Geneeskunde #73 Starla vs DDM

ik ben niet zo zeker van die 100% accuratie. (PVP/NVP?)

Bij een 2de zwangerschap na een eerder kind of afgebroken zwangerschap met downsyndroom: zeker niet. DNA blijft tijden " hangen"

Op kleine schaal kan elke test wel 100% accuraat lijken te zijn natuurlijk

quote:

Op maandag 7 maart 2011 23:04 schreef gohan16 het volgende:
NVP?

Ik ben duidelijk HIV beroepsgedeformeerd aan het raken, want ik dacht: Wat heeft dat in godsnaam met Nevirapine (NVP) te maken?

[ Bericht 0% gewijzigd door iofn op 08-03-2011 09:24:12 ]

Hoi medestudenten!

Ik kom er niet echt uit. Hier volgt een schets van de situatie. Ik zou zeggen pak een kop koffie en zit er even lekker voor :
In 2008 werd ik eindelijk ingeloot voor de studie Geneeskunde aan de universiteit Leiden, na 2 keer te zijn uitgeloot met een 7,6 gemiddeld. Dit was het moment waar ik al een heel jaar op had gewacht, ik kon wel een gat in de lucht springen! Ik mocht pas beginnen in oktober 2008, terwijl mijn studiegenoten al 1,5 maand verder waren. Iedereen kende elkaar al en er tussenin kruipen was niet altijd even gemakkelijk. Ik werd middenin het blok gegooid en had zowel de druk van het (zonder begeleiding oid) inhalen van de reeds behandelde studiestof en het leren kennen van mijn studiegenoten. Het eerste ging me wel goed af, het tweede wat minder (nobody wants to know the new student ). Mijn werkgroep bestond uit mensen die elkaar niet konden uitstaan en altijd verdeeld waren. Kreeg dus ook niet echt hulp van ze aangeboden. Toch heb ik mijn P dat jaar weten te halen, gelukkig. Het tweede jaar ging me wat minder goed af. Ik had allerlei plannen: wilde veel zorgervaring op doen, meedoen aan allerlei projecten, cursussen, etc. die werden aangeboden door de uni en mij overal betrekken om zo van mezelf de beste arts te maken die ik kon zijn, maar het hele plan werd van de kant geveegd door privé omstandigheden. Ik kon maar weinig naar colleges en mijn cijfers liegden er niet om, maar toch haalde ik ook het 2e jaar door heel hard werken (lees: alle stof van het tentamen proppen in 4 dagen :S) en belandde zo in het 3e jaar (dit studiejaar). Dit jaar op zich is wel rustig en alles lijkt weer op zijn plek te vallen, maar de lichamelijke schade is niet hersteld. Ik eet en slaap nog steeds slecht, en heb zelfs het idee heb dat ik soms geheugenverlies heb ofzo :S. Volgend jaar ('t 4e jaar) begin ik met mijn co-schappen. Ik had mij de reis tot dat punt toe zo anders voorgesteld dan het is gebleken. Ik heb nu niet veel zorgervaring op kunnen doen, niet veel mensen kunnen leren kennen en niet zulke denderende cijfers kunnen halen (5,5jes/6jes). Al met al, ik zie de toekomst somber in.. Is het nu te laat om nog iets te doen, iets te verbeteren? De meeste mensen om mij heen hebben redelijke ervaring in de zorg en doen er nu nog allerlei dingen naast. Ik neem aan dat toekomstige opleiders tot specialisten meer geïnteresseerd zouden zijn in dat soort mensen, niet? Ik kan wel telkens mijn situatie uitleggen, maar zeg nou zelf, wie zit daar op te wachten? Het is net als een race, met alleen 'the surival of the fittest'. Correct me if I'm wrong, maar 't is nu echt te laat om zo 'fit' te worden, niet? I wish I could do it all over.. pff

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 01:05 schreef Hypothalamus het volgende:
Hoi medestudenten!

Ik kom er niet echt uit. Hier volgt een schets van de situatie. Ik zou zeggen pak een kop koffie en zit er even lekker voor :
In 2008 werd ik eindelijk ingeloot voor de studie Geneeskunde aan de universiteit Leiden, na 2 keer te zijn uitgeloot met een 7,6 gemiddeld. Dit was het moment waar ik al een heel jaar op had gewacht, ik kon wel een gat in de lucht springen! Ik mocht pas beginnen in oktober 2008, terwijl mijn studiegenoten al 1,5 maand verder waren. Iedereen kende elkaar al en er tussenin kruipen was niet altijd even gemakkelijk. Ik werd middenin het blok gegooid en had zowel de druk van het (zonder begeleiding oid) inhalen van de reeds behandelde studiestof en het leren kennen van mijn studiegenoten. Het eerste ging me wel goed af, het tweede wat minder (nobody wants to know the new student ). Mijn werkgroep bestond uit mensen die elkaar niet konden uitstaan en altijd verdeeld waren. Kreeg dus ook niet echt hulp van ze aangeboden.

Tsja, ik ben ook nageplaatst, en vond dat ook moeilijk. Het eerste blok (blokken duren hier 1 maand) mocht ik niet meer doen, dus dat heb ik toen het studiejaar daarna gedaan. Het duurde bij mij ook even voordat ik net zoveel mensen kende als ik in Groningen (waar ik een maand gestudeerd heb en wel de de intro's van stad, studie en vereniging heb gedaan) kende.

quote:

Toch heb ik mijn P dat jaar weten te halen, gelukkig. Het tweede jaar ging me wat minder goed af. Ik had allerlei plannen: wilde veel zorgervaring op doen, meedoen aan allerlei projecten, cursussen, etc. die werden aangeboden door de uni en mij overal betrekken om zo van mezelf de beste arts te maken die ik kon zijn, maar het hele plan werd van de kant geveegd door privé omstandigheden. Ik kon maar weinig naar colleges en mijn cijfers liegden er niet om, maar toch haalde ik ook het 2e jaar door heel hard werken (lees: alle stof van het tentamen proppen in 4 dagen :S) en belandde zo in het 3e jaar (dit studiejaar). Dit jaar op zich is wel rustig en alles lijkt weer op zijn plek te vallen, maar de lichamelijke schade is niet hersteld. Ik eet en slaap nog steeds slecht, en heb zelfs het idee heb dat ik soms geheugenverlies heb ofzo :S.

Dat is dus de schade van die prive-omstandigheden? Of van het harde werken? In beide gevallen kan een studentenpsycholoog je daar wellicht mee helpen.

quote:

Volgend jaar ('t 4e jaar) begin ik met mijn co-schappen. Ik had mij de reis tot dat punt toe zo anders voorgesteld dan het is gebleken. Ik heb nu niet veel zorgervaring op kunnen doen, niet veel mensen kunnen leren kennen en niet zulke denderende cijfers kunnen halen (5,5jes/6jes). Al met al, ik zie de toekomst somber in.. Is het nu te laat om nog iets te doen, iets te verbeteren?

Het is nooit te laat om iets te verbeteren. Voor mij is mijn baan als student-assistent erg belangrijk, je kunt zoiets proberen te zoeken. Zorgervaring (a.k.a. billen wassen) helpt volgens mij niet om in opleiding te komen, ik denk (en hoop ) dat andere extracurriculaire ervaring belangrijker is. Ook bachelorcijfers wordt meestal niet meer naar gekeken, maar kennis uiteraard wel. Ik heb net een hoog cijfer voor een co-schap gehaald, en dat is mn. op kennis gebaseerd, mijn functioneren is wat minder van belang. Je moet dus wel zorgen dat je die bachelorkennis hebt. Overigens merk ik dat mijn co-groep ook wel een vriendengroep is geworden, dus dat kan bij jou ook het geval zijn.

quote:

De meeste mensen om mij heen hebben redelijke ervaring in de zorg en doen er nu nog allerlei dingen naast. Ik neem aan dat toekomstige opleiders tot specialisten meer geïnteresseerd zouden zijn in dat soort mensen, niet? Ik kan wel telkens mijn situatie uitleggen, maar zeg nou zelf, wie zit daar op te wachten? Het is net als een race, met alleen 'the surival of the fittest'. Correct me if I'm wrong, maar 't is nu echt te laat om zo 'fit' te worden, niet? I wish I could do it all over.. pff

Je situatie zou ik niet gaan uitleggen tenzij er echt specifiek naar gevraagd wordt. Volgens mij schrikken 'damaged goods' af.

In ieder geval: veel succes!

Een week nachtdiensten
Zin in !

Wtf, in Emmen zijn straks een paar weken 4 co's bij de gynaecologie, en nou hebben ze daar besloten dat er maar 3 co's tegelijk aanwezig mogen zijn, dus nu moet er verplicht eentje nachtdiensten draaien. de faal is zo groot dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Oja: blij dat ik niet daar zit!

1 co die 7 dagen per week in de nacht zit, het hele coschap lang? Bizar

Precies, allemaal een weekje, geen probleem lijkt me..
Ik vond het beleid in Emmen/Hardenberg juist nogal laf altijd.. Niemand gaat dood van een weekje nachtdienst..
Enne, de meeste kids worden nog altijd 's nachts geboren!

Ohh... ik dacht dat ze bedoelde dat 1 co alle 6-8-10 oid weken in de nacht zat Dat had ik een beetje overdreven gevonden

quote:

Op woensdag 9 maart 2011 07:23 schreef dotKoen het volgende:

[..]

