KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties

Hij kijkt ons een voor een aan
"We beginnen met de heer De Korte van de firma Contex die zeecontainers ombouwt tot luxe wooneenheden..." (hij kijkt er wat sceptisch bij). "...vervolgens zal mevrouw Brouwer, persvoorlichtster van de Hema, ons alles vertellen over de allernieuwste kerstrages. En tenslotte komt de heer..." (hij werpt een korte blik op het papiertje dat voor hem ligt) "...Daffids aan het woord. Hij ontwikkelt appartementen in een eeuwenoud klooster in het Tsjechische Z... Zak... Zakkler"
Ik veer op, dat Daffids vergeef ik hem nog, maar een klooster...?
"Het is geen klooster hoor..."
Hij kijkt me aan, wat verstoord door mijn ongeplande opmerking
"Oh nee...?"
Hij trekt vragend zijn wenkbrauwen op
"Het is een kasteel..."
"Nou, vooruit, een kasteel dan. Maar we beginnen met de heer De Korte..."
Ik zucht
Verdorie, ze hebben mijn item als laatste gepland...
Ik had liever het spits afgebeten, dan heb ik het tenminste achter de rug
Meneer De Korte begint intussen zijn riedeltje af te draaien
Het is duidelijk dat het niet de eerste keer voor hem is
Hij somt enthousiast de mogelijkheden en voordelen van de woonunits op
Laat zich niet ontmoedigen door de sceptische blikken van de heer Knook
Wat dat betreft mag hij blij zijn dat het om een radioprogramma gaat
Robert Jan Knook onderbreekt hem zo nu en dan
"Zijn er al wat van deze units verkocht?"
De Korte lijkt even van zijn stuk gebracht
"Euhh... nog niet, maar er is al wel concrete belangstelling voor. En er is natuurlijk een showmodel..."
Zijn tien minuten vliegen om, te snel naar mijn smaak
De heer De Korte wordt bedankt voor zijn bijdrage
Mag nog éénmaal zijn naam en die van zijn firma noemen
Dan is zijn tijd voorbij
Mevrouw Brouwer krijgt het woord
Ook voor haar is het routine
Ik begin me ernstig zorgen te maken
In tegenstelling tot mijn voorgangers ben ik niet gepokt en gemazeld in dit soort zaken
Vrees een ontiegelijke afgang
Kerstballen, -slingers en pieken passeren de revue
Ik ben maar matig geïnteresseerd in het onderwerp
Bewonder echter wel de manier waarop ze van "niets" "iets" weet te maken
Al vind ik het wel rijkelijk vroeg om over kerstballen te converseren, het is pas eind juli...
Als ze de naam "Hema" wat te vaak laat vallen kijkt de heer Knook haar wenkbrauwenfronsend aan
Het mag natuurlijk geen reclameblok voor de Hema worden
Mevrouw Brouwer neemt de waarschuwing ter harte
De tijd vordert gestaag
Een laatste vraag van Knook
"En welke kleuren zijn volgens verwachting dit jaar 'in'?"
Het blijkt rood te zijn
Absoluut, rood wordt de rage dit jaar

Ik neem een slok uit het glas water dat voor me staat
Hoop dat mijn stem geen dienst weigert
Wil mijn keel schrapen maar herinner me bijtijds Knook's instructies
"En dan gaan we nu naar de heer Daffids..."
Ik schuif mijn irritatie over de naamsverbastering terzijde
"U ontwikkelt appartementen in een eh... kasteel in Tsjechië. Kunt u iets vertellen over het gebouw?"
Deze vraag had ik natuurlijk verwacht, heb hem voorbereid
Tot mijn opluchting verzaakt mijn stem zijn plicht niet
Ik vertel over de historie van het kasteel, over de vroegere bewoners
Over de prachtige ligging
Over het Reuzengebergte en het Nationaal Park Krkonose
Ok, thats the easy part...
Lastiger wordt het als de heer Knook gedetailleerdere vragen begint te stellen
"Hoeveel appartementen staan er gepland en wat zijn de afmetingen?"
Hij fronst zijn wenkbrauwen als ik de oppervlakte van het kleinste appartement noem
Ik vergeet even dat het 'radio' is
"Nou, daar valt best iets van te maken hoor" kruip ik onwillekeurig in de verdediging
"Tsjechen zijn erg vindingrijk in het efficiënt inrichten van kleinere woningen..."
Ik besef mijn fout onmiddellijk
Neem me voor hem niet nogmaals te maken
Er volgen nog meer vragen, de minuten tikken voorbij
Lastig wordt het nog even als de onvermijdelijke vraag komt
"Is er al begonnen met de renovatie?"
Ook die vraag heb ik voorbereid, al vind ik mijn antwoord nog steeds niet erg overtuigend
Ik vertel dat de afgelopen periode gebruikt is om de vergunningen rond te krijgen
Dat mijn project nog in de beginfase zit
"Naar verwachting kunnen we echter binnen enkele maanden starten met de verbouwing..."
Robert Jan Knook schenkt me een sceptische blik
Gaat gelukkig niet verder op het onderwerp in
Voor ik het besef zit ook mijn tijd erop
De luisteraars worden bedankt en het programma wordt afgesloten
Ik sta op, zie de vochtige afdrukken van mijn handpalmen op de tafel voor me
Heb ik het er goed afgebracht?
Ik heb geen flauw idee, dat zal nog moeten blijken
Maar ik heb het tenminste wel gedáán
Er worden handen gedrukt, afscheid genomen
De heer De Korte informeert nog even of ik het kasteel zelf aangekocht heb
Ik antwoord bevestigend
Hij schudt zijn hoofd
Is zelf ook eens 'bezig geweest' met een project in Spanje
Maar helaas 'gestruikeld' over de 'mentaliteit van overheden en ondernemers in dat land'
Hij laat zijn scepsis overduidelijk blijken
Ik laat me niet provoceren
'Wonen in een zeecontainer' lijkt me ook niet bepaald een succesformule...
Desondanks wens ik hem veel succes met zijn business

Zodra ik het gebouw verlaten heb tast ik naar mijn sigaretten
Steek een exemplaar op en laat de rook diep door mijn longen gaan
Langzaamaan kalmeer ik weer een beetje

Een paar weken later staat de aflevering bij 'gemiste uitzendingen' op het internet
Ik zap voorbij de zeecontainers en kerstballen
Luister kritisch naar mezelf
Ok, het klinkt allemaal niet zo gepolijst als bij mijn voorgangers
Maar al met al valt het best mee
Ik ben niet afgegaan...

Een aantekening in het dossier...

"Geachte heer Davids,
Allereerst hartelijk dank voor het bezoeken van onze website.
Hierbij kom ik terug op uw vraag m.b.t. een bureau dat u kan helpen bij vraagstukken in Tsjechië. Als kamer van koophandel kan ik u basisinformatie verstrekken m.b.t. het opzetten van een SRO in Tsjechië. Daarnaast is het inderdaad van belang om een persoon te hebben in Tsjechië die u begeleid bij het daadwerkelijk oprichten van de SRO.
Hiervoor zijn een aantal bureaus te noemen nl:
Nederlands-Tsjechische Kamer van Koophandel
De heer Laurens Rinkes
Roubalova 13, 60200 Brno
tel. 0042-**********
fax. 0042-**********
Email: ***@hth.cz of *******@hth.cz
Website: http://www.nlchamber.cz"

Er worden nog twee organisaties genoemd
Maar de heer Rinkes met zijn 'Kamer' staat prominent bovenaan het lijstje
Ik grom wat voor me uit
Een paar dagen geleden heb ik een soort steekproefje gehouden
Gewoon om nog eens te checken of er iets aan de adviezen veranderd is
Ik heb me voorgedaan als iemand die 'iets' bedrijfsmatigs wil opstarten in Tsjechië
Blijkbaar is de boodschap nog niet tot de Kamer van Koophandel in Twente doorgedrongen
Het verhaal Westerterp zou toch zijn invloed gehad moeten hebben?
Misschien moest ik maar eens voor een persoonlijk gesprek langs gaan
De heren op de hoogte stellen
Ik denk er even over na
Waarom ook niet eigenlijk?
Ik surf naar de afdeling Internationale Handel van de site
Klik op het vakje 'Stel hier uw vraag'
Geef een summiere samenvatting van mijn ervaringen met de Tsjechische KvK
Verzoek om een persoonlijk onderhoud

"Henk Westerterp zegt u? En die zou u aangeraden zijn door Holland Trade House?"
De heer Dalenoort kijkt me ernstig maar met een zweem van twijfel aan

Het is een week later
Ik zit in het kantoor van het hoofd van de afdeling Internationale Handel van de KvK Twente en Veluwe in Enschede
Voor me op tafel ligt een mapje met stukken die mijn verhaal moeten ondersteunen
Dalenoort werpt er een nieuwsgierige blik op
Ik knik bevestigend op de gestelde vraag
Vertel over het bezoekje van Maarten ten Dam
Hoe hij de naam en het telefoonnummer van Henk op zijn visitekaartje van I.T.P.S. schreef
"Westerterp zou me kunnen helpen bij het zoeken naar een interessant commercieel object..."
Ik overhandig hem het bewuste kaartje
Hij bestudeert het zorgvuldig
"En die man bleek later een eh... oplichter?"
Zijn gezichtsuitdrukking verraadt ongeloof
Ik bijt op mijn lippen...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 22-12-2010 15:32:36 ]

Oeps.... Thanks again...

Gelaten vertel ik wat Henk allemaal op zijn geweten heeft
Dat ik één slachtoffer persoonlijk ken maar met anderen gemaild heb
Wat ik van Michal Hruska, de advocaat in Trutnov, gehoord heb
"En zijn bedrijf is nu failliet?"
Ik knik: "Sinds begin juni van dit jaar..."
Dalenoort draait het visitekaartje om en om in zijn handen
Zucht, weet blijkbaar niet wat hij met mijn verhaal aan moet
"Tsja, Holland Trade House staat bij ons bekend als een solide en betrouwbare organisatie. Wij hebben niets meegekregen over problemen die er zouden spelen met deze heer Westerterp. Denkt u dat ze u bewust uitgeleverd hebben aan eh..."
Hij zoekt naar een geschikt woord
"...zo iemand, terwijl ze wìsten dat hij niet in de haak was?"
Ik denk even na
Nou nee, dat ook weer niet
Aan de andere kant, ze hebben hem niet zorgvuldig gecheckt
Als hij al überhaupt gecheckt is, ik heb zo mijn twijfels
En dat is toch wel een eerste voorwaarde voordat je iemand bij je klanten aanbeveelt?
"En waarom denkt u dan dat ze hem aan u geadviseerd hebben?"
"Nou, misschien werden ze betaald om klanten aan hem door te spelen... Meneer Westerterp heeft me eens verteld dat hij voor iedere klant die tot aankoop van een object overging een bedrag van 100.000 Tsjechische kronen betaalde"
Mijn opmerking komt aan
Hij gaat wat rechter op zitten
Kijkt me doordringend aan
"En dat kunt u bewijzen?"
Ik haal mijn schouders op
"Helaas niet, er was niemand bij toen hij die opmerking maakte..."
De heer Dalenoort lijkt bijna opgelucht
"Tsja, in dat geval kan ik eigenlijk weinig voor u doen. Maar is dat het enige wat u hen verwijt? Dat ze u in contact hebben gebracht met deze man?"
Ik voel een lichte wrevel opkomen
Ik heb toch een samenvatting opgestuurd van wat er voorgevallen is?
Hebben ze die dan helemaal niet doorgenomen?
Wat ongeduldig vertel ik over de 'aankoopbegeleiding'
Over de gebeurtenissen rondom de transactie, over de zekerheidsstelling
Ik houd niets achter
Ter ondersteuning leg ik het mapje met bewijsstukken voor hem neer
Hij fronst zijn wenkbrauwen, pakt het op en begint het door te bladeren
Er valt een stilte als hij de documenten vluchtig doorneemt
Dan geeft hij me het mapje terug
Kijkt me vriendelijk doch beslist aan
"Meneer Davids, ik vrees dat dit werk voor een jurist is. Het enige dat ik kan doen is u adviseren een advocaat in de arm te nemen. De Kamer kan geen stelling nemen in dit soort geschillen. Per slot van rekening is Holland Trade House, evenals uw bedrijf, klant bij de Kamer."
Zijn lichaamstaal geeft aan dat hij het gesprek als beëindigd beschouwt
"U gaat dus helemaal geen actie ondernemen? U blijft gewoon doorgaan met deze organisatie te adviseren?"
Mijn stem klinkt wellicht wat verontwaardigd
Dalenoort heft zijn handen in een bezwerend gebaar
"Uiteraard gaan we wel ièts doen. We gaan contact opnemen met de heer Ten Dam en hem om zijn commentaar vragen. En we plaatsen een aantekening in het dossier Holland Trade House..."
"Een aantekening? Wat houdt dat precies in?"
"We zullen uw klacht in het dossier opnemen. Wanneer er meer klachten volgen zullen we wellicht ons advies wat eh... bijstellen..."
Ik laat mijn schouders zakken
Een aantekening...
Ik kan mijn teleurstelling nauwelijks verbergen
Pak mijn mapje, klem het onder mijn arm
Schud de uitgestoken hand van Dalenoort
Die begeleidt me naar de deur
Daar aangekomen houdt hij me nog even staande
"Het is jammer dat geen van de andere eh... slachtoffers zich gemeld heeft. Misschien kunt u hen, of tenminste één van hen, vragen dit alsnog te doen?"
Ik knik
Ja, misschien...
Maar of er iemand is die daar nu nog zoveel trek in heeft?
Ik betwijfel het, gezien mijn pogingen tot nu toe
Ik vloek binnensmonds als ik de parkeerplaats oploop
Weer een verknoeide middag

