Is versieren op latere leeftijd nog goed te leren #3

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 12:51 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Tsja, de vicieuze cirkel van zelfvertrouwen.

Geen zelfvertrouwen -> Geen succes bij vrouwen
Geen succes bij vrouwen -> Nog minder zelfvertrouwen

Ergens zul je deze cirkel moeten doorbreken. Hoe? Trots zijn op jezelf, lekker in je vel zitten (ga sporten, bij een vereniging, doe een toffe reis). Hoe je met anderen omgaat, is een reflectie van hoe je jezelf ziet en hoe je je voelt. Zet die vrouwen voorlopig maar even uit je hoofd, en werk aan jezelf.

Hier ben ik het mee eens. Dit is inderdaad de enige manier. Je moet proberen trots te zijn op jezelf zonder jezelf met anderen te vergelijken. En inderdaad vrouwen uit je hoofd zetten is het beste.
Ik krijg toch de indruk dat het vanzelf gaat als je goed in je vel zit.
Ik twijfel in elk geval steeds meer of mijn uiterlijk wel het probleem is.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 09:19 schreef Premium_Quality het volgende:
Ze geeft je geen klap met een knuppel toch? Het ergste wat vrouwen doen meestal is wegdraaien of even koud naar je kijken. Als je gaat lachen of het je denkt: "boeiend", doet het ook geen pijn. Het doet alleen pijn als je denkt: "Oh, zie je nou wel. Alle vrouwen zijn gemeen tegen me en willen niks met me te maken hebben Ik ben echt hopeloos met vrouwen en zal nooit liefde kennen!"

DAT is wat volgens mij pijn doet, nog eens met de neus op de feiten gedrukt worden.

En gesprekken met vrouwen zijn anders dan gesprekken met mannen. Zo ervaar ik het zelf tenminste ook. Bij vrouwen moet je veel subtieler zijn in je uitspraken geloof ik, omdat ze alles op zichzelf betrekken. Bij mannen kan je alles roepen. (ik denk dat dat het verschil is tenminste, ben er na al die jaren nog steeds niet zeker van)

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:47 schreef Northside het volgende:
En gesprekken met vrouwen zijn anders dan gesprekken met mannen. Zo ervaar ik het zelf tenminste ook. Bij vrouwen moet je veel subtieler zijn in je uitspraken geloof ik, omdat ze alles op zichzelf betrekken. Bij mannen kan je alles roepen. (ik denk dat dat het verschil is tenminste, ben er na al die jaren nog steeds niet zeker van)

Ik denk dat het wel meevalt. Elke man of vrouw is weer anders. Wat vooral verschilt zijn de intenties van beide kanten. Een hetero man zal je niet beoordelen als mogelijk datingmateriaal, een hetero vrouw wel.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:49 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik denk dat het wel meevalt. Elke man of vrouw is weer anders. Wat vooral verschilt zijn de intenties van beide kanten. Een hetero man zal je niet beoordelen als mogelijk datingmateriaal, een hetero vrouw wel.

Ik ben soms nogal ongenuanceerd in mijn uitspraken, sarcastisch, droge humor, etc. Mannen vinden dat leuk, die doen lekker mee. Vrouwen staan me nog wel eens aan te staren als ik zoiets doe ('omg, he didn't really say that, did he?!'). Ik kan het niet anders uitleggen dan dat vrouwen... gevoeliger zijn?

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:54 schreef Northside het volgende:

[..]

Ik ben soms nogal ongenuanceerd in mijn uitspraken, sarcastisch, droge humor, etc. Mannen vinden dat leuk, die doen lekker mee. Vrouwen staan me nog wel eens aan te staren als ik zoiets doe ('omg, he didn't really say that, did he?!'). Ik kan het niet anders uitleggen dan dat vrouwen... gevoeliger zijn?

Er zijn ook vrouwen die juist houden van een sarcastische man. Maar je moet net de juiste treffen en ik denk dat je wel gelijk hebt dat de meeste vrouwen het niet waarderen. Of dat nou vrouw-eigen is weet ik niet, misschien zijn ze gevoeliger omdat ze niet je vriend willen worden, maar meer dan dat. In ieder geval die mogelijkheid aan het evalueren zijn.

Dan heb ik ook nog een gouden tip voor TS en andere mannen die niet weten hoe ze een gesprek met een vrouw gaande moeten houden.

Lees een boek over horoscopen en sterrenbeelden enzo.

