R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ok ik zal eerlijk zijn, ik lurk hier al een tijdje rond, maar nooit zelf een account aangemaakt. Omdat ik nu met een probleem zit toch maar wel gedaan...
Ik heb nu zo'n 8 jaar een relatie met mijn vriendin, waarvan de laatste 4 samenwonend. Zelf zit ik de laatste 2 jaar niet echt lekker in m'n vel, maar met de relatie leek alles opzich wel goed te gaan. Tot vorige week dinsdag. Ik kwam uit m'n werk en ze vertelde me dat ze (iig voor een tijdje) met onze relatie wilde stoppen. Dat kwam natuurlijk even als een mokerslag. Reden daarvoor was dat ik zeker het laatste jaar nogal laks was geweest richting haar (weinig aandacht) en het huishouden bijvoorbeeld. Steeds laat thuis uit werk (dit ivm lange reistijden). Ik liep vaak te mokken als ze vroeg of ik ergens mee naartoe wilde. Ik kon eigenlijk niks anders dan haar gelijk geven, want dat was ook echt zo. Al nam ik het haar wel kwalijk dat ze dit nooit eerder echt DUIDELIJK geventileerd had. Daarom voelde het ook alsof ik niet echt een 2e kans kreeg.
Ik heb haar nog wel elke dag gesproken sinds dat het uit ging, maar ik vond haar koel en zakelijk. "je hebt het er zelf naar gemaakt" en "had je dat maar eerder ingezien" waren uitspraken die voorbij kwamen. Ze kon er ook geen traan meer om laten, toonde geen emotie. Ik kon daar slecht tegen. Na 3 dagen thuiszitten (ik was er echt kapot van) en huilbuien besloot ik iig wat aan mezelf te gaan doen. Ik heb het hele huis opgeruimd, wassen gedraaid, zooi weggebracht naar de gemeentereiniging en alles wat ik voelde op papier gezet voor haar, 9 kantjes vol (niks voor mij kan ik vertellen) Toen ik haar dat vertelde aan de telefoon vond ze het opzich wel leuk om te horen, maar het leek haar echt niks te doen. Ze vertelde me nog eens dat ze me echt zat was, en dat er heel wat moest veranderen voor ze uberhaupt maar een poging deed tot terugkomen. IK moest eerst gelukkig zijn eer ze terug zou komen. En dan zou ze de eerste tijd niet eens samen willen wonen met me, maar dan meer via dates enzo. Toen ik vroeg of er misschien een ander in het spel was ze ze nee.
Toen raakte ik aan de praat met haar beste vriendin, ik moest ook m'n ei kwijt. Die zei al dat ze haar niet echt terugkende, ze vond haar ook koel en zakelijk, een echt ijskonijn. Maar... zei ze: "ze heeft wel aandacht". Ik was natuurlijk ook niet gek geweest in die dagen, je gaat zoeken naar dingen en ik zag dat ze op d'r Hyves berichtjes had gekregen van een barman van de kroeg waar ze met vriendinnen graag heen ging, op zo'n 45-60km rijden van ons huis af. Ik vroeg aan d'r vriendin of hij dat was en ja hoor, hij was het. Ik heb haar er 's avonds mee geconfronteerd, en gevraagd of er toch niet meer aan de hand was. Nadat ik door ben gaan vragen (was het alleen praten, of ook flirten, was het zelfs zoenen??) Werd het stil en gaf ze uiteindelijk toe: Ja, ik heb met hem gezoend. Ik kon wel door de grond zakken. Tot overmaat van ramp zei ze ook nog dat het niks voorstelde. Zij nam het initiatief maar hij deed niet mee omdat "ze een relatie had". Ze deed het uit woede, dat ik die avond nee had gezegd toen ze vroeg of ik meewilde naar de kroeg!. Althans, zo moet ik het maar geloven. Dat was anderhalve week voordat ze het uitmaakte. Gek genoeg vroeg ze me een week later mee naar dezelfde kroeg, terwijl ik dus van niks wist. Ik ben wel verschrikkelijk boos op d'r geworden in dat gesprek, en gek genoeg zei ze een dag later dat ze dat prettig vond, en dat dat haar aan het denken heeft gezet.
