OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
quote:Dat was precies mijn gedachte...Op zaterdag 23 oktober 2010 18:42 schreef DJMO het volgende:
ik kan het volkomen bij het verkeerde eind hebben, maar volgens mij staat je besluit al vast en zoek je hier alleen maar redenen om het kindje niet te houden.
En kom op zeg, ga eens gewoon met je vriendin een goed gesprek hebben. Wat voor emotionele gevolgen zou een abortus hebben?
Toch denk ik dat je financieel prettig voelen wel belangrijk kan zijn.
Net als het werken van beide partners en een kind toch naar een opvang doen.
Als het je geruster, gelukkiger, zekerder of een fijner mens maakt, zul je het als ouders beter/makkelijker doen.
Net als het werken van beide partners en een kind toch naar een opvang doen.
Als het je geruster, gelukkiger, zekerder of een fijner mens maakt, zul je het als ouders beter/makkelijker doen.
Ik ben niet tegen abortus, maar in jullie situatie zie ik er weinig reden toe.
De redenen die jij noemt, zijn allemaal zo te weerleggen. Over een aantal jaar zal je huis ook niet af zijn (omdat je dan aan een nieuwe keuken/vloer/behang/whatever toe bent), en zoals er nu een andere auto nodig is, zal het dan om een wasmachine/koelkast of iets anders gaan. Met kinderen kan je je ook prima ontplooien en cursussen doen, en je verleden verwerken gaat misschien wel soepeler omdat je heel anders tegen het leven aan gaat kijken als je kinderen hebt. Qua baan en financien kan het er over 10 jaar nog veel minder rooskleurig uitzien dan nu, dat is koffiedik kijken. En jullie gevoelens wat betreft kinderen kijken zijn nu aangewakkerd. Hoelang willen jullie er nog mee wachten? 10 jaar? 5? 3? Of krijgt dit kindje al een kans? Hoe erg is het als het later niet lukt?
Voor zover ik het kan beoordelen, hebben jullie een redelijk geschikte situatie om kinderen te krijgen. Jullie hebben allebei een baan, een eensgezinswoning, de ideale leeftijd (hoewel ik niet weet hoe oud je vriendin is) en aangezien je vooruit kijkt (gezien het feit dat je nu al over de kosten van de auto nadenkt) en je deze situatie zo van alle kanten probeert te belichten, lijk je me een zeer geschikte vader.
Je krijgt nu de kans, pak hem zou ik zeggen. (Wel verplicht blijven posten in dit forum he!)
De redenen die jij noemt, zijn allemaal zo te weerleggen. Over een aantal jaar zal je huis ook niet af zijn (omdat je dan aan een nieuwe keuken/vloer/behang/whatever toe bent), en zoals er nu een andere auto nodig is, zal het dan om een wasmachine/koelkast of iets anders gaan. Met kinderen kan je je ook prima ontplooien en cursussen doen, en je verleden verwerken gaat misschien wel soepeler omdat je heel anders tegen het leven aan gaat kijken als je kinderen hebt. Qua baan en financien kan het er over 10 jaar nog veel minder rooskleurig uitzien dan nu, dat is koffiedik kijken. En jullie gevoelens wat betreft kinderen kijken zijn nu aangewakkerd. Hoelang willen jullie er nog mee wachten? 10 jaar? 5? 3? Of krijgt dit kindje al een kans? Hoe erg is het als het later niet lukt?
Voor zover ik het kan beoordelen, hebben jullie een redelijk geschikte situatie om kinderen te krijgen. Jullie hebben allebei een baan, een eensgezinswoning, de ideale leeftijd (hoewel ik niet weet hoe oud je vriendin is) en aangezien je vooruit kijkt (gezien het feit dat je nu al over de kosten van de auto nadenkt) en je deze situatie zo van alle kanten probeert te belichten, lijk je me een zeer geschikte vader.
Je krijgt nu de kans, pak hem zou ik zeggen. (Wel verplicht blijven posten in dit forum he!)
quote:Leeg bedoel jeOp zaterdag 23 oktober 2010 14:38 schreef Daniel1976 het volgende:
[..]
Ach dat valt ook wel weer mee. Ze hebben nog 34 weken om hun leven te organiseren.
Als je moet wachten op het perfecte moment om aan kinderen te beginnen, dan kun je lang wachten.
Een kinderkamer hoeft ook niet zoveel te kosten.
Wanneer een vrouw zwanger is mag ze volgens mij niet ontslagen worden. Tsja niet helemaal netjes maar als proeftijd over is en ze vertelt het dan is er volgens mij niet zoveel aan te doen.
Het glas is alleen half vol als je er zo tegen aan kijkt.
Maar then again, als jullie echt niet willen en je denkt dat je relatie bestand is tegen zo iets.
Dan kun je misschien beter voor abortus gaan.
Je bent er vroeg bij, dus je hebt nog wel even om na te denken.
Ik zwaai naar dieren.
quote:Behalve het stukje over abortus (ik ben daar zeker wel tegen...maar dat komt omdat ik het als leven zie, een kindje, en niet alleen een 'zwangerschap') vind ik dit een hele goede relativerende post. Goed onder woorden gebracht Mammietje. Hopelijk heeft TS er wat aan.Op zaterdag 23 oktober 2010 21:01 schreef Mammietje het volgende:
Ik ben niet tegen abortus, maar in jullie situatie zie ik er weinig reden toe.
De redenen die jij noemt, zijn allemaal zo te weerleggen. Over een aantal jaar zal je huis ook niet af zijn (omdat je dan aan een nieuwe keuken/vloer/behang/whatever toe bent), en zoals er nu een andere auto nodig is, zal het dan om een wasmachine/koelkast of iets anders gaan. Met kinderen kan je je ook prima ontplooien en cursussen doen, en je verleden verwerken gaat misschien wel soepeler omdat je heel anders tegen het leven aan gaat kijken als je kinderen hebt. Qua baan en financien kan het er over 10 jaar nog veel minder rooskleurig uitzien dan nu, dat is koffiedik kijken. En jullie gevoelens wat betreft kinderen kijken zijn nu aangewakkerd. Hoelang willen jullie er nog mee wachten? 10 jaar? 5? 3? Of krijgt dit kindje al een kans? Hoe erg is het als het later niet lukt?
Voor zover ik het kan beoordelen, hebben jullie een redelijk geschikte situatie om kinderen te krijgen. Jullie hebben allebei een baan, een eensgezinswoning, de ideale leeftijd (hoewel ik niet weet hoe oud je vriendin is) en aangezien je vooruit kijkt (gezien het feit dat je nu al over de kosten van de auto nadenkt) en je deze situatie zo van alle kanten probeert te belichten, lijk je me een zeer geschikte vader.
