Kerstverhalenwedstrijd 2010: de uitslag!

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:59 schreef Sdivad het volgende:
Wel bij de laatste 10, maar helaas niet in de top-3 met mijn verhaal (Diepzwarte groeven).
Ik ben hier (nog) niet zo heel bekend, maar worden er vaker van dit soort wedstrijden gehouden? Want ik vind 't erg leuk om te schrijven en wil bij een volgende schrijfwedstrijd dan ook zeker weer meedoen. Dus, iemand die me daar meer over kan vertellen?

Er zijn vaker schrijfwedstrijden, we proberen er toch wel een paar per jaar te organiseren. De kerstverhalenwedstrijd is wel de grootste, en heeft een eigen forum. De andere wedstrijden vind je meestal sowieso in TTK en soms ook in andere fora .

quote:

Tot slot ben ik wel benieuwd naar de rest van het oordeel van de vakjury. Is er nog een rangschikking van 4 t/m 10, of in ieder geval een kort commentaar aan verbeterpunten? Want feedback is natuurlijk altijd zéér welkom...!

De nummers 4 t/m 10 zien er als volgt uit:

4. De Kleine Kerstboom (Tink89)
5. Kerst op Afstand [3] (Leshy)
6. Diepzwarte Groeven (Sdivad)
7. Kerst is voor iedereen anders (Janetje)
7. Kerst met mijn oma (MarijkeZwolle)
7. De sores van een superheld (tafelpoot)
7. Aloysius (Intxaurraga)

Na de kerstdagen volgt nog een uitgebreider juryrapport over de winnende verhalen, en we zullen proberen om daarbij ook de andere genomineerden mee te nemen .

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:28 schreef Mevrouw_Zeppelin het volgende:
Yeah! En dat vanwege een goede titel.

Niet alleen vanwege de titel, er was nog een zin weggevallen die nu alsnog is toegevoegd .

Juryrapporten

We hebben ieder jurylid van de vakjury gevraagd om van twee verhalen een uitgebreid rapport te schrijven. Inmiddels hebben we alle rapporten binnen, en zoals beloofd, delen we deze hier.

Hieronder volgt per genomineerd verhaal dus het rapport dat door een van de vakjuryleden is geschreven.

De kleine kerstboom

De barmhartigheid jegens de boom geeft de kerstboodschap mooi weer. Ik heb de vrijheid genomen de boom te
zien als een metafoor voor een mens. De boom slaapt, is jaloers en verdrietig. Net als mensen. Bovendien zijn
er altijd lieden die alleen zijn met kerst en ernaar verlangen opgenomen te worden in een warm huis met een
aardig gezin. Net als de boom in dit verhaal. Want niemand hoort met kerst alleen te zijn. Gelukkig komt het in
kerstverhalen altijd goed, zo ook hier.

Wel jammer is dat je dit eind al in de eerste zin ziet aankomen. Het was misschien leuker geweest om een rare
twist aan het eind te hebben, iets onverwachts.

Mooi is wel dat de kleine boom wordt opgenomen in een gezin met een klein huis, die zonder deze kerstboom
ook geen den in huis hadden kunnen hebben. Op ieder potje past een dekseltje, blijkt maar weer eens. Ook vind
ik het beeldende erg goed: schitterende ballen ruwe mannen met vrachtwagens en pakjes aan zijn voeten. Ik
zie het gelijk voor me en dat is precies wat elk verhaal niet alleen een kerstverhaal- nodig heeft. Zeker als het zo
kort is, helpen sfeerschetsen om gelijk ín het verhaal te zitten.

Al dacht ik wel even aan al die mensen die toch nog alleen zijn tijdens de kerst. Als mensen nou eens net zo
aardig tegen hun soortgenoten waren als voor de boom die ze versierd in huis hebben staan

Ja, dan is het pas echt kerst.

Kerst is voor iedereen anders
Dit verhaal gaat over arm zijn en het toch gezellig maken met kerst, vergeving en iets voor een ander
overhebben. Met minimale middelen heeft de schrijver deze subtiel themas verwerkt.

Schitterende eerste zin: de buurman houdt gewoon niet zo van zwaaien. Ik zat gelijk in het verhaal
en wilde per se verder lezen. Dat is knap! Beginnen met een mooie uitspraak is een heel slimme
vondst.

