Dan sta je als een echte verschijning in de club, in de rookruimte om precies te zijn. Dan komt er een mannelijk schepsel naast je staan. En laat me dit zeggen, een praatje maken ben ik altijd voor in, maar dit heeft niets meer met praatjes te maken. Deze jongen wil eigenlijk alleen maar horen hoe goed hij wel niet is, het type wat net iets te dicht op je staat en net iets teveel in je gezicht ademt. Meteen toen hij begon te praten viel mij al op dat het geen praatje was maar meer een soort woordenwaterval en egomasturbatie. Gelukkig kwam daar toch ook een ligt puntje: Wil je misschien een sigaretje? Natuurlijk wil ik dat, geen spijt, nooit niet. Helaas bleek dit een zwarte sigaret te zijn... Omdat ik niet word gehinderd door enige schaamte danwel enige behoudenheid nam ik dit sigaretje aan Helaas was dit kankerstokje niet te nassen, hij zei met zijn dikke pretkraalogen: "jahaa, moet je nu eens over je lippen likken' En inderdaad het smaakte naar chocola. Knetters wat een desillusie. Pluspunt: er waren zat verdovende middelen.
Als je gewoon je bek dicht houdt, is er niets aan de hand!
Op naar de sterren en daar voorbij!