Je krijgt nu de kans, pak hem zou ik zeggen. (Wel verplicht blijven posten in dit forum he!)
quote:Ik zou het om dezelfde reden als jij noemt ook niet kunnen. Heb mijn kindjes ook niet allemaal onder de ideale omstandigheden gekregen, maar abortus was voor mij geen optie. Maar goed, ik kan me situaties indenken waarbij het misschien 'beter' is. En deze hierboven hoort daar niet bij.Op zaterdag 23 oktober 2010 21:05 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Behalve het stukje over abortus (ik ben daar zeker wel tegen...maar dat komt omdat ik het als leven zie, een kindje, en niet alleen een 'zwangerschap') vind ik dit een hele goede relativerende post. Goed onder woorden gebracht Mammietje. Hopelijk heeft TS er wat aan.
Daarom dat ik deze topic heb geopend.. Jullie meningen, hoe verschillend ze ook zijn ik kan er een redelijke rechte lijn door trekken.
Bedankt!
Het overviel mij gewoon! Afgelopen donderdag wisten wij het en vrijdag waren wij in het ziekenhuis om vervolgens daar een echo te laten maken om zo te zien hoe lang zij al zwanger is.
Ik snap best dat wij het over het algemeen goed voor staan om een kind te kunnen opvoeden, ik heb er alleen niet of nooit over nagedacht. Mijn vriendin is overigens 24.
Het is ook de algemene welzijn van ons zelf wat weer reduceerd in ons kind eventueel.
Ik heb geen idee wat het allemaal kost, hoeveel tijd er in gaat zitten, en hoe wij dit moeten inplannen in ons 'drukke' leventje inclusief onze onregelmatige diensten!
Ik weet dat het aanpassen is! Maar als wij zoveel tijd erin steken en geld wat weer stress opleverd dan komt dat ook niet ten goede voor het kind!
Ik wist niet wanneer ik een kind wilde maar ik wist wel dat ik er 'ooit' aan wilde beginnen. maar dan ook dat ik alles kan geven wat ik graag wil geven!
Ik kan het allemaal mis hebben maar zo denk ik dat op dit moment.
Wij wonen hier net 4 maand en wij hebben pas14 maanden een relatie. het gaat hartstikke goed tussen ons en ik ga er vanuit dat wij voor de rest van ons leven bij elkaar blijven maar toch.
Wij wouden weer gaan sparen voor onderhoud en onvoorziene situatie's, ik wilde alles eerst op een rijtje hebben en dan pas gaan kijken om eventueel kinderen te willen. Mijn vriendin wilde echt helemaal geen kinderen en dat heeft zij ook altijd vol gehouden! Voor haar is de klap nog groter.
Nu zij het voelt zegt zij wel dat het eigen voelt en word. Wij hebben ook niet echt het lef om het 'zomaar'weg te laten halen! het voelt toch enigzins raar.
Zoals vele van jullie al zeggen hebben wij wel de basis voor het opvoeden van een kind en ik kan bijgelovig zijn maar het lot heeft bepaald!
Zij is zwanger geworden terwijl zij aan de pil is! Ook is zij erg punctueel hierin geweest.
Toch is de twijfel gekomen omdat wij er niet klaar voor zijn.
Ook onze omgeving zal niet geheel blij zijn denk ik omdat het zo snel en vroeg gebeurd!
Wij halen wel heel veel troost uit het feit dat wij niet de enige zijn en de lijn in jullie meningen helpen wel degelijk mee in onze denkwijze!
Wij praten hier heel veel over en zijn echt bang spijt te zullen krijgen als wij het weg laten halen.
Ik zie mijzelf 'nog' niet echt als vader en mijn vriendin ziet haar zelf niet als moeder! Is dit ook een reden om mee te wegen in onze beslissing? Of zal dat gelijdelijk wel komen. Wij weten het niet!
Wij kregen bijvoorbeeld al de kriebels als wij een kind hoord huilen/krijssen.
Wij zijn nou niet echt het typische voorbeeld van een ideaal gezinnetje.
Moeilijk!
Het voelt als een taboe om abortus te laten plegen! En het voelt in onze ogen egoistisch gezien onze situatie.
Bedankt!
Het overviel mij gewoon! Afgelopen donderdag wisten wij het en vrijdag waren wij in het ziekenhuis om vervolgens daar een echo te laten maken om zo te zien hoe lang zij al zwanger is.
Ik snap best dat wij het over het algemeen goed voor staan om een kind te kunnen opvoeden, ik heb er alleen niet of nooit over nagedacht. Mijn vriendin is overigens 24.
Het is ook de algemene welzijn van ons zelf wat weer reduceerd in ons kind eventueel.
Ik heb geen idee wat het allemaal kost, hoeveel tijd er in gaat zitten, en hoe wij dit moeten inplannen in ons 'drukke' leventje inclusief onze onregelmatige diensten!
Ik weet dat het aanpassen is! Maar als wij zoveel tijd erin steken en geld wat weer stress opleverd dan komt dat ook niet ten goede voor het kind!
Ik wist niet wanneer ik een kind wilde maar ik wist wel dat ik er 'ooit' aan wilde beginnen. maar dan ook dat ik alles kan geven wat ik graag wil geven!
Ik kan het allemaal mis hebben maar zo denk ik dat op dit moment.
Wij wonen hier net 4 maand en wij hebben pas14 maanden een relatie. het gaat hartstikke goed tussen ons en ik ga er vanuit dat wij voor de rest van ons leven bij elkaar blijven maar toch.
Wij wouden weer gaan sparen voor onderhoud en onvoorziene situatie's, ik wilde alles eerst op een rijtje hebben en dan pas gaan kijken om eventueel kinderen te willen. Mijn vriendin wilde echt helemaal geen kinderen en dat heeft zij ook altijd vol gehouden! Voor haar is de klap nog groter.
Nu zij het voelt zegt zij wel dat het eigen voelt en word. Wij hebben ook niet echt het lef om het 'zomaar'weg te laten halen! het voelt toch enigzins raar.
Zoals vele van jullie al zeggen hebben wij wel de basis voor het opvoeden van een kind en ik kan bijgelovig zijn maar het lot heeft bepaald!
Zij is zwanger geworden terwijl zij aan de pil is! Ook is zij erg punctueel hierin geweest.
Toch is de twijfel gekomen omdat wij er niet klaar voor zijn.
Ook onze omgeving zal niet geheel blij zijn denk ik omdat het zo snel en vroeg gebeurd!
Wij halen wel heel veel troost uit het feit dat wij niet de enige zijn en de lijn in jullie meningen helpen wel degelijk mee in onze denkwijze!