Tsja, ik ben ook nageplaatst, en vond dat ook moeilijk. Het eerste blok (blokken duren hier 1 maand) mocht ik niet meer doen, dus dat heb ik toen het studiejaar daarna gedaan. Het duurde bij mij ook even voordat ik net zoveel mensen kende als ik in Groningen (waar ik een maand gestudeerd heb en wel de de intro's van stad, studie en vereniging heb gedaan) kende.

[..]

Dat is dus de schade van die prive-omstandigheden? Of van het harde werken? In beide gevallen kan een studentenpsycholoog je daar wellicht mee helpen.

[..]

Het is nooit te laat om iets te verbeteren. Voor mij is mijn baan als student-assistent erg belangrijk, je kunt zoiets proberen te zoeken. Zorgervaring (a.k.a. billen wassen) helpt volgens mij niet om in opleiding te komen, ik denk (en hoop ) dat andere extracurriculaire ervaring belangrijker is. Ook bachelorcijfers wordt meestal niet meer naar gekeken, maar kennis uiteraard wel. Ik heb net een hoog cijfer voor een co-schap gehaald, en dat is mn. op kennis gebaseerd, mijn functioneren is wat minder van belang. Je moet dus wel zorgen dat je die bachelorkennis hebt. Overigens merk ik dat mijn co-groep ook wel een vriendengroep is geworden, dus dat kan bij jou ook het geval zijn.

[..]

Je situatie zou ik niet gaan uitleggen tenzij er echt specifiek naar gevraagd wordt. Volgens mij schrikken 'damaged goods' af.

In ieder geval: veel succes!

Hoi dotKoen,

Super bedankt voor de tips! Fijn om te horen dat bachelorcijfers nog niet het einde van de wereld zijn . Ik zal inderdaad zoeken naar extra-curriculaire activiteiten die er echt toe doen. Voelde me gister nogal bagger, vandaar de wat depri post. Maar ik ben mede dankzij jouw post weer helemaal opgebeurd! Thanks daarvoor.

Heel veel succes met de co-schappen verder~!

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 02:14 schreef Hypothalamus het volgende:

[..]

Hoi dotKoen,

Super bedankt voor de tips! Fijn om te horen dat bachelorcijfers nog niet het einde van de wereld zijn . Ik zal inderdaad zoeken naar extra-curriculaire activiteiten die er echt toe doen. Voelde me gister nogal bagger, vandaar de wat depri post. Maar ik ben mede dankzij jouw post weer helemaal opgebeurd! Thanks daarvoor.

Heel veel succes met de co-schappen verder~!

Graag gedaan. Ook jij veel succes!

[ Bericht 1% gewijzigd door dotKoen op 10-03-2011 09:54:34 ]

Koen, vergeet die neuro/interne toch, ga voor de psychiatrie.

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:06 schreef iofn het volgende:
Koen, vergeet die neuro/interne toch, ga voor de psychiatrie.

Hehe, ben helemaal SCEGS-geïndoctrineerd

Neuro en psych zijn toch bijna hetzelfde...

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 10:02 schreef ralfie het volgende:
Neuro en psych zijn toch bijna hetzelfde...

Zenuwarts

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 09:30 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Hehe, ben helemaal SCEGS-geïndoctrineerd

SCEGS? Daar doen we niet meer aan
"Welke gedachten gaan er door u heen tijdens deze asystolie?", "Wat vindt uw omgeving daar van?"

quote:

Op donderdag 10 maart 2011 11:06 schreef intoxicated het volgende:

[..]

SCEGS? Daar doen we niet meer aan
"Welke gedachten gaan er door u heen tijdens deze asystolie?", "Wat vindt uw omgeving daar van?"

Neuh, heb ook weinig SCEGS gedaan, maar je merkt dat het soms wel nuttig is om een onderdeel aandacht te geven. Dat belachelijke uitvragen als los onderdeel zoals we dat tijdens het voorblok deden heb ik niet meer gedaan.

Zo, pakket papier ingeleverd voor de decentrale selectie en bevestiging voor de ZIG (279 kandidaten). Hier mensen ervaring met decntrale plaatsing in Groningen?

Op naar de nachtdienst
Where 200J bifasisch does the trick, every time

Best kut als je er achterkomt dat alle volgende her's vallen wanneer je gepland hebt in lloretje (jwz seam) te zijn

quote:

Op vrijdag 11 maart 2011 00:11 schreef fusionfake het volgende:
Best kut als je er achterkomt dat alle volgende her's vallen wanneer je gepland hebt in lloretje (jwz seam) te zijn

Lloret? Dat kan echt niet meer

Dat wordt gecompenseerd door Zweden en Syrië deze zomer.

Lichamelijk Onderzoek voor beweging gehaald, mag gelukkig nu wel met co-schap Psychiatrie beginnen maandag