooit ruzie hebben en een "veilig" leven hebben.

Neem desnoods de beslissing om een tijdje ergens anders te wonen.
(en nee dan niet bij die man waar je nu mee omgaat... )
Het is toch prima als jullie allebei jullie eigen dingen doen, maar wees duidelijk naar je man toe dat je er niet mee verder wilt als er niets veranderd.

En wat ik wel een goede post vond hier om 1x per week iets in te plannen om iets te doen samen.
Jullie hebben vast IETS wat jullie beiden leuk vinden om te doen.
Maar daar moet je dan wel samen achter komen.

Moet uiteraard wel van 2 kanten komen.
Zoals ik al schreef.. het is voor je kinderen een kleine moeite om nog 1 stap te nemen.

heel veel sterkte!

quote:

Op donderdag 24 februari 2011 12:29 schreef The-Splendid het volgende:
Dat is waar, maar zijn hun met ruzie gescheiden of niet? Want ik denk dat dat ook wel een rol speelt. Al heb je denk ik wel gelijk wat betreft de periode van het kind.

en wat betreft de eenzame avonden, die zal je nou ook wel hebben aangezien jullie weinig samen doen?

Natuurlijk zijn er wel wat ruzies en irritaties geweest, maar dat hebben ze bewust niet in gezelschap van hun zoontje "uitgevochten". Over het algemeen was het een vrij "gemakkelijke" scheiding. Maar het kind krijgt er inderdaad wel iets van mee, dat klopt.

2 dingen.

Hem veranderen om van de bank af te komen hoeft niet perse hem ongelukkig te maken.

Open relatie kan natuurlijk ook. Heb je daar al aan gedacht?