Afgelopen zondag ben ik met P_iglet en haar gezin naar Naturalis in Leiden geweest. Het was heel erg leuk.
Alleen zo jammer is de naslag van zoiets leuks. Ik ga dan thuis weer door het lint en waar ik in het museum volgens mij 'geheel normaal' overkom, ben ik op de groep weer de lastige cliënt.
Enerzijds het verlangen naar prikkels, nieuwe dingen, afspraakjes; maar het anderszijds niet goed aankunnen.
Dat is een beetje het balanceren dat ik doe.
Ik heb de afgelopen maand ook medische problemen gehad, met bijwerkingen van mijn medicatie. En dat bracht weer het hele 'kinderen krijgen' verhaal naar boven, waar ik ook niet goed van word.
Er kwam een soort melk uit mijn borsten en 'iedereen' incl de artsen dacht dat ik zwanger was, of ze suggereerden het tenminste, vervelende vragen kreeg ik.
Gezellige hè.
Op de dagbesteding ben ik in een nieuw traject begonnen gisteren, om te kijken of een andere werkplek voo mij niet beter is.
Komende dinsdag ga ik kijken bij een keramiek, glas en kaarsen atelier. Heel spannend, want dat is iets waar ik zeker weten heel hyper van word, omdat ik dat zo leuk vind.
Maar er is daar meer rust, minder geluiden, en een kleinere groep mensen die daar werkt. Dus het lijkt geschikter dan de boerderij waar ik nu dagbesteding heb.