"Dat deed ik ook zo met Holland Trade House"

Het zinnetje van Henk blijft door mijn hoofd spoken
Hij sprak het achteloos uit toen hij me 100.000 kronen toezegde wanneer de site in een aankoop zou resulteren
Mijn gedachten malen
Waarom zou Holland Trade House klanten naar Henk doorsturen?
Toch zeker niet vanwege zijn mooie blauwe ogen?
Wat anders dan geld kan daarvan de reden zijn?
Maar hoe bewijs ik dat?
Henk opbellen en hem om bewijsstukken vragen?
Yeah, right...
Ik hoor zijn antwoord al voor me: "Ok, wanneer zou je ze willen hebben Jos..."
Ik trek een grimas
Maar toch... zijn boekhouding zouden die betalingen toch moeten vermelden?
In ieder geval zou er af en toe een post van 100.000 kronen voorbij moeten komen
Misschien niet onder vermelding van 'provisie Holland Trade House' maar toch...
Misschien kan Hruska me op een of andere manier helpen...?
Even speel ik met het idee, dan haal ik mijn schouders op
Ik tik een kort berichtje in en verzend het
Niet geschoten is tenslotte altijd mis...

De volgende morgen heb ik antwoord:

"Dear Mr. Davids,
I think I cannot help you much in that direction. It is not precise that lawyers can look in the bookkeeping of companies when they are bankrupt. The lawyers can only look in those documents that are part of the "bancruptcy file by the court". As the court stated in that case, Wekostav did not hold the legal duty to lead official bookkeeping as the Czech law requires... so there is nearly nothing..."

Ik berg het bericht op
Ben nauwelijks teleurgesteld
Had eigenlijk ook niets anders verwacht

SMS 11 augustus 2006:

"Hee porno Jos Davids ik krijg nog steeds **000 euro van jou voor het werk aan cosycottage ik wil dit geld voor 15 augustus 2006 zo niet gaat jou kinderpornoverhaal in de krant en ik ga naar de belasting je laat mij ****** euro wit wasen en de belasting voor je betaald heb ik wil mijn geld en krijg het ik heb niks te verliezen jij alles groeten henk."

SMS 12 augustus:

"Als jij wild dat ons zwart geld zaak voor ieder een op internet te lezen valt moet je het contakt uit laten henk"

Er knakt iets in me...
Het wordt me plotseling te veel
Ophouden! Dit moet onmiddellijk ophouden!
In een vlaag van woede grijp ik naar de telefoon
Draai Henk's nummer
Hoor de kiestoon en heb eigenlijk al spijt
Heb ik me verdorie tòch weer laten provoceren
Desondanks leg ik niet neer
"Met Henk..."
"Jos hier..."
Ik probeer een dreigende ondertoon in mijn stem te leggen
"Ik verzoek jou nog één keer om op te houden met deze flauwekul. Je krijgt geen rooie cent van me, knoop dat nou eens goed in je oren..."
Even blijft het stil
Dan, verontwaardigd: "Ik heb aan je kasteel gewerkt, heb belasting voor je betaald, ik..."
Ik onderbreek hem ruw: "Heb je nog geen ellende genoeg veroorzaakt? Wekostav is failliet hè...? Hoeveel mensen kunnen nu fluiten naar hun centen?"
Met moeite beheers ik mijn stem
"Dat Wekostav failliet is is niet zo erg hoor. Ik begin zo weer een andere S.R.O. Maar jij..."
Ik laat hem weer niet uitpraten
Het moet nu maar voor eens en altijd afgelopen zijn
"Hou je mond. Ik zeg het je nog één keer dus luister goed; je houdt op met die dreigementen en belasteringen. Anders zal het je bezuren. Heb je me goed begrepen?"
"Hoezo 'anders'?" klinkt het wat smalend aan de andere kant van de lijn
Ik laat mijn stem nog wat zakken in een poging zo intimiderend mogelijk over te komen
"Anders kom ik je misschien wel eens een keertje opzoeken Henk..."
Het blijft stil aan de andere kant
Ik ben volledig buiten zinnen, vervolg:
"Ja, misschien kom ik wel eens een keertje langs bij je huisje in Petrovice... of in Buurse... kunnen we eens van man tot man praten..."
Ik wacht zijn antwoord niet af
Hang op, bevend van woede...

Ik steun mijn voorhoofd in mijn klam geworden handen
Schaam me dat ik me zó heb laten gaan
Ik heb mijn bedreiging niet overdacht, het kwam spontaan in me op
Uit een gevoel van onmacht, pure razernij door zijn laatdunkende opmerking; "En anders?"
Ik overweeg geen moment mijn dreigement ook werkelijk waar te maken
Ik ken mezelf, zo zit ik nu eenmaal niet in elkaar
Ik ben een man van rede, van weloverwogen oplossingen
Toch hoop ik dat Henk het serieus genomen heeft, dat hij het ècht gelooft
Ik veeg mijn handen af aan mijn zakdoek
He voelt alsof ik voor de eerste keer in mijn leven zó ontieglijk diep gezonken ben

Er zijn twee beursen op komst in september
De Immo beurs in Houten en de Second Home beurs in Utrecht
Eureality gaat ze beide bezoeken
En natuurlijk wordt er ook een plaatsje ingeruimd voor mijn project
Mijn verwachtingen zijn niet al te hoog gespannen
De vorige beurs in Utrecht heeft ook immers vrijwel niets opgeleverd
Maar toch... deze keer hebben we de beschikking over een videovisualisatie
Die zal toch zeker aandacht trekken schat ik zo in
Ik overleg met Pavel
Misschien kunnen we de stand gedeeltelijk in een middeleeuwse ambiance aankleden...?
Ik opper voorzichtig de mogelijkheid om een harnas en wat attributen uit die tijd te huren
Misschien is er zelfs iemand bereid om in 'authentieke' kledij het project te promoten...?
Alles, maar dan ook werkelijk àlles om de aandacht te trekken
Om uit de toon te vallen bij de andere stands
Helaas blijken mijn ideeën niet in goede aarde te vallen
Ik krijg er tenminste geen reactie op
En om nou zelf als roofridder* te gaan rondlopen?
Nou nee, dat gaat zelfs mij net iets te ver...

SMS 23 augustus:

"Hee Davids ik ben toch zo bang voor jou maar ja ik heb ook geen handel in kinderporno zo als jij weet je er staat 6 tot 10 jaar gevanenisstraf op en dan 200000 euro belasting in nederland en 3000000 kc in tsjechie of **000 euro tegen een finaalekwieting jou keus groeten HENK"

Een uur later:

"Heer Davids of wel handellaar in kinderporno je weet kinderen en dronken mensen spreken de waarheid dit sms stuur ik naar meer mensen dat ze weten wie jij bend en ik ga door tot je betaald hebt. Henk"

SMS 25 augustus:

"De belasting in nederland is ook in je geintresert ik doe mijn boek daar open als het geld er vandaag niet is als je in tsjechie komt staat mijn vrienden te wachten joe keuse en ik laat beslaglegen op het kasteel tot alle belastingen zijn betaald"

Ik zucht...
Mijn woede-uitbarsting heeft dus niets geholpen
Toch vind ik het opvallend dat het tien dagen geduurd heeft voordat hij zijn tirade weer hervat
Zou hij misschien toch verwacht hebben dat ik plotseling voor zijn deur zou staan?
Ik hoop dat ik hem tenminste een aantal slapeloze nachten bezorgd heb
Trek peinzend aan mijn lip
Dat dreigement om de SMS'jes door te sturen, zou hij dat ook werkelijk waarmaken?
Ik weet het niet, ik durf hem niet meer in te schatten
Nou ja, naar wie zou hij ze kunnen sturen en wie zou ze serieus nemen?
Hij maakt er alleen zichzelf belachelijk mee
Wat als een paal boven water staat is dat hij volkomen doorgedraaid is
En blijkbaar over hopen vrije tijd beschikt...
Ik berg het bericht gelaten op in het archief van mijn mobieltje
Misschien moest ik er maar gewoon aan wennen
Voorlopig althans, eens zal hij er toch wel mee ophouden...?

Er hebben inmiddels al meerdere geinteresseerden het kasteel bezocht
Van de meesten hoor ik daarna niets meer
Anderen vragen me de oren van het hoofd
Ik probeer ze zo geduldig en zo goed mogelijk te antwoorden
Twee potentiële klanten tonen gerichte interesse in een bepaald appartement
Beiden zijn in Zacler geweest
Ik speel vragen door naar Nachod wanneer ze me te gedetailleerd worden
Er zijn, zeer vrijblijvende, reserveringscontracten opgesteld
We vragen een aanbetaling van vijf procent op het gekozen appartement
Met, uiteraard, de garantie dat er terug betaald wordt indien het project onverhoopt zou struikelen
Vijf procent is minder dan gangbaar maar we willen geen hoge drempels opwerpen
Mensen over de streep trekken, dat is het motto
Ik ben er van overtuigd dat het project pas ècht op gang komt als de eerste reserveringen een feit zijn...

Intussen blijf ik actief bezig met mijn database
Verstuur mailings, biedt vrijkaartjes voor de beurzen aan
Ik krijg reacties, hoewel niet in die mate die ik verwacht had
Onder hen echter wel namen van enkele oude bekenden van het project
Misschien... misschien komt de echte doorbraak wel in Houten... of in Utrecht...
Ik durf het bijna niet te geloven

(* Voor de liefhebbers: In het begin van de 16e eeuw namen de roofridders Jan Kolda en Friedrich en Hermann von Schumburg hun intrek in het kasteel van Zacler. Deze hebben de omgeving gedurende lange tijd onveilig gemaakt met hun rooftochten. Ze hadden het daarbij vooral voorzien op koopmannen die veelvuldig gebruik maakten van de oude handelsweg van Praag naar Breslau (het tegenwoordige Wroclaw) die door het gebied liep. In het jaar 1523 werd het slot door de Silezische Hertog Karl von Münsterberg ingenomen en voor een deel verwoest om een eind te maken aan deze praktijken.)

Tik, tik, tik...

Ik bezoek beide beurzen
De presentatie van mijn project is, dankzij de videovisualisatie, wel wat verbeterd
Er is zelfs speciaal voor het vertonen ervan een LCD-scherm aangeschaft
Tot mijn vreugde constateer ik dat er regelmatig mensen blijven staan om de beelden te bekijken
Toch ben ik nog niet helemaal tevreden
Het mag, wat mij betreft, allemaal wel wat uitbundiger
De typische 'kasteelsfeer' van het project had wel wat meer benadrukt mogen worden...
Ik houd mijn mening voor me, op dit moment valt er toch niets meer aan te veranderen
Ik wil Jarmila en Veronika niet voor de voeten lopen, blijf dus maar kort

De beurzen leveren belangstellenden op maar helaas geen concrete resultaten
Ik ben bijzonder teleurgesteld
De tijd tikt door en mijn bezorgdheid groeit
Mijn banksaldo is niet oneindig
Het project moet binnenkort echt op gang komen
Tot nu toe heeft het me alleen maar geld gekost
Het wordt tijd dat er ook eens wat binnenkomt
Ceska Sporitelna eist, naast mijn eigen inbreng, ook enkele reserveringscontracten
Het aantal is afhankelijk van de hoogte van het bedrag dat met de aankoop van de appartementen gemoeid is
Logisch, vind ik, men wil enige zekerheid dat het project niet tot mislukken gedoemd is
Maar hoe trek ik de eerste klanten over de streep?
Als er maar één toehapt volgt de rest vanzelf, daar ben ik van overtuigd
Maar daarvoor moet er wel iets gebeuren, realiseer ik me
Even overweeg ik mijn eigen investering te verhogen
Verwerp mijn ingeving vrijwel direct, te riskant...
Wat als er werkelijk geen belangstelling is?
Wat als ik me vergist heb?
Er verschijnt een koppige uitdrukking op mijn gezicht
Dat geloof ik niet, we doen het alleen niet goed
Het moet allemaal veel grootser, landelijker...
We moeten het anders aanpakken...
Maar hoe?
Mijn interview op BNR Nieuwsradio heeft slechts tot een korte opleving van de bezoekersaantallen op mijn site geleid
Misschien had ik de naam Cosy Cottage wat vaker moeten laten vallen...?

Tijdens een Google-sessie valt mijn oog op de link 'AdWords'
Min of meer uit verveling klik ik op de url
Lees het verhaaltje door
Geleidelijk aan begint mijn belangstelling te groeien
Dit kon wel eens een uitstekende manier zijn om meer bezoekers naar mijn site te trekken
Ik besluit een poging te wagen
Per slot van rekening hoeft er alleen per 'klik' betaald te worden
Ik probeer een advertentie op te stellen volgens de geldende richtlijnen
Dat valt nog niet mee, de lengte van de slogan moet binnen een bepaalde marge blijven
Uiteindelijk lukt het me een korte en krachtige boodschap op te stellen
Nu nog de zoekwoorden instellen
Ook dat blijkt een echte puzzel...
Hoe breder de range, hoe duurder het wordt
Een woord als 'Tsjechië' bijvoorbeeld is slechts haalbaar als ik het bedrag, dat ik er per dag voor over heb, aanzienlijk verhoog
Ik besluit voorzichtig te beginnen
'Zacler', 'Kasteel', 'Reuzengebergte'...
Ik sla de woorden op
Test het resultaat uit
Zie hoe mijn boodschap rechts naast de gevonden info verschijnt onder het kopje 'Gesponsorde links'
Ik wacht een paar dagen af
De bezoekersaantallen nemen toe, maar te weinig naar mijn smaak
Ik verhoog de inzet
Het aantal 'klikken' neemt navenant toe
Het aantal informatieverzoeken helaas niet
Ik verhoog nogmaals de inzet
Kijk bezorgd naar de oplopende rekeningen
Na een aantal weken en duizenden euro's armer beëindig ik de campagne
Mijn site trekt weliswaar een aanzienlijke hoeveelheid bezoekers maar levert nauwelijks nieuwe klanten op
Ik frons mijn wenkbrauwen, internet is blijkbaar niet het medium voor mijn project...

Niet alleen de falende promotie wekt mijn bezorgdheid op
Ook de rentabiliteit van het project staat onder druk
Ik raadpleeg mijn Excel-spreadsheet
Laat er nog een paar rekensommetjes op los
Kijk fronsend naar het eindresultaat
De planning van het zwembad en de bergruimtes dragen bepaald niet bij aan een hogere winst
En dan is er ook nog sprake van een verhoging van de DPH (BTW, JohannesP) per 1 januari 2007 van 5 naar 19%
Ik schud mijn hoofd, zucht
Maar de cijfers blijven de cijfers
Ik besluit Pavel deelgenoot te maken van mijn zorgen

Begin oktober vlieg ik met EasyJet vanuit Dortmund naar Praag
Het wordt een bliksembezoek van vier dagen
Ik heb een afspraak met Pavel in Hotel Duo

Vrijdagmorgen zes oktober 2006

Ik kijk uit het raam van mijn hotelkamer
Aan de horizon zie ik de neonreclame van Kaufhalle
Ik ben net terug van een bezoekje aan het centrum van Praag
Heb mijn lunch genoten bij een van de restaurantjes aan het Wenceslas plein
Me verbaasd over het aantal Japanners dat met kinderlijk enthousiasme de astronomische klok bewondert
Applaudisserend, wanneer Jezus en zijn apostelen voorbijtrekken, alsof het om een echte voorstelling met levende personen gaat.
Ik heb ook voor het eerst gebruik gemaakt van de veelgeroemde Praagse metro
Met de nodige moeite weet ik een kaartje uit de automaat los te peuren
De aanwijzingen staan helaas alleen in het Tsjechisch vermeld
Een wat ongeduldig geworden wachtende achter me helpt me tenslotte uit de brand
Er volgen nog meer strubbelingen wanneer ik mijn eindbestemming bereikt heb
Als ik het poortje bij de uitgang passeer word ik tegengehouden
Ik laat mijn kaartje zien aan een wat opgewonden vrouwelijke beambte
Ze schudt haar hoofd en begint luidkeels op me in te praten, daarbij op het kaartje wijzend
"Sorry, dont speak Czech..." probeer ik
Ze kijkt me wat verbolgen aan
Roept er een, blijkbaar hogere, functionaris bij
Een kort overleg volgt
Dan haalt ze haar schouders op, wuift me toe verder te lopen
Ik bestudeer mijn kaartje zorgvuldig
Weet tot op de dag van heden niet wat er mis mee is...
De terugweg naar mijn hotel verloopt probleemloos
Ik hoef mijn kaartje nergens te laten zien

Rond twee uur gaat mijn mobieltje
"Met Jos..."
"Hallo, Veronika hier. Jij woont niet in hotel Duo..."
Ik sta even met mijn mond vol tanden
Woont niet in hotel Duo?
"Hoe bedoel je?" vraag ik, wat van mijn stuk gebracht door de vreemde formulering
"Wij staan bij de balie, receptionist zegt dat jij hier niet woont..."
Ik schud geërgerd mijn hoofd
"Ik kom naar beneden, een momentje..."
Ik grijp mijn aktetas en spoed me naar de liften
Werp de receptionist een verwijtende blik toe voor ik Pavel en Veronika de hand druk
We nemen in de lounge plaats, zo ver mogelijk van een stel luidruchtige Engelse gasten
Na de gebruikelijke plichtplegingen kom ik terzake
Ik overhandig de resultaten van mijn berekeningen
Uit mijn bezorgdheid...
De cijfers worden grondig bestudeerd
Met behulp van de tolkdiensten van Veronika leg ik de diverse posten uit
Wijs op het cijfer onderaan de lijst dat vet onderstreept is
Constateer dat ik vind dat dat cijfer hoger moet worden
Op deze manier is het me te riskant
Het Engelse gezelschap barst plotseling uit in een daverend lachsalvo
Het bier vloeit er rijkelijk, de barman kan zijn werk achter de tap slechts met moeite aan
Even wordt het praten ons onmogelijk gemaakt
Ik werp een verstoorde blik in de richting van de met glazen gevulde tafel
Even later verstomt het lawaai weer tot een aanvaardbaar niveau
Veronika vertaalt: "Pavel, hij wil weten of jij denkt dat Nederlanders zoveel geld willen betalen voor appartementen. Hij denkt dat prijzen al hoog zijn..."
Ik merk op dat het een bijzonder luxe project wordt
Bovendien vind ik de prijzen niet exorbitant hoog
En het moet natuurlijk ook voor mij wel interessant blijven
Pavel knikt begripvol, ja, daar kan hij zich iets bij voorstellen
We buigen ons over de cijfers, stellen hier en daar iets bij
Ondanks de sceptische blikken die mij ten deel vallen, komen we er vrij snel uit
Ik zucht, het moeilijkste gedeelte is achter de rug
Snijd een andere kwestie aan
"Heb je nog geïnformeerd naar de mogelijkheid wat bomen rondom het kasteel te kappen in verband met het uitzicht vanuit de appartementen?"
Het is een heikel punt voor mij
Pavel kijkt zuinig
Hij is al eens bij het beheer van het Nationaal Park 'Krkonose' geweest, zonder resultaat
De heren zijn bijzonder zuinig op hun aanplant
Maar hij kan het nog eens proberen...?
Ik knik, ja graag
Verder bestaat natuurlijk de mogelijkheid dat sommige bomen 'per ongeluk' aan de motorzaag ten prooi vallen
Hij kijkt me betekenisvol aan
Even ben ik verbaasd, begrijp niet wat hij bedoelt
Dan schud ik mijn hoofd, nee toch maar niet...
De verdenking zou onmiddellijk op mij en mijn project vallen
Ik heb al genoeg problemen aan mijn hoofd
De Engelse dames en heren zijn inmiddels afgedropen
Ongetwijfeld naar hun kamers om een roesje uit te slapen
Het is rustig geworden in de lounge van hotel Duo
Ik heb nog een punt op mijn agenda
De servicekosten, een veelgestelde vraag van klanten, waar ik tot nu toe noodgedwongen wat vaag over ben gebleven
Ik kwam niet verder dan dat het bedrag binnen de perken zou blijven
Ik krijg de toezegging dat er binnenkort aandacht aan besteed zal worden
Binnen enkele dagen zal ik de gevraagde info per mail ontvangen
Het is inmiddels half vijf
Pavel en Veronika hebben nog een behoorlijk reisje voor de boeg
Ik permitteer me nog een afzakkertje voor ik mijn kamer opzoek...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 25-12-2010 02:02:14 ]

Ik promoot mijn project in magazines en vakbladen
Acquisiteurs beloven me gouden bergen als ik in hun blad adverteer
"Uw project valt precies binnen onze doelgroep" is een gevleugelde uitspraak
Ik gruwel onderhand van die opzichtig ingestudeerde woorden
Schrik telkens weer van de facturen
Mooie woorden, dat wel...
De beoogde effecten blijven echter uit
Ik kom tot de conclusie dat ik het toch weer over een andere boeg zal moeten gooien
Internet werkt niet, de gedrukte pers ook niet...
Wat dan wel...?

"Goedemiddag, u spreekt met Gerda Koenders van Waterbeek Media. Bel ik gelegen?"