Wij praten hier heel veel over en zijn echt bang spijt te zullen krijgen als wij het weg laten halen.
Ik zie mijzelf 'nog' niet echt als vader en mijn vriendin ziet haar zelf niet als moeder! Is dit ook een reden om mee te wegen in onze beslissing? Of zal dat gelijdelijk wel komen. Wij weten het niet!
Wij kregen bijvoorbeeld al de kriebels als wij een kind hoord huilen/krijssen.
Wij zijn nou niet echt het typische voorbeeld van een ideaal gezinnetje.
Moeilijk!
Het voelt als een taboe om abortus te laten plegen! En het voelt in onze ogen egoistisch gezien onze situatie.
De dingen die er toe doen:
Een goede relatie
Een behoorlijk huis
Liefde te geven
Aan al die voorwaarden wordt voldaan.
Als je geen abortus laat plegen, zal het idee van ouder worden groeien in de maanden van de zwangerschap.
Ook mensen die bewust voor eerste kind kiezen weten niet wat het is ze te wachten staat.Alleen de praktijk wijst uit hoe het is.
Zoals jij het voorstelt, moet eerst alles 100 % in orde zijn voor je een kind wil krijgen......nu grote kans dat dat dan niet gebeurd, je kunt nu eenmaal in je leven niet alles perfect plannen/in orde hebben.Onverwachte zaken kunnen zich altijd voordoen.
Trouwens wat kan jou het schelen dat de omgeving er wel/niet positief tegenover staat, dat is wel het laatste waardoor je je moet laten beïnvloeden.
Een goede relatie
Een behoorlijk huis
Liefde te geven
Aan al die voorwaarden wordt voldaan.
Als je geen abortus laat plegen, zal het idee van ouder worden groeien in de maanden van de zwangerschap.
Ook mensen die bewust voor eerste kind kiezen weten niet wat het is ze te wachten staat.Alleen de praktijk wijst uit hoe het is.
Zoals jij het voorstelt, moet eerst alles 100 % in orde zijn voor je een kind wil krijgen......nu grote kans dat dat dan niet gebeurd, je kunt nu eenmaal in je leven niet alles perfect plannen/in orde hebben.Onverwachte zaken kunnen zich altijd voordoen.
Trouwens wat kan jou het schelen dat de omgeving er wel/niet positief tegenover staat, dat is wel het laatste waardoor je je moet laten beïnvloeden.
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
quote:Ik vind dat een behoorlijk inkomen ook zeer belangrijk is.Op zaterdag 23 oktober 2010 22:14 schreef KarinJ. het volgende:
De dingen die er toe doen:
Een goede relatie
Een behoorlijk huis
Liefde te geven
Een abortus moet je alleen overwegen als je zelf nog een kind van 16, 17 bent.
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Lijkt me logisch dat jullie jezelf nog niet als vader en moeder zien. Het zat niet in de planning en jullie weten ook pas heel kort dat jullie een kindje verwachten. Mijn zwangerschap was geplanned en zelfs wij moesten toch wat aan het idee wennen. Maar je hebt nog 34 weken om aan het idee te wennen!
zo'n kleintje is in het begin wennen, maar al snel kan je je kindje niet meer wegdenken uit je leven. Je zal idd wat vrije tijd en spontane acties moeten inleveren, maar je krijgt er zoveel voor terug! En het is niet het einde van de wereld als je niet meer spontaan naar de kroeg kan gaan ed, Tijd voor jezelf kan nog steeds maar vergt wat planning en soms hulp van anderen (oppas).
Het geld zou idd geen punt moeten zijn. Je kan tegenwoordig van marktplaats leuke spullen halen voor een prikkie. Je kan het zo duur/goedkoop maken als je zelf wilt! Een kind (zeker een baby) hoeft echt niet het nieuwste en duurste.
Ik zie geen reden om het weg te halen, maar ik kan natuurlijk niet in jullie hoofden kijken. Ik hoop wel dat als jullie toch besluiten het weg te halen, jullie er geen spijt van gaan krijgen.
zo'n kleintje is in het begin wennen, maar al snel kan je je kindje niet meer wegdenken uit je leven. Je zal idd wat vrije tijd en spontane acties moeten inleveren, maar je krijgt er zoveel voor terug! En het is niet het einde van de wereld als je niet meer spontaan naar de kroeg kan gaan ed, Tijd voor jezelf kan nog steeds maar vergt wat planning en soms hulp van anderen (oppas).
Het geld zou idd geen punt moeten zijn. Je kan tegenwoordig van marktplaats leuke spullen halen voor een prikkie. Je kan het zo duur/goedkoop maken als je zelf wilt! Een kind (zeker een baby) hoeft echt niet het nieuwste en duurste.
Ik zie geen reden om het weg te halen, maar ik kan natuurlijk niet in jullie hoofden kijken. Ik hoop wel dat als jullie toch besluiten het weg te halen, jullie er geen spijt van gaan krijgen.
Het valt me een beetje op dat iedereen hier het wel met elkaar eens is aangezien de hele tijd dezelfde argumenten voorbij komen
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Ik en mijn partner waren pas ander halve maand samen toen ik zwanger bleek, en we zijn nu nog steeds samen, ons zoontje is bijna 4. En je vriendin is al 34, lijkt me nu niet direct piep meer, in het kader van de gezinsplanning!
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
quote:de vriendin is 24Op zaterdag 23 oktober 2010 23:55 schreef Vivi het volgende:
Ik en mijn partner waren pas ander halve maand samen toen ik zwanger bleek, en we zijn nu nog steeds samen, ons zoontje is bijna 4. En je vriendin is al 34, lijkt me nu niet direct piep meer, in het kader van de gezinsplanning!
toch wel een groot verschil
quote:dit dus, deze post verwoord prima hoe ik over de situatie denkOp zaterdag 23 oktober 2010 21:01 schreef Mammietje het volgende:
Ik ben niet tegen abortus, maar in jullie situatie zie ik er weinig reden toe.
De redenen die jij noemt, zijn allemaal zo te weerleggen. Over een aantal jaar zal je huis ook niet af zijn (omdat je dan aan een nieuwe keuken/vloer/behang/whatever toe bent), en zoals er nu een andere auto nodig is, zal het dan om een wasmachine/koelkast of iets anders gaan. Met kinderen kan je je ook prima ontplooien en cursussen doen, en je verleden verwerken gaat misschien wel soepeler omdat je heel anders tegen het leven aan gaat kijken als je kinderen hebt. Qua baan en financien kan het er over 10 jaar nog veel minder rooskleurig uitzien dan nu, dat is koffiedik kijken. En jullie gevoelens wat betreft kinderen kijken zijn nu aangewakkerd. Hoelang willen jullie er nog mee wachten? 10 jaar? 5? 3? Of krijgt dit kindje al een kans? Hoe erg is het als het later niet lukt?
