PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #69: PMA

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 01:27 schreef Spoortie het volgende:
And Hello, I just came back from England.

Pff, eerst kwam ik terug uit Engeland voor vijf dagen, toen belde een vriend van me of we even samen gingen rondhangen. Oke dacht ik, maar hij had ook nog zo'n 30 andere mensen uitgenodigd en werd het zowaar een feest.. en nu ben ik echt helemaal kapot, maar wel voldaan na zo'n reis.

Hoe is 't hier allemaal gegaan? Moet nog even heel wat bijlezen..

Mooi

Inmiddels reactie gehad:
Het boek heet Ik wil niet meer onzichtbaar zijn en is geschreven door Birsen Basar.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 13:44 schreef Pandora73 het volgende:
Inmiddels reactie gehad:
Het boek heet Ik wil niet meer onzichtbaar zijn en is geschreven door Birsen Basar.

ik ga hem binnekort mischien ff opzoeken, hoewel ik niet al te veel over autisme wil lezen enzo. Omdat ik gewoon mijn eigen autisme eerst wil leren kennen.
En zowieso gaat het de afgelopen tijd weer slecht

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 15:14 schreef francis998 het volgende:

[..]

ik ga hem binnekort mischien ff opzoeken, hoewel ik niet al te veel over autisme wil lezen enzo. Omdat ik gewoon mijn eigen autisme eerst wil leren kennen.
En zowieso gaat het de afgelopen tijd weer slecht

Je bent qua persoon niet veranderd
Denk je dat het slecht gaat doordat je een diagnose hebt en daardoor ineens nieuwe problemen of moeilijkheden ontdekt?

Het blijft een moeilijke aandoening, omdat mensen met autisme (meestal Asperger) zichzelf helemaal gaan analyseren. Misschien komt het wel doordat 8 van de 10 mensen met Asperger en een hoge intelligentie werk doet dat ver onder hun niveau ligt. De behoefte om dingen te analyseren stijg daardoor.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 13:44 schreef Pandora73 het volgende:
Inmiddels reactie gehad:
Het boek heet Ik wil niet meer onzichtbaar zijn en is geschreven door Birsen Basar.

Die naam klinkt bekend Dat is toch een Turkse vrouw?

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 15:14 schreef francis998 het volgende:

[..]


En zowieso gaat het de afgelopen tijd weer slecht

Moed houden.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 15:20 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Je bent qua persoon niet veranderd
Denk je dat het slecht gaat doordat je een diagnose hebt en daardoor ineens nieuwe problemen of moeilijkheden ontdekt?

Het blijft een moeilijke aandoening, omdat mensen met autisme (meestal Asperger) zichzelf helemaal gaan analyseren. Misschien komt het wel doordat 8 van de 10 mensen met Asperger en een hoge intelligentie werk doet dat ver onder hun niveau ligt. De behoefte om dingen te analyseren stijg daardoor.

Feit blijft wel dat er puzzelstukjes gaan samenvallen met het jezelf analyseren en hervinden, of programeren desgewenst . Ik noem het ook gewoon bewustwording, dat geld ook voor ieder mens.. Dat mensen gewoon eens wat dieper en langer nadenken of stil staan bij bepaalde zaken, problemen etc etc.
Maar als je eenmaal dus een beetje weet waar het 1 en ander vandaan komt, dan kan je proberen daar wat aan te doen of rekening mee proberen te houden. En een diagnose geeft je ook meteen toegang tot belangrijke hulpmiddelen.

De doelstelling van een diagnose is denk ik ook wel gewoon dat je alles dan op een rijtje kan zetten en proberen zo min mogelijk last te hebben van je beperkingen, dat je er mee kan leren omgaan voor een zo kwalitatief mogelijk leven.

Voor mij is het ook een groot keerpunt en ommekeer geweest, en voor jou ook wel toch? Hoe had jij jezelf gezien op de arbeidsmarkt zonder de hulp die je gekregen hebt? \

Mij heeft het heel veel duidelijkheid geboden en rust, een soort van geborgenheid?
Ik kan het niet goed uitleggen denk ik, zeg maar dat er een soort van main route is aangelegd.

Hebben jullie dit verschijnsel ook?

Ik heb gisteren veel veel mr. Bram Moszkowicz gehoord en gezien in het proces tegen Geert Wilders. En dan hoor ik hem voortdurend in mij spreken, alsof die man ineens in mij zit. Met geheel zijn welbespraaktheid en charisma, intelligentie etc. Dat gaat dan ook heel moeilijk uit.