Ook al interesseert het je helemaal niets, vrouwen vinden het te gek. Op feestjes en partijen ben je de man. Vraag naar hun sterrenbeeld, noem vervolgens wat (algemene) positieve eigenschappen van dat sterrenbeeld op, 'herken je dat ook in jezelf?', en je hebt een gesprek.

Gefeliciteerd, vernoem jullie eerste kind maar naar mij.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 14:36 schreef Northside het volgende:
Dan heb ik ook nog een gouden tip voor TS en andere mannen die niet weten hoe ze een gesprek met een vrouw gaande moeten houden.

Lees een boek over horoscopen en sterrenbeelden enzo.

Ook al interesseert het je helemaal niets, vrouwen vinden het te gek. Op feestjes en partijen ben je de man. Vraag naar hun sterrenbeeld, noem vervolgens wat (algemene) positieve eigenschappen van dat sterrenbeeld op, 'herken je dat ook in jezelf?', en je hebt een gesprek.

Gefeliciteerd, vernoem jullie eerste kind maar naar mij.

Horoscopen.....nee, complete turn-off voor mij.
Helemaal als een man er verstand van heeft.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 14:38 schreef -Strawberry- het volgende:
Horoscopen.....nee, complete turn-off voor mij.
Helemaal als een man er verstand van heeft.

Jij valt op sarcastische mannen met droge humor toch?

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:35 schreef richard_prf het volgende:

Ik twijfel in elk geval steeds meer of mijn uiterlijk wel het probleem is.

Goed man! Had in het vorige topic je foto's gezien, en is inderdaad geen enkel probleem. Het komt goed

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:49 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Ik denk dat het wel meevalt. Elke man of vrouw is weer anders. Wat vooral verschilt zijn de intenties van beide kanten. Een hetero man zal je niet beoordelen als mogelijk datingmateriaal, een hetero vrouw wel.

Ik vind dat niet meevallen, vrouwen en mannen zijn allemaal uniek, maar dan nog is er een enorm verschil tussen de gemiddelde vrouw en de enorme man.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 09:19 schreef Premium_Quality het volgende:

[..]

Ze geeft je geen klap met een knuppel toch? Het ergste wat vrouwen doen meestal is wegdraaien of even koud naar je kijken. Als je gaat lachen of het je denkt: "boeiend", doet het ook geen pijn. Het doet alleen pijn als je denkt: "Oh, zie je nou wel. Alle vrouwen zijn gemeen tegen me en willen niks met me te maken hebben."

Eerlijk gezegd zou ik liever met een knuppel geslagen worden. Ik ben vrij stevig gebouwd dus kan wel een stootje hebben

Serieus, ik vind die geestelijke pijn echt verschrikkelijk. En niemand neemt het serieus. Jij doet het nu ook af als "stel je niet zo aan", als vrouwen me met een knuppel zouden slaan zouden mensen mijn angst ten minste serieus nemen. Nu wordt er net gedaan alsof het aan mij ligt dat ik bang ben omdat ik steeds pijn word gedaan. Je brand je handen niet zonder angst de tweede keer aan een gasstel. Laat staan de honderdste keer.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 12:51 schreef VonHinten het volgende:

Ergens zul je deze cirkel moeten doorbreken. Hoe? Trots zijn op jezelf, lekker in je vel zitten (ga sporten, bij een vereniging, doe een toffe reis). Hoe je met anderen omgaat, is een reflectie van hoe je jezelf ziet en hoe je je voelt. Zet die vrouwen voorlopig maar even uit je hoofd, en werk aan jezelf.

I know, doe ik ook al wel een beetje

Maar neemt niet weg dat dit topic interessant is. Ik denk dat het wel/niet horen bij een groep op de middelbare school inderdaad een belangrijke indicator is voor de vaardigheden om met vrouwen om te gaan op latere leeftijd.

[ Bericht 100% gewijzigd door Kevin24 op 04-02-2011 13:47:47 (Beter niet) ]

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:54 schreef Northside het volgende:

[..]

Ik ben soms nogal ongenuanceerd in mijn uitspraken, sarcastisch, droge humor, etc. Mannen vinden dat leuk, die doen lekker mee. Vrouwen staan me nog wel eens aan te staren als ik zoiets doe ('omg, he didn't really say that, did he?!'). Ik kan het niet anders uitleggen dan dat vrouwen... gevoeliger zijn?

Dit klinkt bekend, het is echt een kleine groep vrouwen die dat kunnen relativeren en waarderen.
De paar keer dat ik zo'n vrouw tegenkom koester ik dan ook als juweeltjes.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 20:34 schreef Ensemble het volgende:

[..]