Voor zover ik het kan beoordelen, hebben jullie een redelijk geschikte situatie om kinderen te krijgen. Jullie hebben allebei een baan, een eensgezinswoning, de ideale leeftijd (hoewel ik niet weet hoe oud je vriendin is) en aangezien je vooruit kijkt (gezien het feit dat je nu al over de kosten van de auto nadenkt) en je deze situatie zo van alle kanten probeert te belichten, lijk je me een zeer geschikte vader.
Je krijgt nu de kans, pak hem zou ik zeggen. (Wel verplicht blijven posten in dit forum he!)
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
quote:Op zaterdag 23 oktober 2010 20:48 schreef KarinJ. het volgende:
Ik lees alleen maar argumenten die met geld/spullen te maken hebben.
Denk je dat een kind alleen maar gelukkig op kan groeien als de woonkamer en de tuin perfect ingericht zijn?
Wat zegt jullie gevoel? Dat lijkt me nl. een veel belangrijker argument.
Goede opmerking!Vroeger had je geen keus, je had sex en daar raakten teveel vrouwen zwanger door, je kon weinig anders dan het behouden.
Me dunkt ts je bent AL 28 hoor!
It's me!!!! :-)
Ik voel me nog steeds geen 'mama' en nummer 2 is onderweg. En wij hebben ook veel minder 'spullen', maar da tis nooit een overweging geweest, denk ik...
Wat ik veel lastiger zou vinden in jullie situatie, is het feit of je het 'weg laten halen' wel kan verwerken ofzo. Jullie houden van elkaar, zijn al een tijd samen, gekozen om samen te leven en nu (samen) zwanger. Hoe leg je jezelf in zo'n situatie een abortus uit over zeg 3 jaar, als je dan wel besluit om aan kinderen te beginnen? Wat is dan het verschil tussen nu wel, en toen niet? Ik zou daar niet mee kunnen leven denk ik....
Wat ik veel lastiger zou vinden in jullie situatie, is het feit of je het 'weg laten halen' wel kan verwerken ofzo. Jullie houden van elkaar, zijn al een tijd samen, gekozen om samen te leven en nu (samen) zwanger. Hoe leg je jezelf in zo'n situatie een abortus uit over zeg 3 jaar, als je dan wel besluit om aan kinderen te beginnen? Wat is dan het verschil tussen nu wel, en toen niet? Ik zou daar niet mee kunnen leven denk ik....
Ne ne placha az,veche niamam glas
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
Na tien maanden wonen jullie al samen en na drie maanden vergeet je vriendin de pil, weet je zeker dat het ongewenst is vanuit haar kant?
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
quote:Uit de laatste quote van TSOp zondag 24 oktober 2010 01:04 schreef speknek het volgende:
Na tien maanden wonen jullie al samen en na drie maanden vergeet je vriendin de pil, weet je zeker dat het ongewenst is vanuit haar kant?
quote:99,8% is geen 100%.....Zij is zwanger geworden terwijl zij aan de pil is! Ook is zij erg punctueel hierin geweest.
Hele moeilijke situatie TS, het enige dat mensen hier kunnen doen is hun mening geven.
Volgens mij kun je het beste veel met elkaar praten en samen een beslissing nemen waar je voor 100% achter staat.
Het is zoals het is, je vriendin is zwanger, dat is een feit, jullie zijn 14 maanden samen en gelukkig met elkaar. Anders was je niet samen gaan wonen.
Nu is de vraag of jullie het samen aandurven en willen.
Dat kan niemand anders voor jullie beslissen, heel vaak kun je beredeneerd keuzes maken en er naar toe leven maar nu denk ik dat je je gevoel moet volgen, een abortus is net zo definitief als het kind geboren laten worden. En ik denk dat hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt om een beslissing te nemen, het is imo tijd om een knoop door te hakken.
Succes met welke keuze jullie ook maken.
be nice or go away
quote:Zo denk ik er ook over!Op zaterdag 23 oktober 2010 15:40 schreef Daniel1976 het volgende:
[..]
Juist!
Ik vind geld zo'n none issue.
Ook dat gezeur over accessoires in huis enzo. Kom op je hebt nog 34 weken om het allemaal te fixen.
Kinderkamer + alle inrichting in nette staat is te doen voor 500 euro.
De eerste jaren kost een kind helemaal niet zoveel wat luiers enzo.
Maarja het is wel een handenbindertje. Je kunt niet meer alles doen wat je wil zomaar (hoewel dat met 1 kind nog mee valt). Het zet je manier van leven wel even op zijn kop.
Als dat nou een reden was, maar accessoires of geld. neuh
Noot noot.
quote:Op zaterdag 23 oktober 2010 18:54 schreef Tahiti het volgende:
Erg jammer hoe makkelijk mensen over abortus praten....
quote:Maar ook geen mensen die bewust een keuze hebben kunnen maken, het is heel belangrijk dat ze allebij voor 100% achter de keuze staan. Het lijkt me heel moeilijk om die te maken.Op zondag 24 oktober 2010 01:19 schreef Jojoortje het volgende:
[..]
Idd, het zijn geen pubers die op 15 jarige leeftijd zwanger raken
be nice or go away
quote:Ja, maar het is dus duidelijk dat ze niet voor 100 % achter een abortus staan, dus dan moet je het niet doen vind ik.Op zondag 24 oktober 2010 01:21 schreef kahaarin het volgende:
[..]
Maar ook geen mensen die bewust een keuze hebben kunnen maken, het is heel belangrijk dat ze allebij voor 100% achter de keuze staan. Het lijkt me heel moeilijk om die te maken.
Noot noot.
quote:Daarom denk ik dat ze heel veel moeten praten en er voor moeten zorgen dat ze beide voor 100% achter de beslissing staan die ze nemen, ongeacht welke het is, ik heb wel een duidelijke mening maar die doet niet ter zake, zij moeten er met zijn tweeen uitkomen.Op zondag 24 oktober 2010 01:22 schreef Jojoortje het volgende:
[..]
Ja, maar het is dus duidelijk dat ze niet voor 100 % achter een abortus staan, dus dan moet je het niet doen vind ik.
be nice or go away
quote:Ja ik snap wat je bedoelt, maar als je vanaf het eerste moment al twijfelt, dan kom je denk ik niet totOp zondag 24 oktober 2010 01:24 schreef kahaarin het volgende:
[..]
