17 mei, Pa moest naar de reumatoloog i.v.m. vermeende jicht. Hij had al maanden vreselijk veel pijn en wij geloofden er niet meer in dat dit alleen nog maar jicht was. Reumatoloog was kort: "dit is geen reuma of jicht meneer. Er is wel wat, maar wat weet ik niet"
27 mei kon hij al terecht voor nog veel meer onderzoeken en scans. De reumatoloog had het idee dat dit toch wel iets heel ernstigs zou kunnen zijn.
Na afgelopen maandag diverse echo's, scans en weet ik 't allemaal meer ondergaan te hebben, werd hij 's middag door 't ziekenhuis opgebeld. Of hij zich de volgende ochtend om 9.00 uur wilde melden met een koffertje voor opname.
Dinsdag 28 mei, 12.45 uur. Het moment dat mijn leven even instortte. Pa aan de telefoon: "Tis fout meid. Ik heb kanker in mijn longen en in mijn botten" Ik heb een kwartier zitten huilen voordat ik aan mijn collega's uit leggen wat er aan de hand was.. en veel meer dan "snik, mijn vader, snik, huil, longkanker" kon ik niet uitbrengen. Ik kon nog net een restje kracht vinden om Jeroen te bellen om te vragen of hij meteen naar me toe kwam.
Eerst even naar huis (wat moest ik daar in godsnaam doen?) en toen meteen naar 't ziekenhuis. M'n vader en ik allebei dikke tranen, elkaar even vasthouden.
Woensdag zouden we een gesprek met de arts hebben maar terwijl Jeroen en ik onderweg waren werd ik gebeld door Pa, er moest iets in een ander ziekenhuis gedaan worden en 't gesprek zou naar vijf uur verplaatst worden. Naar m'n zus gegaan en daar zitten wachten tot we eindelijk naar 't ziekenhuis mochten. 's Middags weer telefoon vanuit 't ziekenhuis.. Pa werd met spoed geopereerd, om een uur of zes zou hij weer op z'n kamer komen..
We zagen er enig licht in, als ze dan toch gingen opereren zullen ze er nog wel een gat in zien. Dus toch ietwat, enigszins opgewekt richting ziekenhuis.
Op de gang zit zijn vriendin in dikke tranen op ons te wachten. "snik, uitzaaiingen, snik, erg"
*schrik* We snappen er weinig meer van.
Dan worden we bij de arts geroepen die ondertussen klaar is met opereren.
Er zitten tumoren in vijf van zijn ruggewervels, beide longen zijn aangetast, zijn botten zijn zo zacht als boter.. Een tumor hebben ze nu deels verwijderd, hij stond op 't punt een dwarsleasie te krijgen door zenuwen die kapotgedrukt werden..
WAAROM??? In mijn ogen de meest gezonde man die er in nederland rondloopt. Hij at meer groente dan Jeroen en ik in een week.. hij rookte niet.. WAAROM???
Mijn vraag aan de arts over ons a.s. huwelijk op 27 september.. Zijn antwoord was dat vier maanden nog heel erg lang is...
Hij kwam bij op IC, hij was zo vreselijk opgewekt.. Ik kon (en kan nog steeds niet) bevatten dat al die gruwelijke dingen over hem gaan. Hij ligt grapjes te maken.. Ik snap er echt helemaal niks van. Ik was helemaal kapot toen we thuiskwamen.
En nog steeds. Jeroen en ik rijden elke dag heen en weer naar Hoorn.. Ik wil gewoon lekker in m'n eigen bed liggen en m'n eigen bedoening om me heen hebben..
Ik zie dat m'n vader 't erg prettig vind om z'n kinderen om zich heen te hebben. Daar trekt ie zich aan op, hij wordt er wat opgewekter van. Ik op mijn beurt vind 't zo geweldig om te zien dat iemand die gister zijn doodvonnis heeft gehoord zich er mentaal zo goed doorheen kan slepen, dat geeft mij weer een vreselijke opkikker.
Onze bruiloft? Die staat op losse schroeven. Ik ben een echt vaderskindje en ik wil er echt alles aan doen om Pa bij mijn trouwen te hebben. De ondertrouw is naar voren getrokken, zodat we over twee weken bijna per dag kunnen beslissen waar en wanneer. 't zal een dag met een zwart randje blijven, hoe je 't ook wendt of keert..
