![IMG_1678.jpg]()
Elvis
Anderhalf jaar geleden, stond er iemand te kijken naar een nest jonge cavia's. Welke zou ze mee naar huis nemen? Jij kwam even kennis maken. Je liet je aaien, je vond al die aandacht best leuk! Zodra het aaien op hield zette je het op een wiepen! niet normaal. Je had besloten dat je mee wilde.
Maar je ging niet alleen mee, je kreeg een vriendinnetje die ook mee ging. Je had een hele mooie kuif, dus werd je Elvis genoemd. Je vriendin noemde we Prestly.
Je bleek het tegenover gestelde te zijn van je vriendin. Je vriendin was eigenzinnig. Jij was de liefheid zelve. Voor knuffels en een aai had je altijd tijd, en je zei er geen nee tegen! Eten deed je ook extreem graag. Alles pakte je aan uit de hand.
De deur van je kooi stond altijd open, als je wist dat er wat lekkers aan kwam hing je soms zo ver naar voren dat je er bijna uit kukelde. Terwijl je vriendin zat te wachten tot ze het kreeg.
Je liet je stem altijd luid en duidelijk horen. Je kwam altijd boven Prestly en Simply uit. Wat kon je gillen zeg!
Tsja, en dan is het stil in jullie hok. Dat is dan heel vreemd. Je zat tegen de zieke Prestly aangekropen en bleek zelf diaree te hebben. Je wilde niks meer eten, zelfs geen stukje komkommer.
Dus met jullie naar de DA. Prestly moest blijven, maar jij mocht weer mee naar huis. Diezelfde avond is je vriendinnetje overleden. Maar jij ging nog gewoon door. Je dwangvoeding vond je heerlijk, je likte de bakjes schoon. Ook je medicijnen nam je zonder morren in. Je was de ideale patient!
Maar het heeft niet meer mogen baten. Vannacht vond je het mooi geweest, en ging je achter Prestly aan.
Dag tuttebol.