Ze wilde dus een pauze, maar ik trok dat niet meer en heb haar zondag voor de keuze gesteld: Of wij gaan proberen onze relatie (en huis, auto, etc.) van 8 jaar te redden, of we gaan nu definitief uit elkaar. Ze had er zelf dat weekend ook over nagedacht en vond dat ik een 2e kans verdien, dus zij wilde dat ook wel proberen. Vooral omdat ik zo m'n best deed de laatste week. Alleen dan voorlopig niet bij elkaar slapen. Dat vond ik al raar. Verder zei ze dat het "gevoel" terug moest komen, en dat dat moeilijk ging worden. Ze kon dus niks beloven.
Nu doet ze in mijn ogen vreemd en verdacht de laatste dagen. Haar belgeschiedenis wordt steeds gewist. Ze heeft 2 telefoonnummers van die gozer, waarvan 1 met de naam van de kroeg. Bij die laatste krijgt ze SMSjes als: "lekker gedroomd" en "jammer van de afstand he". Ik heb haar hier al mee geconfronteerd en dan lult ze zich er opzich wel uit met argumenten als: "met die afstand bedoelt hij dat het jammer is dat ik niet zomaar even een drankje kan doen in de kroeg". Vervolgens zegt ze dat ik haar wel moet vertrouwen als dit moet gaan werken. Verder neemt ze de telefoon ook ineens mee de douche in, terwijl ze voorheen 'm overal liet slingeren. Ze hebben elkaar afgelopen maandag ook 6 of 7 keer gebeld en dan krijg ik te horen dat het niet lukte om 'm te pakken te krijgen, vandaar de lijst met oproepen. En toen dat wel lukte heeft ze schijnbaar gezegd dat ze minder wilde SMSen en bellen om haar relatie met mij te redden. Volgens haar heeft die gozer ook tegen haar gezegd dat ze voor onze relatie moet gaan.
Als ik het stuk zo teruglees moet ik eigenlijk wel weten hoe laat het is, maar ergens kan ik het van haar niet geloven dat ze het doorzet. We hebben toch een en ander opgebouwd, waarom zou ze dat opgeven voor een barman die elke weekend wel iemand heeft. Op mijn voorstel om dan maar eens een week lekker op vakantie te gaan met z'n tweeen (even uit de vertrouwde omgeving) is ze dan wel weer enthousiast. Of zoals gister een dagje naar het strand, vond ze ook leuk, al leek ze er met haar gedachten niet helemaal bij.
Wat moet ik doen, moet ik zelf de stekker eruit trekken? Moet ik haar achtervolgen om 'r op heterdaad te betrappen? Of proberen m'n wantrouwen te onderdrukken en het 1 of 2 weken aanzien? Ze blijft maar hetzelfde reageren en zeggen dat ze haar best aan het doen is, maar tegelijkertijd blijft ze negatief over de toekomst van onze relatie, en zegt ze ook glashard dat ze bijvoorbeeld op seksgebied absoluut geen zin in me heeft. En het gevoel lijkt ook nog niet echt terug te komen. Advies? Mensen die dit herkennen?
P.S. Sorry voor de lap tekst
Ik heb nu zo'n 8 jaar een relatie met mijn vriendin, waarvan de laatste 4 samenwonend. Zelf zit ik de laatste 2 jaar niet echt lekker in m'n vel, maar met de relatie leek alles opzich wel goed te gaan. Tot vorige week dinsdag. Ik kwam uit m'n werk en ze vertelde me dat ze (iig voor een tijdje) met onze relatie wilde stoppen. Dat kwam natuurlijk even als een mokerslag. Reden daarvoor was dat ik zeker het laatste jaar nogal laks was geweest richting haar (weinig aandacht) en het huishouden bijvoorbeeld. Steeds laat thuis uit werk (dit ivm lange reistijden). Ik liep vaak te mokken als ze vroeg of ik ergens mee naartoe wilde. Ik kon eigenlijk niks anders dan haar gelijk geven, want dat was ook echt zo. Al nam ik het haar wel kwalijk dat ze dit nooit eerder echt DUIDELIJK geventileerd had. Daarom voelde het ook alsof ik niet echt een 2e kans kreeg.
