In het kader van "Weet wat je eet" en daardoor gezonder leven, ben ik maar begonnen aan het ontleden van één der Sint's favorieten!
De suikermuis!Sommigen noemen dit ook wel een gevulde muis, maar dat boeit niet.
We noemen het hier de suikermuis (latijn:
Mus Saccharum).
De suikermuis wordt alleen gevonden in november en de eerste week van december in eigenlijk uitsluitend Nederlandse supermarkten en snoepwinkels. Hij lijkt niets te eten, en voortplanten lijkt ook slecht te lukken. Wel bevinden ze zich veelal in gezelschap van suikerkikkers, en bevinden ze zich in groepen van ongeveer 200 gram. Hun nest is gemaakt van plastic folie. Op het eerste gezicht lijken ze ook niet te leven, enkel te zijn.
Toch is er het vraagstuk of de suikermuis bij consumptie pijn voelt.
Zoals we weten is het onethisch als een dier pijn voelt bij zijn sterven met als doel de menselijke consumptie. Daarom hebben we een Suikermuis ontleed, om te kijken of deze een zenuwstelsel had. Ziehier het resultaat:
Proefdier Alfa is zich nog niet bewust van het gevaar van de scalpel.
Na het niet toedienen van verdoving wordt er een incisie gemaakt in de huid van proefdier. Huid lijkt metaalachtig te zijn.
Huid van proefdier wordt weggehaald. Lijkt niet vast te zitten aan onderliggend weefsel.
Huidmonster wordt genomen van proefdier. Onderzoekers kunnen er geen chocola van maken.
Hoofd van proefdier wordt gescheiden van de romp. Er lijkt zich enkel een suikerachtige massa te bevinden in het proefdier. Er worden geen zenuwbanen aangetroffen.
Onderzoeker maakt dwarsdoorsnede van Suikermuis. Ook hier enkel de suikerachtige massa.
Conclusie:Suikermuizen voelen geen pijn, en kunnen dus gerust geconsumeerd worden zonder verdoving. Dit door een totaal gebrek aan een zenuwstelsel. Of andere organen.
Of een suikermuis wel leeft zal een vervolgonderzoek moeten uitwijzen.
Disclaimer:
Voor dit onderzoek zijn suikermuizen omgebracht. Tevens zijn enkele suikerkikkers tragisch om het leven gekomen toen het researchteam honger kreeg. Het onderzoeksteam biedt zijn excuses hiervoor aan, maar zag geen andere noodzaak. Vermoedelijk hebben suikerkikkers dezelfde anatomie als suikermuizen, en voelen dus geen pijn. Er is dus eigenlijk niets aan de hand.