Oh, nu ben ik ook nog een aansteller. Het wordt hier steeds gezelliger...
--
Het heeft - naar mijn idee- weinig of niets met karakter te maken, G.
Ja, natuurlijk zijn er momenten waar je even doorheen moet.
Natuurlijk hunker je de eerste week voortdurend naar een sigaret.
Maar het is echt belangrijk dat je niet te veel naar dat stemmetje in je hoofd luistert, is mijn ervaring.
Het is 'maar een stemmetje'.
En, ja, het werkt wanneer je de dingen positief benadert.
Als je mensen ziet roken kan je denken 'Godverdomme, wat had ik daar graag tussen gestaan.'
Maar je kan ook denken 'Ha! Kijk ze nou! Wat ben ik blij dat ik daar niet meer tussen hoeft te staan!'
En je moet jezelf telkens op de schouders kloppen, wanneer je je weer door zo'n moment hebt geworsteld.
En inzien dat wanneer je je door 1 zo'n moment kan worstelen, je je ook door 2 van die momenten kan worstelen.
En 5. En 20.
Niet-roken wordt op die manier alsmaar leuker.
En voor je het weet ben je 2 weken rookvrij, en adem je nog, en kijk je erop terug,
en realiseer je je dat het eigenlijk best meeviel.
--
Maar het is verder helemaal aan jou om dat wel of niet te geloven, hoor.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale