De avonturen van opvangkitten Tony

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 18:30 schreef Oognip het volgende:
Wat een leuke foto's weer en wat ziet hij er al goed uit. Hoe oud is hij eigenlijk? Volgens mij heb ik dat gedeelte gemist.

Mijn kittens zijn ongeveer even zwaar als Tony en die zijn 12.5 week. Wat groeide hij aan het begin hard zeg, 100 gram per dag! Wow! Nu groeit ie inderdaad een stuk normaler.
Erg leuk ook hoe Flynn met Tony omgaat!

Hoe oud hij is is niet bekend omdat hij gevonden is, toen hij op het asiel binnenkwam woog hij 700 gram en daarom schatte de dierenarts zijn geboortedatum op 10 augustus. Het asiel blijft die schatting bijstellen elke keer als ze zijn gewicht horen
De kittens van vorig jaar kwamen ook zo goed aan, waarschijnlijk door het verse voer, daarom heb ik Tony's gewicht met dat van hen vergeleken. Zij zijn bij ons binnengekomen toen ze 4/5 weken waren, ze waren toen echt heel klein, hun oortjes waren nog niet zo lang recht en ze konden nog niet springen. Die buiken zijn van de wormen.



Als ik uitga van Tony's geschatte geboortedatum en die van Frank en Black dan lopen hun gewichtsgrafieken inmiddels vrijwel parallel, dus ik denk dat de eerste schatting wel redelijk in de buurt kan komen en dat hij een week of 9 is, maar 10 kan ook heel goed.

Ik heb me even met bewegend beeld beziggehouden, zo kunnen jullie zien in hoeverre m'n man al is ingepakt

En een verzameling clipjes:

Zo'n Flynn die meezorgt is wel leuk hoor, maar soms...

Ik had voor alle katten natvoer neergezet in de kittenkamer (liefde gaat soms nu eenmaal door de maag) en toen Tony klaar was met eten en wilde weglopen stopte Flynn ook met eten. Tony moest namelijk wel weer netjes gewassen worden. Nou nou Flynn, wat een prachtig resultaat, Tony midden in je eigen maaltijd wassen levert een kitten op wat van top tot teen naar natvoer geurt

Al staat er een heel buffet van Carnibest, Smuldier en Animonda kitten paté, Tony vindt een muisje toch het allerlekkerst.
Niet op deze links klikken als je geen kitten met herkenbaar prooidier wil zien;

http://i463.photobucket.c(...)er/Tony/S8306710.jpg

http://i463.photobucket.c(...)er/Tony/S8306720.jpg

Wanneer Flynn dat wil komt Tony echt niet onder een wasbeurt uit, ook niet door snel in de krabpaal te klimmen, Flynn is hem namelijk al eens gaan terughalen. Hij pakte Tony gewoon op bij z'n nekvel en begon weer van de krabpaal af te klimmen. Nou viel dat een beetje tegen want Tony woog toen al bijna 1200 gram. Toen Flynn bijna beneden was wist hij niet meer hoe hij het laatste stukje moest springen terwijl hij een kitten vast had. Hij bleef staan aarzelen terwijl Tony aan z'n nekvel uit z'n bek bungelde. Het zag er niet zo comfortabel uit maar Tony hield zich braaf slap en protesteerde niet. Tegen die tijd was Duncan in actie gekomen en hij riep Flynn's naam, waarop Flynn schrok en Tony zo *pok* op de grond liet vallen. Gelukkig had de kleine zich niet bezeerd en gingen ze samen verder donderjagen.

Dinsdag heeft Tony z'n eerste enting gekregen en is hij gechipt.
Hij was heel stoer en gaf geen kik toen de chip er in ging:



Helaas had Tony vanochtend een heel vochtig oog en vanmiddag was het nog erger geworden en best viezig. Waarschijnlijk een entreactie, van de dierenarts moeten we weer gaan zalven en mag hij nog niet verhuizen.