Ik heb haar nog wel elke dag gesproken sinds dat het uit ging, maar ik vond haar koel en zakelijk. "je hebt het er zelf naar gemaakt" en "had je dat maar eerder ingezien" waren uitspraken die voorbij kwamen. Ze kon er ook geen traan meer om laten, toonde geen emotie. Ik kon daar slecht tegen. Na 3 dagen thuiszitten (ik was er echt kapot van) en huilbuien besloot ik iig wat aan mezelf te gaan doen. Ik heb het hele huis opgeruimd, wassen gedraaid, zooi weggebracht naar de gemeentereiniging en alles wat ik voelde op papier gezet voor haar, 9 kantjes vol (niks voor mij kan ik vertellen) Toen ik haar dat vertelde aan de telefoon vond ze het opzich wel leuk om te horen, maar het leek haar echt niks te doen. Ze vertelde me nog eens dat ze me echt zat was, en dat er heel wat moest veranderen voor ze uberhaupt maar een poging deed tot terugkomen. IK moest eerst gelukkig zijn eer ze terug zou komen. En dan zou ze de eerste tijd niet eens samen willen wonen met me, maar dan meer via dates enzo. Toen ik vroeg of er misschien een ander in het spel was ze ze nee.
Toen raakte ik aan de praat met haar beste vriendin, ik moest ook m'n ei kwijt. Die zei al dat ze haar niet echt terugkende, ze vond haar ook koel en zakelijk, een echt ijskonijn. Maar... zei ze: "ze heeft wel aandacht". Ik was natuurlijk ook niet gek geweest in die dagen, je gaat zoeken naar dingen en ik zag dat ze op d'r Hyves berichtjes had gekregen van een barman van de kroeg waar ze met vriendinnen graag heen ging, op zo'n 45-60km rijden van ons huis af. Ik vroeg aan d'r vriendin of hij dat was en ja hoor, hij was het. Ik heb haar er 's avonds mee geconfronteerd, en gevraagd of er toch niet meer aan de hand was. Nadat ik door ben gaan vragen (was het alleen praten, of ook flirten, was het zelfs zoenen??) Werd het stil en gaf ze uiteindelijk toe: Ja, ik heb met hem gezoend. Ik kon wel door de grond zakken. Tot overmaat van ramp zei ze ook nog dat het niks voorstelde. Zij nam het initiatief maar hij deed niet mee omdat "ze een relatie had". Ze deed het uit woede, dat ik die avond nee had gezegd toen ze vroeg of ik meewilde naar de kroeg!. Althans, zo moet ik het maar geloven. Dat was anderhalve week voordat ze het uitmaakte. Gek genoeg vroeg ze me een week later mee naar dezelfde kroeg, terwijl ik dus van niks wist. Ik ben wel verschrikkelijk boos op d'r geworden in dat gesprek, en gek genoeg zei ze een dag later dat ze dat prettig vond, en dat dat haar aan het denken heeft gezet.
Ze wilde dus een pauze, maar ik trok dat niet meer en heb haar zondag voor de keuze gesteld: Of wij gaan proberen onze relatie (en huis, auto, etc.) van 8 jaar te redden, of we gaan nu definitief uit elkaar. Ze had er zelf dat weekend ook over nagedacht en vond dat ik een 2e kans verdien, dus zij wilde dat ook wel proberen. Vooral omdat ik zo m'n best deed de laatste week. Alleen dan voorlopig niet bij elkaar slapen. Dat vond ik al raar. Verder zei ze dat het "gevoel" terug moest komen, en dat dat moeilijk ging worden. Ze kon dus niks beloven.
