Paul Römer (Endemol): "Mijnwerkersdrama ideale RLS"

COPIAPO - Vrijwel niemand wist van de mijn van San José, maar ineens was ie de navel van de wereld. Miljoenen zagen woensdag één voor één de mijnwerkers bovenkomen. De eerste. De jongste. De oudste. Sinds ze er vastraakten, waren de kompels van San José elke dag breaking news, met de reddingsactie als langgerekt hoogtepunt.
Vergeleken met wat er elders in de wereld gebeurt zou het een komma zijn bij het nieuws: 33 mannen 69 dagen onder de grond en het loopt nog goed af ook. In landen als China sterven kompels zonder dat iemand het weet. Maar het Chileense 'mijnwerkerssaga', zoals het is genoemd, het 'heldenepos', de 'beproeving' van 'Los 33', krijgt een miljoenenpubliek.


Hoe kan dat?
Omdat het verhaal voldoet aan alle wetten van de realitysoap, zegt Paul Römer, bij Endemol vader van vele realitysoaps te beginnen met Big Brother. 'Een groep mensen, vrijwel afgesloten van de buitenwereld. Wat hebben ze daar gedaan? Waarover hebben ze het gehad? Eén voor één komen ze eruit. Het zijn nationale helden, hun levens zullen veranderen. En het mooiste is: het heeft een happy end.'

Het mijnwerkersdrama ontrolt zich zoals een producent zich zou wensen, zegt hij: er waren genoeg spannende momenten om de media aan de gang te houden (Zal de tunnel instorten? Krijgen ze ruzie?), er waren camerabeelden van onder de grond, en precies op tijd diende zich een schitterend einde aan.

Halverwege een dipje
'Bij programma's als Big Brother heb je altijd halverwege een dipje in de interesse van het publiek. Als je daaroverheen bent, gaat iedereen weer toeleven naar de finale. Hier zag je precies hetzelfde.'
Het verhaal van Los 33 voldoet aan twee van de drie klassieke aristotelische toneelwetten: eenheid van plaats (de mijn van San José) en eenheid van handeling (het redden der mijnwerkers). Maar dit verhaal, zegt Vincent ter Voert van productiebedrijf Tuvalu Media, is in zijn aard vooral een heroïsch verhaal.

Ter Voert is de man achter producties als Groeten uit de Rimboe, Sterren dansen op het ijs en Echte Gooische meisjes. 'Het heroïsche zit hem erin dat het evengoed kan misgaan als kan slagen. Elke keer dat een mijnwerker omhoog gaat in zo'n groot uitgevallen kogelhuls, denk je: gaat dat goed? Komt die capsule klem te zitten? Wordt de mijnwerker gek? Het zijn échte mensen die écht iets te verliezen hebben. Dat maakt het tot schitterend drama.'

Pakistan
Toch was eenzelfde drama ]in Irak of in China waarschijnlijk aan de wereld voorbijgegaan. Net zoals de gigantische ramp in Pakistan de laatste weken geen snipper aandacht meer krijgt. Römer: 'Die ramp is zo onmeetbaar groot. Zo moedeloosmakend. Dan verliezen mensen hun interesse. Het is heel cynisch, maar ik ben bang dat het zo werkt.'

Het verhaal van San José echter, is nog lang niet verteld. Er komt meer. Veel meer: 'Dit is pas het eerste hoofdstuk', zegt Vincent ter Voert. 'De cast is zó groot en zo divers - al die verhalen gaan we nog horen en zien. En we gaan het allemaal volgen.'

(bron: volkskrant)