Wat is dat voor een verschijnsel? En hebben jullie dat ook?

Ik heb dan ook de neiging om dan met zijn eloquentie aan de haal te gaan. Weird.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 15:44 schreef Auti het volgende:

[..]

Feit blijft wel dat er puzzelstukjes gaan samenvallen met het jezelf analyseren en hervinden, of programeren desgewenst . Ik noem het ook gewoon bewustwording, dat geld ook voor ieder mens.. Dat mensen gewoon eens wat dieper en langer nadenken of stil staan bij bepaalde zaken, problemen etc etc.
Maar als je eenmaal dus een beetje weet waar het 1 en ander vandaan komt, dan kan je proberen daar wat aan te doen of rekening mee proberen te houden. En een diagnose geeft je ook meteen toegang tot belangrijke hulpmiddelen.

De doelstelling van een diagnose is denk ik ook wel gewoon dat je alles dan op een rijtje kan zetten en proberen zo min mogelijk last te hebben van je beperkingen, dat je er mee kan leren omgaan voor een zo kwalitatief mogelijk leven.

Voor mij is het ook een groot keerpunt en ommekeer geweest, en voor jou ook wel toch? Hoe had jij jezelf gezien op de arbeidsmarkt zonder de hulp die je gekregen hebt? \

Mij heeft het heel veel duidelijkheid geboden en rust, een soort van geborgenheid?
Ik kan het niet goed uitleggen denk ik, zeg maar dat er een soort van main route is aangelegd.

Heel mooi dat je het zo naar je zin hebt op je werk
Als meer mensen met autisme gaan werken, ontstaat geleidelijk ook het (terechte) beeld dat mensen met ASS gewoon kunnen werken.

Ik had niet echt diagnose in het autistisch spectrum verwacht. Ik kon met de diagnose iets beter accepteren dat ik nog geen werk had. De hulp beperkte zich tot het verbeteren van de omgang met mensen. Later kon ik ook kiezen voor een traject met allemaal "Aspergers". Verder wilde ik gewoon begeleiding bij het solliciteren, zodat ik mijn eigen boontjes kon doppen. Zonder re-integratie zou ik waarschijnlijk een (volledige) baan op het minimumloon hebben gehad.

Huidige stand van zaken: ik ontwikkel ook mijn communicatieve vaardigheden. Ik ga in het kader van mijn werk enkele dagen op verkenningsstage bij een andere overheidsinstantie. Dit is een vast onderdeel van het opleidingsprogramma

Nu voel ik me eigenlijk niet echt meer een Asperger. Gesprekken gaan vaak behoorlijk goed, ik zou wel over meer onderwerpen vlot willen kunnen meepraten. Zeker in een gemengde groep is dat van niet te onderschatten waarde.

quote:

Op vrijdag 22 oktober 2010 21:36 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

En het probleem van het vinden van de wegen in het bedrijf. In het begin weet je niet eens waar zoiets basaals als de plee is en dat soort dingen. De twee week zal denk ik al een stuk minder spannend voor je zijn.

Een schouderklopt, Auti. Je hebt het wel gedaan en bent positief hierover

oh trust me.. ik weet de weg uitstekend. Geheugentje heh

[quote]

Goed dat je voor jezelf bent opgekomen. Kan je reactie goed begrijpen, je krijgt al zoveel prikkels te verwerken. Later kan je altijd nog zien

Ik wist in eerste instantie niet eens hoe lang het zou duren en heb daar ook niet naar gevraagd, maar het was mijn 2e dag.. ik ben totaal niet op de hoogte van de huidige situaties in het bedrijf en de afdeling, laat staan alle termen en euh, nouja.. zo'n beetje ALLES dus. En dan moet ik daar zitten, zonder inbreng en alles aanhoren, ik had al niet geslapen.. dus zoiets is gewoon volkomen zinloos. Ik ben liefhebber van werkbesprekingen, openheid, eerlijkheid, duidelijkheid, inspraak, etc.. is van groot belang op iedere werkvloer. Maar ik ben op het moment nog veel te groen om daar meteen al in mee te doen.

quote:

Altijd weer prachtig hoe je het kan neerzetten.

Ik ben inderdaad ouder en dat maakt het ook niet makkelijker.

Je slaat (zoals altijd weer ) de spijker op zijn kop, je dringt wonderbaarlijk steeds snel tot de kern. Het is de precies de vraag wat mij dagelijks bezighoudt.