Nu doet ze in mijn ogen vreemd en verdacht de laatste dagen. Haar belgeschiedenis wordt steeds gewist. Ze heeft 2 telefoonnummers van die gozer, waarvan 1 met de naam van de kroeg. Bij die laatste krijgt ze SMSjes als: "lekker gedroomd" en "jammer van de afstand he". Ik heb haar hier al mee geconfronteerd en dan lult ze zich er opzich wel uit met argumenten als: "met die afstand bedoelt hij dat het jammer is dat ik niet zomaar even een drankje kan doen in de kroeg". Vervolgens zegt ze dat ik haar wel moet vertrouwen als dit moet gaan werken. Verder neemt ze de telefoon ook ineens mee de douche in, terwijl ze voorheen 'm overal liet slingeren. Ze hebben elkaar afgelopen maandag ook 6 of 7 keer gebeld en dan krijg ik te horen dat het niet lukte om 'm te pakken te krijgen, vandaar de lijst met oproepen. En toen dat wel lukte heeft ze schijnbaar gezegd dat ze minder wilde SMSen en bellen om haar relatie met mij te redden. Volgens haar heeft die gozer ook tegen haar gezegd dat ze voor onze relatie moet gaan.
Als ik het stuk zo teruglees moet ik eigenlijk wel weten hoe laat het is, maar ergens kan ik het van haar niet geloven dat ze het doorzet. We hebben toch een en ander opgebouwd, waarom zou ze dat opgeven voor een barman die elke weekend wel iemand heeft. Op mijn voorstel om dan maar eens een week lekker op vakantie te gaan met z'n tweeen (even uit de vertrouwde omgeving) is ze dan wel weer enthousiast. Of zoals gister een dagje naar het strand, vond ze ook leuk, al leek ze er met haar gedachten niet helemaal bij.
Wat moet ik doen, moet ik zelf de stekker eruit trekken? Moet ik haar achtervolgen om 'r op heterdaad te betrappen? Of proberen m'n wantrouwen te onderdrukken en het 1 of 2 weken aanzien? Ze blijft maar hetzelfde reageren en zeggen dat ze haar best aan het doen is, maar tegelijkertijd blijft ze negatief over de toekomst van onze relatie, en zegt ze ook glashard dat ze bijvoorbeeld op seksgebied absoluut geen zin in me heeft. En het gevoel lijkt ook nog niet echt terug te komen. Advies? Mensen die dit herkennen?
P.S. Sorry voor de lap tekst
dus je verslonst jezelf voor een aantal jaar, en mevrouw heeft er genoeg van wat zich blijkbaar 1 keer heeft geuit door een verdwaalde zoenpoging met een barman en nu ben je boos op haar...
zoiets?
zoiets?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Als ik het zo lees, dan geef je zelf het antwoord al.
Toevalligheden bestaan niet zeg ik altijd, ik ben bang dat je vermoedens juist zijn.
Toevalligheden bestaan niet zeg ik altijd, ik ben bang dat je vermoedens juist zijn.
Samenvattend klinkt het mij gewoon in de oren dat het voorbij is TS. Trekken aan een dood paard.
Zij ziet de relatie niet echt meer zitten. Jij vertrouwd haar niet (meer) Geen fundering voor een relatie.
Zij ziet de relatie niet echt meer zitten. Jij vertrouwd haar niet (meer) Geen fundering voor een relatie.
Persoonlijk, houd de eer aan jezelf en abort mission.
In theory there is no difference between theory and practice. In practice there is.
Samenvatting?
Als je zeker bent dat ze vreemdgaat dan zou ik zoveel mogelijk wijven neuken en haar dit vertellen.
Oh ja zonder condoom natuurlijk.
Als je zeker bent dat ze vreemdgaat dan zou ik zoveel mogelijk wijven neuken en haar dit vertellen.
