Nicky Verstappen

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 13:39 schreef fratsman het volgende:

[..]

Uit het nummer "Vlinder" van Rowwen Heze. Men weet meer daar in Heibloem, maar houdt elkaar de hand boven het hoofd. Wel de ouders wegjagen uit Heibloem, maar weigeren om een DNA-test te doen.

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 13:13 schreef Harajuku. het volgende:

[..]

Inderdaad. Ik zou ook niet staan springen om DNA af te geven, en al helemaal niet als ze het dan nog opslaan ook.

quote:

Aangrijpend boek over dood Nicky Verstappen

Dinsdag verschijnt het boek De mysterieuze dood van Nicky Verstappen, het verhaal van zijn ouders van journalist Simon Vuyk. Een zeer aangrijpend boek, dat er behoorlijk inhakt.
door Annelies Hendrikx

Vuyk maakte er een aanklacht van tegen kampleiding en justitie, maar bouwde bovenal een monument voor een levenslustige 11-jarige jongen uit Heibloem, die in 1998 tijdens een jeugdkamp ten prooi viel aan een onbekend gebleven moordenaar.

Simon Vuyk begint zijn boek met de beschrijving van het Ajax-kamertje van Nicky in het huis van de Verstappens in Heibloem. Hij eindigt zijn boek met hetzelfde stilleven, maar dan in een ander huis, in Melick. Ouders Berthie en Peetje hebben de kamer van hun zoon na hun 'vlucht' uit Heibloem meegenomen. Het is een schrijnend detail in een verhaal dat vrijwel louter dieptepunten kent. De schrijver neemt de lezer mee aan de hand van de ouders en dat is zeer aangrijpend.
Dat verhaal begint op maandag 10 augustus 1998. Nicky's zusje Femke: "De dag dat ons leven veranderde in een hel." Half negen 's ochtends. Vakantie, de Verstappens liggen nog in bed als de telefoon gaat. Nicky is op kamp met het Jeugdwerk Heibloem op de Brunssummerheide. Berthie en Peter horen de telefoon niet, Femke wel maar "omdat het zo vroeg was en wij vakantie hadden, liet ik hem rinkelen".

Om negen uur neemt ze wel op. "Het was een leider van het kamp. Hij zei dat mijn broer was weggelopen." In pyjamabroek en op blote voeten. Die suggestie houdt de kampleiding lang vol. Er wordt niet geluisterd naar de ouders, die weten dat hun Nicky nooit weg zou lopen: daar was hij veel te bang voor. Berthie: "Nicky was geen weglopertje, dat wist ik honderd procent zeker."
Bij de politie wordt alleen gemeld dat een jongen is weggelopen. Peetje gaat naar Brunssum; Berthie blijft thuis in Heibloem bij de dan 7-jarige Femke. Steeds meer mensen uit Heibloem gaan naar de Brunssummerheide om te helpen zoeken. Het kamp wordt gewoon voortgezet met de gebruikelijke avondrituelen. Pas de volgende dag om negen uur komt de recherche en die luistert wel naar de ouders. Eindelijk breekt alarmfase 1 aan. Om vier uur begint een grote, georganiseerde zoekactie. Tevergeefs. Om kwart over acht stuurt de politie een laatste zoekploeg de heide op, in de richting van Landgraaf. "Peetje en Berthie staan aan rand van de afgrond", schrijft Vuyk: "Hun levens zullen binnen een uur verwoest worden. Onomkeerbaar."
De totale radeloosheid die zich na de vondst van Nicky's lichaam meester maakt van ouders, grootouders, familie en vrienden wordt volledig invoelbaar. Niemand kon bevroeden dat het allemaal nog veel erger zou worden. Berthie: "Wat ons nog allemaal te wachten stond en hoe zwaar we het nog zouden krijgen, wisten we op dat moment gelukkig nog niet."

Het onderzoek naar de mysterieuze dood van Nicky kan beginnen. De gemeentelijke lijkschouwer heeft geen idee waaraan de jongen is overleden. Ook de sectie in het gerechtelijk laboratorium in Rijswijk levert geen duidelijke doodsoorzaak op. Pas twee dagen nadat hun zoon is gevonden, mogen Berthie en Peetje hem zien.

De begrafenis, de bizarre randverschijnselen (bezoekjes en telefoontjes van allerlei vage types), het gemis dat alleen maar erger wordt en het uiteindelijke nieuwe levensdoel (het vinden van de dader) van Berthie, Peetje en Femke worden sober, maar indringend beschreven.
Een nieuwe klap voor de ouders komt als politie en justitie het definitieve sectierapport krijgen. Er zijn aanwijzingen voor (ernstig) seksueel misbruik. Mogelijk is Nicky verkracht. Mogelijk is hij door verstikking om het leven gekomen. Maar niets staat vast. "Behalve door verdriet worden de levens van zijn nabestaanden ook steeds nadrukkelijker gedomineerd door een tergende onzekerheid en een groeiende frustratie", tekent Vuyk op. "Wat is er gebeurd, hoe is het gebeurd en waarom is het gebeurd?"