Mijn kinderen (die zo vreselijk gewenst zijn) zullen nooit hun Opa van mijn kant kennen.. En dit heeft me al zo vreselijk veel tranen gekost... Ik dacht dat ik geen tranen meer over had.. maar ze zijn er weer.
Ik weet 't ff niet meer.. 
Ik kan hier geen woorden voor vinden, zit te huilen om je verhaal.
Trouw alsjeblieft zo snel mogelijk, zodat je papa er nog bij kan zijn!
Verder weet ik even niets te zeggen.
Het kan iedereen elk moment overkomen
Sterkte 
Lieve, lieve Jeroen..
Ik zou niet weten hoe ik de afgelopen week zonder jou door had moeten komen.
Ik hou zo van je. Je zit nu met een mentaal wrak en toch.. je sleurt me er doorheen..
En nu is 't echt ff op..
Sterkte.
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
Alleen maar heel ontzettend veel sterkte en wijsheid en een welgemeende
voor jullie beiden....
[Dit bericht is gewijzigd door buzzer op 31-05-2002 22:50]
Ik zie de pijn in je ogen, en voel me zo machteloos.
De weg die we gaan volgen is de weg die JOU hart je ingeeft.
Ik hou van je, en ben er voor je
Krijg er zelf ook gewoon tranen van in m'n ogen uit onmacht/woede dat mensen dit soort dingen moet overkomen.
Waarom kunnen we niet allemaal gewoon 100 worden en dat er dan gewoon een knopje uitgaat, zonder al die nare ziektes en al dat andere leed.
In ieder geval heel veel sterkte!
Pak elke seconde mee die je nog samen kunt krijgen. Ik weet hoe belangrijk dat is...
Heel, heel veel sterkte de komende dag, weken, maanden!
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
Sterkte!
Sprakeloos, tranen in m'n ogen tijdens het lezen van dit enorme verdriet en liefde.
Je vader is een machtige vent E.T !!
Ik geloof dat ik dat al vaak tegen je gezegd heb.
En wat jullie nu doormaken is zo enorm dat dat bijna niet voor te stellen is.
Ben er iig voor elkaar, maar jullie een heel klein beetje kennede weet ik dat dat wel goed zit.
Wat je nu allemaal mee moet maken is niet mis, het is een van de ergste dingen uit je leven, een ziekbed meemaken van iemand die je zeer dierbaar is.
We hebben het er hier ook al vaak over gehad sinds het bericht kwam, we kunnen niet veel doen, maar als jullie de behoefte hebben om er heel even uit te zijn, de deur staat altijd voor jullie open.
Jeroen, zorg goed voor dat wijffie van je!!
Eloise, ik kan alleen maar zeggen, ik denk aan je en wens je alle sterkte van deze wereld toe!
voor beiden!
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
maar al te goed herinner ik me je topic over jicht en later over het wachten op de reumatoloog.
en dan uiteindelijk zo'n uitslag
heel veel sterkte de komende tijd!
ik hoop het beste voor jou en je pa .....succes
Op maandag 11 juli 2011 17:38 schreef Bart het volgende:
Je bent echt een unieke verschijning, vind ik altijd wel grappig als ik jou ergens zie posten :D.
Ik weet echt niets te zeggen, niet meer dan "sterkte"...
m'n moeder is er aan gestorven, maar ik bid dat jouw vader mag leven
Sterkte!!
maar die zijn er eigenlijk niet.
Ik schrik er van,en kan alleen maar zeggen dat ik jullie heel veel kracht en sterkte toewens voor de tijd die komt.
Het leven kan soms zo oneerlijk zijn.
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
wat ik zou willen zeggen, probeer de laatste tijd met je vader nog optimaal te benutten en hoop voor je dat je met een goed gevoel afscheid kunt nemen....
en denk eraan *(ik ben zelf niet gelovig maar ik geloof het zelfs) ooit zul je hem terugzien
Liefs
17-08-2011 Onze 2e prachtige meid maakt het gezinnetje compleet: Liene (L)
Herinneringen komen boven, heb het ook mee moeten maken.
ET en Swets, steun elkaar en heel veel sterkte en geduld.
Poef.....gone! ©golfer