De kerstgedachte zit prachtig in het verhaal gewikkeld zonder dat er teveel uitgelegd wordt. En dat is
heel erg prettig want lezers willen graag zelf nadenken.

Wat nog wel beter kan is het : en-toen-en-toen-en-toen-gehalte van dit verhaal. De schrijver grijpt
nog iets te vaak naar tijdsaanduidingen die tijd kerstavond brak aan en kerst dat jaar. Niet
nodig en een beetje afleidend in een kort stuk zoals dit. Dit is echter een gemakkelijk te verhelpen
euvel, vaak doet backspace wonderen!

Verder zou het eind met een van de zinnen uit het begin nog mooier kunnen zijn. Het eind is:

Die vrijdagmiddag ging de telefoon niet. Op de vrijdagen daarna ook niet. De buurman van nummer 3 heeft echter
nooit naar me gezwaaid.

In het begin staat de zin: Achteraf denk ik dat de beste man misschien last had van zijn gewrichten.

Het is jammer dat daar de clou van het verhaal al wordt weggegeven. Misschien kan bovenstaande zin uit het
begin geknipt en aan het eind vastgeplakt worden.

Die vrijdagmiddag ging de telefoon niet. Op de vrijdagen daarna ook niet. Misschien had hij last van zijn
gewrichten maar ook na die bijzondere kerstavond heeft de buurman van nummer 3 nooit gezwaaid .

Al met al een mooi verhaal waar de kerstgedachte goed inzit, ga zo door!

Kerst op afstand [3]
Complimenten voor je originele benadering van het thema kerst op afstand. Een leuk
thema, maar als titel werkt hij minder goed. Zo boven het verhaal roepen de woorden meer
een soort Robert ten Brink brengt verre geliefden bij elkaar met kerst-achtige associatie
op. Jammer dat je niet zelf een titel hebt verzonnen, die de sfeer van het verhaal beter
verwoordt.

Voor de zogenaamde eerste zin-test daarentegen, ben je met verve geslaagd. Direct wil je
als lezer meer weten; over wat er is gebeurd met Herman (kudos voor de term stromende
kou J), maar ook over die kerst van lang geleden. Veel tijd om daarover na te denken krijgt
de lezer niet, omdat het verhaal direct verder gaat met de herinnering aan de rijkspolitie en
het slechte nieuws dat zij brachten. Een plus; door de lezer af te leiden van Hermans huidige
situatie voorkom je dat hij of zij al na de eerste alinea kan voorspellen hoe het verhaal
eindigt. Je treft de sfeer messcherp met: Eén keer stak Herman de stekker van het verlaten
snoer in het stopcontact, maar zijn moeder begon te huilen en een tante trok de stekker
er weer uit. Dan dreig je even te vervallen in clichématige beschrijvingen van de treurige
kersttaferelen, zoals de kalkoen die vader niet meer kan snijden en de afwezige cadeaus,
maar door je goede oog voor detail maak je dit net op tijd weer goed. De gelijmde koe op de
plek van de afgebroken os is een leuke vondst en maakt het verhaal echter, juist omdat er
iets niet klopt in het standaard beeld van de kerststal.

Herman mijmert verder over het optuigen van de kerstboom, zijn vrouw Marjolein en
zijn zoon Berend, een slimme manier om de lezer te vertellen wat zijn gezinssituatie is.
Langzaam begint het de lezer te dagen: het heeft gesneeuwd, Herman ging nog even
naar de stad voor wat extra cadeaus History repeats itself. Knap hoe je naar dit moment
toewerkt en het treurige gegeven een mooie draai geeft. Omdat Herman eindelijk het
antwoord vindt op die oude vraag, sluit je het verhaal toch af met het kerstgevoel.

Kortom, een origineel verhaal met een goed begin, midden en einde. Op woord- en
zinsniveau echter, mis je nog wat originaliteit. Pas op dat je niet in de herhaling valt:
alhoewel het al wel/het werd, het was, dat was. En probeer te werken aan een eigen
schrijfstijl. Verras de lezer door situaties en voorwerpen op geheel eigen wijze te beschrijven
of te spelen met de woordvolgorde van een zin.

