Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #94

Spannend Vlindur, hopelijk is het de eerste ronde gelijk raak

SjorsKloonie wat heftig allemaal, hopelijk krijgen jullie snel meer duidelijkheid!
heel veel sterkte

Vandaag wat _{nouja dat denk ik tenminste} vruchtbaar slijm....
Nog geen positieve ovu-test, maar wie weet komt die nog.
Ik zit nu op Cyclusdag 15 en hoop echt zo dat Clomid 100 wel wat voor mij doet!

Hoe gaat het met de rest van de dames?
Een dikke knuffel voor iedereen!

Klumsy, het zou netjes zijn als je nu ongeveer je eisprong zou krijgen met Clomid! Ik hoop voor je dat het goed zijn werk doet!

Het is spannend voor vlindur hopelijk doet clomid en pregnyl snel zijn werk

Spannende wachtweken voor c_a

Sjorskloonie wat heftig zeg, heel veel sterkte

Klumsy lekker aan de slag deze week, hopelijk doet de clomid zijn werk!

GWS hopelijk is het alleen een progesteronprobleempje en verklaart dat je korte luteale fase

hoe is het met ahava en mijsje en winterstompje??

Dikke knuffel voor alle meiden in dit topic

Lieve dames en heer,

hier gaat het helaas niet zo goed. Zit in dezelfde achtbaan als Sjorskloonie. Na twee positieve testen wat negatieve testen, daarna weer positieve testen, vandaag, dag 12 na de TP bloedtest: zwanger. hcg:52 Niet heel hoog, maar wél zwanger. Maandag nog een keer bloed prikken om te kijken of het hcg verdubbeld is. Maar het lijkt erop dat mijn menstruatie is begonnen. Drie dagen bruinverlies, nu bloedverlies en buikpijn. Ben bang dat dit helemaal fout gaat. Of eigenlijk, ga ik er al vanuit dat dit niet goed is.
Wat denken jullie, is 52 hcg te laag? Heb er eigenlijk niet zoveel verstand van..
Sjorskloonie ik begrijp de angst, onzekerheid en stress helemaal. Heel veel sterkte!!!
Voor de andere dames:
En aan de slag nu!

Lieve Isla, ik weet niets van HCG-gehaltes maar een hele dikke knuffel, en ik duim voor een fijne verrassing maandag

quote:

Op vrijdag 18 februari 2011 16:04 schreef IslaBonita het volgende:
En aan de slag nu!

Ik zal het doorgeven aan Vriendlief

Isla, ik weet helemaal niets van al die waardes enzo maar je moet gewoon zwanger zijn hoor! Ik zal aan je denken en hoop dat het toch alsnog goed gaat zijn

Isla ik sluit me bij twistleweed aan, ik denk aan je en hoop dat het gewoon goed gaat

Isla, jeetje wat spannend. Zolang het bruin bloed is, kan het prima van de innesteling zijn (heb ik zelf bij beide zwangerschappen (een goede en een slechte afloop) gehad. Buikpijn klinkt niet zo best, maar ook bij een zwangerschap komen menstruatieachtige krampen voor.

Hier de HCG waardes die aangehouden worden zijn:
Niet zwanger < 5 -
21 dagen 0 tot 5 - 7 dagen
28 dagen 3 tot 426 - 14 dagen
35 dagen 18 tot 7.340 - 21 dagen
42 dagen 1.080 tot 56.500 - 28 dagen

Eerste rijtje dagen is van Eerste dag laatste menstruatie (da's niet zo handig dus voor jou) maar 2e rijte is vanaf dag van bevruchting (te vergelijken met TP toch?) Dus tot 21 dagen na de bevruchting kan de HCG waarde nog op 18 zitten. Ik weet niet hoeveel dagen na de TP je nu zit, maar een waarde van 52 lijkt me normaal.

[ Bericht 1% gewijzigd door happyme28 op 18-02-2011 20:08:20 ]

Och Isla, even een knuffel voor jou!