Gisteren heeft Tony mijn nichtje Iris (2 jaar en groot kattenfan) op visite gehad. Helaas vond hij haar helemaal niks, maar het was redelijk wederzijds geloof ik, Iris had al uitgebreid met onze eigen katten gespeeld en eenmaal bij Tony had ze vooral veel interesse in zijn speelgoed.

@Debsterr; er zijn uiteraard meer katten die het hebben, maar voor Tony is het exclusief dat hij het laat zien

quote:

Op zaterdag 16 oktober 2010 19:50 schreef Oognip het volgende:
Hihi wat grappig hoe Flynn met Tony omgaat haha 1200 gram aan je bek hangen is best wel zwaar volgens mij. Dat had Flynn vast niet verwacht

Jammer van het oogje van Tony Gelukkig helpt die oogzalf normaliter wel snel dus ik hoop dat ie snel weer genezen is. Nu kunnen jullie wel wat langer genieten van Tony Hoe gaat het nu met het oogje van Tony? Tot wanneer mag hij blijven? Bij mijn organisatie is het tot 4 weken na de tweede inenting (normaal bij 16 weken dus) en daarna terug naar het asiel.

Krijgt Tony trouwens ook gewoon brokken van het asiel of moet je altijd zelf voor eten voor hem zorgen? Het is wel bijzonder dat ie carnibest krijgt volgens mij. Bij mijn asiel krijgen ze gewoon brokken.

We hadden eerst CAF zalf maar ondanks dat had hij gisteren al twee vieze ogen. Dus ik ben toen nog om andere zalf gegaan, terramycine. Dat lijkt nu echt heel goed te werken.

Hij mag van het asiel in principe blijven tot hij geplaatst is. Maar wij vinden dat aan één kant op een gegeven moment te lang worden voor onze eigen katten, die kittens worden steeds brutaler als ze groter worden. Aan de andere kant vinden we het natuurlijk voor een kitten het fijnste als het gewoon thuis kan blijven ipv naar het asiel te gaan.

Het asiel geeft brokken als je dat wilt (RC babycat en kitten) maar die heb ik niet aangenomen. Begin van het jaar had ik zelf al een paar zakken van die brokjes gekocht toen ze in de aanbieding waren voor de helft van het geld, dat scheelt hen dan ook weer. 's Nachts doen we de deur van de kittenkamer dicht omdat we dan geen toezicht kunnen houden en dan zetten we ook brokken neer. Zo blijft hij wel aan brokjes gewend en kunnen de grote katten ze niet opeten. Hij eet ze ook goed.
Het verse voer geven we voor eigen rekening, wij vinden dat het fijnste om te geven en qua kosten valt het wel mee, hij is toch in z'n eentje. Al blijft het verbazingwekkend hoeveel zo'n kleintje verstouwd krijg.

Gisterochtend was het zo ver; Tony ging verhuizen.

Hij kreeg een kittenpakket mee met speelgoed, zijn vertrouwde kattengrit, allerlei soorten voer, zijn entboekje, foto's en filmpjes op cd en zo nog een paar dingen. Dus 's ochtends nog snel de laatste foto's op de pc zetten en een CD branden. M'n man zou vers voer klaar leggen om mee te geven. Dat bleek alles bij elkaar een hele zak te zijn want hij was bang dat ze anders zonder voer zouden komen te zitten Zo zie je maar weer, ook voor een stoere kattenman is het niet niks als "zijn" kitten gaat verhuizen.



We kregen die ochtend een berichtje van Hyves dat zijn nieuwe baasje die dag jarig was ! (ze vierde het een andere dag) Dus heb ik haar nog een last minute foto gestuurd



Tony's nieuwe vrouwtje had aangeboden dat ik kon meerijden naar haar huis zodat hij nog even een vertrouwd iemand bij zich had, lief hè ? Hij blijft daar binnenkat, krijgt brokken in combinatie met vers en wordt het gezelschap van Izzy, een tortietabby met wit poesje van 5 maanden oud.
Toen Tony in zijn mandje in de woonkamer was neergezet kwam Izzy gelijk snuffelen. Helaas bleek toen het mandje open ging dat ze toch niet had verwacht dat er een katje uit zou komen.