Soms heb ik heel heldere momentjes.. Maar ik snap best wel goed hoe jij je moet voelen door mijn eigen persoonlijke ervaringen, ik kan mij er dus redelijk in verplaatsen.

quote:

Wat opspeelt is het thema zingeving. Maar tegelijkertijd maar goed beseffen dat je in een enorm sociaal en performaal harnast zit waar je niet uit kan. En daar word je somber van. En dat kanaliseert weer to het aanwijzen van schuldigen. Heel raar.

Dat harnast, dat creeer je grotendeels zelf. Is er een handboek voor het leven? De grote belangrijke jongens staan allemaal buiten dat harnast.
Het zijn er niet veel, maar ze zijn er wel.. En hoe cool is het om uniek te zijn. Jij past toch ook helemaal in het think different plaatje, of hip gezegd; top 2%.. Dus.. Het is lastig, eenzaam ook.. dat is toch ook zo'n soort gezegde? Dat het eenzaam is aan de top, of erg koud daar boven?

quote:

Ik realiseer wel degelijk dat ik geen zaak heb, mbt het slechte onderwijs dus daar zal ik geen energie meer in steken.

Rechtsgang moet je niet aan beginnen, dat gaat je slopen..
Maar het aan de kaart brengen is fantastisch, maar dan niet alleen op Fok! met een regen aan "klaagtopics" .. no offence.. Als je jezelf daar op kan richten en onderzoeken doet en oplossingen probeert te vinden, dan schop jij het met je politieke fiepje het misschien nog wel tot minister van onderwijs! Wie zal het zeggen?
Je kan colums gaan schrijven of gaan bloggen, maar dat kan je ook doen op het gebied van luidsprekers. Een beetje freelance artikelen schrijven voor vakbladen?

quote:

Sorry voor het een beetje onsamenhangende verhaal, ik hoop dat je het begrijpt.

Wat denk je zelf?

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 16:05 schreef schaal_9 het volgende:


Ik had niet echt diagnose in het autistisch spectrum verwacht. Ik kon met de diagnose iets beter accepteren dat ik nog geen werk had. De hulp beperkte zich tot het verbeteren van de omgang met mensen. Later kon ik ook kiezen voor een traject met allemaal "Aspergers". Verder wilde ik gewoon begeleiding bij het solliciteren, zodat ik mijn eigen boontjes kon doppen. Zonder re-integratie zou ik waarschijnlijk een (volledige) baan op het minimumloon hebben gehad.

Vet: stel dat dit wel gebeurd was, zou je dan niet doorgedraaid zijn? (uiteindelijk in een inrichting beland etc.)

quote:

Nu voel ik me eigenlijk niet echt meer een Asperger.

Het verrast mij dat je geen moeite heb om die naam uit te spreken. Ik kan het niet....

quote:

Gesprekken gaan vaak behoorlijk goed, ik zou wel over meer onderwerpen vlot willen kunnen meepraten. Zeker in een gemengde groep is dat van niet te onderschatten waarde.

Stel dat het over de zelfmoord van Antonie Kamerling gaat, kan je dan over meepraten? Of over de politiek? Auto's?

Of over het pleidooi van Bram, gisteren?

om even een idee te krijgen?

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 15:20 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Je bent qua persoon niet veranderd
Denk je dat het slecht gaat doordat je een diagnose hebt en daardoor ineens nieuwe problemen of moeilijkheden ontdekt?

Het blijft een moeilijke aandoening, omdat mensen met autisme (meestal Asperger) zichzelf helemaal gaan analyseren. Misschien komt het wel doordat 8 van de 10 mensen met Asperger en een hoge intelligentie werk doet dat ver onder hun niveau ligt. De behoefte om dingen te analyseren stijg daardoor.

bij mij heeft de diagnose wel een impact maar niet zo gigantisch. Want zoals jij zegt het veranderd mij niet als persoon. Het zorgt er juist voor dat je (ik) meer begrijp, de puzzelstukjes vallen na jaren eindelijk op hun plaats.
En dat geeft wel rust hoor Alleen ga je er ook door balen omdat je weet dat bepaalde dingen gewoon zijn zoals ze zijn en niet gaan veranderen. En die onzekerheid neit te weten of sommige dingen wel of niet gaan veranderen maken het lastig. Vooral voor iemand zoals mij die altijd probeerd de dingen onder controle te hebben.Je hebt er gewoon geen controle over en dat kan leiden tot grote onzekerheid, twijfels en zelfs emotionele problemen.