Het is woensdagmiddag 20 december 2006

Ik tast diep in mijn geheugen
Waterbeek Media?
"Ja hoor, ik heb wel even..."
"Spreek ik met de heer Jos Davids?"
"Spreekt u mee..."
"En u bent de initiatiefnemer van een project in eh... Zakler in Tsjechië?"
Ik word wat ongeduldig, kom op mens, wat wil je van me?
"Dat is correct..."
"Aha, dan heb ik klaarblijkelijk de juiste persoon aan de lijn... Mag ik ons bedrijf even voorstellen? Waterbeek Media houdt zich bezig met crossmediale concepten waarin de kapitaalkrachtige consument geïnformeerd wordt over thema's die aansluiting..."
Ik zet me schrap, weer een verkooppraatje, net waar ik behoefte aan had...
Dan berust ik in het onvermijdelijke, laat het over me heen komen
"...vinden bij hun leven en interesses. Waterbeek Media heeft al diverse concepten ontwikkeld en
uitgebouwd voor adverteerders en sponsoren die op zoek zijn naar een specifieke doelgroep met een duidelijk profiel."
Ze moet even op adem komen na al deze fraaie volzinnen
Ik gaap, bijzonder interessant mevrouw, maar komt u eens ter zake
Alsof ze mijn stemming aanvoelt vraagt ze: "Bent u bekend met House Vision?"
"Euh... vaag..."
Ik heb het programma nog nooit bekeken
Ik doe een dappere poging: "Is dat niet dat programma waarin zomerhuisjes te koop worden aangeboden...?"
Ze kucht wat gegeneerd
"Nou het gaat wel over iets meer dan zomerhuisjes... We hebben diverse grote projecten in onze uitzending gehad waaronder enkele in Spanje en Dubai..."
Oei, ik heb mevrouw op dr teentjes getrapt...
"Oh, nou... Ik zal er eens naar kijken..."
Mijn ongeduld groeit, waar gaat dit gesprek heen?
"House Vision is slechts een van onze activiteiten. Het programma wordt elke zondagavond op prime-time op RTL4 uitgezonden. Een herhaling van de uitzending volgt op de zondag daaropvolgend om half twaalf, ook op RTL4"
Ik bestudeer mijn nagelriemen, constateer dat het hoog tijd wordt om ze eens terug te duwen
"We zouden in ons programma graag wat tijd besteden aan uw project in Tsjechië. Zou ik een afspraak met u kunnen maken? We zouden wat mogelijkheden kunnen bespreken..."
Ik spits mijn oren, mijn belangstelling is gewekt
Mijn project op TV?
Dat zou wat wezen...
Ik reageer bewust niet al te enthousiast
Realiseer me dat er vast een behoorlijk prijskaartje aan zal hangen
Misschien is het zelfs niet eens haalbaar
"Is prima, roept u maar..." antwoord ik desondanks luchtig
We prikken een datum en een tijdstip

"U woont mooi hier..."
Ze werpt een bewonderende blik op onze onder architectuur aangelegde achtertuin
"Och, 't is hier wel vol te houden" antwoord ik met mijn typische Twentse nuchterheid
We, Gerda Koenders en ik, zitten aan tafel in de woonkamer
Gerda, een slanke, goed geconserveerde blondine, die ik zo rond de veertig schat, legt haar mapje met paperassen voor zich neer
Het Senseo-apparaat in de keuken produceert pruttelend twee dampende koppen koffie
"Suiker? Melk?"
Ze schudt haar hoofd: "Nee, dank u, ik drink mijn koffie liever puur..."
Een charmante doch professionele glimlach glijdt over haar gezicht
Ik schud drie zoetjes uit de houder, vul mijn mok bij met een forse scheut melk
Gerda kijkt me nieuwsgierig aan
"Tsjechië... een interessant land.. Maar hoe bent u daar eigenlijk terechtgekomen?
Ik schaam me bijna voor de platvloersheid van mijn antwoord
"Tsja, eigenlijk via het internet. Ik stuitte op een site met onroerend goed... En het is natuurlijk een pas ontsloten land met nieuwe mogelijkheden..."
Ik begin zowaar te hakkelen
Het gesprek komt, kortom, wat moeizaam op gang
Totdat ik de brochure van mijn project laat zien
Bewonderend bladert ze de glossy door
"U heeft wel een eh... bijzonder project, zoiets komen we niet vaak tegen..."
Ik knik bevestigend
"Dat is dan ook tegelijk de reden dat ik er iets in zag. Appartementen in een kasteel, dat moet wel aanslaan, zeker gezien de ligging van het gebouw"
"Hoe lang bent u er al mee bezig?"
Ik aarzel even
"Ik heb het gebouw aangekocht in het voorjaar van 2004..." antwoord ik wat ontwijkend
Ik verzwijg de problemen waar ik mee te kampen heb gehad
"En, is er al begonnen met de renovatie?"
Ze werpt een blik op de voorpagina van de brochure waarop het kasteel in heel zijn herstelde glorie pronkt
Ik aarzel
"Nou, eigenlijk nog niet, we hebben net de laatste voorbereidingen afgesloten" jok ik
"Het is de bedoeling dat we eerst een aantal kopers trekken. Die hebben dan ook inspraak in de uitvoering van hun appartement..."
"Er zijn dus nog geen appartementen verkocht?"
Ze kijkt me professioneel aan
Deze dame kent het klappen van de zweep...
Ik schud aarzelend mijn hoofd
"Nog niet, nee, maar er is al wel concrete belangstelling..."
Ik ben me bewust van mijn enigszins defensieve antwoord
Maar de brug is geslagen
En Gerda is professioneel genoeg om er handig gebruik van te maken
"En daarin kunnen wij u misschien van dienst zijn met ons programma House Vision"
"Euh, misschien..."
"U heeft het programma wel eens bekeken?"
"Nou, om eerlijk te zijn..."
Ze kijkt me schalks aan: "U bent een voetballiefhebber?"
"Tsja, het programma wordt op dezelfde tijd uitgezonden als Studio Sport..." geef ik wat schuchter toe
"Toch zult u verbaasd zijn hoeveel kijkers er nog op House Vision afstemmen"
Ze slaat haar map open en overhandigt me de kijkcijfers van het programma
"House Vision trekt zondagsavonds per uitzending gemiddeld tussen de 900.000 en 1.000.000 kijkers. Het programma wordt de zondagmorgen daaropvolgend herhaald rond de klok van half twaalf. Dat is natuurlijk geen prime-time maar er kijken nog steeds zon 300.000 a 400.000 mensen naar. Als u gebruik maakt van onze aanbieding kunnen we twee items aan uw project wijden die dan op achtereenvolgende zondagen uitgezonden worden. Dat wil zeggen dat er zo'n..."
Ze doet alsof ze een snelle berekening maakt
"...dikke tweeëneenhalf miljoen met uw project kennismaken..."
Ze kijkt me triomfantelijk aan
"Daar zitten natuurlijk wel een hoop mensen tussen die voor de tweede keer kijken..." merk ik nuchter op
"Ja, uiteraard..." geeft ze toe "Maar het blijft een unieke mogelijkheid om uw project te promoten. Onze kijkers komen, volgens gerichte onderzoeken, uit alle bevolkingsgroepen. Het merendeel bestaat echter uit de eh... wat meer bemiddelde Nederlander. Zoals tweeverdieners, mensen met hogere functies en zelfstandigen. Kortom, mensen die financieel in staat zijn om een appartement in uw project te kunnen kopen..."
Ze kijkt me aan met iets van trots in haar ogen
"Had ik u trouwens al verteld dat het programma gepresenteerd wordt door Quincy Trustfull en Tim Immers?"
Ik onderdruk nog net op tijd mijn vraag: "Wie zegt u?"
Gezien haar gezichtsuitdrukking moeten het wel nationale beroemdheden zijn
Ik ben echter geen regelmatige TV-kijker, heb dan ook nog nooit van ze gehoord
"U meent het!" veins ik
Ze kijkt me wat achterdochtig aan
Kennelijk heb ik mijn reactie wat overdreven
Toch ben ik wel aan het denken gezet door haar verhaal
TV is een machtig medium, het zou mijn project het nodige 'cachet' kunnen geven
Vooralsnog ben ik echter meer geïnteresseerd in het prijskaartje van de 'unieke mogelijkheid' die me geboden wordt
"En wat zou dat allemaal moeten gaan kosten?" vraag ik dan ook, plompverloren
Ze lijkt even van haar stuk gebracht
Dan haalt ze een prijslijst tevoorschijn
"Als u gebruik maakt van onze aanbieding van twee items, dat wil zeggen dat uw project vier keer uitgezonden wordt, dan komt dat neer op een bedrag van..."
Ze legt de lijst voor me neer en wijst
"...vijfentwintigduizend euro. Daar komen dan nog de reis- en verblijfskosten voor onze crew bij..."

Ik schrik me het apelazerus, vijfentwintigduizend euro, wow!
Slaag er echter in mijn gezicht zorgvuldig in de plooi te houden
"En... die reis- en verblijfskosten? Ik mag aannemen dat uw crew geen gebruik maakt van first-class tickets bij een dure vliegmaatschappij en overnachtingen in het Hilton...?"
Ik probeer mijn antwoord zo stoicijns mogelijk over te laten komen
"Uiteraard niet, we zullen de kosten zo beperkt mogelijk houden. Aan de andere kant kunnen we Quincy ook weer niet in een shabby hotel onderbrengen, we zullen de 'gulden middenweg' bewandelen..."
Weer die Quincy, hij moet toch wel ièts voorstellen
Ik besluit hem eens op het internet na te trekken
"En uit hoeveel mensen bestaat uw crew?"
"Eens kijken; een cameraman, een geluidstechnicus, de regisseur en natuurlijk Quincy of Tim, vier man dus..."
Ik overweeg het aanbod
Het is een hoop geld...
Aan de andere kant zou het voor een doorbraak kunnen zorgen
Gerda ziet de aarzeling in mijn ogen
"We kunnen natuurlijk wel iets met de prijs doen al zijn de mogelijkheden niet al te groot..."
Ik denk na
Er moet iets gebeuren
Zonder reserveringen zal het project ongetwijfeld een stille dood sterven
Ik heb alles al geprobeerd; internet, free-publicity in een dagblad, advertenties in vakbladen, radio...
Ik heb een hoop geld uitgegeven
Zonder resultaat...
Maar TV...?
't Is een flinke uitgave...
Aan de andere kant zou een TV-uitzending het project een flinke 'boost' kunnen geven
Het in een klap in de markt kunnen zetten...
Ik neem een besluit
Noem het bedrag dat ik er voor uit wil geven
Na wat onderhandelen komen we eruit
Al blijven de reis- en verblijfskosten wat onzeker
Die kunnen immers pas achteraf berekend worden
Gerda lijkt content met het resultaat
"De bevestiging kunt u binnen enkele dagen per mail en per post verwachten. Ook zullen wij u een schatting van de reis- en verblijfskosten sturen. We zijn nog bezig met een project in Slowakije, als we dat kunnen combineren met het uwe kunnen we wellicht op de kosten besparen" klinkt het zakelijk
Ik trek heimelijk een grimas
Dat hoop ik dan maar

Nadat ze vertrokken is overdenk ik mijn beslissing
Het is een flinke hap uit mijn promotiebudget
Maar als dit geen resultaten oplevert weet ik tenminste waar ik aan toe ben
Tweeëneenhalf miljoen kijkers...
Nou ja, laten het er desnoods anderhalf miljoen zijn
Als daar niet een paar kopers tussen zitten weet ik genoeg

Tijdnood...

