Gary Moore overleden

RIP. Deze live versie is echt goed:

quote:

Op zondag 6 februari 2011 19:21 schreef zeeeend het volgende:

[..]

Toen die op de blues overging kon hij eindelijk zijn rekeningen betalen .

Het was een shredder :

gary moore - White Knuckles - The Platinum Collection

Inderdaad, ik zie hem niet als blues-gitarist maar als rocker. RIP, Gary!

Weer een held minder! RIP

[ Bericht 100% gewijzigd door Ornamu op 06-02-2011 22:48:11 (Postfail) ]

R.I.P.

quote:

AMSTERDAM - Op 1 februari maakte het Amersfoortse blues- en rockfestival Highlands bekend dat Gary Moore, de man van de wereldhit Still Got The Blues (For You) (1990), was vastgelegd voor de editie van 2011.
Zes dagen na dat nieuws, op de vroege zondagochtend, werd de gitaarvirtuoos uit Belfast totaal onverwachts dood aangetroffen in zijn hotelkamer aan de Spaanse Costa del Sol, waar hij vakantie vierde. Gestorven in zijn slaap; meer was zondagavond nog niet bekend. Moore werd slechts 58 jaar.

Skid Row
Als jochie van acht bespeelde Moore voor het eerst een gitaar, en hij zou er nooit meer mee stoppen. Zijn muzikale carrière begon in 1969 in de Ierse bluesrockband Skid Row (niet te verwarren met de gelijknamige Amerikaanse metalband), die Phil Lynott als zanger had.

Na het uiteenvallen van Skid Row (1972) debuteerde Moore als soloartiest met het album Grinding Stone (1973), waarna hij enkele keren kortstondig opdook in Lynotts nieuwe band Thin Lizzy, overigens vóór en na de hoogtijjaren van die groep. Zijn belangrijkste bijdrage leverde Moore aan het album Black Rose: A Rock Legend (1979).

Soloplaten
Moore zou in de vroege jaren tachtig ook meespelen op Lynotts soloplaten, nadat hij in de jaren zeventig nog in de band Colosseum II had gespeeld.

Van George Harrison tot Ozzy Osbourne, van Bob Dylan tot The Beach Boys, van de Traveling Wilburys tot Andrew Lloyd Webber; Gary Moore speelde met ze, op het podium of in de studio.

Studioalbums
Onder zijn eigen naam bracht hij twintig studioalbums uit. In Groot-Brittannië was Out In The Fields (met Phil Lynott, 1985) zijn grootste hit. De rest van de wereld, zeker ook Nederland, kent hem vooral van Oh Pretty Woman en Still Got The Blues (For You), nummers met de heldere, gierende blueslicks die Moores werk kenmerkten.

Hoewel hij daarna nooit meer zulke grote hits zou scoren, bleef Gary Moore een geziene live-gast, zeker ook in Nederland: in 2009 trad hij nog op in een uitverkochte Music Hall in Amsterdam.
Menno Pot

_{Bron: Volkskrant}

Gary, een ware held

Gelukkig hebben we heel wat moois wat hij achterlaat, R.I.P.

Las het net op teletekst en ik beschouw hem als een van de meest invloedrijke gitaristen in de hardrockscene in de jaren ''80.

Pinkpop 1983 maakte hij op mij een verpletterende indruk, De gitaarsolo's gingen echt door merg en been. In de tijd toen ik op kamers woonde draaide ik dagelijks keihard de dubbel live LP ''we want moore'' uit 1984

Anno 2011 vind ik hem nog steeds goed.

Leuk om te weten dat hij in de jaren ''70 vooral jazzrock en fusion achtige muziek maakte die door kenners hoog wordt gewaardeerd!

Deze LP's en CD's heb ik dan ook van hem en geven een goed overzicht wat hij gemaakt heeft.

Colosseum II ''electric savage'' 1977
Colosseum II ''wardance'' 1978

Gary Boyle en Gary Moore ''electric glide'' 1978

Gary Moore solo, zijn beste albums.

Corridors of power 1982
Victims of the future 1983
Wild frontier 1987
After the war 1989

Vanaf 1990 ging hij over van hardrock naar blues en toen vond ik het minder worden.

quote:

Op maandag 7 februari 2011 01:39 schreef Fusionfreak het volgende:
Las het net op teletekst en ik beschouw hem als een van de meest invloedrijke gitaristen in de hardrockscene in de jaren ''80.

Pinkpop 1983 maakte hij op mij een verpletterende indruk, De gitaarsolo's gingen echt door merg en been.

