Ik heb ook nieuws! Gisteren heb ik een hele middag een onderzoek gehad bij een speciale fysiotherapeute. Het was zegmaar de 'laatste strohalm' waar nog aan gegrepen kon worden voordat de leiding een indicatie Sterk Gedragsgestoord voor mij ging aanvragen. En dat zou betekenen dat ik ook op de nieuwe woonvorm niet terecht zou kunnen.
Mijn mentor was mee naar het onderzoek, en na 10 minuten vragenlijsten en observatie was de conclusie al; deze meid heeft géén gedragsstoornis, géén aanpassingsstoornis, maar het is een lichamelijke, sensorische integratie stoornis die achter mijn gedrag zit.
Ik verwerk alle prikkels zo anders, mijn lijf werkt zo anders, mijn zintuigen ook, dat het lijkt alsof ik dingen met een gedragsreden doe, om een reactie los te maken. Maar het is juist anders. Het gedrag is geen oorzaak, maar een symptoom.
In combinatie met mijn autisme is het heel heftig hoe het zich uit. Maar het was een hele emotionele dag voor mij, want eindelijk werden er de juiste vragen gesteld, ik kon bijna alles zelf beantwoorden ook. Wat voelde ik me geaccepteerd. Gezien.
Nu is mijn schema veranderd en krijg ik wekelijks een uur speciale therapie. En een sensorisch "dieet" en alle begeleiding moet hun stijl van benaderen aanpassen.
Mijn mentor was er dus bij toen ik van alle commotie en emotie een verschrikkelijke bui kreeg, en zeer verbaast keek ze toe hoe ik na 2 min in een hangmat schommelen, mijn stemvolume weer aanpaste, minder zelfbeschadigings dingen deed en tot rust kwam. Op de groep zou zoiets zijn ge-escaleerd tot iets reusachtigs waar iedereen kapot uit zou zijn gekomen. Het kan dus anders, er is een andere toekomst voor mij. <3
En zo ga ik leven
Het juiste leven
Vol ik en mij
Soms jij en wij
Maar het juiste leven
Is me voorgedaan
Vol ik, met mij
Met jou, met wij.
Ik ben er klaar voor!