Oh ja zonder condoom natuurlijk.
Jehovah=Power of God Lucifer=Light of God Satan=Love of God Jesus=Unity of God
Ik ben niet echt boos op haar... Tenminste, niet als ze in herhaling valt! Ik heb haar die misstap al vergeven en gezegd dat ik wil vechten voor onze relatie. Ik vind die misstap niet leuk natuurlijk, en dat heb ik wel kenbaar gemaakt, maar ik wil ervoor gaan. Zij zegt ook dat ze ervoor wil gaan maar als ze vervolgens contact houdt met die gozer, 'm blijft SMSen en bellen en tot overmaat van ramp met moeder en zusje een gepland (1,5 maand geleden gepland) weekendje had (afgelopen weekend) in dezelfde stad als die kroeg staat, EN ook nog naar die kroeg gaat. Dan begin ik daarover natuurlijk wel m'n twijfels te krijgen.
Ik heb haar gevraagd eerlijk te zijn en ze zegt ook dat ze dat is, de symptonen zijn er alleen niet naar. Al besef ik me wel dat je in dit soort gevallen soms dingen gaat zien die er inderdaad niet zijn...
Ik heb haar gevraagd eerlijk te zijn en ze zegt ook dat ze dat is, de symptonen zijn er alleen niet naar. Al besef ik me wel dat je in dit soort gevallen soms dingen gaat zien die er inderdaad niet zijn...
tjah 2 mogelijkheden:
Of je gaat ervoor en houdt op haar te controleren en je gaat je best doen. Of je kapt ermee.
Of je gaat ervoor en houdt op haar te controleren en je gaat je best doen. Of je kapt ermee.
Die zit geile mmsjes te sturen vanuit de douche 
Maar goed, het is wel aan jezelf te wijten natuurlijk, het is gewoon haar woede en onmacht die er nu uitkomt, en misschien durft ze niet zo goed resoluut te zijn (ook om het huis en auto en hoop gedoe). Maar zeker nu ze er 'weer voor wil gaan' en nog steeds zeer regelmatig contact met hem heeft en alles loopt te verstoppen kan je wel je conclusies trekken.
Maar goed, het is wel aan jezelf te wijten natuurlijk, het is gewoon haar woede en onmacht die er nu uitkomt, en misschien durft ze niet zo goed resoluut te zijn (ook om het huis en auto en hoop gedoe). Maar zeker nu ze er 'weer voor wil gaan' en nog steeds zeer regelmatig contact met hem heeft en alles loopt te verstoppen kan je wel je conclusies trekken.
TS, ze is eigenlijk niet vreemd gegaan want jullie waren officieel niet samen. Of las ik het verkeerd?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Jawel, vorige week dinsdag heeft ze het uitgemaakt, anderhalve week daarvoor op zaterdagavond is het gebeurd. Overigens zegt ze dat er het weekend erop niks gebeurd is.quote:Op woensdag 3 november 2010 13:36 schreef Keep_Walking het volgende:
TS, ze is eigenlijk niet vreemd gegaan want jullie waren officieel niet samen. Of las ik het verkeerd?
An jezelf te wijten of niet. Ik vrees dat er geen leven meer zit in die relatie. Als ik jou was zou ik de eer aan mezelf houden en ermee kappen.
Als je in discussie gaat met een trol, wint hij. Als je een trol beledigt, wint hij. Als je tekeer gaat tegen een trol, wint hij. Het enige waar trollen niet tegen kunnen, is te worden genegeerd.