Maar aan de andere als je totaal geen doel hebt is het lastig, als je niet weet wat je wilt of niet wilt dat maakt het niet makkelijker.
Vroeger had ik altijd zeker idee van wat ik wilde, een relatie een stabiele baan enzo, maar ik ben de afgelopen 3 jaar op een punt terecht gekomen waar het me allemaal niet meer uitmaakt, en vroeger was het niet zo heel veel anders, maar ik kon op zijn minst nog motivatie voor bepaalde dingen opbrengen. Ik wilde gewoon dingen afronden. Maar nu lijkt het allemaaln iet veel meer uit te maken. En het kan makkelijk zijn dat dat een depressei is die spreekt.
Maar het is net alsof ik nu 90 jaar ben (gevoelsmatig) en alles heb gedaan wat ik wilde doen...ik kan het gewoon niet uit leggen.

Auti, deze Kefjes RR 101 uit de reference serie
http://www.vintageaudioon(...)eries-101-bbc-ls35a/



[ Bericht 13% gewijzigd door EchtGaaf op 23-10-2010 17:04:09 ]

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 16:47 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Vet: stel dat dit wel gebeurd was, zou je dan niet doorgedraaid zijn? (uiteindelijk in een inrichting beland etc.)
[..]

Het verrast mij dat je geen moeite heb om die naam uit te spreken. Ik kan het niet....
[..]

Stel dat het over de zelfmoord van Antonie Kamerling gaat, kan je dan over meepraten? Of over de politiek? Auto's?

Of over het pleidooi van Bram, gisteren?

om even een idee te krijgen?

Ja, ik gebruik die term eigenlijk nooit: 'een Asperger'. Op een forum over Asperger zeggen 8 van de 10 'Aspie' of 'een Asperger'. Aspergeriaan komt ook voor. Of het nu misplaatste trots of identificatie met de aandoening is, ik vind dat het separatie in de hand werkt, en acceptatie in de weg staat. We zijn gewoon allemaal mensen.

Over politiek kan ik wel een beetje meepraten. De zelfmoord van Antonie Kamerling is lastiger: dat gaat over complexe problemen, misschien ook wel over relaties. Dit jaar staat in het teken van werknemersvaardigheden, in 2011 ga ik ook andere terreinen verder ontwikkelen.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 17:04 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Ja, ik gebruik die term eigenlijk nooit: 'een Asperger'. Op een forum over Asperger zeggen 8 van de 10 'Aspie' of 'een Asperger'. Aspergeriaan komt ook voor. Of het nu misplaatste trots of identificatie met de aandoening is, ik vind dat het separatie in de hand werkt, en acceptatie in de weg staat. We zijn gewoon allemaal mensen.

Een aantal verheft de term of verbastert het tot een identiteit, iets waar ik ook zeer tegen ben.

quote:

Over politiek kan ik wel een beetje meepraten. De zelfmoord van Antonie Kamerling is lastiger: dat gaat over complexe problemen, misschien ook wel over relaties. Dit jaar staat in het teken van werknemersvaardigheden, in 2011 ga ik ook andere terreinen verder ontwikkelen.

Zit het probleem bij je algemene ontwikkeling? Of heb je het niveau wel, maar kan het niet onder woorden brengen? Snelheid van begrip een probleem?

Hoe wil je dat in 2011 concreet invullen?

Als je de vragen lastig vind, dan mag je ze gerust over slaan. Ik help het even je te inventariseren.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 20:46 schreef robuust89 het volgende:

[..]

Tijn, hoe kom je aan die cartooneske versie van jezelf als UI?

Die maakte Ian(fokker) een paar maanden terug.

Het is nu al Siberisch koud.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 21:55 schreef EchtGaaf het volgende:
Het is nu al Siberisch koud.

Ja, maar gelukkig is het binnen goed uit te houden met een lekker biertje

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 22:06 schreef Bos81 het volgende:

[..]

Ja, maar gelukkig is het binnen goed uit te houden met een lekker biertje

Jij snapt 'm.

quote:

Op zaterdag 23 oktober 2010 20:50 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Die maakte Ian(fokker) een paar maanden terug.

Wel leuk

Leuke dienst gehad vanochtend, schaal9?

Nog leuk kunnen praten na afloop?

Topic lijkt bevroren ....

Ja maar het was ook flink koud vannacht he...

quote:

Op maandag 25 oktober 2010 20:11 schreef Pandora73 het volgende:
Ja maar het was ook flink koud vannacht he...

Steenkoud. Brrrrrrrrr . Ik wou dat het zomer was