1999 begint inktzwart: het onderzoeksteam is ontbonden en het gemis van Nicky is als een bijtend zuur. Berthie: "Vaak dacht ik: hoelang houden we dit vol? Wil ik dit nog langer volhouden? Ik had het idee dat ik op ploffen stond. Of ik uit elkaar kon springen van verdriet." In het voorjaar van 1999 belt Peetje met Peter R. de Vries en die komt vrijwel meteen langs. Hij zal zich ontwikkelen tot een blijvende vertrouwenspersoon en steun en toeverlaat van de ouders.
Later breken zelfs sterke familiebanden. Na de jaarwisseling 1999-2000 weten Berthie en Peetje het zeker: "We wilden geen feestdagen meer. Er viel voor ons niets meer te vieren, we misten Nicky te erg. (…) Niets was voor ons meer hetzelfde en dat was wat mensen niet begrepen. (…) Ze wilden dat wij ons leven weer oppakten, maar wij konden niet meer."

Uiteindelijk houden de Verstappens het ook niet meer uit in Heibloem. De vreemde, ontwijkende houding van de kampleiders heeft de ouders van het begin af aan het gevoel gegeven dat ze iets te verbergen hebben. Dat gevoel wordt alleen maar sterker, ook al omdat het jeugdwerk "blijft doen alsof er niets ergs is gebeurd" (Berthie). Het leidt tot een in twee kampen (een pro-ouders en een pro-jeugdwerk) verdeeld Heibloem. Als er een second-opinion-onderzoek komt, waarin de recherche ook weer in het dorp verschijnt, keren steeds meer dorpelingen zich tegen de Verstappens. Het sterke gevoel volledig in de steek te zijn gelaten, doet Berthie, Peter en Femke uiteindelijk besluiten hun dorp te verlaten en naar Meijel te verhuizen. Nicky's slaapkamer gaat mee. De uitkomst van het tweede onderzoek maakt alles nog erger: antwoorden komen er niet, maar wel ligt er de conclusie dat Nicky niet vlak na zijn verdwijning is overleden, maar waarschijnlijk veel later. Berthie: "Ik dacht aan de angst en de pijn die hij had gevoeld. Ik dacht aan het verdriet dat hij in zijn laatste momenten moet hebben gehad. Ik werd niet goed."

Pogingen het politiedossier te krijgen, stranden keer op keer. Eerst vanwege de privacy van getuigen; later waarschijnlijk ook omdat de ouders Peter R. de Vries hebben ingeschakeld. Het dossier mag in Maastricht worden ingezien, praktisch onmogelijk voor de Amsterdamse advocate (Benedicte Ficq) van Berthie en Peetje. Er is sprake van regelrechte tegenwerking, constateert Simon Vuyk. Brieven, telefoontjes en faxen richting openbaar ministerie in Maastricht mogen niet baten. Tot op de dag van vandaag is het dossier niet vrijgegeven.

Vuyk lardeert zijn chronologisch opgebouwde boek - met een mooi voorwoord van Peter R. de Vries - met hoofdstukken waarin hij onder meer kort de levenslopen schetst van Berthie en van Peetje. Ook slaagt hij erin Nicky voor de lezer tot leven te wekken door de ouders hun zoon op liefdevolle wijze te laten omschrijven als een ontwapenend sproetenkoppie dat met bijna iedereen goed kon opschieten. Net als zijn vader een enorme voetballiefhebber. Peetje kan het niet meer opbrengen naar voetbal te kijken.

Simon Vuyk houdt weinig afstand tot de ouders, maar dat is juist de kracht van dit boek, dat er behoorlijk inhakt. Vuyk is een invoelende auteur, die de lezer op een ingetogen manier deelgenoot maakt van het leven van Nicky's ouders nadat hen het ergst denkbare is overkomen. En het daarna nóg erger wordt. Hij heeft met dit boek een aanklacht geformuleerd tegen kampleiding en justitie, maar bovenal een monument gebouwd voor een levenslustige jongen van wie ontzettend veel werd gehouden en die genoot van elke dag, maar altijd 11 zal blijven. Hopelijk kan op een dag het afsluitende hoofdstuk van dit boek worden geschreven.

Berthie: "Het was de nacht dat Nicky verdween volle maan. We hebben vaak gedacht: de maan heeft alles gezien, kon ze het ons maar vertellen."

quote:

'Hechte dorpsgemeenschap verbergt geheim Nicky Verstappen'
9 november 2010
Berthie Verstappen en Simon Vuyk
In het katholieke Limburgse Heibloem is het not done om over de moord op Nicky Verstappen uit de school te klappen. Dat zei onderzoeksjournalist Simon Vuyk, schrijver van een boek over de moord in het radio-1 programma Dit Is De Dag. 'Op Heibloem ligt een geheim.'

