Ik heb best een groot verantwoordelijkheidsgevoel en perfectionistische instelling, wat me in deze ook niet bepaald helpt. Ik heb structureel overgewerkt de laatste maanden om toch dingen af te krijgen die binnen mijn reguliere werktijd gewoonweg niet haalbaar waren. Ik ben me ervan bewust dat mijn eigen gedrag in deze het probleem in stand houdt en dat ik grenzen zal moeten aangeven wil ik iets veranderen. Maar ik vind het best moeilijk om dit op een constructieve, niet-afbrekende manier te doen. Ik wil de sfeer op mijn werk wel goed houden namelijk.
Mbv de zoekfunctie zag ik dat hier al eerder topics over geweest zijn. O.a. las ik de tip om op een bord met gele briefjes alle binnenkomende taken in drie kolommen te verdelen, namelijk "te doen" "onderhanden" en "klaar". Zodat leidinggevenden desgewenst taken toe kunnen voegen en inzicht hebben in waar ik mee bezig ben en hoe druk het is. Ze kunnen dan zelf prioriteiten stellen door dingen bovenaan danwel onderaan te hangen. Taken waar je niet aan toe komt schuiven automatisch door naar de volgende dag.
Bovenstaande vind ik op zich een hele goede tip, maar omdat ik de administratie alleen doe vraag ik me af of het niet een beetje overdreven is. Zo van "kijk mij eens druk zijn".
Herkenbaar anyone? En hoe gaan anderen hiermee om? Tips zijn erg welkom.
Spreek met je directe chef erover en zeg ook wat jouw probleem is. Spreek af dat als anderen taken voor je hebben, dit altijd via jouw chef moet gebeuren. Die kan dan ook 'nee' zeggen als hij het niet belangrijk vindt of als er overige prioriteiten zijn.
Ik heb alleen geen last van perfectionisme en werk ook niet over omdat ik thuis een gezin met kinderen heb, de situatie is dus wel iets anders.quote:Titel:
Nee! : hoe een enkel woord je leven kan veranderen
Auteur:
Jana Kemp
Uitgave
Zaltbommel : Thema, bedrijfswetenschappelijke en educatieve uitgeverij, 2005
Collatie 192 p.: bijl.
Met lit. opg., tab. - Vert. van: No! : How One Simple Word Can Transform Your life. -New York : AMACOM, 2005
ISBN 9058710068
Theorie en praktijk om op assertieve wijze nee te kunnen zeggen. Recensie: De ondertitel van dit boek zou ook 'de kunst van het nee-zeggen' geweest kunnen zijn. In verschillende hoofdstukken geeft de auteur aan hoe moeilijk het kan zijn om nee te zeggen, wat het belang is om het wel te kunnen (onder andere zelfbescherming), de ethiek en de gevolgen van nee zeggen, en de valkuil van twijfelend nee zeggen. De laatste hoofdstukken gaan vooral in op het oefenen met nee-zeggen; oefenen met dagelijkse beslissingen, in veilige situaties en met voet bij stuk houden. Het laatste hoofdstuk bevat vijftig stelregels en tips voor de praktijk. Elk hoofdstuk bevat oefeningen; in de bijlagen zitten een zelfbeoordelingstest, oefeningen voor gevorderden en een inspirerende longlist van nee-uitdrukkingen. Het boek is helder van opzet, leest gemakkelijk en is daarmee bruikbaar voor een groot publiek.
Mijn vrouw heeft op haar werk een Ciep training gevolgd, zie bijvoorbeeld deze site: http://www.ciep.nl/index.(...)/ciep-audit-training , de site is wat algemeen zo op het 1e oog, maar ze pakten jouw situatie aan in die cursus. Je krijgt ook training op de werkvloer.
Verder ken ik nog iemand die ook last van haar perfectionisme heeft en die praat er met een psycholoog over, die geeft ook veel tips en helpt haar een betere balans te krijgen.
@Snoekiesnoeksnoek: Bedankt voor de boekentip! Nee zeggen is inderdaad geen sterk punt van me.
In elk geval deels.Je chef kan voor het eerste begin gelijk een heel stuk verlichting geven. Maar voor de langere duur zal je hierin beter moeten worden, bijv. door te leren nee zeggen (en natuurlijk veel meer).