Kerst met mijn oma
De eerste zin-test maakt dat ik een verhaal wil lezen, of juist niet. De binnenkomer Kerst
vroeger... Mijn broertje en ik op de bank met warme chocomelk, mijn ouders aan de wijn, de
sneeuw (Uniek! Sinds 1901 hebben we maar zeven witte kersten meegemaakt in Nederland,
vorig jaar meegerekend.) en koude wind buiten en de heerlijke warmte binnen grijpt mij niet
meteen bij de strot.

Dan begint het verhaal over oma en haar vlizotrap (kudos voor dat prachtige woord!). Wat
zou oma voor iemand zijn? Nu komen we te weten wat er zo bijzonder is aan kerst met
uw oma... En dan fietst die vlijtig hakende tante er doorheen! Aan het eind van het verhaal
weet ik van oma alleen dat ze zuinig was op haar spulletjes en is overleden. Tante heeft alle
woorden opgesoupeerd met haar creaties.

U blijft wat hangen in clichématige beschrijvingen van kerstgezelligheid, tot u op dreef raakt
met de mok van klei en de verwarming op standje tropisch. Nu zie ik het tafereel voor me.
Maar dan is het verhaal helaas al bijna uit.

In zuinige oma / creatieve tante / die bijzondere kerstversiering die al een halve eeuw (?
) meegaat en steeds die (vlizo)trap afgezeuld moet worden, zit een verhaal. U wilt te veel
vertellen in deze 472 woorden. Het verhaal kan aan zeggingskracht winnen door u te
beperken tot één van de onderwerpen. De lezer blijft nu met veel vragen achter. Over oma,
tante, over uzelf en wat u toevoegt aan de familie-kersttraditie (u heeft geen boom en waar is
uw jongere broer?).

Wat is de moraal van het verhaal? Waar is een mooie wijsheid die oma u heeft
meegegeven? Hoe leeft zij voort? De laatste zin wekt onbedoeld, denk ik de indruk, dat
u daar zit met die oude spullen en uw herinneringen en dat met uw verscheiden de traditie
onherroepelijk zal eindigen.

De sores van een superheld
Dat je kan schrijven, weet ik zeker. En dat komt door de volgende zin:

'Daar sta ik dan,' dacht hij 'pak hem beet, tien meter van al die vreugde vandaan. Maar de relatieve afstand valt niet in woorden uit te drukken. Wat een verschrikking.'

Je legt het er alleen iets te dik bovenop. Zoals 'dwarrelende sneeuwvlokjes' waar iemand zich tegen beklaagd. Dat neigt naar kitsch. Net zoals iemand een 'miskende held' noemen. Schrijf je tekst zo dat de lezer zelf concludeert dat het een miskende held is. Om een cliché te gebruiken: show don't tell.

Over cliche's gesproken. Daar zitten er iets te veel van in. De ongelukkige superheld, doorzettingsvermogen en een eenzame kerst. Zoek originelere thema's, of voer ze extremer uit. Die omslag, met de doorzeurende stamkroeggast - kan je anders uitvoeren. Een gevecht, waardoor de superheld zich iets realiseert, o.i.d.

Kortom: daag jezelf iets meer uit qua verhaallijnen, schrijft iets soberder en daardoor krachtiger en ga buiten de gebaande paden.

Wat ver is
Sterk. Ik gruwel in retroperspectief van de kalkoen die ik met kerst op heb. Was wel biologisch, overigens.

Je blijft alleen wel te veel hangen in vieze details. Ik heb nu geen band met het beest, hoe gek dat ook klinkt. Kan je meer gevoelens dan alleen afgunst laten zien van de kalkoen? Had het beest vrienden? Je hebt de kalkoen trouwens wel menselijk proberen te maken. Met het godverdomme vind ik het geslaagd, met de liedjes enigszins potsierlijk. In plaats van die liedjes zou ik meer aan oerinstincten refereren en die vertalen naar de kalkoen.

