Mijn mondige buurvrouw, die inmiddels al 13 paar uggs heeft, als het er niet meer zijn, besloot de stoute uggs aan te trekken en stuurde een mailtje naar radicals. Zij wilde namelijk wel naar de pive-outlet in Amsterdam.
Niet veel later kreeg zij het verlossende antwoord in haar mailbox. Een toegangskaartje voor de outlet. Jiha. En dat niet alleen, ze mocht 2 mensen meenemen! Natuurlijk was iedereen ineens haar beste vriendin.
Aangezien die lieve amaranta al eens eerder uggs voor haar meebracht uit Amerika, kon buurvrouw niets anders dan haar buurvrouw belonen met een vipkaartje.
Dus daar gingen we dan.
Buuf had een middagje vrijaf genomen ik was al vrij.
Rond een uur of een vertrokken we naar de hoofstad. We hoefden er pas om 8 uur te zijn, maar buurvrouw wilde het zekere voor het onzekere nemen.
Dus een klein anderhalf uurtje later bereikten we het pand....
Ach, dr staat nog geen rij. Gelukkig maar.
De uitnodigingen waren 'per uur' verstrekt. We gingen nog een hapje eten.
Zo rond tussen zes en zeven sluiten we achter aan in de rij. Nou ja achteraan...we staan dichtbij genoeg om de ingang te kunnen zien.
Nerveuze vrouwtjes op normale schoenen staan trappelend in de rij. Naar het schijnt mag je niet op uggs naar binnen, dus we hebben allemaal een ander paar schoenen uit de kast getrokken.
Ondertussen komen de mensen van de vorige groep met tassen vol naar buiten.
Ooooh, en aaah klinkt het in de rij. Maar ook, zal er nog wel genoeg zijn voor ons?
De rij wordt langer en langer, en op slinkse wijze wordt er links en rechts voorgedrongen.
Vrouwen die menen een vip pas te hebben en dames die aanpappen met de mannen van de beveiliging.
Oh, die zal mooie verhalen als hij thuis komt.
Onze groep is aan de beurt. En dan gebeurt het.
De vrouwen stormen op de schoenen af als vliegen op een meter stront.
Alles wat op de tafels staat wordt inhalig vastgehouden en niks, maar dan ook niks wordt er losgelaten.
Maat, kleur, het maakt niet uit. Ze zullen het eerst zelf passen alvorens ze het ergens in een hoek smijten zodat een ander gaat passen.
Enkel de maten 43 en groter staan nog op de planken.
Zo nu en dan loopt er nog een medewerker naar achter om iets te pakken, maaaaar... alleenn als je een bekende bent van de medewerker.
De rest krijgt steevast te horen dat het voor de andere groep is.
Twee vrouwen hebben ieder een schoen. Ze eisen van de ander dat ze de schoen afgeeft....welneee.....
Op een afstandje sta ik te kijken. Ik ben redelijk hoog zwanger en het is me niet waard om in mn buik gebeukt te worden. Want dat is precies wat er gaande is. Beukende vrouwen om een paar schoenen...
Wat rest, een paar grappige uggs waarvan ik zoiets heb van, het zou kopen om het kopen zijn. En tja.... nee, toch niet.
Best een negatieve ervaring, en ik dacht, dit nooit meeer, voor mij geen ugg sale meer.
Maar nu doet de kans zich aan, om gewoon binnen te kunnen komen. Rondkjken zonder te vrezen voor mijn buik, maar hooguit een blauw oog

Ik denk, dat ik het recht heb op een prettige ervaring, om de zure nasmaak van mijn vorige ervaring een beetje weg te spoelen..
(en als het 2 kaartjes zijn neem ik uiteraard buufjelief mee)