Zorgen om mijn nieuwe kittens

Sinds zaterdag hebben ik en mijn vriendin 2 kittens uit het asiel gehaald. Lennart (Cyprus - Kater) en Tara (Zwart - Poes)





Een paar dagen voordat we ze op zouden halen zouden ze ingeënt, gechipt en ontwormt worden. Tara had geen bijeffecten en was gewoon actief. Lennart daarentegen was rustig en kalm geworden en had wat vochttekort. Het asiel had ze daarom een aantal daagjes langer bij gehouden. Beide zouden rond 1-8-10 geboren zijn.
Zaterdag hebben we ze meegenomen, mede dankzij het feit dat mijn vriendin de 2 weken erna full-time thuis zat om ze in de gaten te houden. Eenmaal thuis was Lennart juist degene die het initiatief nam en duidelijk liet zien dat hij actief was. Tot op heden speelt hij met alles wat op snoertjes en touw lijkt. Dus precies zoals een kat hoort te zijn. En zijn vochttekort is volledig over.

Tara, de nieuwsgierige actieve kat in het asiel was minder enthousiast. Natuurlijk wel heel nieuwsgierig naar haar nieuwe omgeving, maar de dagen later tot en met nu ging het bergafwaarts. Ze had last van diarree, wat logisch is nadat katten een nieuwe omgeving hebben. Maar toen mijn vriendin naar de dierenarts ging voor een controle werd Tara ook nog eens geschat op 8 weken ipv 11.
Sinds gisteravond poept Tara niet meer in de kattenbak en verschuilt zij zich in hoekjes en plekjes om haar behoefte te doen, wat nog steeds waterig is. Ook is zij heel rustig en zit ze vanuit 1 plek zielig te kijken wat ik allemaal doe. Vanmorgen at ze haar special brokken van Dr Hill matig. Ze krijgt maar een beperkt aantal brokjes wat op advies van de dierenarts gegeven wordt. Gistermiddag at ze wel het natte voer als een malle.

Mijn vriendin en ik maken ons zo zorgen om haar. We hebben de katten maar vannacht in bed gelaten om sowieso Tara warm en in de gaten te houden. Helaas is het vannacht ook mis gegaan en heeft ze haar behoefte op het bed gedaan. Lennart onrustig, dus reden voor mij om met beide beestjes lekker op de bank te liggen zodat Lennart zijn ding kan doen en Tara in ieder geval een moeder gevoel heeft.

De reden van het topic is misschien wel geruststelling. Komt dit bij iemand bekend voor? Wij geven dus nu bepaald eten op advies van de dierenarts. Maar omdat Tara gewoon klein, iel en rustig is plus het feit dat ze nu plots haar behoefte niet meer in de kattenbak doet ben ik toch benieuwd of dit wel eens voor kan komen.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 08:48 schreef Lienekien het volgende:
Een kitten met erge diarree is groot alarm. Ik zou er onmiddellijk mee naar de dierenarts gaan.

Zulke kleine katjes drogen namelijk heel snel uit en dat kan vrij dramatische gevolgen hebben.

Mijn vriendin is na het weekend meteen naar de dierenarts geweest. Ze kreeg eerst een zalfje. Een klein beetje moest op haar mondje gesmeerd worden zodat ze het zelf oplikt. Dit was tegen diarree.
Omdat ze daarna ook steeds rustiger werd, is mijn vriendin gister weer naar de dierenarts geweest. Ze heeft voer gekregen van Dr Hill en ook 2 blikjes met natvlees. Dat vlees dat at Tara gister heel goed. Ze schrokte het bijna op. Vanmorgen moesten we een heel klein beetje van de brokjes geven. Ten eerste kwam ze niet automatisch de keuken in en ze had ze niet allemaal op. Terwijl Lennart meer wou (ook hij is aan de diarree)
Dus middelen tegen diarree hebben en krijgen we wel.

Is je advies dan om toch weer naar de DA te gaan?

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 09:25 schreef Oognip het volgende:
Bah wat vervelend voor Tara en jullie Tegen de diarree zou je gekookte kip kunnen geven, dat is erg licht verteerbaar en werkt erg goed. Maar waarom ze het nu niet meer op de bak doet, geen idee

Zoals eerder is gezegd, drogen kittens met diarree erg snel uit dus ik zou sowieso even overleggen met de dierenarts. Heeft Tara voor de rest geen waterige oogjes en neusje of niest ze? Dan kan het een reactie op een inenting zijn.