Isla wat vervelend dat onzekere gevoel...
Dikke knuffel voor jou!

quote:

Op vrijdag 18 februari 2011 16:04 schreef IslaBonita het volgende:
Lieve dames en heer,

hier gaat het helaas niet zo goed. Zit in dezelfde achtbaan als Sjorskloonie. Na twee positieve testen wat negatieve testen, daarna weer positieve testen, vandaag, dag 12 na de TP bloedtest: zwanger. hcg:52 Niet heel hoog, maar wél zwanger. Maandag nog een keer bloed prikken om te kijken of het hcg verdubbeld is. Maar het lijkt erop dat mijn menstruatie is begonnen. Drie dagen bruinverlies, nu bloedverlies en buikpijn. Ben bang dat dit helemaal fout gaat. Of eigenlijk, ga ik er al vanuit dat dit niet goed is.
Wat denken jullie, is 52 hcg te laag? Heb er eigenlijk niet zoveel verstand van..
Sjorskloonie ik begrijp de angst, onzekerheid en stress helemaal. Heel veel sterkte!!!
Voor de andere dames:
En aan de slag nu!

ik wilde het nog niet vertellen hier, maar ik doe het toch maar... (vandaar ook dat ik zo stil was de afgelopen dagen...)
ow, en bekenden van onze familie, dit hebben niet verteld, en dat gaan we ook niet doen, dus dit willen we graag stil houden...

ik had vorige week woensdag m'n bloedtest na de terugplaatsing die toch doorging toen ik met dat griepje zat. het kon geen kwaad gelukkig, die koorts was al gezakt.
de bloedtest was positief, ik had hcg van 208. we waren helemaal overdonderd en blij... ik had de dagen erna een beetje bruinig bloedverlies, maar de assistente van de gyn gaf aan dat dat ook kon betekenen dat het van een innesteling kwam... dus we hielden hoop en moed, zeker omdat ik ook met vleugjes misselijk was en bijna niks kon eten... m'n lijf reageerde heel anders...
zondag durfde ik een test te doen zelf, en die was positief. ik geloofde steeds meer dat het misschien wel gelukt was nu.
dinsdag hadden we een echo in het ziekenhuis. (kijken of het vruchtzakje in de baarmoeder was ingenesteld, of dat het er misschien ook 2 waren...) maar er was niks te zien... dat vond de gyn vreemd, want volgens de berekening was ik toen 5weken4dagen, en moest het dus al te zien zijn... dus weer op hcg geprikt om te zien of daar iets mee gebeurd was... die middag kreeg ik de uitslag al snel. het hcg was gezakt tot 14... helaas, dus een miskraam...
ik heb komende dinsdag nog een controle bij de gyn, om na te bespreken en om te kijken of ik alweer schoon ben... vooralsnog komt er nog niks los, ik hoop niet dat dit weken/maanden gaat duren... ik wil dan bespreken (als het nog niet is losgekomen) wat dan de mogelijkheden zijn...

ik hoop heel erg dat bij jou Isla, de hcg wel is vermeerderd, en in goede mate... ik duim voor je meid... (ik weet ook niet of 52 te laag is, ik weet niet of het te vergelijken is met anderen...) ik wens voor jou de zwangerschap die we allebei willen...

Sjors! ook al zo in de onzekerheid... wat vreselijk naar... ook bij jullie hoop ik dat het hcg goed gaat doorstijgen en dat jullie ook gewoon een prachtige zwangerschap tegemoed gaan...

voor nu kruip ik weer onder m'n steentje... ik kom vanzelf wel weer binnenvallen hoor, maar ben nu even een beetje op...

quote:

Op vrijdag 18 februari 2011 22:03 schreef mijsje het volgende:

[..]

voor nu kruip ik weer onder m'n steentje... ik kom vanzelf wel weer binnenvallen hoor, maar ben nu even een beetje op...

mijsje
ik las je verhaal en ik begon me even zo blij te voelen en wat is het verdrietig als het dan zo eindigt. als ik dat al zo voel, hoe moeten jullie je dan nu voelen...vreselijk vind ik het.
Heel veel sterkte, ook Joene, wat is dit een klap

Mijsje en Joene, waarom nou toch Heel veel sterkte.

Mijsje en Isla, een hele dikke . Ik denk aan jullie.

