LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Ik vind het altijd zo'n afknapper als een Duits meisje dat hier studeert Thomas Mann niet blijkt te kennen. Daarentegen zijn er ook weer Duitse meisjes die je leren dat Thomas Mann een pedofiel was.
Graag op anoniem
You sit down on a piling and look out over the river. Downriver, the Statue of Liberty shimmers in the haze. Across the water, a huge Colgate sign welcomes you to New Jersey, the Garden State.
You watch the solemn progress of a garbage barge, wreathed in a cloud of screaming gulls, heading out to sea.
Here you are again. Alle messed up and no place to go.
You watch the solemn progress of a garbage barge, wreathed in a cloud of screaming gulls, heading out to sea.
Here you are again. Alle messed up and no place to go.
Graag op anoniem
Houellebecq verklaart door niets algemeens of universeels (of bijzonders of plaatselijks) echt te kunnen worden geroerd. Hij ondergaat met de rest van de grote kudde de geschiedenis, en interesseert zich in wezen alleen voor wat hem of zijn naaste omgeving direct raakt. Ook een verantwoordelijkheid jegens Frankrijk heeft hij nooit gevoeld, en de keuze van een land om te wonen heeft voor Houellebecq ongeveer dezelfde emotionele lading als de keuze van een hotel.
"Wij zijn voorbijgangers hier op Aarde, daar ben ik inmiddels van doordrongen; we hebben geen wortels, we brengen geen vruchten voort. Onze bestaanswijze is, om kort te gaan, anders dan die van bomen. Overigens hou ik veel van bomen, ik hou er zelfs steeds meer van; maar ik ben er geen. We hebben meer weg van stenen, geworpen in de leegte, en net zo vrij als zij; of als je de zaken per se van de goede kant wilt zien, we hebben iets van kometen."
"Wij zijn voorbijgangers hier op Aarde, daar ben ik inmiddels van doordrongen; we hebben geen wortels, we brengen geen vruchten voort. Onze bestaanswijze is, om kort te gaan, anders dan die van bomen. Overigens hou ik veel van bomen, ik hou er zelfs steeds meer van; maar ik ben er geen. We hebben meer weg van stenen, geworpen in de leegte, en net zo vrij als zij; of als je de zaken per se van de goede kant wilt zien, we hebben iets van kometen."
Graag op anoniem
Ik ben erg benieuwd naar die nieuwe Houellebecq, schijnt goed (en iets minder zwartgallig) te zijn.
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Je loopt met zo'n "here we are now entertain us"-methodiek wel een hoop mooie dingen mis, vrees ik. Maar ik hanteer wel een enigszins vergelijkbare methode: ik ga bij een tentoonstelling altijd eerst eens rondlopen door de zalen om te kijken wat mijn oog vangt. Maar om het daar nu bij te laten vind ik wel weer heel erg achteloos en zelfbevestigend.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 23:15 schreef DO2 het volgende:
Iets moet mij meteen aanspreken, is de ervaring.
Als ik het intuitief niet begrijp, is er eigenlijk al geen redden meer aan.
Ik snap je punt, Mainport. Leon de Winter vind ik ook erg.
In musea kijk ik altijd op de bordjes erbij, maar dat is omdat ik nu eenmaal een verslaafde lezer ben. Ik moet 't lezen. Als ik mijn eentje naar een museum ga, neem ik ook vaak een audio guide. Soms zijn ze heel slecht en dan luister ik amper, maar soms is het wel goed gedaan. Ik ben daar dan nieuwsgierig naar.
In het muziekinstrumenten museum in Brussel is het zelfs een must. Als je in de buurt loopt van een bepaalde vitrine met bijbehorend instrument dan hoor je dat instrument spelen.
.
In musea kijk ik altijd op de bordjes erbij, maar dat is omdat ik nu eenmaal een verslaafde lezer ben. Ik moet 't lezen. Als ik mijn eentje naar een museum ga, neem ik ook vaak een audio guide. Soms zijn ze heel slecht en dan luister ik amper, maar soms is het wel goed gedaan. Ik ben daar dan nieuwsgierig naar.
In het muziekinstrumenten museum in Brussel is het zelfs een must. Als je in de buurt loopt van een bepaalde vitrine met bijbehorend instrument dan hoor je dat instrument spelen.
.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Oh, maar ik heb het in het verleden allemaal vaak genoeg een kans gegeven, hoor.
De ervaring is bij mij nu eenmaal dat de impact na de uitleg altijd achterwege blijft.
En ik kom meestal toch al in tijdnood, 'ius.
Ik kan namelijk gerust een kwartier voor een schilderij blijven staan wat ik wel direct mooi vind.
De ervaring is bij mij nu eenmaal dat de impact na de uitleg altijd achterwege blijft.
En ik kom meestal toch al in tijdnood, 'ius.
Ik kan namelijk gerust een kwartier voor een schilderij blijven staan wat ik wel direct mooi vind.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ja, soms is het ook wel leuk als je een beetje moeite moet doen om iets te waarderen. Zo heb ik nooit iets gehad met het latere werk van Mondriaan, maar omdat ik vaak in het Gemeentemuseum kom en zijn ontwikkeling daar goed heb kunnen zien, snap ik die schilderijen wel. Ik vind ze op zichzelf nog steeds niet mooi, maar mooi of aansprekend is hier ook niet het punt.quote:Op woensdag 20 oktober 2010 08:38 schreef Gellius het volgende:
[..]