Waterige oogjes zijn me niet opgevallen. Maar niezen doet ze wel eens. Soms een paar keer achter elkaar....

Mijn vriendin gaat weer naar de dierenarts. Als die niet met iets zinnigs komt gaat ze naar een andere....

Tara is opgenomen. Haar temperatuur is 35,3 en ze is 50 gram afgevallen. Ze wordt nu in een confuse gelegd met infuus en dwangvoer en dan gaan ze haar onderzoeken. Rond 4 uur krijgen we een update van de DA.
Dit is geen leuke dag

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 12:01 schreef Boadicea het volgende:
Sowieso zou ik het asiel nog eens bellen. Als het goed is heb je daar gewoon recht op nazorg, zeker als je ze nog maar zo kort hebt.

Nu de vorige actie is ondernomen door de DA. Kunnen we moeilijk aankloppen bij het asiel. Tara heeft blijkbaar echt professionele zorg nodig.
Ook al kennen we Tara nog geen week. We zijn al helemaal aan haar gehecht. En hebben er ook alles over om haar gezond te krijgen.

Ik hoop echt dat alles met haar goedkomt. Zowel voor ons, als voor Lennart. Ik wil er niet eens aan denken om naar het asiel terug te gaan om een nieuw 'zusje' voor Lennart te kiezen

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 12:52 schreef Sorella het volgende:
Net wat bodicea zegt, ik zou ook het asiel bellen alles uitlegen en inieder geval proberen om de kosten op hun te verhalen.
Verder heel veel sterkte met de kleine.

Ik moet zeggen dat ik het raar vind om de kosten op een asiel te verhalen. Die leven natuurlijk ook op giften en donaties.

Als je even niet naar de emotionele waarde kijkt.. Dan is het natuurlijk qua kosten erg vervelend voor ons. Achteraf baal je stiekem dat je geen verzekering hebt genomen. Nu baal je dubbel. Zowel voor lieve Tara als voor je eigen bankrekening.

Maar het komt wel goed. Ik heb een reservepotje waar ik altijd aanspraak op kan doen. En dat heb ik zelfs voor Tara, die ik zo kort ken, over.

quote:

Op donderdag 21 oktober 2010 13:04 schreef Boadicea het volgende:

[..]

wat vervelend joh. Toch blijf ik erbij, bel het asiel even, en meld dit daar wel. Zo hoor je je kittens natuurlijk niet mee te krijgen, en ook al is jullie eigen dierenarts er nu mee bezig, breng ze wel op de hoogte.

Het gekke is ook dat we de katten ook zo niet mee gekregen hebben. We hadden een gezonde Tara gekregen en een Lennart met wat vocht tekort. Dit is bij aankomst in hun nieuwe omgeving totaal omgeslagen. En zoiets heeft niemand natuurlijk kunnen voorspellen. Ook het asiel niet.

Even een update van de domme baasjes.

Ik heb het dierenasiel gebeld en uitgelegd hoe het zit. De vrouw die ons Tara en Lennart hebben meegegeven was niet blij met het feit dat wij naar een dierenarts in de buurt zijn gegaan. Ze is nogal medelevend en was ook erg boos....

Uit alle commotie en zorgen die wij hadden over Tara, hebben wij niet stilgestaan bij wat er tegen ons vertelt en meegegeven is qua informatie. Het blijkt dat het dierenasiel is aangesloten bij een dierenartspraktijk. Als wij daar Tara hadden gebracht dan zouden de kosten voor het dierenasiel zijn. Nu zijn de kosten volledig voor ons.
Ook is de geschiedenis is bekend bij deze dierenarts. Dit betekent dat hij/zij weet welke medicijnen Tara al gehad heeft. Dit voorkomt bijvoorbeeld een dubbele dosis.

Mijn vriendin, die op dit moment thuis is, gaat nu meteen bellen met de dierenarts die wij hebben gekozen en gaat het verhaal uitleggen. Hopelijk snappen ze de situatie en kunnen we Tara helpen en hopelijk blijven de kosten nog beperkt, want die blijken nogal uit te kunnen lopen.....

Stom, stom stom.....