Dit heb ik ook gemerkt. Gelukkig kan je die vaardigheden later ook nog aanleren.

Waarschijnlijk wel, maar dat is wel vele malen moeilijker

quote:

Op vrijdag 4 februari 2011 23:34 schreef benzin het volgende:

[..]

Waarschijnlijk wel, maar dat is wel vele malen moeilijker

Het is te doen, maar je hebt iemand nodig die het je gaat aanleren. Met alleen goedbedoelde adviezen red je het niet mee.

Zouden ze tegen iemand die verlamd is zeggen dat hij moet leren lopen? Wordt iemand die op andere gebieden hulp nodig heeft verwezen met de woorden dat hij het maar moet leren? Kern van het probleem is nu juist dat bovengenoemde zaken voor iemand onmogelijk zijn geworden omdat hij het nooit geleerd heeft en geestelijk er zo doorheen zit dat het ook niet meer mogelijk is dat hij het zomaar leert. Opmerkelijk genoeg is er niemand die zegt: "Kom, ik ga helpen om het je te leren." Nee, het is altijd iets als: "Zoek het lekker zelf uit!"

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 00:18 schreef benzin het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik in een soortgelijke situatie zit, maar dat heeft in mijn geval alles te maken met mijn karakter en dan met name mijn onzekerheid.

Ik ben pas net geen tiener meer, dus ik heb verder geen recht van spreken. Maar in deel 2 staat iets moois waar veel te weinig op gereageerd is.

[..]

Ik geloof dat daar weleens een kern van waarheid in zou kunnen zitten. Ik heb ook heel erg dat optrekken in groepjes gemist tijdens mijn middelbare schooltijd. Ik heb heel vaak het idee dat ik ten veel niet geleerd heb en veel gemist heb; ik heb toen ook nooit zo met meisjes om kunnen gaan als mijn klasgenoten.

Ik denk dat ik in die tijd veel gemist heb in de mannen<->vrouwen-interactie. Voel me ongemakkelijk, heb totaal geen gevoel voor gesprekken met vrouwen (ben ik sowieso vrij slecht in, maar om een of andere reden is het makkelijker om een goed gesprek te voeren met mannen. Vrouwen kunnen als je raar overkomt of niet interessant genoeg weet te praten heel erg 'kil' reageren. )

Studeer inmiddels als een paar jaar en ik heb nog een tijdje om het wel te leren (en andere aspecten van mijn leven op orde te krijgen, want dat heb ik nog steeds niet). Ik denk/hoop dat het nog wel goed komt.

Maar om een lang verhaal kort te maken, ik denk dat wat Schenkstroop hier schetst best wel ens waar zou kunnen zijn. Ben best wel benieuwd hoe anderen daar over denken.

Goede post inderdaad van Schenkstroop.
Ik geloof ook dat het in de meeste gevallen nooit helemaal meer goed te maken valt als je dat in je jeugd helemaal gemist hebt. Wil niet zeggen dat het helemaal hopeloos is, maar het wordt gewoon erg moeilijk. Je hebt gewoon bepaalde vaardigheden nooit geleerd, en die leren wordt niet alleen door de leeftijd maar ook door de bijpassende onzekerheid steeds moeilijker.

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 09:17 schreef Chewbalhaar het volgende:

[..]

Goede post inderdaad van Schenkstroop.
Ik geloof ook dat het in de meeste gevallen nooit helemaal meer goed te maken valt als je dat in je jeugd helemaal gemist hebt. Wil niet zeggen dat het helemaal hopeloos is, maar het wordt gewoon erg moeilijk. Je hebt gewoon bepaalde vaardigheden nooit geleerd, en die leren wordt niet alleen door de leeftijd maar ook door de bijpassende onzekerheid steeds moeilijker.