Daarom denk ik dat ze heel veel moeten praten en er voor moeten zorgen dat ze beide voor 100% achter de beslissing staan die ze nemen, ongeacht welke het is, ik heb wel een duidelijke mening maar die doet niet ter zake, zij moeten er met zijn tweeen uitkomen.
die 100%
Noot noot.
Ik denk dat ze welke beslissing ook maken er niet helemaal 100% achter zullen staan. In zo'n geval kan je het kind beter houden je hebt er de leeftijd voor en het ergste wat je dan is overkomen is dat je wat zuiniger aan moet doen voor het kind maar dat is toch geen ramp. En daarnaast mocht je het echt niet willen is daar altijd nog adoptie.
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
quote:Daarom dat praten en bekijken wat de beste oplossing is.Op zondag 24 oktober 2010 01:25 schreef Jojoortje het volgende:
[..]
Ja ik snap wat je bedoelt, maar als je vanaf het eerste moment al twijfelt, dan kom je denk ik niet tot
die 100%
be nice or go away
Hoe er ook gesproken wordt over "het" weg laten halen. 
Wat nu als we "het" vervangen voor jullie "zoon" of "dochter"? Wat dan?
Daarbij weet ik zeker dat je vriendin een grote kans op problemen oploopt als gevolg van het weghalen van jullie "het". Daar wel eens bij stil gestaan?
-edit- En sowieso is het de keuze van jouw vriendin, niet de jouwe, als zij jullie kind wil houden heb jij daar niets over te zeggen!!
[ Bericht 9% gewijzigd door Mercer op 24-10-2010 02:08:49 ]
Wat nu als we "het" vervangen voor jullie "zoon" of "dochter"? Wat dan? Daarbij weet ik zeker dat je vriendin een grote kans op problemen oploopt als gevolg van het weghalen van jullie "het". Daar wel eens bij stil gestaan?
-edit- En sowieso is het de keuze van jouw vriendin, niet de jouwe, als zij jullie kind wil houden heb jij daar niets over te zeggen!!
[ Bericht 9% gewijzigd door Mercer op 24-10-2010 02:08:49 ]
Een kind is iets heel bijzonders, een kind is verantwoording dragen je leven lang.
Natuurlijk heb je angsten, natuurlijk ben je bang.
Je bent al 28, ga je over 2 jaar zeggen ok nu is het wel tijd?
Of over 5 jaar?
Het feit ligt er...nu!
Een klein wezentje gaat mensje worden, door jullie twee, door jullie seksuele saamhorigheid.
Ja...het begint met seks meestal,
als je nu niet kiest voor een kind, doe je dat wel over 2 jaar, en dan....denk je dan nooit terug denk je aan dit kind dat wilde komen bij jullie?
Misschien laat je het kind weg halen, en maakt dit jullie bewust van het ouderschap voor een volgend keer.
Omdat je er dus totaal niet mee bezig was in feite.
Maak een goede keus aub.
Voor jezelf, voor je vriendin.
En zorg keigoed voor je kinderen aub
Natuurlijk heb je angsten, natuurlijk ben je bang.
Je bent al 28, ga je over 2 jaar zeggen ok nu is het wel tijd?
Of over 5 jaar?
Het feit ligt er...nu!
Een klein wezentje gaat mensje worden, door jullie twee, door jullie seksuele saamhorigheid.
Ja...het begint met seks meestal,
als je nu niet kiest voor een kind, doe je dat wel over 2 jaar, en dan....denk je dan nooit terug denk je aan dit kind dat wilde komen bij jullie?
Misschien laat je het kind weg halen, en maakt dit jullie bewust van het ouderschap voor een volgend keer.
Omdat je er dus totaal niet mee bezig was in feite.
Maak een goede keus aub.
Voor jezelf, voor je vriendin.
En zorg keigoed voor je kinderen aub
It's me!!!! :-)
Ik denk dat we gewoon een oud spreekwoord uit de kast moeten halen voor dit geval. Kinderen NEEM je niet die KRIJG je.
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
quote:Bij niet 100% achter een abortus kan je dus wel behoorlijke problemen krijgen achteraf, niet 100% zeker of je wel klaar bent voor een kind...ik zal toch niet de enige zijn die, ondanks dat we er heeel lang mee bezig waren, ineens aan mezelf begon te twijfelen toen ik daadwerkelijk zwanger was?Op zondag 24 oktober 2010 01:28 schreef heloef het volgende:
Ik denk dat ze welke beslissing ook maken er niet helemaal 100% achter zullen staan. In zo'n geval kan je het kind beter houden je hebt er de leeftijd voor en het ergste wat je dan is overkomen is dat je wat zuiniger aan moet doen voor het kind maar dat is toch geen ramp. En daarnaast mocht je het echt niet willen is daar altijd nog adoptie.
Kon ik wel moeder zijn, kon ik mijn kind wel geven wat het nodig heeft...en al die verantwoordelijkheden, jeetje. Maar dat ga je relativeren en al snel denk je, wat komt dat komt.
Ik ben het misschien niet eens met jou, en jij bent het misschien niet eens met mij. Maar laten we het daar dan over eens zijn.
quote:Precies de gevolgen van abortus zullen vele malen groter zijn dan de gevolgen als je het kind.Op zondag 24 oktober 2010 02:02 schreef DDBtje het volgende:
[..]
Bij niet 100% achter een abortus kan je dus wel behoorlijke problemen krijgen achteraf, niet 100% zeker of je wel klaar bent voor een kind...ik zal toch niet de enige zijn die, ondanks dat we er heeel lang mee bezig waren, ineens aan mezelf begon te twijfelen toen ik daadwerkelijk zwanger was?
Kon ik wel moeder zijn, kon ik mijn kind wel geven wat het nodig heeft...en al die verantwoordelijkheden, jeetje. Maar dat ga je relativeren en al snel denk je, wat komt dat komt.
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Ik vind materiele zaken wel een hele slechte reden voor een abortus. Vergeet niet dat je de rest van je leven met die beslissing moet leren leven. Je hebt dan toch een beginnend leven beeindigd.
Wij hier in dit topic spelen gewoon een vrij grote rol in de beslissing over het wel of niet leven van het kind van TS. Bizar eigenlijk. Wellicht dat het ook een idee is een psycholoog/ psychiater om advies te vragen? Beter dat je dat nu doet, ipv straks.
quote:Ik mag toch hopen dat TS gewoon ze eigen weg volgt. En dat de vriendin van TS hetzelfde doet want die heeft een soortgelijk topic ergens ander geopend. Mocht het wel aan onze reacties laten afhangen is ie de weg flink kwijt.Op zondag 24 oktober 2010 02:20 schreef Mercer het volgende:
Wij hier in dit topic spelen gewoon een vrij grote rol in de beslissing over het wel of niet leven van het kind van TS. Bizar eigenlijk.
