Hallo,
Zouden jullie je licht over het volgende kunnen laten schijnen?
Ik ben een jongen van 20, die totaal geen kaas heeft gegeten van meisjes.
Niet dat ik lelijk of onaantrekkelijk ben, maar ik weet gewoon alle contact te verknallen (met meisjes die ik leuk vind dan, daarbuiten is er geen probleem). Door iets lomps bijvoorbeeld, of door plotselinge totale desinteresse van mijn kant.
Maar vooral doordat ik het simpelweg niet door heb als een meisje mij leuk vindt, ook al laat ze dat duidelijk merken. Heb al meermalen meegemaakt dat vrienden aan het eind van de avond aan me vroegen wat er mis was met een meisje, waarbij dus bleek dat die mij overduidelijk leuk vond. Terwijl ik echt niets in de gaten had gehad. Het is me zelfs een keer gebeurt, dat ik daarbij waarachtig niet wist welk meisje ze bedoelden.
Welnu, ik vermoed dat het me twee weken geleden weer is overkomen.
We hadden een soort personeelsfeest in een kroeg. Was gezellig. Eerst stond ik met wat vrienden slap te ouwehoeren. Daarna maar even een praatje gaan maken met een meisje dat ik al heel lang ken, me misschien wel leuk vind en ik haar misschien ook wel. Doet er eigenlijk niet echt toe voor het verhaal, maar daarom maakte ik dus een praatje. Ik noem haar vanaf nu A.
Ze was kennelijk met een ander meisje, waarvan ik de naam wel kende maar nog nooit gesproken had. Zie dr wel al jarenlang af en toe in t dorp. Erg leuke meid, veelste leuk voor mij zegmaar. Ik noem haar B.
B. mengde zich telkens in het gesprek en we bleken best veel gemeen te hebben. Uiteindelijk stond ik dus meer met B. te praten dan met A. Op een gegeven moment ging de rest weg om uit te gaan. B. wilde ook wel en zat A. (en mij) over te halen om ook te gaan. Maar A. wilde niet. Onder andere daarom ben ik ook maar niet gegaan.
Zijn nog wel even in die kroeg gebleven. Nou had ik wel wat bier gedronken, dus er kan best het een en ander langs me heen zijn gegaan, maar op een gegeven moment kijk ik opzij en B. zit me recht in mn ogen aan te staren alsof ze water ziet branden. Ik dacht nog "Wat ziet dit er lekker uit.". Geen moment bij stil gestaan dat het ook wel eens zo bedoeld kon zijn.
Uiteindelijk zijn we naar huis gegaan. B. had net verteld waar ze woonde en ik merkte op dat ze dan maar eens rechtsaf moest slaan. Deed ze niet. Pas stukje verder gestopt, nog wat woorden gewisseld en toen dacht ik "Waarom doet die zo raar, die zal toch niet...". Maar A. stond ongeduldig te doen dus toen ben ik met haar maar verder gefietst terwijl B. (met een klein omweggetje dus) ook naar huis ging.
Toen ik thuis kwam bleef ik er maar aan denken. De volgende dag nog even navraag gedaan of ze soms veel had gedronken (dat zou een hoop verklaren

), maar niemand had zoiets gemerkt.
Daarna niet veel tijd meer gehad om er aan te denken tot dit weekend. En toen heb ik me bedacht dat als ze me wel ziet zitten, ik mezelf dit lolletje niet wil ontnemen.
Vandaar dit verhaal met de volgende vragen:
1. Op basis van dit verhaal, wat denken jullie? Zag ze me die avond wel zitten? En zo ja, heb ik t al definitief verknald met mn apathische gedrag die avond? Heb haar overigens in die twee weken niet meer gezien en niks meer van gehoord.
2. In geval dat ze me ziet zitten, hoe pak ik dit aan (ik zie haar in principe alleen bij toeval)?
3. Hoe word ik in algemene zin wat beter in het herkennen van geinteresseerde meisjes

?
In ieder geval bedankt voor het lezen.