Toen de elfjarige Nicky Verstappen in 1998 van het ene op het andere moment verdwenen was, wisten zijn ouders gelijk dat het foute boel was. 'Nicky was niet het jongentje om weg te lopen.' Ondanks dat bleef de kampleiding volhouden dat hij waarschijnlijk wel weer terug zou komen en hield de politie op afstand. Pas toen Nicky meer dan een dag verdwenen was werd de recherche ingeschakeld. Maar het was al te laat: Nicky werd vermoord gevonden.

Moeder Berthie Verstappen: 'Van de kampleiders kregen wij nooit het gevoel dat ze het verschrikkelijk vonden wat er onder hun verantwoordelijkheid gebeurt was. Het omgekeerde gebeurde: de mensen in Heibloem begonnen ons te mijden. Als ik over straat liep sloegen deuren dicht en passeerden mensen me aan de andere kant van de straat. Men nam het ons kwalijk dat wij suggereerden dat de moordenaar van Nicky mogelijk in het dorp woonde. Uiteindelijk voelden wij ons gedwongen te verhuizen.'

Doofpot
Vuyk: 'Toen ik Heibloem bezocht voelde ik het meteen: dit is dus zo'n dorp waar dit gebeurt. 'Doofpot' is een groot woord, maar mensen houden elkaar de hand boven het hoofd. Ze willen bijvoorbeeld niet weten dat de inmiddels overleden kampleider Joost Barten, een prominente dorpsbewoner en 'Mr. Jeugdwerk' van Heibloem, in de jaren '50 voor misbruik veroordeeld is geweest.'

Hoop
De schrijver van het boek 'De mysterieuze dood van Nicky Verstappen' hoopt desondanks dat de moord op Nicky ooit opgelost zal worden. '2010 is een heel ander jaar dan 1998. Nu ook in de katholieke kerk veel misbruikzaken aan het licht gekomen zijn is er misschien een nieuwe openheid. Ik hoop dat mensen alsnog gaan praten.'

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 17:33 schreef Citizen.Erased het volgende:

[..]

Zie ook: http://www.eo.nl/programm(...)esp?article=12016454

Om het interview op de radio terug te luisteren.

quote:

Op zaterdag 13 november 2010 00:07 schreef fratsman het volgende:

[..]


Heb je tegen deze man ook gezegd dat hij geen dingen moet verkondigen waar hij niks vanaf weet? Hij zegt hetzelfde als ik; Men weet meer daar in Heibloem.

quote:

Kampoudste opgegraven
Het Openbaar Ministerie (OM) in Maastricht heeft dinsdagochtend het stoffelijk overschot laten opgraven van de kampoudste van het zomerkamp waar in 1998 Nicky Verstappen verdween. Later werd de jongen vermoord teruggevonden. Dat heeft het OM dinsdag bekendgemaakt.

Justitie wil DNA-sporen van de in 2003 overleden kampoudste Joos B. vergelijken met sporen die op het stoffelijk overschot van Nicky zijn aangetroffen, aldus een woordvoerster. De ouders van Nicky hadden bij het OM eerder al aangedrongen op het opgraven van B.

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 11:33 schreef Frutsel het volgende:

[..]

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 11:33 schreef Frutsel het volgende:
[..]

quote:

Op dinsdag 23 november 2010 11:33 schreef Frutsel het volgende:

[..]

quote:

De kampleider had een eerder veroordeling wegens misbruik van kinderen (toendertijd zijn baan als leraar in Heibloem verloor, maar na zn gevangenisstraf wel in heibloem terugkeerde en daar het Jeugdwerk op zich nam)..
Tevens is hij door een getuige gezien terwijl hij in de richting van de tent van Nicky Verstappen liep, precies rondom het tijdstip dat de jongen zou zijn verdwenen, dit heeft die persoon ook erkend maar hij zei toen op weg naar een andere jongen zijn geweest.

Verder heeft een meisje die een week eerder op kamp geweest was aangifte gedaan tegen die specifieke Kampleider wegens het vermoeden van misbruik op dat kamp een week voor Nicky Verstappen, ze zou een zwaar slaapmiddel (dat voor kinderen niet geschikt is) toegediend hebben gekregen en vermoedde daarna misbruikt te zijn... hiervan ontbrak verder echter een bewijs... het toedienen van het slaapmiddel heeft die betreffende persoon wél toegegeven.
De doodsoorzaak van Nicky Verstappen is niet bekend, maar er zijn sterke vermoedens dat die ook door een te sterk verdovingsmiddel omgekomen zou kunnen zijn (door de blauwe uitslag toen ze hem vonden)...

quote:

Op vrijdag 26 november 2010 19:20 schreef Flurry het volgende:

Zelfs zonder DNA sporen lijkt het me dan een redelijk duidelijk verhaal. Ik snap dat het geen absoluut bewijs is, maar de schijn heeft ie zeker tegen.