Dat boek is leuk omdat er oefeningen in staan en die zijn echt lastig. Het gaat namelijk niet alleen over je werk, maar ook over je prive leven en ik heb ze met vrienden en mijn vrouw nagespeeld en dat viel niet mee. Maar als je het veel oefent en het dan een paar keer op het werk probeert zal je heel snel resultaat zien.
Deels? Volgens mij helemaalquote:Op dinsdag 8 februari 2011 22:19 schreef Ciske- het volgende:
Het staat ook op Google books zie ik
linkje
Dat is vreemd, maarja, doe er je voordeel mee.
Ja, je wil natuurlijk ook niet als moeilijk of lui overkomen. Je kunt ook uitleggen dat je het best wil doen, maar dat je nog X andere zaken hebt en dat dit voor jou geen prioriteit heeft.quote:
@LXIV: daar heb je wel een punt. Alleen werkt mijn chef ook op andere locaties en heeft vaak vergaderingen etc. Dus ik voel me dan een beetje miereneukerig als ik tegen anderen zeg dat ze het eerst via haar moeten spelen, terwijl ze vaak bezet is. Maar dat is ook wel deels het probleem, dat ik het gewoon moeilijk vind om assertief te reageren en ook iets van anderen te vragen, als ze wat van mij willen.
@Snoekiesnoeksnoek: Bedankt voor de boekentip! Nee zeggen is inderdaad geen sterk punt van me.
En verder is werkdruk ook voor een heel groot deel perceptie. De een ervaart het gewoon heel anders dan de ander, terwijl ze allebei misschien net zo veel uren werken en produceren.
Het is vaak niet dat je fysiek te weinig tijd hebt om alles te doen, maar dat je alles door elkaar heen gaat doen en het gevoel krijgt door de bomen het bos niet meer te zien.
Zelf doe ik alles volgens de inbox van mijn computer. (dingen die ik mezelf opdraag mail ik aan mezelf). Ik kijk gewoon wat de prioriteit is en begin daaraan. Net zolang tot ik klaar ben of niet verder kan. Dan ga ik iets anders doen.
Sommige zaken zijn gewoon niet belangrijk genoeg om ooit gedaan te worden. Die delete ik dan na vier weken. Vraagt nooit iemand meer om.
Ik doe dat ook, werkt heel goed, bizar eigenlijkquote:
Sommige zaken zijn gewoon niet belangrijk genoeg om ooit gedaan te worden. Die delete ik dan na vier weken. Vraagt nooit iemand meer om.
Heel heel soms vraagt er iemand om en dan zeg ik: dat had ik toch voor je gedaan? En dan doe ik het even snel tussendoor. Maar volgens mij kan je dit niet doen als je perfectionistisch bent, lijkt me een onmogelijke opgave (weet ik uit ervaring met een familielid die dit heeft).
Dit vind ik een slechte tip. Iedereen die met een taak komt aanzetten, vindt dat zelf altijd het meest belangrijke en zal het bovenaan de prioriteiten hangen. Ook vermindert dit de totale hoeveelheid werk natuurlijk niet.quote:
Mbv de zoekfunctie zag ik dat hier al eerder topics over geweest zijn. O.a. las ik de tip om op een bord met gele briefjes alle binnenkomende taken in drie kolommen te verdelen, namelijk "te doen" "onderhanden" en "klaar". Zodat leidinggevenden desgewenst taken toe kunnen voegen en inzicht hebben in waar ik mee bezig ben en hoe druk het is. Ze kunnen dan zelf prioriteiten stellen door dingen bovenaan danwel onderaan te hangen.
Dit klinkt ook als een oplossing van iemand die het basis probleem niet aan durft te kaarten. Ik denk echt dat je richting je direkte baas moet aangeven dat een en ander teveel aan het worden is. Als het goed is, luistert hij daar naar, al is het maar omdat iemand die overwerkt in de ziektewet terecht komt hem veel geld en sores gaat kosten.
En bij mij heeft het ook even geduurd voor ik wist dat het probleem bij mij lag hoor.
Maar als je altijd ja zegt en nooit klaagt kun je eigenlijk ook niet van anderen verwachten dat ze doorhebben dat het je eigenlijk teveel is en je het anders wilt. Nu nog daadwerkelijk veranderen, das toch een stuk ingewikkelder, pfff.LXIV: Dat is ook een manier, ik werk zelf met lijstjes en probeer zo min mogelijk door elkaar te doen. Op zich heb ik wel een redelijk overzicht van wat ik moet doen, maar er komen net zo hard dingen bij als dat er klaar zijn. En alles is uiteraard "echt heel belangrijk en moet liefst vandaag af" en dan ga ik dat tussendoor doen. Wat ik dus niet moet doen idd, gewoon onderop de lijst en niet af is niet af, hadden ze er maar eerder mee moeten komen. (maar zoiets hardop zeggen durf ik dus niet).
