LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Als je tijd hebt om een beetje plaatjes te spiegelen dan heb je volgens mij een extreem rustig kind en dus niets te klagen.quote:
Op 
Lekker hè?quote:
Iets wat je zelf niet wilt wat ze bij je doen moet je ook niet bij anderen doen. En iets wat je niet wilt wat gedaan word en daar commentaar op geeft moet je het zelf ook niet doen. En laat iedereen in zijn of haar waarden.
Een blinde vlek. Ik moest 't googlen.quote:Op donderdag 4 november 2010 22:25 schreef DO2 het volgende:
Een begrip in Groningen, geloof ik. Daarbuiten kent niemand het.
Knol stoat in braand! — ik hoor het ze zeggen. Dat dan weer wel.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Als je zo lang op één adres hebt gewoond, is het opruimen voor de verhuizing wel een enorme trip down memory lane. Wat ik allemaal wel niet tegenkom.
The love you take is equal to the love you make.
Dat heb ik vorig jaar gehad. Ik stond ook echt te kijken van de hoeveelheid troep die ik in de loop der jaren had verzameld.
Ja, maar! Het zijn soms ook herinneringen!quote:Op vrijdag 5 november 2010 14:23 schreef Z het volgende:
Al die 'troep' die je vergeten was kan je natuurlijk weggooien.
The love you take is equal to the love you make.
Er was een moment dat ik die 'troep' bestempelde als waardevol. Punt is alleen dat mijn definitie van waardevol constant fluctueert, waardoor ik achteraf soms spijt heb dat ik dingen weggooi.
Ik was het niet vergeten. Ik had er alleen niet meer aan gedacht.quote:Op vrijdag 5 november 2010 14:34 schreef Z het volgende:
Ja maar je was dat toch allemaal vergeten. Weg er mee.
The love you take is equal to the love you make.
Je denkt er (bijna) alleen maar aan als je het onder ogen krijgt. Nu ga je allemaal spullen verhuizen die je vervolgens pas weer onder ogen krijgt als je ooit weer eens gaat verhuizen.
Aldus.
Over 20 jaar.quote:
Je denkt er (bijna) alleen maar aan als je het onder ogen krijgt. Nu ga je allemaal spullen verhuizen die je vervolgens pas weer onder ogen krijgt als je ooit weer eens gaat verhuizen.
Je kan best gelijk hebben.
Ik zit erover te denken om één doos te maken waar ik herinneringen in stop. Om die dan te bewaren met de duidelijke intentie dat het leuk is om daar af en toe nog weer eens in te kijken.
The love you take is equal to the love you make.
het maakt het verhuizen een stuk leuker!quote:
Je denkt er (bijna) alleen maar aan als je het onder ogen krijgt. Nu ga je allemaal spullen verhuizen die je vervolgens pas weer onder ogen krijgt als je ooit weer eens gaat verhuizen.
Goed idee.quote:Op vrijdag 5 november 2010 14:57 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Over 20 jaar.
Je kan best gelijk hebben.
Ik zit erover te denken om één doos te maken waar ik herinneringen in stop. Om die dan te bewaren met de duidelijke intentie dat het leuk is om daar af en toe nog weer eens in te kijken.
Omdat wij met twee kinderen in een appartement wonen houd ik er een streng bewaar beleid op na, voor je het weet is je huis bomvol ...
Aldus.
Ik heb ook zo'n doos. Werkt prima en ik kijk er nog vaak even in.quote:Op vrijdag 5 november 2010 14:57 schreef Lienekien het volgende:
Ik zit erover te denken om één doos te maken waar ik herinneringen in stop. Om die dan te bewaren met de duidelijke intentie dat het leuk is om daar af en toe nog weer eens in te kijken.
Na het overlijden van mijn vader heb ik noodgedwongen beslissingen moeten maken over wat te bewaren, want ik had en heb geen ruimte voor al zijn troep. Zo heb ik getwijfeld over het bewaren van de Noorse trui die hij zo vaak aan had gehad, maar uiteindelijk heb ik besloten dat een foto van hem met die trui genoeg was. Eigenlijk heb ik alleen de foto's bewaard. Nu waren dat er heel veel, dus een groot deel van de kast in de werkkamer staat er vol mee.
Ik heb mezelf wel de tijd gegeven om van bepaalde dingen afstand te doen. Zijn fototas met camera kon ik bijvoorbeeld niet wegdoen. Die staat hier nu in de berging en ik weet dat ik die binnenkort weg ga gooien. Daar ben ik ook wel klaar voor. Datzelfde geldt voor fotorolletjes: ik heb ze bewaard, maar het zijn er te veel en ik ga ze toch niet meer ontwikkelen/inlezen dus gooi ik ze binnenkort weg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik heb een doos met de mooiste/leukste brieven, briefjes en kaartjes die ik ooit gehad heb. Dat is erg grappig. Daar zitten dingen bij die ik was vergeten als ik ze niet bewaard had. Briefjes van vriendinnetjes die we elkaar stuurden toen ik een giechelig brugklassertje was. Daar heb ik er maar twee van, in werkelijkheid waren het er natuurlijk veel meer, maar als ik ze zie word ik er wel heel vrolijk van.
Verder gooi ik heel graag dingen weg. Het voelt vaak toch als ballast. Ik word er onrustig van.
Verder gooi ik heel graag dingen weg. Het voelt vaak toch als ballast. Ik word er onrustig van.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Hoe zouden jullie 'Bij voorbaat' vertalen naar het Engels? Als in: 'Grieken zijn bij voorbaat gek.'?
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Misschien schrikt dwerg wel heel erg als hij straks thuis komt.
We zitten vanaf vanmiddag officieel 'in de troep'.
We zitten vanaf vanmiddag officieel 'in de troep'.
The love you take is equal to the love you make.
Zal ik m'n adres even pm'en?quote:Op vrijdag 5 november 2010 15:54 schreef Lienekien het volgende:
Wat moet je nou met 15+ jaargangen van Onze Taal?
Still a little bit of your face I haven't kissed.
Jij hebt toch geen zolder?!quote:Op vrijdag 5 november 2010 15:56 schreef DevilsAndDust het volgende:
[..]
Zal ik m'n adres even pm'en?
The love you take is equal to the love you make.