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Een van mijn stelregels voor mijn leven is:
Bij twijfel.....niet doen.
(En nee, ik ben niet tegen abortus, maar als een kind ergens een goede kans heeft op een goed leven, dan is het wel bij jullie zo te lezen )
Bij twijfel.....niet doen.
(En nee, ik ben niet tegen abortus, maar als een kind ergens een goede kans heeft op een goed leven, dan is het wel bij jullie zo te lezen
)
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
quote:Ts moet zelf een keus maken.Op zondag 24 oktober 2010 02:40 schreef KarinJ. het volgende:
Een van mijn stelregels voor mijn leven is:
Bij twijfel.....niet doen.
(En nee, ik ben niet tegen abortus, maar als een kind ergens een goede kans heeft op een goed leven, dan is het wel bij jullie zo te lezen
Zeg daar ook niets over, maar gewoon enkele reminders...
tips?
It's me!!!! :-)
Ts gefeliciteerd trouwens!!!!!!
Een baby!
WOW!
Ach tzt als het kind er is ben je mega verliefd op je kind en vraag je, je af waar je, je nu in vredesnaam toch zo druk over maakte........
geloof me!
Een baby!
WOW!
Ach tzt als het kind er is ben je mega verliefd op je kind en vraag je, je af waar je, je nu in vredesnaam toch zo druk over maakte........
geloof me!
It's me!!!! :-)
quote:Luister naar je hart? Luister eerder naar je verstand zou ik zeggen en stel jezelf deze vraag: Als we het kind krijgen kunnen we het dan een goede toekomst geven? En bij hun kan je er louter op enkele makkelijk oplosbare redenen na simpelweg geen nee zeggen.Op zondag 24 oktober 2010 02:45 schreef Twinsoulsister het volgende:
[..]
Een hart is wel eens in de war...enzo
C'est la vie
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Verliefdheid is voor de dommen
A lion does not lose sleep over the opinion of sheep
Hier sprak Tchock Heloefs lul is zo ondergewaardeerd.
Financiele redenen zou ik niet meteen naar kijken. Je hebt goed onderdak en een inrichting, het hoeft niet perfect te zijn. Als mijn ouders hadden gewacht tot ze alles perfect zouden hebben gehad dan zouden mijn broer en ik nooit geboren zijn. Het belangrijkste feit is of dit kindje welkom is bij jullie. Als je toch eigenlijk geen kind wil hebben is dat een reden om er mee te stoppen niet de financieen.
Het belangrijkste feit is of dit kindje welkom is bij jullie. Als je toch eigenlijk geen kind wil hebben is dat een reden om er mee te stoppen niet de financieen.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
ik zal een post van mijzelf uit een R&P topic even quoten:
quote:Op zondag 24 oktober 2010 05:04 schreef rechtsedirecte het volgende:
En zoals eerder gezegd spijt is een groot woord, wel vind ik het enorm jammer dat ik nooit vader heb mogen worden...als ik ooit andere beslissingen had genomen was dit misschien wel gebeurt.
Dit is iets waar ik elke dag wel even kort over na denk...niet dat ik niet tevreden ben met mijn leventje maar dit is voor mij het grote "maar wat als"
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
Ik weet dat 28 een mooie leeftijd is om voor een kind te kunnen gaan zorgen. Toch voel ik mij geen 28, het is dat ik het getal zie staan. 24 daarintegen is ook wel een mooie leeftijd daarvoor maar het zijn maar getallen! Met de studies tegenwoordig is het heel normaal om later pas kinderen te willen omdat de maatschappij/economie da zo min of meer bepaald.
Ik ben een erge laatbloeier zeg maar. Er zijn dingen in mijn verleden gebeurd waardoor ik een heel stuk jeugd niet heb mogen meemaken wat ik wel graag had gewild en misschien dat dat de reden is dat ik nu nog geen kinderen wil 'wou'.
Het willen is een groot woord!
Wij hebben allebei dingen mee gemaakt in ons verleden en zij vond mijn levensstijl prettig (rustig,vast,meer gestructueerd zeg maar enz. saai vond ik zelf) en ik vond haar inpulsief zijn erg aantrekkelijk samen met het druk zijn,altijd bezig zijn en alles behalve rustig thuis zitten.(het levenbeleven) We beseften allebei hoe het leven ook kan zijn 14 maanden terug. Daarom dat ik zeg dat ik nog veel wil doen! In mijn belevenis heb ik te weinig 'beleeft en geleeft' in mijn verleden.
Ik ben juist uit mijn vorige relatie gestapt omdat het allemaal erg dichtbij kwam en ik mijzelf niet als een lid van mijn eigen gezin zag! Ik heb mij altijd laten lijden (leiden) en nooit zelf'mijn eigen leven gelijd. Het gevoel dat ik 10 jaar heb stil gestaan. Beter kan ik het niet verwoorden.
Nu voelt het ineens dat ik 'verplicht' 'volwassen' moet worden. Niet dat ik mijn verantwoordelijkheid niet ken maar het is ineens erg serieus! Het leven heb ik niet echt heel erg serieus genomen en ook vind ik dat het leven op deze wereld wellicht 'nutteloos' is. Ik ga maar mee met de maatschappij. En wat de maatschappij wil van mij zeg maar. En daar was ik voor 14 maanden terug mee gestopt en dacht dat ik nu heb wat ik wil en ga doen wat ik echt wil. Mijn eigen keuzes maken en zo...
Het klinkt misschien raar allemaal en dat ik onzeker ben en niet weet wat ik wil maar ook dit is een probleem waarvoor ik enige tijd bij een psycholoog heb gezeten. Ik heb een stukje 'opvoeding' gemist en nu zou ik zelf een kind moeten opvoeden... Ik zie dat gewoon erg zwaar!
Het gaat zo snel!
Wel heb ik de instelling dat als ik ergens voor ga er ook 100% voor ga maar daarvoor moet er wel een keuze gemaakt worden. De meerderheid van de meningen van jullie zijn dat wij het moeten houden gezien onze situatie maar wat ik ook gelezen heb is dat wij zelf de keuze moeten maken en dat doen wij ook zeker wel! Het draagt wel een steentje bij om bewust te worden hoe het nu eigenlijk echt is!
Ons gevoel zegt dat wij het moeten houden maar is dat gebaseerd op het feit dat wij iets nieuws, iets groeiends vanuit de natuur niet willen verstoren? Inderdaad het gevoel hebben iets te doen tegen de natuur in! Maar ons verstand speelt met het gevoel! Moeten wij echt het gevoel laten lijden voor een keuze?