Na haar eerste reactie begon ze te trillen als een espenblaadje van de schrik. Tony daarentegen was niet onder de indruk en ging op verkenning. Uiteindelijk viel hij in slaap onder de bank.
Izzy kalmeerde wat nadat ze een valeriaan muis uit het kittenpakket had gekregen, maar het leek ook een beetje alsof ze Tony vergeten was toen hij onder de bank verdwenen was. Na een stukje taart en wat drinken ben ik met een gerust gevoel naar huis gegaan, en zowel gisteren als vandaag heb ik al wat mailtjes gehad over hoe het ging.

Vandaag waren Izzy en Tony al aan het donderjagen. Izzy heeft duidelijk nog wat moeite met haar nieuwe huisgenootje, maar ik denk dat het wel bijtrekt. De bedoeling is dat Tony is zijn nieuwe huis Dex gaat heten, maar ook zijn vrouwtje is daar nog niet helemaal aan gewend





[ Bericht 26% gewijzigd door pumpkin_Ruby op 27-10-2010 19:21:59 ]

Een kennis van me had een nieuw mandje gemaakt voor dEUS (omdat zijn favoriete mand was ingepikt door het zwarte monstertje) maar het bleek bij alle katten in huis een succes, ook bij onze partners in crime Flynn en Tony:





Tony werd voor ons steeds leuker want hij kwam meer en meer op schoot om rustig te knuffelen, maar tegen de grote katten werd meneertje steeds overmoediger. Zeker Flynn moest het ontgelden natuurlijk.

Hier lag Flynn rustig op schoot te slapen bij mijn man en kwam Tony voor de zoveelste keer die avond op hem liggen om op zijn oren te kauwen:







Kom maar eens hier voor een wasbeurt, brutaal kitten:



Tony had meer zin in een potje klieren;





Dat Flynn zijn ogen nog heeft vind ik zo af en toe een wonder:



Op de laatste ochtend bij ons liet Tony Flynn ook al niet rustig alleen in z'n stoel liggen;



In principe doet Flynn daar niet moeilijk over, maar Tony was een beetje aan het klieren. Flynn tolereert dat best goed, maar op een gegeven moment was het uit met de pret en ging Tony in de houdgreep voor een wasbeurt. Tegenstribbelen werkt dan alleen nog maar averechts;






Toen Flynn Tony losliet ging het ventje overigens niet weg maar sprong gewoon weer bovenop hem.

________________________________________________________________________________________________

In het bakje zitten sprinkhanen voor mijn andere huisdieren. Ze mogen dan bedoeld zijn als voer , de katten hebben de sprinkhanen als entertainment opgeëist. Ik laat het bakje best op de vloer staan anders klimmen ze in de kast en gooien het naar beneden. Hier keken ze met drie katers "sprinkhaan-TV"



Weer eens een gelegenheid voor Ernesto om aan Tony te snuffelen.



Ernesto is nooit lelijk tegen kittens geweest, toen dEUS en Flynn hier kwamen wonen niet, met Frank en Black niet en met Tony ook niet. Hooguit een keertje blazen ofzo omdat hij het zelf eng vindt. In de tijd dat Tony nog in de kittenkamer zat heeft Ernesto hem behoorlijk links laten liggen, vanaf dat de kleine los liep toonde hij meer interesse maar toen vond Tony hem eng. Hij is ook best groot.

Op een gegeven moment liep ik met Tony in m'n armen langs Ernesto, Ernesto gaf er blijk van dat hij wilde snuffelen dus ik zette Tony bij hem. Tony was duidelijk nog niet op zijn gemak maar Ernesto was gewoon lief.