Ik zeg gewoon dat ik het gedelete heb omdat ik het onbelangrijk vond. Maar dat ik er nog wel eens naar wil kijken.quote:
[..]
Ik doe dat ook, werkt heel goed, bizar eigenlijk
Heel heel soms vraagt er iemand om en dan zeg ik: dat had ik toch voor je gedaan? En dan doe ik het even snel tussendoor. Maar volgens mij kan je dit niet doen als je perfectionistisch bent, lijkt me een onmogelijke opgave (weet ik uit ervaring met een familielid die dit heeft).
Ik doe dit trouwens ook met dingen die wel belangrijk zijn maar die ik niet leuk vind. Dan stel ik het gewoon uit totdat het niet relevant meer is.
Blz 45 t/m 192 staan er niet inquote:
[..]
Deels? Volgens mij helemaal
linkje
Dat is vreemd, maarja, doe er je voordeel mee.
Hè verdoriequote:
Ja, was ook al enthousiast tot ik dat zagquote:
Die zegt dat het 20% van de tijd kost om 80% van het werk te doen en 80% van de tijd om de resterende 20% af te maken. (te perfectioneren).
Als iets dan snel moet gebeuren zeg je: ik kan het heel vlug, vanmiddag nog, maar dan is het niet 100%. Dat vindt iedereen dan altijd wel begrijpelijk en goed. Door het dan meteen af te ronden gebruik je maar 1/5e van de tijd die je zou gebruiken over langere termijn.
Het idee hierachter was volgens mij dat het stellen van prioriteiten dan ligt bij de mensen bij wie het hoort (het management). Maar zo'n bord is ook wel een heel gedoe en ik los het ook liever op door het erover te hebben idd.quote:
[..]
Dit vind ik een slechte tip. Iedereen die met een taak komt aanzetten, vindt dat zelf altijd het meest belangrijke en zal het bovenaan de prioriteiten hangen. Ook vermindert dit de totale hoeveelheid werk natuurlijk niet.
Dit klinkt ook als een oplossing van iemand die het basis probleem niet aan durft te kaarten. Ik denk echt dat je richting je direkte baas moet aangeven dat een en ander teveel aan het worden is. Als het goed is, luistert hij daar naar, al is het maar omdat iemand die overwerkt in de ziektewet terecht komt hem veel geld en sores gaat kosten.
Bij mij wel????? Serieus, zit er wat in te lezen en echt alles staat erin.quote:
Dat is ook een goede tip idd, thanks.quote:
En wat trouwens ook goed werkt als je het druk hebt: de 80-20 regel.
Die zegt dat het 20% van de tijd kost om 80% van het werk te doen en 80% van de tijd om de resterende 20% af te maken. (te perfectioneren).
Als iets dan snel moet gebeuren zeg je: ik kan het heel vlug, vanmiddag nog, maar dan is het niet 100%. Dat vindt iedereen dan altijd wel begrijpelijk en goed. Door het dan meteen af te ronden gebruik je maar 1/5e van de tijd die je zou gebruiken over langere termijn.
Je kunt er zeker geen pdf document van maken?quote:
[..]
Bij mij wel????? Serieus, zit er wat in te lezen en echt alles staat erin.
Ik zie echt maar t/m blz 44Je komt er snel achter dat er helemaal niks fout gaat.
Ik heb meegemaakt dat mensen die altijd ' heel druk' waren opeens twee maanden ziek thuis waren. Wat veranderde er? Eigenlijk niks. Na een week was het verschil al niet merkbaar meer.
Dat kan toch niet vanuit die pagina's van google? Ik krijg alleen een lege pagina in mijn pdf.quote:
Je kunt er zeker geen pdf document van maken?
Maar zo zie ik het:
Maar ik zou het boek bij een bieb lenen, vanaf het scherm lezen is erg lastig hoor, zeker met dit soort hulptheorieboeken.
Ha, vreemdquote:
[..]
Dat kan toch niet vanuit die pagina's van google? Ik krijg alleen een lege pagina in mijn pdf.