Ik hou van alternatieve gitaarrock. Maar stond toen vooraan. He blwe my mind away. Was echt geweldig.

quote:

Op zondag 6 februari 2011 22:43 schreef Ornamu het volgende:
Weer een held minder! RIP

gary moore - Murder In The Skies - Victims Of The Future

Dit doet mij weer denken aan mijn leuke tijd, We gaan effe terug naar maart 1985, toen ging ik voor het eerst op kamers wonen en daar woonde toen slechts 2 medebewoners, te weten Martin en Yvette, Met Martin had ik al meteen een goed contact, hij was net als mij hardrock en metal liefhebber en electronica en hifi apparatuur fanaat. We wilde samen de ultieme guluidsinstalatie samenstellen met zelfbouw speakers. Na dag en nacht samenwerken en boxen bouwen was het in mei 1985 eindelijk zover.

We hadden als muziek de live LP van Gary Moor ''we want moore'' met het nummer ''Murder in the sky'' gekozen met de waanzinnge gitaarslolo aan het begin.

De opstelling was als volgt

4 versterkers
Pioneer SA 7500 2 x 50 watt voor de Fane MD 4100mid driver
LAD eindtrap 2x 125 watt voor de Fane cresendo low/mid bin
2x Amcrown MA 600 mono eindtrappen van elk 600 watt voor de 2x15' W bin

Crossover van Amcrom waarop de versterkers aangesloten worden (actief filtering)

Mixer van Stage Accompany , de lineingangen deden het nog prima, alleen de fantoomvoedingen voor de mics werken toen niet meer, maar die hadden we hier ook niet nodig.

Speakers
2 keer Electrovoice 2x15'' W bin (zelf bouw)
2 keer Fane MD4100 met defractiehoorn icm met 2 x Fane high slotbullets
3 keer Fane 12'' cresendo low/mid bin (zelf bouw)

Eerst effe de boel grof afregelen, maar we wisten meteen dat we hiermee door de geluidsbarriere zouden gaan, de decibel meter gaf op een gegeven ogenblik zelfs 131db aan, maar we hadden niet gerekend dat Yvette thuis was, ik had die meid nog nooit zo kwaad gezien, Ik en Martin lagen ruim een uur dubbel van het lachen, bij overmaat van ramp kwam de huisbaas even later langs omdat omwonenden hadden geklaagd wegens geluidsoverlast. Zoiets had hij nog nooit meegemaakt bij zijn huurders.

Da's was kicken letterlijk Pinkpop 1983 in huis. Die gitaarsolo's op de MD4100 drivers dat is met geen enkele huis,tuin en keuken hifiset te verwezelijken anno 2011. De bassdruk van de W bins was onovertroffen, sublaag zoals bij een echt liveconcert!

Helaas is Martin in 2008 overleden, en alle apparatuur is dan ook hiermee verloren gegaan, maar het is mij tot op de dag van vandaag bijgevleven..

Gary Moore mag voor mij net als Martin RIP.

[ Bericht 0% gewijzigd door Fusionfreak op 07-02-2011 02:52:55 ]

Shit, en hij had nog een bloes van mij


RIP, Gary

Geniale gitarist, 1 van de besten

snarenkoning!

Still got the blues is een waazinnig nummer..

rip.

Schitterende solo. Het blueswerk vond ik niet je-van-het. Maar goed, het was wel een topgitarist.
Hij zou eind mei 2011 nog headliner zijn van het Highlands Bluesfestival in Amersfoort zijn, waar ik hem voor het eerst live zou gaan zien. Not dus.

R.I.P.

Sjees, alle legedarische artiesten gaan wel erg snel tegenwoordig...
Paar weken geleden Gerry Rafferty
Nu Gary Moore..
Who`s next

quote:

Op maandag 7 februari 2011 10:47 schreef penny-wise het volgende:
Sjees, alle legedarische artiesten gaan wel erg snel tegenwoordig...
Paar weken geleden Gerry Rafferty
Nu Gary Moore..
Who`s next

Daarvoor Ronnie James Dio ook al.

quote:

Leuk om te weten dat hij in de jaren ''70 vooral jazzrock en fusion achtige muziek maakte die door kenners hoog wordt gewaardeerd!

Dit heeft hij met Phil nog doorgezet op het Album "Back on the streets"

Flight of the snow moose is onovertroffen
\

"Rest in Peace " Gary moore Corridors of power

wat dacht je van deze


Ook Cozy Powel ( tijdje gelden overleden door een auto-ongeluk) speelt hier naast Phil lynott mee

alle drie zijn niet meer R.I.P.

Collosseum II


denk dat weinige dit werk nog van hem kennen

Nog een bijdrage

RIP

Dank je Ornamu ,deze was nog afwezig

Kennen jullie het koreaanse/japanse comerciele vliegtuig neergeschoten door russen in de koude oorlog ?.

Murder in the sky (Death without a warning).

Door hem heb ik de Gitaar opgepakt !.