Daarover praten wij heel erg veel.
Als je nu zou vragen aan ons: willen jullie een kind? Dan zeggen wij allebij nee! En dat speeld een rol in onze keus. Wij willen niet! Ook al zeg ik dat ik een kind wilde maar misschien was het er nooit van gekomen! Ik wil niet dat wij hierdoor geforceerd moeten gaan leven! Daarom vind ik de ervaring ook erg belangrijk van mensen die eerst ook geen kind wilde en ik heb nog niet gehoord dat er mensen zijn die spijt hebben van een kind. Ik wil niet dat het kind daaronder te leiden heeft! En iets merkt van het feit dat wij eigenlijk geen kinderen wilden. 'nog niet' . En mijn vriendin helemaal niet.
Wat ik las is dat mijn vriendin de keuze moet maken? Dat ik weinig in te brengen heb of zij het wil houden of niet. Ik blijf ten aller tijden achter mijn vriendin staan wat voor keuze zij ook maakt maar wij moeten het samen doen!
Samen moeten wij een keuze maken! En inderdaad hoe langer ik jullie meningen lees en het met ons mee leeft (in haar buik) word het nog moeilijker om te denken het weg te laten halen.
Ik word niet direct beinvloed door jullie meningen maar wel indirect. Wij beslissen uiteindelijk wat wij zelf willen. Lastig blijft het wel. Ik hoop ook wanneer wij er voor kiezen het te houden dat het ouder zijn dan ook wel komt! Ik wil het lot niet in de weg staan maar dit is wel bepalend voor onze toekomst en dat van het eventuele kind.
Bedankt voor jullie meningen tot zo ver! Erg fijn dat jullie hier serieus op willen reageren!
Als het mini armpjes en beentjes krijgt word het (8 weken) nog lastiger!
Ik wil niet de keus af laten hangen omdat wij het zielig of raar vinden om het weg te laten halen! Maar dat is nu wel de gedachten. (om het daarom niet weg te laten halen.)
[ Bericht 0% gewijzigd door helpless28 op 24-10-2010 05:59:48 ]
Ik ben een erge laatbloeier zeg maar. Er zijn dingen in mijn verleden gebeurd waardoor ik een heel stuk jeugd niet heb mogen meemaken wat ik wel graag had gewild en misschien dat dat de reden is dat ik nu nog geen kinderen wil 'wou'.
Het willen is een groot woord!
Wij hebben allebei dingen mee gemaakt in ons verleden en zij vond mijn levensstijl prettig (rustig,vast,meer gestructueerd zeg maar enz. saai vond ik zelf) en ik vond haar inpulsief zijn erg aantrekkelijk samen met het druk zijn,altijd bezig zijn en alles behalve rustig thuis zitten.(het levenbeleven) We beseften allebei hoe het leven ook kan zijn 14 maanden terug. Daarom dat ik zeg dat ik nog veel wil doen! In mijn belevenis heb ik te weinig 'beleeft en geleeft' in mijn verleden.
Ik ben juist uit mijn vorige relatie gestapt omdat het allemaal erg dichtbij kwam en ik mijzelf niet als een lid van mijn eigen gezin zag! Ik heb mij altijd laten lijden (leiden) en nooit zelf'mijn eigen leven gelijd. Het gevoel dat ik 10 jaar heb stil gestaan. Beter kan ik het niet verwoorden.
Nu voelt het ineens dat ik 'verplicht' 'volwassen' moet worden. Niet dat ik mijn verantwoordelijkheid niet ken maar het is ineens erg serieus! Het leven heb ik niet echt heel erg serieus genomen en ook vind ik dat het leven op deze wereld wellicht 'nutteloos' is. Ik ga maar mee met de maatschappij. En wat de maatschappij wil van mij zeg maar. En daar was ik voor 14 maanden terug mee gestopt en dacht dat ik nu heb wat ik wil en ga doen wat ik echt wil. Mijn eigen keuzes maken en zo...
Het klinkt misschien raar allemaal en dat ik onzeker ben en niet weet wat ik wil maar ook dit is een probleem waarvoor ik enige tijd bij een psycholoog heb gezeten. Ik heb een stukje 'opvoeding' gemist en nu zou ik zelf een kind moeten opvoeden... Ik zie dat gewoon erg zwaar!
Het gaat zo snel!
Wel heb ik de instelling dat als ik ergens voor ga er ook 100% voor ga maar daarvoor moet er wel een keuze gemaakt worden. De meerderheid van de meningen van jullie zijn dat wij het moeten houden gezien onze situatie maar wat ik ook gelezen heb is dat wij zelf de keuze moeten maken en dat doen wij ook zeker wel! Het draagt wel een steentje bij om bewust te worden hoe het nu eigenlijk echt is!
Ons gevoel zegt dat wij het moeten houden maar is dat gebaseerd op het feit dat wij iets nieuws, iets groeiends vanuit de natuur niet willen verstoren? Inderdaad het gevoel hebben iets te doen tegen de natuur in! Maar ons verstand speelt met het gevoel! Moeten wij echt het gevoel laten lijden voor een keuze?
Daarover praten wij heel erg veel.
Als je nu zou vragen aan ons: willen jullie een kind? Dan zeggen wij allebij nee! En dat speeld een rol in onze keus. Wij willen niet! Ook al zeg ik dat ik een kind wilde maar misschien was het er nooit van gekomen! Ik wil niet dat wij hierdoor geforceerd moeten gaan leven! Daarom vind ik de ervaring ook erg belangrijk van mensen die eerst ook geen kind wilde en ik heb nog niet gehoord dat er mensen zijn die spijt hebben van een kind. Ik wil niet dat het kind daaronder te leiden heeft! En iets merkt van het feit dat wij eigenlijk geen kinderen wilden. 'nog niet' . En mijn vriendin helemaal niet.
Wat ik las is dat mijn vriendin de keuze moet maken? Dat ik weinig in te brengen heb of zij het wil houden of niet. Ik blijf ten aller tijden achter mijn vriendin staan wat voor keuze zij ook maakt maar wij moeten het samen doen!
Samen moeten wij een keuze maken! En inderdaad hoe langer ik jullie meningen lees en het met ons mee leeft (in haar buik) word het nog moeilijker om te denken het weg te laten halen.
Ik word niet direct beinvloed door jullie meningen maar wel indirect. Wij beslissen uiteindelijk wat wij zelf willen. Lastig blijft het wel. Ik hoop ook wanneer wij er voor kiezen het te houden dat het ouder zijn dan ook wel komt! Ik wil het lot niet in de weg staan maar dit is wel bepalend voor onze toekomst en dat van het eventuele kind.
