Zingen een zegen of een vloek?

Na het koor richting station aan het lopen zat ik me te bedenken dat ik de laatste tijd weer helemaal gek van muziek ben geworden . Het woord gek is dan een beetje raar gepakt omdat ik eerder kan zeggen dat ik weer een passie voor muziek heb gevonden! Iets wat ik een tijdje heb gemist.

Niet door mezelf maar door iemand,ze liet me realiseren dat ik zoveel muziek ben vergeten en zoveel muziek eigenlijk nog heb. maar ik heb de muziek zolang niet meer geluisterd. Met alleen een paar liederen die in me repertoire zaten vast als een cd die niet meer door wil spelen.Ze zal nu wel weer wezen slapen en bezig gaan met haar tentamens. Ze maakt me blij.

Maar die cd is eruitgehaald want hij was vastgelopen.
Eenmaal aan het lopen zat ik me te bedenken wat ik eigenlijk zat te zingen toen ik vroeger op straat liep.. richting school. niemand die je hoort maar alleen je zelf en mijn gezang op de straat , je kan niet echt zingen in de stad omdat mensen er aanstoot aan geven. (iets met eigen ruimte om je heen privacy ? en irritatiegehalte) ach, soms heb ik daar schijt aan omdat zingen me blij maakt .

Natuurlijk zijn er meer dingen die me blij maken, zoals weten dat ondanks dat het soms slecht met je gaat er goede tijden op komst zijn ! Althans dat is wat ik denk. Soms heb je 7 vogels in de lucht maar geen enkel in je hand.
Dan vraag ik aan iemand anders , waarom heb je geen vogel gevoerd? Dan krijg ik als antwoord terug: "Ik weet het niet.. " of "Het komt vanzelf wel? "
Geheel onlogische antwoorden.. ik praat in metaforen een beetje .
Het is voor mij altijd duidelijker geweest om in metaforen te praten dan rechtstreeks. maar dat ben ik weer. Moeilijke dingen worden daardoor makkelijker uit te leggen.

ik dwaal weer af, al zingende vroeg ik me eigenlijk af wat ik zong vroeger op straat en dan kwam ik meestal op kinderen voor kinderen liedjes.
Een lied dat ik altijd bij mij had was "ik heb altijd een wijsje in mijn hoofd" Maar ik had er een eigen variant op stiekem! Mijn variant van het liedje was eigenlijk "Ik word altijd wakker met een meisje in mijn hoofd" Ik zong het altijd op deze manier zonder het door te hebben wat ik zelf zong. nou half dan mag niet liegen. maar het klonk zo natuurlijk dat ik het zoveel leuker vond om dat te zingen dan de originele tekst! Het was meer dan eens waar.

Lopend op de straten als ik dat liedje uit mijn hoofd was of een andere dag dan zong ik de lion king Hakuna Matata.. een van mijn oudste liedje dat ik had gekregen (nog op mijn 6-7e verjaardag?) toen Disney nog goede Tekenfilms maakte.. dit blijft dan een klassieker! Ook al is hij half gejat.[bron]
Althans dat is wat sommige vinden. om uiteindelijk weer op het schoolplein uit te komen. Waarna ik eigenlijk weer gedwongen werd van mezelf om stil te houden, omdat jongens die zingen eigenlijk niet kloppen volgens de kinderen van de basisschool maar ja die waren dan ook stom op mijn beste basischool vrienden na! ! alsnog konden die er niet tegen als ik zing.

Voor mij is zingen altijd iets positiefs gebleven, hoe erg ik er ook om geklierd/gepest werd op school.

Hoogtepunten:
Zingen in het RJK!,In een opera,in Enschede met de nationale reisopera! in de appel in den haag zelfde opera andere mensen.In Engeland en voor 1500 man een overvolle kerk in Arnhem.(Mattheus passion) Een klein kerkje in zuidbroek. In kampen tijdens de cd opname's. Als Jongens sopraan! al die tijd Maar die herinneringen wil ik voor geen goud kwijt. het bladgoud van het concertgebouw.. allemaal onbetaald maar de prijs op de gezichten van de mensen die je ziet bleef de betaling genoeg (en de appelsap die we kregen )

Hey ik was 13.
[/bragmodus]

Waarom zet ik dit zo onbeschaamd neer? Vraag ik mezelf eigenlijk af, een beetje om te pronken en trots te zijn, en te weten dat ondanks dat ik de baard in mijn keel heb gekregen. Een groot drama trouwens voor een jongens sopraan, want dan verliest hij zijn glorie en is hij vergaan. als een stervende zwaan. Raar genoeg had ik toen een trauma voor zingen gekregen. Mijn ouders die vroegen waarom ik nooit meer zong, iets wat ik aan hun niet verklaren kon.
Misschien zullen ze het snappen, als je voor je gevoel je favoriete speeltje afpakt.

Je stem, heerlijk zingen en er blij mee zijn ! Ik kan het niet verwoorden, de hoogte in vrijelijk.. soms voelde dat haast wel als vliegen.
Er aan denken doet me soms een beetje pijn. Eigenlijk heb ik nog steeds dat jongetje van dertien in me. onschuldig onberoerd , een teerling en het leven zien op de positieve manier. De tijd van pokemon spelletjes, reizen per bus naar elk concert. geen idee hoeveel winterconcerten in december.. teveel!

Gelukkig heeft mijn moeder alles bijgehouden,de lieve schat.(alle programma boekjes en schema's van concerten) altijd brengen naar koor in Roden , samen met de moeder van Robert .B

Samengevat/conclusie:
Ik zal dan denk ik ook nooit stoppen met zingen. het heeft me gevormd tot wie ik ben.

mij altijd de vraag , haat aan de mensen die in je omgeving zingen?
Of geniet je van het extra liedje dat je anders nooit hoort ?

Ik krijg altijd goed keurende blikken als ik zing ookal is het klassiek

quote:

Op vrijdag 7 januari 2011 03:10 schreef Stokstaart het volgende:
Klassiek zingen? Dat is toch altijd instrumentaal
Wat voor soort koor zing jij? Van de kerk zeker?

Het is wel klassiek ! maar kerk ? Het is maar hoe je het bekijkt.
Ik kan al het klassiek wel van de kerk noemen , maar het verschilt!


Deze op de piano gespeelt vanmiddag met eigen begeleiding .
Alleen die hoogte is moordend voor een counter tenor

een oud klassieker gezongen door een jongens sopraan


beroemde jongens sopranen

KarinJ, je verhaal komt bekent voor ! Het maakt niet uit of de mannen / vrouwen om je heen bejaard zijn, raar genoeg kun je toch plezier maken . al is het in het begin toch wel even wennen

quote:

Op vrijdag 7 januari 2011 09:19 schreef Symphonic het volgende:
Mooi stukje tekst

Voice Male - Hail Holy Queen (uit Sister Act)

VoiceMale - Ennio Morricone/ The man with the harmonica

Als je deze mannen live hebt gezien dan weet je dat zingen een zegen is

Eens even kijken