Zoals een artikel omschrijft voor mensen die gepest zijn en daardoor alles hebben gemist ( in mijn geval)

"Kinderen leren op de basisschool essentiële sociale vaardigheden om met anderen te kunnen omgaan. Leren kennen van andere mensen, groepjes vormen en vriendschappen zijn daarbij cruciaal. Leert iemand dat niet omdat hij enkel bezig kon zijn met het afweren van pesterijen, dan komt hij in de brugklas het probleem tegen dat iedereen groepjes vormt en vrienden maakt behalve hij. Vaak gaan de pesters mee naar het voortgezet onderwijs zodat het pesten weer van vooraf aan begint. Geen vrienden hebben betekent niet gevraagd worden voor verjaardagen, feesten en andere gelegenheden waar hij meer mensen zou kunnen ontmoeten. Daardoor maakt hij het hele proces van leren omgaan met meisjes, blauwtjes lopen en oefenen met zoenen nooit mee. Hij leert geen vrienden maken, geen netwerk opbouwen en zelfs niet iets simpels als het binnenstappen in een kroeg. Bedenk eens hoe zwaar uw leven leunt op uw netwerk van sociale contacten en hoe vaak u er op een dag een beroep op doet. Zonder netwerk geen leven en geen kansen om te ontwikkelen.
"

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 09:23 schreef richard_prf het volgende:

[..]

Zoals een artikel omschrijft voor mensen die gepest zijn en daardoor alles hebben gemist ( in mijn geval)

"Kinderen leren op de basisschool essentiële sociale vaardigheden om met anderen te kunnen omgaan. Leren kennen van andere mensen, groepjes vormen en vriendschappen zijn daarbij cruciaal. Leert iemand dat niet omdat hij enkel bezig kon zijn met het afweren van pesterijen, dan komt hij in de brugklas het probleem tegen dat iedereen groepjes vormt en vrienden maakt behalve hij. Vaak gaan de pesters mee naar het voortgezet onderwijs zodat het pesten weer van vooraf aan begint. Geen vrienden hebben betekent niet gevraagd worden voor verjaardagen, feesten en andere gelegenheden waar hij meer mensen zou kunnen ontmoeten. Daardoor maakt hij het hele proces van leren omgaan met meisjes, blauwtjes lopen en oefenen met zoenen nooit mee. Hij leert geen vrienden maken, geen netwerk opbouwen en zelfs niet iets simpels als het binnenstappen in een kroeg. Bedenk eens hoe zwaar uw leven leunt op uw netwerk van sociale contacten en hoe vaak u er op een dag een beroep op doet. Zonder netwerk geen leven en geen kansen om te ontwikkelen.
"

Klopt, die heb je al eens eerder gepost. Heb je ook een bron van het hele artikel?
Niets is onmogelijk als je er voor vecht, maar moeilijk wordt het wel.

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 09:25 schreef Chewbalhaar het volgende:

[..]

Klopt, die heb je al eens eerder gepost. Heb je ook een bron van het hele artikel?
Niets is onmogelijk als je er voor vecht, maar moeilijk wordt het wel.

http://www.misdefinitie.nl/index.php?nieuws=397&pagina=1

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 09:27 schreef richard_prf het volgende:

[..]

http://www.misdefinitie.nl/index.php?nieuws=397&pagina=1

hmnn...
Hoewel er een goed punt in zit, weinig onderbouwing en bovendien geen achtergrond van de schrijver

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 09:34 schreef Chewbalhaar het volgende:

[..]

hmnn...
Hoewel er een goed punt in zit, weinig onderbouwing en bovendien geen achtergrond van de schrijver

Ik lees het liever niet meer, te confronterend. Ik weet niet wie het geschreven heeft waarschijnlijk iemand die hetzelfde overkomen is als ik.
Door het verleden is mijn BDD misschien wel ontstaan en dat kan er nu niet meer uitgepraat worden.
Misschien omdat ik niet weet hoe sociale interactie werkt dat ik mijn uiterlijk de schuld hier van gaf dat het niet lukte.

quote:

Op zaterdag 5 februari 2011 09:27 schreef richard_prf het volgende:

[..]

http://www.misdefinitie.nl/index.php?nieuws=397&pagina=1

Bijzonder artikel. Bepaalde stukken zijn erg herkenbaar en ook op mij van toepassingen. Helaas is de auteur wel erg ongenuanceerd en zijn zaken slecht beargumenteerd, als er over dit artikel gediscussieerd wordt zullen mensen het hele artikel afbranden door deze tekortkomingen.

Desalniettemin vind ik het artikel en de stellingen die de auteur neemt erg interessant. Ik ga nu flarden van mijn leven beschrijven en die naast het artikel leggen. Daarnaast wil ook wat punten in het artikel aanstippen ter discussie.

Ik ben als kind ook vreselijk gepest. Mijn basisschooltijd was een ramp. Vervelende opmerkingen, fysiek geweld, mij naar huis achtervolgen, mij in het zwembad onder water blijven houden. Achteraf heel erg lelijk, maar het meest vreemde is dat ik dat toen niet door had. Het was vervelend, maar het leek heel normaal omdat ik niet anders gewend was. Bijna verdronken worden was toen de normaalste zaak van de wereld. Achteraf is het onbegrijpelijk dat dat voor mij vanzelfsprekend was.