Maar zo zie ik het:
[ afbeelding ]
Ik vul al sinds enige tijd 3 FTE's (projectleider, en 2 constructeurs plekken). Op zich geen probleem: ik kan het met gemak aan want de afwisseling en het snelle schakelen is wel iets wat ik echt nodig heb anders ga ik me kapot vervelen. De downside is dat ik structureel minimaal 48 uur per week werk (netto, zonder 17 uur reistijd per week, en dire kwartier pauze per dag eraf). Het voordeel van zoveel druk is wel dat ik heel snel NEE heb leren zeggen. Je moet wel want anders wordt je overspoeld.
Ik vraag me alleen af of het normaal is
Ten eerste moet je de prioriteit bij je primaire taak leggen, daar ben je voor in dienst. Praat met je chef, die van je overwerk op de hoogte is naar ik aanneem, en / of met degenen die je dat extra werk bezorgen; je moet terug naar een normale werktijd / druk / hoeveelheid.
NEE verkopen is moeilijk maar je MOET dat, in je eigen belang en in het belang van je (primaire) functie doen; lukt je dat niet zelf, vraag je chef dan om je daar bij te helpen.
quote:
En je moet jezelf bewust maken (maar dat kost veel tijd) dat het allemaal maar relatief is wat je doet. Stel dat je vanaf morgen helemaal nooit meer op je werk zou verschijnen. Wat zou er mis gaan in de wereld, wat zou er zelfs maar mis gaan in jouw bedrijf?
Je komt er snel achter dat er helemaal niks fout gaat.
Ik heb meegemaakt dat mensen die altijd ' heel druk' waren opeens twee maanden ziek thuis waren. Wat veranderde er? Eigenlijk niks. Na een week was het verschil al niet merkbaar meer.
Dat dus Voor de rest leer idd nee zeggen.
Ook een handige skill in je privé leven, overigensquote:
Ik wilde hier eigenlijk een uitgebreide reactie neerzetten, maar nee ... ik doe het nietquote:
Herkenbaar anyone? En hoe gaan anderen hiermee om? Tips zijn erg welkom.
Dat geeft in ieder geval aan dat jij al nee kan zeggenquote:Op woensdag 9 februari 2011 09:16 schreef r_one het volgende:
[..]
Ik wilde hier eigenlijk een uitgebreide reactie neerzetten, maar nee ... ik doe het niet
Ja of je zegt tegen mensen gewoon, sorry, ik heb het momenteel te druk. Misschien dat ik er volgende week aan toe kom... Misschien dat het dan - omdat het voor hen haast heeft - voor hen niet meer zo nodig is dat jij het doet...quote:
Mbv de zoekfunctie zag ik dat hier al eerder topics over geweest zijn. O.a. las ik de tip om op een bord met gele briefjes alle binnenkomende taken in drie kolommen te verdelen, namelijk "te doen" "onderhanden" en "klaar". Zodat leidinggevenden desgewenst taken toe kunnen voegen en inzicht hebben in waar ik mee bezig ben en hoe druk het is. Ze kunnen dan zelf prioriteiten stellen door dingen bovenaan danwel onderaan te hangen. Taken waar je niet aan toe komt schuiven automatisch door naar de volgende dag.
Verder is het belangrijk dat je niet constant mails beantwoord. Met name in de ochtend niet je inbox openen en lezen, maar tot een uur of 11.30 belangrijke taken voltooien.
Vervolgens ga je een half uur mails er uit gooien -> belangrijke eerst openen en een mail mag niet langer dan 3 minuten duren. Kortom, heb je er minimaal 10 geïnventariseerd en/ of beantwoord. Ken per mail die je (nog) niet kunt oplossen een taak toe voor na! de lunchpauze.
Na de lunch los je deze mails op.
Las vervolgens een uur in dat mensen met vragen en/ of verzoeken bij je mogen komen. Laat ze niet de hele dag komen, want dat stoort en irritant en dat kost enorm veel tijd. Telkens moet je weer terugkomen in wat je aan het doen was etc.
Zij zijn afhankelijk van jou en niet andersom. Verder zijn de meeste taken niet enorm belangrijk (al zeggen zij van wel). Kortom, leer ze maar dat ze een nette mail naar je toesturen. Geen nette mail? Dan gewoon een autoreply terug dat je ze duidelijk hebt gezegd hoe het wel moet. Niet schromen, maar doen.