Bedankt voor jullie meningen tot zo ver! Erg fijn dat jullie hier serieus op willen reageren!
Als het mini armpjes en beentjes krijgt word het (8 weken) nog lastiger!
Ik wil niet de keus af laten hangen omdat wij het zielig of raar vinden om het weg te laten halen! Maar dat is nu wel de gedachten. (om het daarom niet weg te laten halen.)
[ Bericht 0% gewijzigd door helpless28 op 24-10-2010 05:59:48 ]
Geloof me, iedere twintiger vindt het moeilijk om volwassen te worden. Ik zelf zou het niet weghalen, maar het beste wat je kan doen is je vriendin altijd steunen.
Moeilijk.
Wat ik wel weet is dat als jullie het laten 'weghalen' het je je hele leven zal achtervolgen op wat voor manier dan ook.
Doe je het niet, dan ook.
Ik wou nooit kinderen. Nu heb ik een zoontje en 't is het mooiste wat er is. Cliché maar waar.
Wat ik wel weet is dat als jullie het laten 'weghalen' het je je hele leven zal achtervolgen op wat voor manier dan ook.
Doe je het niet, dan ook.
Ik wou nooit kinderen. Nu heb ik een zoontje en 't is het mooiste wat er is. Cliché maar waar.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Ik heb nog nooit ouders gehoord met spijt dat ze een kind hebben laten komen. Wel hoor je ouders met spijt van het aborteren van een kind.
En TS, je moet je best wel een beetje schamen vind ik, de manier waarop jij en je vriendin over abortus praten. Het gaat om een leven, maar jullie doen net of het over een aanschaf bij Ikea gaat. Ik zou zeggen lees de topics hier op fok van de ouders die niet zwanger kunnen worden, misschien veranderd dat je kijk op hoe kostbaar zo'n leven eigenlijk is.
-edit- En TS, je zegt dat het "jullie" beslissing is/ moet zijn. Maar op het moment dat jouw vriendin kiest om "het" te houden, ik hoop dat je haar die vrijheid geeft, dan heb je je daarbij neer te leggen. Wat wil je dan, haar dwingen?
[ Bericht 21% gewijzigd door Mercer op 24-10-2010 10:43:18 ]
En TS, je moet je best wel een beetje schamen vind ik, de manier waarop jij en je vriendin over abortus praten. Het gaat om een leven, maar jullie doen net of het over een aanschaf bij Ikea gaat. Ik zou zeggen lees de topics hier op fok van de ouders die niet zwanger kunnen worden, misschien veranderd dat je kijk op hoe kostbaar zo'n leven eigenlijk is.
-edit- En TS, je zegt dat het "jullie" beslissing is/ moet zijn. Maar op het moment dat jouw vriendin kiest om "het" te houden, ik hoop dat je haar die vrijheid geeft, dan heb je je daarbij neer te leggen. Wat wil je dan, haar dwingen?
[ Bericht 21% gewijzigd door Mercer op 24-10-2010 10:43:18 ]
Citaat: Ik wilde wel kinderen maar nu nog niet en mijn vriendin wilde nooit kinderen,
Gezien je vriendin zou ik er niet aan beginnen (oftwewel het zo snel mogelijk laten eindigen .
Ik maak in de vriendenkring momenteel zo'n zelfde situatie me, alleen hebben die het wel laten komen .
Paar jaar later breekt het moeder op ,en de breuk word over de kinderen uitgevochten .
Dan maar een schuldgevoel over een pluisje lijkt me ,de toekomst is te onzelker voor het kind.
Gezien je vriendin zou ik er niet aan beginnen (oftwewel het zo snel mogelijk laten eindigen .
Ik maak in de vriendenkring momenteel zo'n zelfde situatie me, alleen hebben die het wel laten komen .
Paar jaar later breekt het moeder op ,en de breuk word over de kinderen uitgevochten .
Dan maar een schuldgevoel over een pluisje lijkt me ,de toekomst is te onzelker voor het kind.
quote:Ze twijfelen over wel of niet houden. Of over wel of niet weghalen.Op zondag 24 oktober 2010 02:40 schreef KarinJ. het volgende:
Een van mijn stelregels voor mijn leven is:
Bij twijfel.....niet doen.
(En nee, ik ben niet tegen abortus, maar als een kind ergens een goede kans heeft op een goed leven, dan is het wel bij jullie zo te lezen
Dus wat dan precies niet doen? Houden? Of weghalen?
***
quote:Bedankt voor je reactie.Op zondag 24 oktober 2010 10:02 schreef Mercer het volgende:
En TS, je moet je best wel een beetje schamen vind ik, de manier waarop jij en je vriendin over abortus praten. Het gaat om een leven, maar jullie doen net of het over een aanschaf bij Ikea gaat. Ik zou zeggen lees de topics hier op fok van de ouders die niet zwanger kunnen worden, misschien veranderd dat je kijk op hoe kostbaar zo'n leven eigenlijk is.
Maar als jij vind dat wij zo over arbortus praten als een aanschaf bij Ikea dan spijt mij dat, maar ik zie het absoluut niet zo!
Al mijn berichten verwijzen naar het feit dat wij het er heel erg moeilijk mee hebben en wel zeker bewust zijn van het feit dat het zich aan het ontwikkelen is naar iets wat levensvatbaar word.(26 weken)
Dat maakt het ons zo moeilijk!
Als het een aanschaf van Ikea was geweest dan hadden wij het in eerste instantie al niet genomen!
Wat ik al eerder aangaf is dat wij geschrokken zijn van de plaatjes/foto's van 6 weken na een bevruchting. En dan het besef dat dat in haar buik zit! Het voelt inderdaad niet goed om dat weg te halen maar de overweging is er wel gezien de gedachten en omstandigehden die eerder in mijn berichten worden aangegeven!
Tot 12 weken zou haar lichaam het ook zelf kunnen afstoten!
Ik wil geen verkeerde indruk achter laten en excusus voor de mensen die ik hier eventueel mee raak!
Wij wilden het niet en krijgen het en mensen die het graag willen kunnen het misschien niet krijgen....
De wereld is hier en daar een beetje oneerlijk verdeeld....Wij hebben daar geen grip op.
Ik begrijp dat er mensen zijn die geen of lastig kinderen kunnen krijgen en dat deze mensen zich kwaad kunnen maken op mensen zoals ons waarbij dit in een ´ongelukje´ gebeurd.
Wij kunnen er niks aan doen helaas maar nu het er eenmaal aan zit te komen kunnen wij er wel wat aan doen. (of niet).
[ Bericht 13% gewijzigd door helpless28 op 24-10-2010 10:47:01 ]
|
|
