PowNed #11: Met Rutger op het binnenhof en Jojanneke naakt

quote:

Op woensdag 22 september 2010 15:40 schreef Gorill0r het volgende:

[..]

Hoe moet dat?

quote:

Op woensdag 22 september 2010 15:41 schreef Gorill0r het volgende:

[..]

http://pastebin.com/3Z5F9ptr

quote:

Op woensdag 22 september 2010 16:09 schreef Radioheader het volgende:
Jan Roos is het ziekenhuis in geslagen had ik begrepen van (DE ) Twitter. Bij die Roma villa in Utrecht. Ben benieuwd naar vanavond.

quote:

Job lacht als een boer die kiespijn heeft

Verbeeld ik het me maar of lachte Job Cohen gisteren voor de camera van Pownews als een boer die kiespijn heeft? Of misschien is het nog anders: op het lachende gezicht van de PvdA-fractieleider waren de ingrepen van zijn spindoctor te zien. Iemand moet tegen hem gezegd hebben: toon je van je vriendelijkse kant. Wat Job Cohen ook doet, het pakt altijd karikaturaal uit. Als hij zichzelf is, oogt hij als een chagrijnige regent, bv bij Nova (ik mis die rubriek nog steeds) waar hij kort na zijn optreden zich een interview liet welgevallen, nors kijkend en met de rug naar de kijkers gedraaid. “Ik ben, zoals ik ben”, zei Job daarna vergoeilijkend. Het is niet goed of het deugt niet, want als ie vrolijk is, doet het bijna pijn van onechtheid. In geen van de twee gevallen is de PvdA-voorman zichzelf. Job heeft zijn draai voor de camera’s nog niet gevonden, hetgeen Pownews vorige week feilloos blootlegde door Ronald Plasterk in de studio te confronteren met beelden van twee optredens in de tweede kamer. De voormalige jongens van Geen Stijl lieten fragmenten zien van een debat, waarin Job semi-nonchalant Wilders attakeerde op zijn bezoek aan New York, de strijd op punten verloor, maar toch voldaan ging zitten alsof hij de glorieuze winnaar was. En een fragment uit een mini-debatje met Rutte, waarbij de aanstaande premier de aanstaande oppositieleider afserveerde met een minzaam “Mooi!”, gevolgd door een korte stilte en gelach in de tweede kamer.
Langzaam maar pijnlijk wordt een generatiekloof duidelijk

Pownews confronteerde Plasterk met de onhandigheid van zijn voorman, maar Plasterk zag er geen kwaad in. Hij praatte de deconfiture van de burgemeester van Nederland ruimhartig goed. Daardoor maakte hij het er niet beter op en verloor ook een deel van zijn eigen geloofwaardigheid. Plasterk demonstreerde vooral, dat de oude rotten in het politieke vak nog niet gewend zijn aan de manier waarop ze door de Geen Stijl-generatie worden benaderd. Langzaam en pijnlijk wordt een generatiekloof duidelijk. De oude publicitaire trucs werken niet meer. Gezag heb je niet op basis van ancienniteit, je moet het verdienen, elke dag opnieuw. Pownews heeft geen boodschap aan de omfloerste wijze waarmee op Het Binnenhof afstandelijk en deftig wordt gesproken en introduceert een nieuwe journalistieke cultuur. Daarmee ontwikkelt het programma zich tot de politieke RTL Boulevard van de publieke omroep.
Het wordt nooit meer zoals het was

Dominique en Rutger staan niet aan de voordeur van Het Binnenhof, maar bij de achteruitgang en dat levert immer bekijkenswaardige beelden op. Vooral amusementair. Informatief misschien flinterdun en toch betrap ik er mezelf op, dat ik elke avond even wil zien hoe de kwajongens van na de babyboom zich op een eigen manier een weg bevechten in het pluche landschap. Ik vind het wel vermakelijk: gemakzuchtige politieke draaikonten zullen het niet gemakkelijk krijgen de komende jaren nu de brutaliteit terug is in de nette journalistiek van de publieke omroep. Ik kijk nu al uit naar de volgende confrontatie met Tineke Huizinga, waarbij de verslaggever slechts EEN vraag hoeft te onthouden: "Hebt u al terugbetaald?". En nu maar hopen dat het lukt om deze lijn vast te houden. Het levert een mooi journalistiek landschap op: aan de ene kant van het spectrum de prachtige, afgewogen achtergrondreportages van het nieuwe Brandpunt en aan de andere kant de heruitvinding door Pownews van wat ooit Willibrord Frequin in zijn beste jaren bij datzelfde Brandpunt aan ongeneerdheid in de televisiejournalistiek bracht, maar nu door Rutger Castricum goed naar deze tijd vertaald.

Ton Verlind

quote:

Op woensdag 22 september 2010 22:55 schreef Jahr00n het volgende:
Gatverdamme zeg wat ben je dan ziek in je hoofd.