Op deze manier creëer je heel eenvoudig overzicht en houd je zelfs tijd over.
Ps: Laat je niet onder de tafel lullen door mensen. Trek je plan, communiceer dit aan je leidinggevende, omdat je dit wil testen en het is prima. Wanneer ze zien dat je het meent en jij ziet dat het werkt, verloopt alles al snel zonder stress aan je hoofd.
Ps2: Neem niet voor elk wissewasje je telefoon op. Zeker niet van collega's! Onthoud dat maar 1 op de 50 dingen dringend is. En dan overdrijf ik nog lang niet...
Cursusje gedaan?quote:
Zelf ken ik altijd een bepaalde tijd toe aan taken. Binnen die tijd moet het afgerond zijn en focus ik me nergens anders op.
Verder is het belangrijk dat je niet constant mails beantwoord. Met name in de ochtend niet je inbox openen en lezen, maar tot een uur of 11.30 belangrijke taken voltooien.
Vervolgens ga je een half uur mails er uit gooien -> belangrijke eerst openen en een mail mag niet langer dan 3 minuten duren. Kortom, heb je er minimaal 10 geïnventariseerd en/ of beantwoord. Ken per mail die je (nog) niet kunt oplossen een taak toe voor na! de lunchpauze.
Na de lunch los je deze mails op.
Las vervolgens een uur in dat mensen met vragen en/ of verzoeken bij je mogen komen. Laat ze niet de hele dag komen, want dat stoort en irritant en dat kost enorm veel tijd. Telkens moet je weer terugkomen in wat je aan het doen was etc.
Zij zijn afhankelijk van jou en niet andersom. Verder zijn de meeste taken niet enorm belangrijk (al zeggen zij van wel). Kortom, leer ze maar dat ze een nette mail naar je toesturen. Geen nette mail? Dan gewoon een autoreply terug dat je ze duidelijk hebt gezegd hoe het wel moet. Niet schromen, maar doen.
Op deze manier creëer je heel eenvoudig overzicht en houd je zelfs tijd over.
Ps: Laat je niet onder de tafel lullen door mensen. Trek je plan, communiceer dit aan je leidinggevende, omdat je dit wil testen en het is prima. Wanneer ze zien dat je het meent en jij ziet dat het werkt, verloopt alles al snel zonder stress aan je hoofd.
Ps2: Neem niet voor elk wissewasje je telefoon op. Zeker niet van collega's! Onthoud dat maar 1 op de 50 dingen dringend is. En dan overdrijf ik nog lang niet...
Ik?quote:
Werk nog maar 3,5 'dagen' tegenover de niet autisten, aangezien er geen debielen meer zijn die nog zinloze troep doorschuiven, dat ze zelf ook kunnen oplossen.
Tegenover 38 uur contract. Nee, dan liever ander halve dag binnen zitten en niks doen. Heb daar overigens ook wel een benaming voor, maar die heb ik in de eerste regel al gebruikt.
Als je op een ander reageert; ik heb niks gezegd... Quote dan gewoon.
Gewoon een maand lang bijhouden wat wel en niet werkt. Belangrijkste is om luie mensen die niet willen nadenken zo ver te krijgen dat ze zelf leren nadenken en de oplossing dus ook zelf zoeken.quote:
Scheelt een berg gezeur waar je geen zin in hebt.
Daar heb je gelijk in, ik wil het ook echt veranderen. Op een gegeven moment ben je het gewoon zo zat vooral omdat er nooit een eind aan komt. Vandaag ben ik in elk geval op tijd naar huis gegaan. Diverse dingen liggen er nog, maar morgen weer een dag. Zo ga ik het om te beginnen maar aanpakken denk ik, als ik commentaar krijg uitleggen dat ik gewoon de tijd niet heb. En als mensen met vragen of opdrachten komen aangeven dat het niet altijd diezelfde dag af kan zijn.quote:
Overigens kan ik TS wel aanraden er zo snel mogelijk werk van te maken. Vaak kruipen dit soort dingen er als gewoonte in en als je dat opeens "nee" zegt kan dat wel eens zwaar op je dak vallen (ook vanuit directe leidinggevende). Want ja, voorheen deed je het immers wel, waarom nu niet?