De eerste alinea vind ik heel sterk. Het is schokkend, raadselachtig - klok klok? - en er is een vijand. Je wordt het verhaal ingezogen. De laatste alinea had krachtiger gekund. Korte zinnen hadden al een hoop opgelost, ik moet de laatste zin nu een paar keer lezen. 'Kluiven aan mijn lichaam' had je wat mij betreft mee kunnen eindigen. En dan hadden we die laatste boodschap zelf wel kunnen verzinnen.

Verzieners en lichtvangers
Dit is het beste verhaal van de tien inzendingen. Het is origineel, makkelijk leesbaar en deze lezer
heeft een prettige schrijfstijl.

Stijl: De stijl van deze schrijver is prettig. De schrijver weet waar hij met zijn verhaal naartoe wil en
weet dit pakkend te vertellen. De schrijfstijl is eenvoudig en de afwisseling door middel van dialogen
tussen Turan en Joek maakt het geheel prettig leesbaar. Korte en lange zinnen wisselen elkaar af.

Plot: Turan en Joek komen van een andere planeet. Ze verzinnen iets waardoor ze zich niet meer zo
alleen voelen. De schrijver heeft dit in zijn verhaal leuk verpakt. Het plot is niet meteen weggegeven.
De schrijver beheerst het show dont tell principe; hij legt niet uit maar beschrijft de situatie en dat is
voor de lezer erg prettig!

Taalgebruik: Het taalgebruik vind ik in dit verhaal een zwakker punt. Zinnen als: stond te springen
en Tijdenlang waren ze bezig, zijn in een verhaal niet mooi. Ook de spelling is niet perfect verzorgd
natuurlijk kun je een typefout maken, maar vooral in zon kort verhaal is dat erg jammer zoals: lange

arme en het vergeten van een komma (De lichtjes die boven het meer zweefden

een gevangen). Verder maakt de schrijver gebruik van clichés: Vol enthousiasme renden ze. Het
is mooier om dit ook te beschrijven in plaats van te benoemen (zoals: Turans handen zweetten. Joek
had het gevoel alsof hij vloog toen ze naar het lichtmeer renden). Verder vind ik de titel heel origineel,
maar niet meteen pakkend.

, werden een voor

Thema: De schrijver heeft het onderwerp kerst op afstand op een hele originele manier
verwerkt. Kerst op afstand: Joek en Turan zitten op een andere planeet. Uiteindelijk komen ze toch
dichtbij omdat ze nu ook bij de grote planeet horen.

Personages: Turan en Joek zijn twee ruimtewezens. Hun namen zijn opvallend goed gekozen; het
was vreemd geweest als ze Kees en Jaap hadden geheten. De lezer leeft in dit korte stukje mee met
Turan en Joek. Ze vertederen en zijn heel beeldend omschreven.

Samengevat: Dit is een leuk, kort verhaal. Het is een kunst om binnen 500 woorden zon grappig
kerstverhaal te vertellen. De schrijver blijft bij zijn verhaal en weet waar hij naartoe wil. Dit
eindigt in een bijzonder, vertederend plot. Aandachtspunt is de verzorging van de tekst; type- en
interpunctiefouten. Tip: Laat de eerste zin eens weg en kijk hoe je dan begint in het verhaal.

Goed gedaan! Ik hoop nog meer van deze schrijver te lezen.

Diepzwarte groeven
Over de schrijfstijl van diepzwarte groeven: Deze schrijver heeft een toegankelijke schrijfstijl. Door
middel van dialogen (het verhaal begint zelfs met een gesproken zin mooi!) wordt het een beeldend
verhaal. Wat de valkuil van deze schrijver is, is het gebruik van veel te lange zinnen. Dit begint al in de
eerste alinea:

Als dienstdoende bakker heeft hij het er weer zwaar mee deze 25 december, eerste kerstdag: vroeg
beginnen met bakken, richting iedere klant vriendelijkheid veinzen, Mariah Carey ieder uur op de
supermarktradio aanhoren én al zijn tienercollegas goed aan het werk houden.

Door zulke lange zinnen te gebruiken, kan de lezer snel de draad kwijtraken. Het gevaar is dan dat de
lezer moet teruglezen om de verhaallijn weer op te pakken. Dit is jammer omdat je dan als lezer uit de
fictieve droom wordt gehaald.