Mijsje en Joene je verhaal begon zo mooi, maar het eindigt zo verdrietig Het is jullie zo gegund, jullie wachten al zo lang. Heel veel sterkte

Mijsje, wat klote

Mijsje wat klote
Isla, ik blijf voor jullie duimen

Voor de mensen die willen weten wat er medisch mogelijk is nadat het fout is gegaan, (helaas herhaalde ervaring in de familie) , onder een spoiler

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

mijsje
ik had het jullie zo gegund, hoe oneerlijk!

Lieve dames, bedankt voor de lieve en bemoedigende berichten.

Lieve Mijsje en Joene, wat ontzettend verdrietig. Ik had het jullie ook zo gegund. Toen je maar niet postte hoopte ik op goed nieuws van jouw kant, maar helaas... Ik hoop maar dat het vruchtje snel loskomt. Dan kun je tenminste verder en het verwerken. Ik wens jullie heel veel sterkte.

Hier heeft de menstruatie inmiddels flink doorgezet. Veel helderrood bloed en flinke buikkrampen. Heb ook nog nooit zo wit gezien. Dit is dus ook einde verhaal. Wel fijn dat het niet al te lang op zich heeft laten wachten. Ik zal maandag die bloedtest nog doen, maar ik ben al bezig met afscheid te nemen van het idee dat ik nu eindelijk zwanger was. Ik was maar een paar dagen over tijd, maar ik had niet verwacht dat ik er zo'n verdriet om zou hebben. TM verwoordde het al zo mooi in een pm:
Het is niet niks, je verliest een toekomstbeeld dat je de afgelopen paar dagen heel rap hebt opgebouwd.

Toch heb ik nog hoop dat het ooit zal lukken: Ik ben een keer zwanger geweest. Er is dus innesteling mogelijk. Nu nog een gezond vruchtje.

voor alle lieve dames hier.

_{*kruipt bij Mijsje onder haar steen om samen thee te drinken en chocola te eten*}

ik word hier zo verdrietig om, isla dikke knuffel en wat TM zei klopt wel, hoe kort het ook was je bent wel met een toekomst bezig die er nu weer binnen een paar dagen ander uit ziet, ook voor jou en je Heel veel sterkte.. Ik wou dat ik voor jou en mijsje de juiste woorden kon zeggen om het beter te kunnen maken, maar helaas kan ik niet meer dan vanaf deze kant aan jullie denken

Ik heb even geen woorden, krijg er gewoon tranen van in mijn ogen... dikke knuffel voor jullie beiden Isla en Mijsje

bedankt meiden...
Kahlie, bedankt dat je dat op een rijtje hebt gezet. ik weet de mogelijkheden die er zijn wel, maar ik weet niet hoe het ziekenhuis daarmee omgaat... ik wil dus horen van de arts of een currettage mogelijk is als er dan nog niks loskomt, want dat zou bij mij ook op de eerste plaats staan.

_{Isla nog een stukje chocola aangeeft en een dekentje... het kan koud zijn onder m'n steentje...}

Mijsje en Isla.
Eerst die hoop en het voorzichtige geluksgevoel dat je toestaat dat het eindelijk echt, écht gelukt is en dan gaat het toch mis...
Wat vreselijk verdrietig.
Heel, heel veel sterkte dames.
Probeer vast te houden aan het idee dat het gewoon gaat lukken: als het nu kan, kan het volgende maand ook (gewoon). Moed houden.

Sjors: veel sterkte en ik hoop dat je binnenkort weer post met goed nieuws.

Wij hebben besloten er weer voor te gaan deze maand.
We zijn nog niet helemaal tot rust gekomen en zijn ook nog eens snipverkouden en koortsig.
Het zal dus het wel geen succesvolle poging worden, maar dan zitten we iig weer in het ritme.
Kans is ook groot dat de eisprong zaterdag is en dan doen ze geen IUI's, maar dat is geen ramp want ermee bezig zijn is vast weer de eerste stap.

Weet trouwens iemand of verminderde of onvruchtbaarheid ook een erfelijke component heeft?
Mijn moeder heeft namelijk drie miskramen en een doodgeboren kindje (helft van een tweeling) gehad en haar nichtje is ook met IVF niet zwanger geworden.
Kan het in de familie zitten?