Stalken deel 2

quote:

^Aan de hand van de bovenstaande topic.

Ik denk dat er redelijk veel mensen zijn die ooit wel eens iemand onbewust heeft gestalkt, of tenminste een stalkingsgevoel gegeven.

Dan komt er de vraag: "Wanneer ben je precies aan het stalken?" Bij het ene meisje, als je onverwachts buiten haar kamer staat met bloemetjes, vind ze het helemaal geweldig. Bij het andere meisje, belt ze de politie. Ook bij jongens. De ene jongen voelt allemaal vlindertjes (of tenminste een goede ego boost) als een meisje alle informatie over hem gaat zoeken op de internet. De andere jongen vind het een gestoorde wijf.

Ik zelf, toen ik 18 ofzo was, was ik een meisje aan het daten, waar ik helemaal verliefd op was. Ik had al met haar gezoend en ze had eerder aangegeven dat ze me leuk vond, dus ik dacht dat ik binnen was. Maar toch had ik iets gedaan, waardoor ze mij dumpte, zeg maar. Ik was helemaal verdrietig en toen ging ik zielig doen bij mijn vriendinnen, en al mijn vriendinnen zeiden dat als ik echt van haar hield, dat ik voor haar zou "vechten" of "achteraan rennen". Slechtste advies ooit natuurlijk. Heb allerlei domme acties gedaan, waardoor ik verder weg kwam van mijn doel. Het is trouwens niet helemaal slecht met haar afgelopen, voor zover ik weet zijn we wel als vrienden afgelopen. Tenminste, als we elkaar in de stad zien dan glimlach ze wel naar me en vraagt ze wel hoe het met me gaat, in plaats van wegrennen of huilen van de angst.

Maar wat ik het grappigste vond was dat al de meisjes die ik kende, tegen mij zei dat ik juist achter haar aan moest rennen en voor haar moest vechten. Mijn mannelijke vrienden zeiden tegen mij "wegblijven". Zelfs mijn vader zei "Don't do it nigga".

Maar het discussie dat ik met dit topic wil starten is, wanneer vinden we iets stalken? Wanneer is het niet meer lief of romantisch, maar eng en/of opdringerig? Hoe zit het bij jou en wat zijn jouw ervaringen? Wat is erger, iemand die moeite gaat doen maar faalt, of iemand die verliefd is maar het gewoon meteen laat zitten?

quote:

Hallo allemaal.

Ik ben hier nieuw en heb me geregistreerd omdat ik zag dat dit een groot forum is en hier alles kwijt kan. Ik heb een heel groot probleem: ik ben verliefd op een Turks meisje. Ze is een vriendin van mijn zusje. Toen ik haar voor de 1e keer bij ons thuis zag, was ik helemaal verkocht. Ze is heel erg mooi, ze spreekt mij heel erg aan.

Nu is dit al bijna een jaar bezig. Ik wou zo graag in contact met haar komen dat ik haar telefoon nummer uit mijn zusje haar telefoon heb gepakt. Ik begon haar te smsen maar ik vermeldde mijn naam er niet bij, ik vermeldde er een Turkse groet onder (allemaal opgezocht op google), ze reageerde met de vraag wie ik was etc. Toen zei ik dat ik het was, ze heeft toen gesmst dat ze geen contact wilt. Ik snap niet waarom. Ik ben toen doorgegaan met smsen, voor mij is ze namelijk echt perfect. Ze smste steeds dat ik echt op moest houden enzovoort. Ik kwam haar tegen in de stad op Koninginnendag en heb haar toen aangesproken, ze reageerde heel boos, dat ik op moest houden met ''stalken''. Toen ben ik weggegaan, ik voelde mij erg rot, eenmaal thuis ben ik weer gaan smsen. Ik wist dat ik moest stoppen, maar ik KON niet stoppen. Ik vind haar echt geweldig. Ik had me verdiept in de Islam en ik zei dat ik voor haar wel moslim wil worden, en als we gaan trouwen dat onze kinderen dan ook zo opgevoed mogen worden. Ik heb haar de ergste smsjes gestuurd, met liefdesverklaringen enzovoort. Ze kwam niet meer bij ons thuis, om mij te ontwijken. Ze heeft haar nummer veranderd door mij en ook haar hyves heeft ze verwijderd omdat ik haar daar berichten stuurde en ik al haar krabbels checkte. Ik reed altijd langs haar huis, weet hoelaat ze vrij is van school, soms sta ik dan te wachten, om haar te bekijken.

Op een dag werd ik echt gek, ik wist vanuit krabbels dat ze op fitness zit en dat ze daar altijd op dinsdagavond te vinden is. Ik ben daarheen gegaan en heb gewacht tot ze naar buiten ging; ik heb haar aangesproken, heb gezegd dat ik haar echt niet zomaar laat gaan, hoe kan ik zon meid laten gaan? Ik zag dat ze bang was en ze zei dat ze geen interesse heeft. Ze smeekte mij zowat of ik haar met rust kon laten en dat ze bang werd van mij. Ik beloofde haar met rust te laten. Ik pakte vervolgens haar hand en kuste erop (waarom ik dat deed weet ik ook niet). Toen heb ik haar laten gaan.

Ik heb vriendinnen van haar gevraagd of ze mij in contact met haar willen brengen, via hyves en 1 kwam ik tegen in de stad. Zij hebben gezegd dat ik haar met rust moet laten want ze denkt erover na om naar de politie te gaan. Ze heeft nu ook een vriend, een ''mooiboy'', hij is Iraans en naar mijn idee heel agressief tegenover vrouwen.

Het klinkt heel erg stalkerig en ik weet dat ik fout bezig ben, maar ik KAN haar niet vergeten. Ik heb het echt geprobeerd, maar er gaat geen uur voorbij dat ik niet aan haar denk. Ze is echt perfect, lief, zorgzaam, rustig, slim, grappig, rustig maar wel spontaan, een perfect figuur, kleed zich mooi, echt een vrouw. Ik snap niet waarom ze me niet wilt leren kennen? Wat vinden jullie dat ik moet doen? Volgens mijn moeder en zusje moet ik praten met een psycholoog, dat vind ik te overdreven. Ik wil haar vergeten, maar het kan niet, ik word ECHT gek bij de gedachte dat ik haar niet meer kan spreken. Word ook gek dat ze weer een vriend heeft! Iemand tips om haar te veroveren? Wat waardeert ze wel, want ik ben zeker niet van plan om haar op te geven. Al moet ik mijn hele leven lang achter haar aan. Ik begrijp niet waarom ze me niet wilt als ze me niet kent!