Plot: Het plot is mooi. De bakker heeft een vooroordeel over een onverzorgde man en komt er dan
achter dat hij het zelf minder goed voor elkaar heeft thuis. Dit is een mooi plot voor het onderwerp:
Kerst op afstand.

Taalgebruik: Het taalgebruik vind ik in dit verhaal voor verbetering vatbaar. Een heerlijk vers
stokbrood is een cliché. Beschrijf het stokbrood eens. Hoe voelt het? Hoe ruikt het? Is het een
knapperig stokbrood? Dan heeft de lezer er een beeld bij.
De titel is echter prachtig gekozen. Het is een originele titel die nieuwsgierigheid oproept. Het is
ook mooi dat het in de laatste alinea pas duidelijk wordt waar die diepzwarte groeven voor staan.
Daarnaast kan de lezer de diepzwarte groeven ook symbolisch opvatten. Mooi gedaan.

Thema: Dit verhaal gaat over vooroordelen. Dit wordt de lezer heel duidelijk gemaakt; het ligt er zelfs
wat dik bovenop. In de vijfde alinea wordt dit zelfs letterlijk benoemd:

Op weg naar huis heeft hij spijt van zijn vooroordeel. De klant zag er dan misschien niet uit als een
rijke man, maar waarschijnlijk heeft hij wel een geslaagde kerstavond.
Door dit letterlijk te benoemen kan het nogal moraliserend op de lezer overkomen en ik weet niet of
de schrijver dit ook zo bedoeld heeft. Door het show dont tell principe te gebruiken, neem je de lezer
mee in jouw wereld en laat je bijvoorbeeld zien dat de bakker fronst als hij geconfronteerd wordt met
het lange, ongekamde haar van zijn klant. Zuchtend doet de bakker nog een brood in de oven Etc.

Personages: De dienstdoende bakker (jammer dat ij geen naam heeft! Dan leef je veel minder met
hem mee! Als er bijvoorbeeld staat: Simon Hendriksen heeft het er weer zwaar mee vandaag, weet
je als lezer waar je aan toe bent) en de klant. Ook de klant moet een naam hebben in het verhaal. Nu
blijft het vaag en dat is jammer.

Samengevat: Dit is een leuk kerstverhaal waar nog het een en ander aan te verbeteren valt. De
personages hebben bijvoorbeeld geen namen en verder worstelt de schrijver met het afwisselen van
lange en korte zinnen. De schrijver weet echter goed waar hij naartoe wil op zijn verhaal. Als hij het op
kan schrijven met het show-dont tell principe, denk ik dat het een heel mooi verhaal wordt.

Rook
De Titel sprak me erg aan. Rook

Het verhaal heeft een goede opbouw, blijft tot het laatste moment
spannend en heeft een interessant plot.

Door de uitvoerige en gedetailleerde schrijfwijze komt de persoonlijkheid
van de hoofdpersoon duidelijk naar voren en leef je echt met hem mee.

Het einde vind is heel knap geschreven, door de dubbele betekenis van het
woord rook krijgt het verhaal iets spannends en mysterieus. Je kunt het
verhaal lezen zoals je wilt, omdat er veel dubbele betekenissen en diepere
lagen in het verhaal zitten. Dit maakt het heel interessant.

Een minpuntje is dat het soms wel lastig geschreven, waarschijnlijk omdat er
veel bijvoeglijke naamwoorden in zitten en de schrijver veel kommas
gebruikt.

Aloysius
Het taalgebruik in dit verhaal is heerlijk: droge humor, ironische observaties. De schrijver kan duidelijk met het Nederlands overweg. ("Wanstaltige aaneenschakeling van conventies en formaliteiten" is een van de beste omschrijvingen van kerst ooit). Schrijver krijgt extra punten voor het actief gebruiken van het woord "alras".
Dit alles maakt het extra spijtig dat er in het verhaal zelf erg weinig gebeurt. Het moment waarop er iets gebeurt dat een keten van acties in gang zet (Philip krijgt het advies om er eens op uit te gaan) valt te laat in het verhaal. Verder komt de hoofdpersoon niet tot werelschokkend inzicht of spectaculair voorval, waardoor de climax ontbreekt. Met een beter plot en een sterkere verhaallijn was dit zeker een kanshebber geweest.