De volgende dag breng ik Jarmila op de hoogte van de aanstaande TV-reportages
Informeer of Eureality misschien interesse heeft in deelname
Ik ben bereid het project te presenteren als een initiatief onder auspiciën van Eureality
Het zou een enorme opsteker zijn voor de naamsbekendheid van de firma
Ik verwacht in dat geval natuurlijk wel een bijdrage in de kosten
Tot mijn teleurstelling blijken de kosten een niet te nemen barrière
Ik haal mijn schouders op, dan maar onder de naam 'Cosy Cottage'
Ik merk wat terughoudendheid in de reacties van Jarmila
Misschien kunnen we beter nog wat wachten met een TV-uitzending?
Het kasteel ligt er op dit moment niet zo fraai bij...
Bovendien ligt er geen sneeuw en het kasteelterrein is één grote modderpoel
Ik houd voet bij stuk
Wachten? Waarop?
Ik vind dat ik lang genoeg gewacht heb
Leg uit dat ik al akkoord ben gegaan met de uitzending
En wat die sneeuw betreft, dat kan nog goed komen
De opnamen zijn pas midden januari gepland
De precieze data krijg ik nog te horen
Tegen die tijd kan de sneeuw wel een meter hoog liggen

Er gaan een paar dagen voorbij
De opmerkingen van Jarmila zetten me aan het denken
Dat er geen sneeuw ligt, tsja, daar kan ik niets aan doen
Maar we kunnen het kasteel vast nog wel een beetje opkalefateren
Waarschijnlijk is de tijd te kort voor een echt grote opknapbeurt
Het moet echter wel mogelijk zijn de ergste rommel op te ruimen
Of te verplaatsen naar een gedeelte dat niet in beeld komt
Misschien kunnen we hier en daar zelfs voor wat verlichting zorgen
De ergste beschadigingen in sommige appartementen camoufleren
Verder kunnen we het toegangsbruggetje, de weg om het kasteel en de binnenplaats wat toonbaarder maken
Het onkruid verwijderen zodat het er allemaal wat verzorgder uitziet.
De planken moeten weg voor de ramen, hier en daar een nieuw ruitje
Ik raak helemaal in de ban van mijn ideeen
Ondanks het feit dat het zaterdagmiddag is grijp ik naar de telefoon
Draai het nummer van Pavel Sodomka
Het wordt een wat moeizaam gesprek zonder tolk
Hij heeft heeft intussen wel aardig wat Nederlands opgepikt, het blijft echter behelpen
Op de achtergrond hoor ik luidruchtige kindergeluiden
Een vrouwelijke stem die tot rust maant
Met enige moeite lukt het me mijn bedoelingen uit te leggen
Hij zwijgt een poosje
Merkt op dat het moeilijk zal worden nog werklui op zon korte termijn te vinden
Hij zal zijn best doen al is hij niet erg enthousiast over mijn plannen
We spreken af dat ik donderdag 4 januari bij het kasteel ben voor overleg

De opdrachtbevestiging van Waterbeek Media heb ik inmiddels ondertekend en geretourneerd
Ik heb de aanbetaling gedaan plus een voorschot op de verblijfskosten van het gezelschap
De eindafrekening volgt nadat de precieze kosten berekend zijn
De crew blijkt niet uit vier, maar uit vijf personen te bestaan
Er gaat nog een extra cameraman mee
Nou ja, eentje meer of minder...
Verder is het hoogst onzeker of Quincy Trustfull het item zal presenteren
Hij heeft rond die tijd waarschijnlijk verplichtingen bij een ander programma
En Tim Immers gaat naar Slowakije voor een project in het Tatra-gebergte
Maar ze hebben een uitstekend alternatief: Jet Sol
Ik trek mijn wenkbrauwen op; Jet Sol...?
Ik had juist wat onderzoek op het internet naar de heer Trustfull gedaan
Hij kwam me trouwens slechts vaag bekend voor
Leuke knul maar ik zap normaliter snel voorbij aan het genre programma's dat hij presenteert
Ik haal mijn schouders op; nou ja, Jet Sol dan maar...
De reportages zullen ongeveer 6 minuten per uitzending gaan duren.
Ik zal de scripts over enkele dagen ontvangen
De opnamen zullen in de tweede week van januari plaatsvinden
Er zal aandacht worden geschonken aan de regio en uiteraard aan het kasteel zelf
Of ik wat bezienswaardigheden weet in de directe nabijheid?
Op hooguit een à anderhalf uur rijden?
Ik pijnig mijn geheugen
Stel Kasteel Kuks en Pec Pod Snezkou voor
Voor de zekerheid breng ik de coördinator op de hoogte van het feit dat het kasteel er wellicht niet zo fraai uitziet als ze verwachten
Mail wat fotos
Krijg een geruststellend antwoord
Ik hoef me geen zorgen te maken, ze hebben vaker met dit bijltje gehakt
Het zal een mooie reportage worden

Kerst 2006 is aanstaande

De feestdagen vallen dit jaar op maandag en dinsdag
Ik zucht, drie zondagen achter elkaar...
Ik koop een miniboompje, zo eentje die ruimschoots op een salontafel past
Haal de doos met versierselen van zolder en tuig het sparretje op
Als ik ter bekroning de piek plaats gaan mijn gedachten terug naar mijn interview bij BNR Nieuwsradio
Ik kijk keurend naar mijn creatie
Er zit niet één rode bal tussen...
Ik loop hopeloos achter...

Eureality kent blijkbaar geen Kerstvakantie
Op 29 december stuurt Jarmila me wat fotos om de erbarmelijke toestand van het kasteel te tonen
Ze merkt op dat het, gezien de tijd die we er voor hebben, een hele klus zal worden om er nog iets van te maken
Ik antwoord dat we niet meer dan ons best kunnen doen
Als het niet af is tegen de tijd dat het TV-team arriveert is dat jammer
Het is het laatste bericht dat ik in 2006 van Eureality ontvang...

Dinsdag 2 januari 2007

"Hallo Jos,
Ter plaats zijn ze al bezig om het kasteel en het terrein op te knappen (het is wel een moeilijke taak) en er komen nog enkele werkers bij. Volgens Pavel zou het goed zijn gewoon in de twee appartementen een pleisterwerk te maken. De Tv-team kan misschien ook in de TV uitzending nog van enkele beelden van de visualisatie gebruik maken. Zodat mensen kunnen zien hoe zou het kasteel in de toekomst eruit zien.
Met vriendelijke groeten
Jarmila"

Donderdag 4 januari

Ik sta op de krappe oprit voor het toegangshek naar het kasteel
De motor van mijn Rexton draait stationair
Ik draai de airco een tandje hoger om te voorkomen dat de ramen beslaan
Om twee uur heb ik een afspraak met Pavel en Jarmila
Er is geen bedrijvigheid te bekennen rondom het gebouw
Het is guur weer, er staat een vlagerige wind
Donkere wolken jagen dreigend door het hemelzwerk, maar gelukkig is het even droog
Hier en daar liggen vuilwitte restanten van een sneeuwbui, enkele dagen geleden
Deprimerende waterplassen en modderpoelen overheersen echter
Ik zucht, liever had ik een donzige witte deken gezien
Als was het alleen maar om de beschadigingen aan het kasteel wat te camoufleren
Ik kijk op mijn horloge, vijf voor twee
Dan zie ik de auto die langzaam tegen het steile weggetje opploetert
Een moment later parkeert hij naast mijn karretje
Jarmila stapt met wapperende haren uit, even later gevolgd door Pavel
Die helpt haar zorgzaam in een dikke jas
Ze ziet wat bleekjes
We schudden handen, in Jarmila's geval gaat dat gepaard met een kus op beide wangen
"Alles goed? Je ziet er wat moe uit..." merk ik op
"Dank je, ja gaat wel... Is beetje druk geweest..."
Pavel opent intussen het hangslot van de toegangspoort
Zijn gezicht staat strak
We lopen het terrein op
Ik zie dat er wat bomen gekapt zijn, nog niet genoeg naar mijn smaak, maar toch...
Jarmila ziet me kijken
"Pavel, hij heeft nog een keer met beheer van Park Krkonose gepraat. Hij heeft toestand uitgelegd. Wij mogen kappen, maar niet zoveel. Kun jij nog eens uitleggen wat jij wil dat wij allemaal doen?"
Twee paar ogen kijken me aan terwijl ik om me heen wijs
"Nou ten eerste, het terrein moet netjes gemaakt worden. Alle puin moet opgeruimd worden, het onkruid zoveel mogelijk weggehaald. En misschien kan er ook iets gedaan worden aan die modderpoel daar bij het bruggetje... Oh ja, en kan die kapotte ruit van het toegangstorentje opnieuw gezet worden? Het is tenslotte wel een blikvanger als je het terrein oploopt"
Pavel maakt een opmerking, zijn gezicht staat bezorgd
Jarmila vertaalt: "Pavel, hij vindt TV-uitzending nu geen goed idee. Het was goed als die later gekomen was. Er is weinig tijd om alles op te knappen. Zal ook moeilijk worden om genoeg mensen te vinden. Misschien moeten wij extra betalen daarvoor. Gaat veel geld kosten..."
Ik ontwijk een diepe plas water
Leg geduldig uit dat de opnamen hooguit over een dag of tien zullen plaatsvinden
Bovendien knappen we het kasteel niet louter en alleen voor het TV-item op
Ik verwacht dat er meer verzoeken voor een bezichtiging zullen komen
Zou het dan niet goed zijn als de bezoekers een kasteel aantreffen dat een beetje toonbaar is?
Ik weet dat er weinig tijd is maar ik ben ervan overtuigd dat het nog kan lukken
En wat het geld betreft, ik ben bereid wat meer te betalen als dat noodzakelijk is
Jarmila vertaalt mijn woorden, ze veranderen niets aan Pavel's gezichtsuitdrukking
We vervolgens onze weg rondom het kasteel
De wind giert rond de contouren van het oude gebouw
Ik haal mijn das wat strakker aan
Wijs naar het kompleet verwilderde lager gelegen terrein aan de noordzijde
"Daar hoeven jullie niets aan te doen, daar is geen beginnen aan op dit moment..."
We lopen verder, langs het kelderraam
De planken waarmee het dichtgetimmerd was liggen in een slordige hoop ernaast
"Hmmm... We krijgen dus nog steeds ongewenste bezoekjes...?"
Het is meer een constatering dan een vraag
Jarmila knikt: "Uhuh... Misschien was beter als met ijzer afgesloten werd..."
"Nou als daar ook nog eens tijd voor is... Maar dat hoeft niet meer voor de opnames hoor..." laat ik er gehaast op volgen na een blik op Pavel's gezicht dat op onweer staat
We lopen de binnenplaats op, langs het fraaie gietijzeren sierhek
Een van de scharnieren is afgeknapt zodat de poort half in de modder hangt
Hier, uit de luwte van het kasteel, heeft de wind vrij spel
Jarmila rilt en trekt de kraag van haar jas wat hoger op
Ik wijs op enkele met planken dichtgetimmerde ramen
Moet mijn stem verheffen om boven het gebulder van de wind uit te komen
"Als jullie nog een glaszetter kunnen vinden mogen die ruiten wel vernieuwd worden. Het is geen gezicht zo met die planken..."
Jarmila kijkt me ontzet aan
"Jij wil nieuwe ramen hier? Ben jij niet bang dat die weer kapot gemaakt worden?"
Ik strijk mijn haar naar achteren, probeer tevergeefs mijn kapsel weer enigszins in model te brengen
"Tsja, misschien zou het kasteelterrein ook beter beveiligd moeten worden. Met waarschuwingsborden, een nieuw hek, gaas met prikkeldraad en eventueel zelfs camera's, desnoods nep, als het maar afschrikt"
Jarmila schudt bijna onmerkbaar haar hoofd terwijl ze mijn woorden vertaalt
Ik doe alsof ik het niet gezien heb
Pavel ontsluit de toegangsdeur
Met enige moeite, de sleutel knarst in het bijkans bevroren slot
We haasten ons naar binnen, maken een rondgang door het kasteel
Het is nog precies zoals ik het me herinner
Het puin ligt er nog, alleen de kruiwagen is verdwenen
We lopen langs de roestige elektriciteitskast waar een warrige bos draden uithangt
"Het puin moet hier natuurlijk opgeruimd worden, breng het desnoods naar een appartement waar niet gefilmd wordt"
We lopen de stenen trap op
Ik laat mijn handen over de fraai bewerkte spijlen van de leuning gaan
Ze vormen een van de weinige overgebleven zaken die niet aan de slopers ten prooi is gevallen
We kiezen twee appartementen uit waaraan speciale aandacht besteed zal worden
De rest wordt gewoon opgeruimd en, voor zover mogelijk, toonbaar gemaakt
De keus valt op het appartement met balkon op de eerste verdieping
Het heeft een nog volledig intact mahoniehouten plafond met fraai beschilderde panelen
De muren zijn wel gehavend, hier en daar brokkelt het pleisterwerk af
"Misschien kunnen die beschadigingen dichtgesmeerd worden...?"
Pavel maakt een opmerking die door Jarmila vertaald wordt
"Pavel, hij denkt dat appartementen beter helemaal gepleisterd kunnen worden, alleen stukken aansmeren ziet niet mooi uit..."
Opnieuw trekt er een huivering door haar lichaam
Ik knik, een bezorgde blik op haar werpend
"Oké, vind ik prima, als jullie tenminste genoeg mensen kunnen vinden..."
Pavel wrijft bedenkelijk over zijn kin
De laatste keus valt op een appartement op de tweede verdieping
Niet omdat het nauwelijks beschadigd is maar vanwege het fraaie uitzicht
Ook hier zal de stukadoor zijn handjes duchtig moeten laten wapperen
Ik geef nog wat laatste aanwijzingen voor we onze rondgang beëindigen
We verlaten het kasteel, lopen, geteisterd door hevige windvlagen, het terrein af
Op het bruggetje voeren Pavel en Jarmila een kort gesprek met elkaar
Ik zie zorgelijke gezichtsuitdrukkingen
Heffende handen in machteloze gebaren
Jarmila knikt, ze ziet inmiddels nog bleker dan voorheen
Dan vertaalt ze: "Pavel, hij is niet blij. Hij denkt dat weggegooid geld is. Het is veel werk, we moeten veel arbeiders hebben. Pavel, hij weet niet of het lukt mensen te krijgen in zo weinig tijd. Hij zegt dat sommige werk kan misschien ook niet gedaan worden nu, het is veel te nat in en om kasteel. Hij zal zijn best doen maar wij kunnen niet beloven dat alles wat jij wil klaar is als TV-team komt..."
Ik knik begrijpend
"Natuurlijk, jullie kunnen niet meer doen dan wat er mogelijk is. We zien wel hoe ver we komen..."
We schudden handen, nemen afscheid
"Als ik jou was kroop ik maar gauw in bed, je ziet er niet goed uit..." adviseer ik Jarmila nog snel
Ze kijkt me vermoeid aan
Een lok haar waait voor haar ogen
"Uhuh... ga vanavond vroeg. Beetje verkouden denk ik..."
Pavel opent galant het portier voor haar
Bijna waait het door een plotselinge felle windvlaag uit zijn handen