Je loopt met zo'n "here we are now entertain us"-methodiek wel een hoop mooie dingen mis, vrees ik. Maar ik hanteer wel een enigszins vergelijkbare methode: ik ga bij een tentoonstelling altijd eerst eens rondlopen door de zalen om te kijken wat mijn oog vangt. Maar om het daar nu bij te laten vind ik wel weer heel erg achteloos en zelfbevestigend.
Veel schilderijen in het Mauritshuis ben ik ook veel meer gaan waarderen doordat ik ze als museumdocent vaak van dichtbij heel goed heb kunnen bestuderen, en veel leerde van de conservatoren die heel enthousiast konden vertellen over bepaalde schilderijen die mij in eerste instantie niet zo waren opgevallen.
Een uitzondering: ik ben nog steeds geen fan van De Stier.
.
The real is always way ahead of what we can imagine.
De naam van dat schilderij klopt gewoon niet. Als je het doek bekijkt als "De Kikker" is het opeens prachtig!quote:Op woensdag 20 oktober 2010 11:05 schreef mane het volgende:
[..]
Een uitzondering: ik ben nog steeds geen fan van De Stier.
De angst van de stier voor de kikker is door Potter weergaloos getroffen; een unheimisch gevoel dat ook de koe en de man, die de kikker met argusogen bekijken, lijkt te bekruipen.
[ Bericht 14% gewijzigd door Vlens_de_Vos op 20-10-2010 11:29:02 ]
"I only sign for beautiful girls" Marat Safin
Of als "Gezicht op Delft". En "Gezicht op Delft" als "De Stier". Of een variant met vieze woordjes, voor JAM.
Daarbij is de waakzame blik van de ram onheilspellend. Het lam probeert nog een glimp op te vangen van de kikker, maar zijn moeder weet dit te voorkomen door zich liefdevol over hem heen te buigen; nee, dit is geenzins een beeld geschikt voor de jong van dagen!quote:Op woensdag 20 oktober 2010 11:15 schreef Vlens_de_Vos het volgende:
[..]
De naam van dat schilderij klopt gewoon niet. Als je het doek bekijkt als "De Kikker" is het opeens prachtig!
De angst van de stier voor de kikker is door Potter weergaloos getroffen; een unheimisch gevoel dat ook de koe en de man, die de kikker met argusogen bekijken, lijkt te bekruipen.
"I only sign for beautiful girls" Marat Safin
Gellius maakt nog eens school.quote:Op dinsdag 19 oktober 2010 15:59 schreef Ringo het volgende:
Omdat ik nog altijd rijkelijk van staatswege wordt gesponsord
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
Ik ga morgen waarschijnlijk met Livia een kijkje nemen maar ik zal haar ogen wel afschermen voor dit gruwelijke tafereel (het is ook nogal in your face).quote:Op woensdag 20 oktober 2010 11:39 schreef Vlens_de_Vos het volgende:
[..]
Daarbij is de waakzame blik van de ram onheilspellend. Het lam probeert nog een glimp op te vangen van de kikker, maar zijn moeder weet dit te voorkomen door zich liefdevol over hem heen te buigen; nee, dit is geenzins een beeld geschikt voor de jong van dagen!
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik denk dat het aan mij ligt, omdat ik Ringo nooit fouten zie maken.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Hoe lang is dat wel niet geleden dat ik van dergelijke taalfouten iets meende te moeten zeggen.quote:
The love you take is equal to the love you make.
Zojuist heb ik een brief geschreven aan de supermarktketen waar mijn moeder is uitgegleden over een druif. Aangezien ze nog steeds in het gips zit en natuurlijk ook mentaal enorm beschadigd is door dit ongeluk kunnen ze best met een schadevergoeding komen, vind ik.
Een maand geleden hoorde ik een hoogleraar rechten in Leiden nog lyrisch praten over Stella, zijn persoonlijke heldin, die MacDonalds had aangeklaagd vanwege te hete koffie. Dus ik doe een Stellaatje, maar dan zonder advocaten.
Een maand geleden hoorde ik een hoogleraar rechten in Leiden nog lyrisch praten over Stella, zijn persoonlijke heldin, die MacDonalds had aangeklaagd vanwege te hete koffie. Dus ik doe een Stellaatje, maar dan zonder advocaten.
The real is always way ahead of what we can imagine.
McDonald's.quote:Op woensdag 20 oktober 2010 12:24 schreef mane het volgende:
Zojuist heb ik een brief geschreven aan de supermarktketen waar mijn moeder is uitgegleden over een druif. Aangezien ze nog steeds in het gips zit en natuurlijk ook mentaal enorm beschadigd is door dit ongeluk kunnen ze best met een schadevergoeding komen, vind ik.
Een maand geleden hoorde ik een hoogleraar rechten in Leiden nog lyrisch praten over Stella, zijn persoonlijke heldin, die MacDonalds had aangeklaagd vanwege te hete koffie. Dus ik doe een Stellaatje, maar dan zonder advocaten.
The love you take is equal to the love you make.
Ohja, ik had al een gevoel dat er iets niet goed was, Liene.
Ik ben ook niet van een doorgeslagen claimcultuur, Gellius. Ik heb gewoon een keurige brief gestuurd, omdat ik het sneu vind voor mijn moeder. Bovendien ben ik zelf ook eens, toen ik op hakken liep
, bijna uitgegleden over een gladde vloer in een supermarkt, dus ik snap het probleem.
Ik ben ook niet van een doorgeslagen claimcultuur, Gellius. Ik heb gewoon een keurige brief gestuurd, omdat ik het sneu vind voor mijn moeder. Bovendien ben ik zelf ook eens, toen ik op hakken liep
, bijna uitgegleden over een gladde vloer in een supermarkt, dus ik snap het probleem.
The real is always way ahead of what we can imagine.