Je laat teveel met je spelen. Zij heeft best wat te eisen als jij zo laks bent geweest de afgelopen tijd, maar jij moet ook je argwaan niet wegstoppen en als ze zegt verder met jou te willen kan je imho best eisen dat ze gewoon het contact met hem verbreekt. Het is iig niet normaal om aan de ene kant te zeggen voor je relatie te gaan, maar wel nog smsen en meerdere malen bellen met de persoon waar je vreemd mee bent gegaan.quote:Op woensdag 3 november 2010 13:31 schreef jeice het volgende:
Ik ben niet echt boos op haar... Tenminste, niet als ze in herhaling valt! Ik heb haar die misstap al vergeven en gezegd dat ik wil vechten voor onze relatie. Ik vind die misstap niet leuk natuurlijk, en dat heb ik wel kenbaar gemaakt, maar ik wil ervoor gaan. Zij zegt ook dat ze ervoor wil gaan maar als ze vervolgens contact houdt met die gozer, 'm blijft SMSen en bellen en tot overmaat van ramp met moeder en zusje een gepland (1,5 maand geleden gepland) weekendje had (afgelopen weekend) in dezelfde stad als die kroeg staat, EN ook nog naar die kroeg gaat. Dan begin ik daarover natuurlijk wel m'n twijfels te krijgen.
Dit.quote:Op woensdag 3 november 2010 13:38 schreef Loveless85 het volgende:
[..]
Je laat teveel met je spelen. Zij heeft best wat te eisen als jij zo laks bent geweest de afgelopen tijd, maar jij moet ook je argwaan niet wegstoppen en als ze zegt verder met jou te willen kan je imho best eisen dat ze gewoon het contact met hem verbreekt. Het is iig niet normaal om aan de ene kant te zeggen voor je relatie te gaan, maar wel nog smsen en meerdere malen bellen met de persoon waar je vreemd mee bent gegaan.
Ze vindt hem leuk. Ze zou graag wat met hem willen. Ze is graag bij hem.
Dat betekent niet dat ze verkeerde dingen (zoenen, sex) doet. Dat ligt geheel aan jou vriendin, en dat kun alleen jij inschatten.
Het is heel goed mogelijk dat ze alleen over en weer flirten, en zij dit blijft doen omdat ze zich er beter door voelt, maar ook weet waar de grens is, en die bewaakt.
Aan de andere kant ben ik het eens met de rest, er zit weinig tot geen leven meer in de relatie.
Dat betekent niet dat ze verkeerde dingen (zoenen, sex) doet. Dat ligt geheel aan jou vriendin, en dat kun alleen jij inschatten.
Het is heel goed mogelijk dat ze alleen over en weer flirten, en zij dit blijft doen omdat ze zich er beter door voelt, maar ook weet waar de grens is, en die bewaakt.
Aan de andere kant ben ik het eens met de rest, er zit weinig tot geen leven meer in de relatie.
"Dit? Dit zijn mijn oorlogswonden, heb jarenlang oorlog gevoerd met mezelf, maar ik heb gewonnen!"
Dit.quote:
[..]
Je laat teveel met je spelen. Zij heeft best wat te eisen als jij zo laks bent geweest de afgelopen tijd, maar jij moet ook je argwaan niet wegstoppen en als ze zegt verder met jou te willen kan je imho best eisen dat ze gewoon het contact met hem verbreekt. Het is iig niet normaal om aan de ene kant te zeggen voor je relatie te gaan, maar wel nog smsen en meerdere malen bellen met de persoon waar je vreemd mee bent gegaan.
Ja ok, hier heb ik ook over nagedacht en daar ben ik het zeker ook wel mee eens. Als ik tegen haar zeg dat het me pijn doet dat ze achteraf nog steeds contact heeft met 'm geeft ze ook wel toe dat dat lullig voor me is, en niet zo handig van haar. Maar aan de andere kant zegt ze ook weer dat er niks speelt. Ze vond het ook lullig voor hem om het contact te verbreken, omdat ze hem als een goede vriend ziet. Belachelijk natuurlijk.quote:Op woensdag 3 november 2010 13:38 schreef Loveless85 het volgende:
[..]