Een week later krijg ik bericht dat het team dinsdag 16 januari de opnamen bij het kasteel zal maken
Even dreigt er nog een kink in de kabel te komen
Waterbeek Media deelt mee dat er wellicht wat met de uitzendingen geschoven zal worden
Er zijn wat 'problemen in de planning' opgetreden
Of ik akkoord ga dat mijn items pas eind februari en eind maart uitgezonden worden
Dat ga ik dus niet...
Ik wil de eerste uitzending absoluut vóór de krokusvakantie
Dreig dat ik de hele zaak afblaas en mijn geld terug wil als de afspraken niet nagekomen worden
Een telefoontje van mevrouw Koenders brengt uitkomst:
De eerste uitzending kan toch nog ingepland worden op zondag 28 januari
De herhaling volgt dan zondag 4 februari om half twaalf 's morgens
Het tweede item zal gesplitst worden, een gedeelte wordt uitgezonden op 25 februari en een gedeelte op 25 maart.
"Op die manier komt uw project drie keer op TV, als u de herhalingen meetelt zelfs zes keer. En zoals u weet ligt de kracht van adverteren in de herhaling..."
Ik ga akkoord met het voorstel
Een aanbod om bij de opnamen aanwezig te zijn sla ik af
Ik ben net terug uit Tsjechië
Zie de reis niet zitten, ook al is het per vliegtuig
Ik mail Jarmila of ze dinsdag 16 januari met de sleutel bij het kasteel kan zijn
Hopelijk is ze tegen die tijd weer een beetje opgeknapt...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 29-12-2010 02:17:15 ]

"Hallo Jos,
Wij zijn druk bezig met de werkzaamheden op het kasteel. Morgen wordt het glas in de ramen gezet. Maar omdat hier steeds vochtig weer is dit een langdurend proces en wij zijn bang dat tot maandag halen wij niet alles op voldoende niveau te krijgen.
Als ze al op dinsdag komen dan zal het gewoon het best zijn. De termijn is waarschijnlijk niet mogelijke te verzetten?!"

Ik schud mijn hoofd
Blijkbaar hebben ze in Tsjechie nog niet helemaal door hoe die dingen in Nederland werken
Dat alles via een strakke planning gaat waar geen milimeter van afgeweken kan worden
Ik mail terug dat ik niets aan de opnamedatum kan veranderen
Dat ik zelfs geen inspraak heb over de vormgeving van de reportages
Ik heb dan wel de scripts ontvangen ter correctie, maar daar blijft het bij
We moeten het maar nemen zoals het komt
Eigenlijk heb ik wel vertrouwen in het uiteindelijke resultaat, het zijn tenslotte wel professionals

Maandag 15 januari 2007

"Hallo Jos,
Hiermee willen wij je graag informeren over de werkzaamheden die werden op het kasteel Zacler gedaan. Ik denk dat alle werkzaamheden die jij gevraagd heb werden toch wel op tijd gedaan hoewel ik daarin heb niet gelooft.
De hele kasteel werd compleet opgeruimd 3 x schoongeveegd, waarop de vloer met de parketten bedekt is werden de parketten met water schoongemaakt, compleet in het hele kasteel werden de ramen schoongemaakt, de kapote ramen met nieuwe glas verzorgd, op de begane grond werden de planken van de ramen weg gehaald en de ingang via de kelder werd beveiligd. Het appartement A 23 werd compleet voorbereid incl. witten en in A 21 werd op hetzelfde manier gedeelte (gedeelte met uitzicht naar de skipisten). De muren werden opgeknapt in A22 daar werd dat niet gewit want daar vraagt het veel werk en het droogde langsaam. Er werd de electriciteit voorbereid. De omgeving van het kasteel werd opgeruimd en er werd veel bomen gezaagd zodat er een mooi uitzicht is. Ze zullen nog verder gaan met het zagen. Ze hebben ook de weg op enkele kritische plekjes verhard. In A 22 werd ook het balkon schoongemaakt zodat het zonder problemen toegangkelijk werd. De volgende week zullen wij de afrekening aan jou zenden en wij zullen ook het kasteel veilig maken.
Ik hoop dat je dat wat je op de foto's zal zien toch goed zal vinden.
Pavel"

Ik haal opgelucht adem
Het is uiteindelijk dan toch gelukt
We zijn er klaar voor
Net op tijd, morgen zijn de opnamen...
Ik bekijk de webcam van Zacler nog even
Door de kale, bladerloze bomen zie ik vaag de omtrekken van mijn kasteel
Mijn gebeden zijn niet verhoord
Helaas ligt er geen romantisch sneeuwtapijtje

Stormloop

Het is dinsdag zestien januari, de dag van de opnamen
Ik ben een beetje prikkelbaar al weet ik eigenlijk niet waarom
Achteraf was ik toch liever ter plekke geweest
Misschien had ik nog wat aanwijzingen kunnen geven, tips kunnen aanreiken...
Dan schud ik mijn hoofd
Ik heb de strakke scripts gezien, er is geen enkele ruimte voor eigen inbreng
Ik moet het maar gewoon afwachten
Toch schrik ik als mijn mobieltje over gaat
Mijn eerste gedachte is dat er iets mis is
Is Jarmila te laat gekomen? Is het TV-team niet komen opdagen?
Ik kijk op de display
Herken het 06-nummer niet
Neem op
"Jos Davids..."
"Goedemiddag meneer Davids, u spreekt met Jan van Essen"
De stem klinkt ietwat bekakt
Ik pijnig mijn geheugen
Van Essen...?
Dan herinner ik me de naam uit mijn klantenbestand
Hij vervolgt: "Ik heb kort voor de Kerst een rondleiding gehad door uw kasteel met eh... een Tsjechische mevrouw, ik ben haar naam even kwijt..."
"Jarmila?" opper ik
"Juist, ja, Jarmila was haar naam geloof ik, aardige meisje trouwens. Maar om op mijn verhaal terug te komen, ik vond het een bijzonder eh... interessant gebouw. Vooral de ligging sprak me erg aan. Ik keek al een tijdje uit naar een appartement in het Reuzengebergte voordat ik op uw project stuitte. Het punt is; ik ben niet van plan om me definitief te vestigen in Tsjechie, het appartement zal dus van tijd tot tijd leeg staan. Het feit dat er toezicht is spreekt me dus erg aan."
Hij laat een korte stilte vallen
Ik bevestig: "Dat klopt, er komt een conciërge die het gebouw in de gaten houdt. Maar u kunt natuurlijk ook overwegen het appartement af en toe te verhuren als u er zelf niet verblijft..."
Hij reageert als door een bij gestoken
"Verhuren? Oh nee, daar denk ik niet over. Ik wil geen vreemden die aan mijn spulletjes zitten. Als ik instap is het uitsluitend voor privégebruik, ik hoef er niet aan te verdienen..."
Oeps, verkeerde opmerking...
"Dat is natuurlijk uw eigen keus" haast ik me te zeggen
Hij gaat onverstoorbaar verder: "Eh... waar was ik...? Oh ja, ik ben geïnteresseerd in appartement... even kijken... appartement eenentwintig, ja. Maar ik had natuurlijk nog wel graag wat meer informatie"
Ik onderdruk mijn opwinding
Hij is de eerste klant die een specifiek appartement noemt
"Vraagt u maar, ik zal u zo goed mogelijk proberen te antwoorden"
"Nou eh... Jarmila vertelde me dat er binnenkort met de renovatie begonnen wordt en dat de gehele verbouwing binnen een jaar afgerond kan zijn. Maar binnenkort is me wat te vaag. Ik zou precies willen weten wanneer er begonnen wordt."
Ik vertel dat de aanvangsdatum nog niet precies bekend is maar dat ik verwacht dat dit binnen enkele maanden zal zijn
"We willen eerst een aantal reserveringen, om het risico wat te beperken..."
"Oh, juist ja..."
Hij klinkt weifelend
"Reserveringen... Ik neem aan dat ik dan een contract dien te ondertekenen?"
"Als u een appartement wilt reserveren moet daar uiteraard wel iets tegenover staan waaruit blijkt dat u serieus van plan bent het appartement aan te schaffen..."
"Hmmm..."
Ik hoor geritsel van papier
"Ik lees hier iets over een aanbetaling van vijf procent over de aankoopsom?"
"Dat klopt, vijf procent. Maar u krijgt de garantie dat het gehele bedrag teruggestort wordt wanneer er binnen zes maanden nog niet met de bouw begonnen is"
"En die aanbetaling, die gaat naar een Tsjechische bank...?"
Ik bespeur het wantrouwen in zijn stem
"Nee hoor, het geld wordt bij een Nederlandse notaris in bewaring gesteld totdat er daadwerkelijk met de renovatie begonnen wordt"
Het is iets dat ik onlangs met Pavel afgesproken heb om klanten meer vertrouwen in te boezemen
"Ach zo..."
Hij aarzelt nog steeds
"Toch blijf ik een beetje aanhikken tegen het feit dat er nog niet is begonnen met de bouw..."
Ik begin lichtelijk te zweten
Hoe kan ik hem overtuigen, hem over de streep trekken?
"We zijn al een eind op de goede weg hoor, er is op dit moment concrete interesse voor diverse appartementen. Bovendien wordt er zondag achtentwintig januari op RTL4 aandacht aan ons project besteed in het programma House Vision. We verwachten daar veel respons op"
Hij laat zich niet afleiden door mijn opmerking over House Vision
"U zei dat er concrete belangstelling is voor sommige appartementen, hoort nummer eenentwintig daar toevallig ook bij?"
Ik ritsel wat met papieren, doe alsof ik mijn info raadpleeg
"Eens even kijken... Nee, voor appartement eenentwintig hebben we nog geen aanvragen binnen..."
Het gesprek kabbelt nog een poosje voort
De meeste vragen kan ik beantwoorden, andere zijn te specifiek gericht voor mij
Hoeveel OG-belasting moet hij betalen? Welke verzekeringen heeft hij nodig heeft en wat zijn de kosten daarvan?
Ik antwoord naar eer en geweten dat ik daarvan niet op de hoogte ben
"Kan ik Jarmila misschien vragen om contact met u op te nemen? Zij is beter thuis in dat soort zaken dan ik, zij is tenslotte Tsjechische"
"Erg graag, ja. Zoals ik al zei ben ik serieus geïnteresseerd..."
Ik haal opgelucht adem
"Ik zal haar vanmiddag nog bellen. Dan neemt ze in de loop van deze week contact met u op."
Ik bedank hem voor zijn telefoontje, hang op
Strijk over mijn kin, in gedachten verzonken
Hij heeft het zelfs niet over een hypotheek gehad...
Daar moet dus geld achter zitten
Appartement eenentwintig...
Ik raadpleeg de prijslijst om de koopsom te achterhalen
Hmmm... honderdnegenennegentig duizend...
Het zou een leuk beginnetje zijn...