@Veladia: ik vind je wel een beetje doorslaan naar de andere kant, als ik eerlijk ben. Een stukje goede wil laten zien richting collega's wil ik wel blijven doen, het moet alleen wat meer haalbaar worden voor mijzelf.
Jij wordt wel uitgekotst door al je collega's vermoed ik. Aan de andere kant hebben horken zoals jij dat zelf niet in de gaten, dat is een klein lichtpuntje voor jezelf.quote:
Ik?
Werk nog maar 3,5 'dagen' tegenover de niet autisten, aangezien er geen debielen meer zijn die nog zinloze troep doorschuiven, dat ze zelf ook kunnen oplossen.
Tegenover 38 uur contract. Nee, dan liever ander halve dag binnen zitten en niks doen. Heb daar overigens ook wel een benaming voor, maar die heb ik in de eerste regel al gebruikt.
Als je op een ander reageert; ik heb niks gezegd... Quote dan gewoon.
Gewoon een maand lang bijhouden wat wel en niet werkt. Belangrijkste is om luie mensen die niet willen nadenken zo ver te krijgen dat ze zelf leren nadenken en de oplossing dus ook zelf zoeken.
Scheelt een berg gezeur waar je geen zin in hebt.
. Ik zou dus zeggen probeer eens 
Succes ermee,en ik zou zeggen probeer het "gele" briefjes systeem eens!
Wat een domme adviezen geef je, maar deze is echt te erg...quote:
Neem niet voor elk wissewasje je telefoon op. Zeker niet van collega's! Onthoud dat maar 1 op de 50 dingen dringend is. En dan overdrijf ik nog lang niet...
Wat ben ik blij dat ik jou niet als collega heb, gadver. Echt gadver.
Gezellig zal je het hebbenquote:
Las vervolgens een uur in dat mensen met vragen en/ of verzoeken bij je mogen komen. Laat ze niet de hele dag komen, want dat stoort en irritant en dat kost enorm veel tijd.
En dan volgende een 2de keer weer zo'n smeekbede en was ik niet altijd even scherp om door te hebben wat er hier gebeurd. Want de derde keer word het gewoon op je bureau gesmeten omdat iedereen in eens in de veronderstelling is het het onderdeel is van jouw takenpakket.
Wat hier boven dus ook al vaker is gezegd: leer 'nee' te zeggen. Worden ze boos? Dan gaan ze maar klagen bij je leidinggevende en mag hij / zij het oplossen. Je primaire taken gaan voor
Hoe weet je trouwens dat het om een wissewasje gaat voordat je opgenomen hebt ?quote:
Ps2: Neem niet voor elk wissewasje je telefoon op. Zeker niet van collega's! Onthoud dat maar 1 op de 50 dingen dringend is. En dan overdrijf ik nog lang niet...
Geef aan wanneer je het klaar kunt hebben, de 80/20% regel is een goede leidraad voor het inschatten van de noodzaak en tijd die het je gaat kosten.
Verder mensen 'trainen' om niet met elk wissewasje naar je toe te komen, veel vragen en klusje kunnen best even wachten en het is veel efficiënter om een kwartier lang alles met een collega/leidinggevende door te nemen dan dat die jou 4 maal 5 minuten (als het daarbij blijft) komt storen.
Die gele briefjes is een goed systeem voor jezelf, maar laat anderen daar in godesnaam met hun poten vanaf blijven! Dan gaan ze helemaal jouw schema bepalen (en hun eigen klus als meest belangrijk bovenaan hangen = gezeik van andere collega die daardoor onderaan eindigt). Dan heb je absoluut geen controle meer over je dag.
Tot slot: wat jij ziet als collegialiteit is feitelijk je collega's benadelen.
En dat bedoel ik niet negatief, ook al lijkt dat zo. Maar je bent bezig een soort van norm neer te zetten. Als jij alles maar voor iedereen opknapt dan wordt dat ook van anderen verwacht. Die wellicht assertiever zijn, maar dan negatief beoordeeld worden omdat ze wél hun grenzen bewaken. Of - als jij overbelast- uitvalt, dan mogen anderen je werk opknappen en komt er opeens een bult werk vrij waar iedereen zich rot van schrikt.
Iedereen willen helpen is leuk, maar jij lost nu het probleem op van je baas: die moet de taken verdelen. En als er meer taken zijn dan mensen, dan moeten er mensen bij. Simpel zat. Zolang jij zonder klagen de klussen blijft doen is er geen enkele reden om je te ontlasten.