Je laat teveel met je spelen. Zij heeft best wat te eisen als jij zo laks bent geweest de afgelopen tijd, maar jij moet ook je argwaan niet wegstoppen en als ze zegt verder met jou te willen kan je imho best eisen dat ze gewoon het contact met hem verbreekt. Het is iig niet normaal om aan de ene kant te zeggen voor je relatie te gaan, maar wel nog smsen en meerdere malen bellen met de persoon waar je vreemd mee bent gegaan.
Waar ik denk ik de grootste moeite mee heb is het feit dat we na 8 jaar blijkbaar niet eerlijk tegen elkaar kunnen zijn. Of misschien is ze wel eerlijk en zie ik gewoon teveel dingen, dat kan natuurlijk ook.
quote:Op woensdag 3 november 2010 13:28 schreef slacker_nl het volgende:
Persoonlijk, houd de eer aan jezelf en abort mission.
quote:Op woensdag 3 november 2010 13:29 schreef Lastpost het volgende:
Je wordt gewoon gebruikt door d'r, dat denk ik ervan.
quote:Op woensdag 3 november 2010 13:38 schreef controlaltdelete het volgende:
An jezelf te wijten of niet. Ik vrees dat er geen leven meer zit in die relatie. Als ik jou was zou ik de eer aan mezelf houden en ermee kappen.
hoe kan ze vreemd gaan als jullie uit elkaar zijn?
je ex houdt je gewoon een beetje aan het lijntje totdat ze een nieuwe vriend heeft.
je ex houdt je gewoon een beetje aan het lijntje totdat ze een nieuwe vriend heeft.
van die verschrikkelijke bargasten, regelen wel altijd de meest lekkere chicks... PICS!
nee ff serieus, na 8 jaar is het onmogelijk dat ze zo doet, zonder dat ze eigenlijk de hoop al heeft opgegeven. Het klinkt alsof ze voor jou, het een 2de kans geeft, maar het eigenlijk zelf niet ziet zitten...
toch moeten er nog steeds redenen zijn waardoor jullie 8 jaar geleden op elkaar vielen. Probeer daar aan terug te denken, en daar iets mee te verzinnen. Desnoods neem je haar als verrassing ergens mee naar toe. Jullie eerste date plek ofzo...
En wat er al meerdere keren is geopperd, blijf niet te lang trekken aan een dood paard!
Succes man, lijkt me zwaar.
nee ff serieus, na 8 jaar is het onmogelijk dat ze zo doet, zonder dat ze eigenlijk de hoop al heeft opgegeven. Het klinkt alsof ze voor jou, het een 2de kans geeft, maar het eigenlijk zelf niet ziet zitten...
toch moeten er nog steeds redenen zijn waardoor jullie 8 jaar geleden op elkaar vielen. Probeer daar aan terug te denken, en daar iets mee te verzinnen. Desnoods neem je haar als verrassing ergens mee naar toe. Jullie eerste date plek ofzo...
En wat er al meerdere keren is geopperd, blijf niet te lang trekken aan een dood paard!
Succes man, lijkt me zwaar.
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
We zijn idd 6 dagen uit elkaar geweest ja. Maar goed, afgelopen zondag besloten dat we toch gaan proberen onze relatie te redden. Dan vind ik niet dat we uit elkaar zijn. Zij wilde ons ook (nog) niet zien als exen trouwens.quote:Op woensdag 3 november 2010 13:47 schreef Byte_Me het volgende:
hoe kan ze vreemd gaan als jullie uit elkaar zijn?
je ex houdt je gewoon een beetje aan het lijntje totdat ze een nieuwe vriend heeft.
Ik heb ook gezegd dat ze dit niet moet doen om nog even te profiteren van het huis waar ik in woon, of mijn auto. Kom ik erachter dat ze me besodemietert dan trap ik haar eruit, wil ik m'n auto terug, en wil ik haar nooit meer zien, hoe hard ook. Dat weet ze ook en zij wil, als het dus fout loopt, absoluut vrienden blijven. Als ze het oprecht probeert en er 100% voor gaat is dat misschien nog mogelijk, anders absoluut niet.