Op de middelbare school heb ik van begin af aan moeite gehad met contact leggen. Andere mensen vormden groepjes en ik had nergens een plekje. Tijdens het derde jaar werd ik verliefd op een meisje en zij reageerde daarop door me voor alles en iedereen belachelijk te maken. Op dat moment gingen er tegelijk ook nog wat andere dingen mis. Vlak daarna had ik wat ervaringen die mij van dichtbij lieten zien hoe andere mensen met elkaar omgingen. Toen realiseerde ik mezelf dat wat mij overkwam niet normaal was. Ik heb toen een hele tijd behoorlijk wat pijn gehad. De laatste jaren van de middelbare school hebben in het teken gestaan van bij groepen proberen te horen en mezelf te verdedigen. Andere mensen gebruikten me als pispaal of om allerlei klusjes op te knappen.

Dit komt ook terug in het artikel:

quote:

Kinderen leren op de basisschool essentiële sociale vaardigheden om met anderen te kunnen omgaan. Leren kennen van andere mensen, groepjes vormen en vriendschappen zijn daarbij cruciaal. Leert iemand dat niet omdat hij enkel bezig kon zijn met het afweren van pesterijen, dan komt hij in de brugklas het probleem tegen dat iedereen groepjes vormt en vrienden maakt behalve hij. (...) Geen vrienden hebben betekent niet gevraagd worden voor verjaardagen, feesten en andere gelegenheden waar hij meer mensen zou kunnen ontmoeten. Daardoor maakt hij het hele proces van leren omgaan met meisjes, blauwtjes lopen en oefenen met zoenen nooit mee. Hij leert geen vrienden maken, geen netwerk opbouwen en zelfs niet iets simpels als het binnenstappen in een kroeg. Bedenk eens hoe zwaar uw leven leunt op uw netwerk van sociale contacten en hoe vaak u er op een dag een beroep op doet. Zonder netwerk geen leven en geen kansen om te ontwikkelen.

Ik heb ook dat gevoel dat ik dal allemaal heb gemist en niet heb geleerd. Het niet gevraagd worden voor feestjes is ook iets wat me erg bekend voorkomt van de middelbare school

Ik mis ook dat netwerk van sociale contacten. Overal zie je dat mensen elkaar diensten bewijzen en dingen voor elkaar krijgen door wie ze kennen. Als je overal buiten valt is dat verdomd lastig.

Sowieso mis ik gewoon vrienden om gewoon mee te praten. Mijn ouders zijn hele andere mensen dan ik en denken op een heel ander niveau over alles. Ik kan ze niet vertellen over dingen die mij bezig houden omdat ze het niet snappen Ik mis mensen met wie ik kan praten over wat ik doe en hoe mijn dag was

quote:

Onzekerheid beheerst altijd iemands houding en uitstraling. Wat resulteert in het altijd met het hoofd naar beneden lopen, stil en onopvallend proberen te bewegen, zeer moeilijk gesprekken kunnen beginnen en onderhouden, afstand houden en pogingen om mensen te ontwijken. Leven doen ze enkel voor school en werk vanwege de verplichting dat er toch geld op tafel moet komen. Een overheersend schuldgevoel is altijd aanwezig. Schuldgevoel over wat ze denken anderen aan te doen en het idee dat de wereld beter af is zonder hen. Gedrag verandert in het meest noodzakelijke waardoor ze de verkeerde dingen aanleren en slecht voor zichzelf zorgen.

Het alleen leven voor school en werk komt me ook heel bekend voor. Het is alles wat ik heb en er moet inderdaad geld binnen (gaan) komen. Daarnaast is het het enige dat ik wel kan

Wil er allemaal even niet te diep op in gaan, praten over zulk soort dingen kost me altijd veel energie. Maar ik denk dat wat het artikel beschrijft helaas echt waar is. Heb het zelf ook al eerder gedacht.

Het ergste vind ik dat de tijd zo snel gaat. Als ik maar 40 zou worden (stress, eenzaamheid, slecht voor mezelf zorgen maakt die kans vrij groot) dan zit ik al ruim over de helft heen van de tijd die ik heb. Het duurt allemaal te lang en ben soms bang dat ik het niet meer goed ga krijgen