De laatste dagen voor vertrek was Tony een stuk brutaler geworden en durfde hij gewoon op Ernesto zijn rug te springen als die langsliep. Ernesto pikt dat ook gewoon.

Het is alweer een ouder topic maar toch even een update;

we kregen in de nacht van zaterdag op zondag een mailtje dat Tony op 29 juni van het balkon gevallen was en sindsdien vermist. Wel hadden ze hem een keer midden in de nacht vanaf het balkon gezien maar hij was zo bang dat hij gelijk weer wegrende. Z'n baasjes hebben een balkon wat echt maar een halve verdieping van de begane grond hangt, elke kat zou er makkelijk terug op kunnen komen zou je denken. Ze hadden zelfs twee krabpaaltjes tegen het balkon opgestapeld zodat hij zo terug kon lopen maar door de paniek en de stress kwam dat niet in Tony op.

Toen wij hoorden dat hij kwijt was hadden we gelijk zo iets van "hij moet terug en daar gaan we alles aan doen". Ik moest me echt inhouden om niet á la minute erheen te fietsen. Op zondagochtend heb ik zijn baasje gebeld, gezegd dat wij wilden helpen en voorgesteld dat we hem gingen vangen met een vangkooi. Ze was daar gelukkig blij mee want ze wist het zelf echt niet meer.
Ik ben een rondje instanties gaan bellen maar dat ging wel moeilijk omdat het zondag was, uiteindelijk had ik beet bij Marleen Drijgers, een dame die heel veel doet voor de plaatselijke zwerfkatten. Ze kende mij niet, ik belde haar out of the blue op en ze bood gelijk aan dat ze een vangkooi beschikbaar had en wel die nacht wilde opblijven om hem te vangen. Hoe tof is dat ?
Mijn man is net zo getikt van katten als ik dus wij konden zelf ook wel samen vangen (een man erbij was wel fijn in die buurt), Marleen heeft om half tien 's avonds de kooi gebracht, laten zien hoe het ding werkte en hoe we een spoor van aas (gerookte makreel want dat ruikt enorm sterk) moesten leggen.

En toen zijn we gaan wachten, we hadden drinken en dextro energy bij ons want misschien zaten we er wel de hele nacht.
Tony is redelijk eenkennig dus we gingen er echt niet van uit dat hij bij iemand binnen zou zitten, maar dat hij zich overdag schuilhield en alleen in het holst van de nacht op zoek zou gaan naar voedsel. We waren de eerste vierenhalf uur dus behoorlijk moedeloos, want het liep daar helemaal vol met mensen die hun vechthonden niet aangelijnd uit aan het laten waren en die beesten probeerden ook steeds ons aas op te eten. Op een gegeven moment zagen we een enorme pitbullachtige hond die een zwarte kat met een wit befje tegen de gevel van een flat had gedreven. Wij ons portiekje uitgestoven, eigenaar gevraagd z'n hond terug te roepen en naar binnen te gaan, daarna roerloos tegen de gevel van onze schuilflat gedrukt gekeken of de kat in de val zou lopen maar hij snuffelde er alleen aan en liep voorbij. Het was moeilijk te zien van een afstand en in het donker maar we dachten al dat het toch niet Tony was want de kat leek witte voetjes te hebben aan zijn achterpootjes en hij liep ook met veel zelfvertrouwen.