's Avonds bel ik Jarmila via mijn pas geïnstalleerde Skype-verbinding
Ik móet weten hoe de opnamen verlopen zijn
Ik klik wat onwennig op het Jarmila-icoontje onder 'contactpersonen'
Druk de hoorn tegen mijn oor
Hoop dat ze achter haar computer zit
Na enkele mislukte pogingen krijg ik uiteindelijk verbinding
"JA, HALLO, MET JARMILA..."
Het blikkerige stemgeluid knalt uit de speakers van mijn computer
Ik deins geschrokken achteruit, mijn hand schiet naar de volume-knop
In de woonkamer begint Elco, onze boxer, woedend te blaffen
Steekt zijn kop om de deur om de oorzaak van zijn wreed verstoorde dutje te onderzoeken
Verdwijnt weer als hij niets verontrustends constateert
Verbluft kijk ik naar mijn Skype-telefoon
Hoort het geluid daar niet uit te komen?
"Hallo... Jos...?"
Ik spreek aarzelend in de hoorn
"Hoi Jarmila, versta je me?"
"Ja hoor, prima..."
"Hmmm... sorry, ik heb wat probleempjes met mijn Skype, maar ik versta jou ook. Hoe is het gegaan vandaag?"
"Wel goed hoor, Tv-mensen zijn geweest en hebben de opnamen gemaakt"
"Zijn ze lang aan het filmen geweest?"
"Nee, waren zo klaar, duurde maar een paar uurtjes"
Ze klinkt niet erg enthousiast
"En het weer? Hoe was het weer?" dring ik aan
"Wel goed, was droog en zon scheen soms"
Ik zucht, ze is blijkbaar niet erg in voor een babbeltje op dit tijdstip
"Verder nog iets bijzonders gebeurd?"
"Nee, maar ze hebben niet gefilmd in appartementen die wij klaar gemaakt hadden. Ik hoop dat jij straks tevreden bent met filmpjes..."
Het klinkt een beetje als een verwijt
Ik stap maar van het onderwerp af
"Nou ja, we zullen zien. Ik ben vandaag trouwens gebeld door een meneer Van Essen. Hij heeft kort voor Kerstmis een rondleiding gehad en is serieus geïnteresseerd in een appartement. Hij had een paar vragen die ik niet beantwoorden kon. Ik heb hem beloofd dat jij contact met hem zou opnemen. Is dat goed?"
"Meneer Vanessen? Is goed. Heb jij telefoonnummer voor mij?"
Ze klinkt vermoeid
"Heb ik, ik zal het zometeen naar je toe mailen..."
"Is goed, ik zal hem bellen"
Er valt een stilte
Ik besluit het gesprek maar af te ronden
"Ik zal je verder niet lastig vallen, je hebt zeker een lange dag achter de rug...?"
"Ja, ben een beetje moe"
"Nog bedankt dat je vandaag bij de opnamen was"
"Is goed, graag gedaan. Prettige avond verder..."

Ik besteed nog een poosje aan het oplossen van mijn Skype-probleem
Tenslotte denk ik de oorzaak te hebben gevonden
Alleen jammer dat ik moet afwachten tot er iemand belt voor ik het zeker weet

Zaterdag 20 januari

"Met Ben ten Doeschot, spreek ik met de heer Davids van Cosy Cottage?"
"Daar spreekt u mee..."
"U heeft mij vorige week een informatiepakket toegestuurd over Kasteel Zakler"
Ik denk even na
Ten Doeschot...?
"Dat kan kloppen. En bent u tevreden over de informatie in het pakket?"
"Zeker, het zag er prima uit. Ik heb de brochure en het filmpje bekeken en ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben, het is een prachtig project..."
Ik sta even met mijn mond vol tanden
"Dank u..."
"Maar ik heb natuurlijk nog wel wat vragen..."
"Dat begrijp ik"
"Ten eerste, is er al begonnen met de renovatie? Dat kon ik eigenlijk niet opmaken uit uw info..."
Ik onderdruk een zucht, haal diep adem
Steek van wal met mijn standaardpraatje
Het wordt al bijna routine
Ik kom blijkbaar overtuigend over, hij vraagt er in ieder geval niet op door
Stapt over op een ander onderwerp
Hij is in het bezit van 'eigen middelen' maar wil daarnaast gebruik maken van een lening
Komt hij in aanmerking voor een hypotheek?
Ik leg uit dat Ceska Sporitelna bereid is de aankoopsom tot tachtig procent te financieren
Natuurlijk dient hij in dat geval wel zijn 'gegoedheid' aan te kunnen tonen
Dat begrijpt hij
Hij heeft nog meer vragen die ik zo goed mogelijk probeer te beantwoorden
Ik noteer de vragen waarop ik geen antwoord heb
Beloof hem dat 'onze Tsjechische medewerkster', Jarmila, hem de gevraagde info zo spoedig mogelijk per mail toe zal zenden
Hij lijkt tevreden
Wil echter nog één ding weten
"En appartement 31...? Is daar al interesse voor?"
Ik haal opgelucht adem, even was ik bang dat hij naar nummer 21 zou vragen
Ik herhaal mijn papiergeritsel-procedure
"Eens zien... Appartement 31, momentje hoor... Aha, hier heb ik het. Nou er is al wel naar geïnformeerd maar verder zijn we nog niet gekomen, het is dus nog vrij..."
"Mooi, ik ga er nog even over nadenken, u hoort van mij..."
"Is prima, dan wens ik u verder een prettige middag"
"U ook een goedemiddag meneer Davids"
Ik leg de hoorn neer
Wrijf vermoeid over mijn voorhoofd
Ik krijg het niet voor niets, het is hard werken geblazen

Zondag 21 januari

"Geachte heer Davids,
Naar aanleiding van ons telefoongesprek van afgelopen zaterdag ben ik serieus geïnteresseerd in appartement 31. Graag zal ik dan ook van u op zeer korte termijn vernemen of het mogelijk is aankomende zaterdag het kasteel te bezichtigen. Bij een positief antwoord zou ik om 14:00 a 15:00 uur in Zacler kunnen zijn.
Ben ten Doeschot"

Zo, hij laat er geen gras over groeien...
Ik mail direct terug dat ik zijn verzoek naar Jarmila heb doorgestuurd
"Ze zal begin deze week contact met U opnemen"
Ik leun achterover in mijn krakend protesterende kantoorstoel
Twee serieus geinteresseerden in één week
Met de uitzendingen van House Vision nog op komst geen slecht begin...
Maar ik blijf realistisch, het zijn nog geen reserveringen
Toch haal ik mijn prijslijstje er weer bij
Appartement 31 is het op één na duurste in mijn project
Ik had het dus bij het rechte eind, er is niks mis met de prijzen

Zondag 28 januari

Ik heb niets gehoord over de bezichtiging van de heer Ten Doeschot
Ben wel nieuwsgierig maar wil Jarmila niet lastig vallen op zondag
Het arme kind heeft haar rust blijkbaar hard nodig
Ik hoor het morgen wel
Ik ben wat gespannen
Vanavond is de uitzending van House Vision
Ik ben razend benieuwd naar het resultaat van de opnamen
En natuurlijk naar de respons
Het is drie uur s middags als ik Outlook Expres aanklik
ik ontvang een 'nieuw bericht'
En nog een... en nog een... en nog een...
Mijn scherm stroomt vol met informatieverzoeken over kasteel Zacler
Ik kijk stomverbaasd naar de tientallen reacties
Wat heb ik nu aan mijn klomp hangen?
De uitzending is toch pas vanavond?
Ik sluit nadenkend het venster
Klik 'Het Tsjechie-forum' aan onder 'Mijn favorieten'
Ik heb er een paar dagen geleden mijn TV-item op aangekondigd
Misschien staat er iets nieuws bij
Ik klik op 'Nieuwe berichten'
Zie dat mijn topic er bij staat
Iemand meldt dat ze een uurtje geleden een preview van House Vision gezien heeft
"Het zag er prima uit!" is het uitbundige commentaar
Aha, dat verklaart alles
Ik open Outlook voor de tweede keer
Weer stromen de reacties binnen
En de uitzending is nog niet eens geweest...
Volgende week gaat een drukke week worden
Ik hoop dat ik genoeg brochures heb om aan alle verzoeken te voldoen
Een plotselinge euforie maakt zich meester van me
Ineens voel ik, nee... wéét ik gewoon, dat de ommekeer er aan zit te komen
Het project gaat een succes worden...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 30-12-2010 01:45:19 ]

Jet Sol heet ze, ze schijnt een nieuwkomer in het vak te zijn
Ze is een donkerharig, spontaan dametje, zo rond de dertig
Beschikt over een charmante glimlach en een enthousiasmerende uitstraling
Wandelt langs de oevers van de Upa en door de binnenstad van Trutnov
Vertelt over Tsjechië in het algemeen en het Reuzengebergte in het bijzonder
Poseert voor het beeld van Krkanos op het stadsplein
Wijzend naar de reus legt ze zijn betekenis voor de streek uit
Haar praatje ken ik al uit de scripts die me toegezonden zijn
Ik concentreer me op de beelden en haar lichaamstaal en die zijn dik in orde
Nog wat later staat ze in het, gedeeltelijk gerestaureerde, toegangstorentje van mijn kasteel
Kijkt quasi-bewonderend om zich heen
"Een authentiek kasteel uit de twaalfde eeuw... en hier gaan appartementen gebouwd worden door een Nederlands bedrijf; Cosy Cottage..."
Al babbelend loopt ze over de binnenplaats naar de ingang van het oude gebouw
Ik houd mijn adem in
De opnamen van het exterieur beperken zich gelukkig tot de voorkant
En die is goed onderhanden genomen constateer ik tevreden
Jammer genoeg heeft de regisseur er inderdaad niet voor gekozen om de opgeknapte ruimtes te filmen
Ik zie met afgrijzen toe hoe de camera omhoogzwenkt naar een ernstig beschadigd deel van een plafond
Grom... was dat nou echt nodig?
Staande op het balkon bewondert Jet 'het schitterende uitzicht vanuit dit appartement'
De camera zwenkt over de boomtoppen naar het heuvelachtige landschap
Hmmm... er moet toch nog behoorlijk wat gesnoeid worden...
De bewegende beelden van de videovisualisatie zijn jammer genoeg niet verwerkt in de reportage
Er was 'iets mis met het format' waardoor het allemaal te onduidelijk zou worden
Wel zitten er een aantal fraaie shots in waarin de ruwe, onafgewerkte ruimtes geleidelijk overgaan in volledig gerenoveerde, luxueuze appartementen
Het item sluit af met een bezoekje aan kasteel Kuks
Al met al ben ik redelijk tevreden...
Na afloop haast ik me naar mijn computer, open Outlook voor de zoveelste keer die dag
Kijk genietend toe hoe het scherm opnieuw volloopt...

De volgende dag ben ik druk in de weer met het samenstellen van informatiepakketten
Een brochure, een video van het kasteel en omgeving, een CD-Rom met de videovisualisatie en natuurlijk de uitgetypte info over het project
Ik kijk met zorg naar de slinkende stapel brochures
Als het zo doorgaat moeten we snel nieuwe bijbestellen
Mijn vrouw draait de adresetiketten uit, frankeert de pakketjes
Met moeite til ik de zware doos in mijn Rexton
Ik ben van plan een paar dagen te wachten alvorens te gaan bellen
Wil de ontvangers de tijd geven om de info rustig door te nemen

Ik heb nog even kort contact met Jarmila
"Meneer Ten Doeschot, hij vond kasteel heel mooi. Was volgens mij echt geïnteresseerd..."
"En hebben jullie nog iets afgesproken?" vraag ik nieuwsgierig
"Nee. Hij heeft gezegd dat hij jou nog zal bellen hierover..."