Na twaalf uur waren de meeste honden wel uitgelaten maar er liepen nog steeds allerlei mensen met flessen drank in hun handen op straat te ouwehoeren. Om een uur of half twee waren ze eindelijk opgetiefd (yep, we waren inmiddels wat gespannen en geïrriteerd) en een minuut of tien later zagen we ineens uit onverwachte richting een zwarte schim bij de val in de buurt. Een kat die zowat op zijn buik door het gras gleed. Hij deed er een eeuwigheid over om helemaal in de val te gaan maar ineens viel het deurtje dicht. Wij erheen, handdoek eroverheen gegooid om het beestje wat te kalmeren want hij flipte een beetje, gekeken, kut het is een helemaal zwarte kat, maar hij had wel Tony's ogen, oh wacht hij had toch wel een witte vlek onder zijn kin, heeft hij witte oksels, hmm volgens mij zit er gewoon makreel onder z'n oksels, kut Tony is natuurlijk erg gegroeid en veranderd, volgens mij is het hem hoor, misschien is het hem toch niet, als hij niet stil zit kan ik het niet zien en het is zo donker. Snel baasje gebeld, die kwam kijken, haar vriend kwam vanaf het balkon kijken en die zei; het is hem niet. Z'n vriendin kwam bij ons en zei gelijk; het is hem !

Wij die kooi naar binnen gezeuld, snel in een kamer gezet en binnen zagen we het gelijk, hij was het echt maar enorm vermagerd. Hij was niet bang maar liep wel compleet over de rooie te miauwen, nadat we hem wat eten gegeven hadden werd dat al snel minder. Hij was compleet uitgehongerd en dat heeft wel geholpen want daarom was hij zo snel in de val gelopen.
Na wat eten heeft Tony iedereen die hij zag flink geknuffeld, ik heb hem nog even snel nagekeken maar zag niks enorm ergs. Hij heeft twee kale plekjes op zijn bovenlip die eruit zien als schaafwonden van zijn onderste hoektanden, waarschijnlijk van toen hij gevallen was want hij is daarna in blinde paniek tegen een kelderraam opgerend. En hij is dus flink mager, maar we hadden gisteren al een portie Carnibest bij voor de zekerheid en we ga vandaag nog wat brengen, want dat is echt krachtvoer met al die eiwitten.

Al met al zijn we enorm blij dat het gelukt is, hij woont dan wel niet meer bij ons maar het blijft toch altijd "ons kitten" Tony.
Het was ook wel spannend, ik had nog nooit een kat gevangen, op een gegeven moment zaten we van die politiefilm stake-out grapjes te maken want daar leek het wel op. Ik heb nu ook contact met Marleen dat ik wil meehelpen met het vangen van zwerfkatten, daar dacht ik al een tijdje over en dit was misschien het zetje wat ik nodig had.

We zijn echt zo blij, ik moest het gewoon even delen Gisteren toen we hem binnen hadden waren we echt helemaal aan het stuiteren van de adrenaline. Zijn baasje was ook gelukkig, ze vertelde dat ze ook nog eens nare familieomstandigheden heeft waardoor ze amper kan slapen dus dit is weer een zorg minder.

Vanmiddag zijn we nog even langs gegaan om wat krachtvoer te brengen en Tony was ontzettend blij om weer thuis te zijn. Hij mag niet in de slaapkamer wanneer zijn baasjes slapen maar omdat hij vannacht telkens bleef miauwen wanneer hij zijn vrouwtje niet zag heeft ze op de bank geslapen, dat is wel echte liefde toch ?

Grote Tony;



We zijn nadat Tony verhuisd was een keertje uitgenodigd om op visite te komen en toen herkende hij ons niet meer. Hij reageerde enorm afwachtend.
Vandaag was hij nog zo blij dat hij uitbundig is komen knuffelen en spelen ook al kende hij ons niet goed.

Hier bij m'n man;



Ter vergelijking eentje van toen hij nog klein was;

Tony is vanavond hierheen gebracht samen met zijn huidige vriendin Izzy. Wegens privé omstandigheden konden ze niet bij hun huidige baasjes blijven. We zoeken een nieuw huis voor hen, liefst samen maar alleen kan ook.

Meer info en foto's volgen. Dan open ik ook wel een apart topic, wilde het hier toch ook even kwijt.