Donderdag 1 februari

Ik heb een afspraak met Pavel in Nederland
We willen nog wat zaken kortsluiten met betrekking tot het project
Jarmila zal ook aanwezig zijn
We hebben gekozen voor Hotel Hilversum - de Witte Bergen, om twaalf uur
Ik heb vooraf de link van het Van der Valk-hotel en een routebeschrijving gemaild

Ik ben in een opperbeste stemming als ik mijn auto op de ruime parkeerplaats bij het hotel-restaurant stal
Onderweg heb ik mezelf er een paar keer op betrapt mee te zingen met de Golden Oldies van Radio Gold 10
Ik klem mijn aktetas onder mijn linkeroksel, smak met een zwierig gebaar het portier dicht
Kijk op mijn horloge, tien voor twaalf
Het is druk in het restaurant, dat wil zeggen, in het voor-gedeelte
De dicht opeenstaande tafeltjes zijn bijna allemaal bezet
Een gestaag geroezemoes klinkt uit vele monden
Ik kijk om me heen
Het duurt even voordat ik Pavel en Jarmila ontdek in de menigte
Ik loop naar het tafeltje, druk beiden de hand: "Hoi, goede reis gehad?"
Ik kan een licht triomfantelijke glimlach om mijn lippen niet onderdrukken
"Ja hoor, dank je..."
Het is Jarmila die antwoordt
Pavel kijkt wat ongemakkelijk om zich heen
Het wordt zo wel heel moeilijk om een fatsoenlijk gesprek te voeren
Ik wijs naar het achterste gedeelte van het restaurant waar het een stuk rustiger is
De tafels zijn er al gedekt voor het diner
"Zullen we daarginds gaan zitten? We kunnen hier wat moeilijk praten..."
Ik moet mijn stem verheffen om me verstaanbaar te maken
Jarmila schudt haar hoofd
"Mag niet van ober, wij hebben al gevraagd..."
Mag niet van ober? Wat zullen we nou krijgen?
"Een momentje..."
Ik loop naar de balie, spreek het meisje aan, leg de situatie uit
Ze toont begrip na wat overredingskracht van mijn kant
Even later verhuizen we naar een ruime tafel, wat verder van de drukte
Ik neem plaats tegenover Pavel en Jarmila
Leg mijn aktetas op de stoel naast me
"Kan ik jullie iets te drinken aanbieden?" vraag ik uitnodigend
Dan pas valt de ernstige gezichtsuitdrukking van Jarmila me op
Ik kijk naar Pavel, die ontwijkt mijn blik
Ik voel een plotselinge steek van ongerustheid

De nekslag...?

Jarmila aarzelt even
Dan kijkt ze me aan
"Wij hebben een slechte nieuws, Jos. Pavel, hij was dinsdag op kadaster in Trutnov, wij hadden nieuw uittreksel nodig voor project. Hij zag op uittreksel dat curator had beslag gelegd op jouw kasteel..."
De woorden treffen me als een mokerslag
Weg is mijn goede humeur
Als in een flits schiet het door mijn hoofd: voorbij... het is voorbij...
Al die moeite, al die tijd, al dat geld, weggegooid...
"Maar hoe... wanneer...?"
Ik kom niet meer uit mijn woorden
Dan hervind ik mezelf
"Kan... kan dat zomaar? Zonder ook maar een enkel bericht aan de eigenaar?"
Jarmila ziet de wanhoop in mijn ogen
"Curator, hij heeft wel brief gestuurd, maar naar zetel van Cosy Cottage in Zacler..."
Ik vloek binnensmonds
Verdomme, ze hebben de brief naar een onbewoond gebouw gestuurd...
Ik herinner me dat ik me daar geruime tijd geleden al zorgen over maakte
Die zetelverandering van Cosy Cottage is er gewoon bij in geschoten
Ondergesneeuwd door alle gebeurtenissen
Jarmila gaat verder: "Maar wij hebben protest aangetekend tegen besluit, was nog net op tijd. Paar dagen later en kasteel was weg..."
Ik krijg weer een sprankje hoop
"Het is dus nog niet definitief?"
"Nee, gelukkig niet. Wij hebben contact opgenomen met meneer Hruska en die heeft direct protest ingediend. Het wordt nu rechtszaak"
Een rechtszaak...
Nog meer vertraging... op een wel hoogst ongelukkig moment
Juist nu het project in een stroomversnelling zit kom dit er nog bij
Mijn ontgoocheling slaat om in woede
"Hoe kan dit nu? Er zit bijna een jaar tussen het tijdstip waarop het kasteel officieel op naam stond van Cosy Cottage en het faillissement van Wekostav. En meneer Hruska heeft me verteld dat een curator alleen transacties kan terugdraaien die een half jaar of minder vóór een faillissement hebben plaatsgevonden"
Van pure frustratie struikel ik bijna over de woorden
Jarmila kijkt me twijfelend aan, ze heeft moeite mijn betoog te volgen
Ik herhaal mijn vraag, nu wat rustiger
Ze knikt, vertaalt het voor Pavel
Die luistert aandachtig
Een strijdlustige blik verschijnt in zijn ogen
Hij knikt, antwoordt in enkele zinnen rad Tsjechisch
"Pavel, hij zegt dat beslaglegging curator niet volgens Tsjechische wet is. Hij denkt dat rechter dat ook zal zeggen in rechtszaak. Pavel heeft gepraat met meneer Hruska. Meneer Hruska, hij denkt ook dat wij zaak zullen winnen"
Mijn hoop keert langzaam weer terug
Is het misschien dan toch niet meer dan een kort oponthoud?
Een nieuwe hobbel op de weg?
Jarmila onderbreekt mijn gedachtengang
"Wat doen wij met project? Gaan wij door of wil jij stoppen?"
Ik schud mijn hoofd
"Ik weet het niet, ik moet er eens goed over nadenken. Wel wil ik dat de zetel van Cosy Cottage onmiddellijk verplaatst wordt, stel je voor dat er nog meer post komt..."
Jarmila brengt mijn verzoek over
"Pavel, hij zegt wij zullen zetel veranderen naar ons kantoor. Wat project betreft, wij kunnen gewoon door gaan. Jij kunt geld van klanten terugbetalen als project niet doorgaat?"
Ik zie de hoopvolle blik in Pavels ogen
Overdenk zijn voorstel
Aanbetalingen innen terwijl het project op losse schroeven staat?
Het voelt niet goed aan
Ik wil geen klanten aan het lijntje houden met beloften die ik misschien niet kan waarmaken
Ik schud mijn hoofd voor de tweede keer
Tijd, ik heb tijd nodig om eens goed na te denken
Tijd, om te onderzoeken hoe lang dit allemaal gaat duren
Toch kan ik er niet toe komen om nu al een streep te zetten door het project
Niet na alle werk, geld en moeite die ik er ingestoken heb
Aangeslagen beëindig ik het gesprek
Zeg dat ik binnenkort contact zal opnemen
Jarmila doet nog een tevergeefse poging me wat op te beuren
"Het spijt ons heel erg, Jos, eigenlijk wij hadden vandaag over heel andere dingen willen praten..."
Ik bedank haar met een matte glimlach
"Jullie kunnen hier ook iets aan doen. Bedankt dat jullie zo snel in actie zijn gekomen. Anders was ik het kasteel nu misschien al kwijt geweest..."
Ik druk haar en Pavel de hand
Druip af als een geslagen hond...

Mijn echtgenote ziet aan mijn gezicht dat er iets mis is
Terneergeslagen vertel ik haar het treurige nieuws
Haar gezicht betrekt
Ze had, net als ik, de laatste week weer wat meer vertrouwen gekregen
"En hoe lang gaat dat allemaal weer duren?"
Ik haal mijn schouders op, heb geen flauw idee
Er verschijnt een vastberaden uitdrukking op haar gezicht
"Ik vind dat het tijd wordt er mee op te houden. Het lijkt wel alsof er een vloek op dat project rust. Vanaf het begin hebben we niets dan tegenslag gehad...."
Ik knik
"Misschien heb je wel gelijk..."
Toch twijfel ik nog
Opgeven...?
Na al die moeite, al dat werk...?
Ik schud vertwijfeld mijn hoofd
Moet er nog eens goed over nadenken...

De volgende dag
Ik heb vijf nieuwe berichten
Vier daarvan zijn informatieverzoeken voor het project
We hebben er inmiddels ruim honderdvijftig ontvangen
Het vijfde is afkomstig van Michal Hruska

"Dear Mr. Davids,
As agreed with Mr. Sodomka I send you a power of attorney which I need you to sign and send me back (if you want me to represent you of course).
Best regards
JUDr. Michal Hru¨ka"

Ik glimlach bitter
Antwoord dat ik graag van zijn diensten gebruik maak
Heb ik een andere keus?

Ik peins, pieker
Wik en weeg
Hoe nu verder?
Gewoon doorgaan, doen alsof er niets gebeurd is?
Hopen dat het allemaal op korte termijn opgelost wordt?
Of de stekker eruit trekken?
Ik kan eigenlijk geen vertragingen meer hebben
Het project staat nú in de schijnwerpers
Het moet nu gebeuren
Er zal binnenkort met de bouw moeten worden begonnen
Mensen laten zich niet eeuwig aan het lijntje houden besef ik
Maar geld pompen in een gebouw dat in een faillissement betrokken is?
Nog afgezien van de vraag of het überhaupt toegestaan is...?
Het is op dit moment immers onduidelijk wie de rechtmatige eigenaar is
Ik koester nog een vage hoop dat de procedure niet te lang gaat duren
Misschien bestaat er ook in Tsjechië zelfs iets als een kort geding
Hoe dan ook, ik zal nú een besluit moeten nemen voor de komende onzekere maanden
Het voelt als een duivels dilemma
Dan verman ik me
't Is of het een, of het ander
Ik moet nu een beluit nemen
Er staan nog een paar uitzendingen van House Vision op stapel
Het is te vroeg om nu al de handdoek in de ring te gooien
Vanaf volgende week zal ik gaan bellen

Maandag 5 februari

Het is twee uur s middags
Ik heb de telefoon in mijn hand
Voor me liggen de lijst met geïnteresseerden en een blanco vel bestemd voor aantekeningen
Ernaast een korte samenvatting van mijn verkooppraatje
Ik ben wat gespannen, dit werk is nieuw voor mij
Na een korte aarzeling toets ik het eerste nummer in
Een uurtje later stop ik er al weer mee
Ruim de helft van de mensen die ik gebeld heb neemt niet op
Waar wel opgenomen wordt bemerk ik wat irritatie
Men is met iets bezig, heeft geen of weinig tijd
Ik zucht
Was vergeten hoe druk het gemiddelde gezinsleven in ons kikkerlandje is
Ik vraag vriendelijk of ik misschien later terug mag bellen
Sommigen geven aan het pakket doorgenomen te hebben maar verder niet geïnteresseerd te zijn
De prijzen spelen een belangrijke rol in hun beslissing
Anderen hebben nog geen tijd gehad om zich in de informatie te verdiepen
Kan ik over een week nog eens terugbellen?
In één geval neemt zoonlief de telefoon op
"Papa is niet thuis..." deelt het ventje me pedant mee
"Mag ik dan misschien even met je moeder spreken?"
"Mama! Er is een meneer die met jou praten wil!" galmt het knaapje oorverdovend
Geschrokken houd ik de hoorn een eind van mijn oor af
Mama meldt zich, vraagt me of ik vanavond terug kan bellen
Haar man heeft het pakket aangevraagd
Ik kijk op mijn lijstje
Van de twintig die ik gebeld heb ik er zes doorgestreept

Wat verveeld open ik Internet Explorer
Struin wat rond op het Worldwide Web
Open Google
Tik gedachteloos wat zoekwoorden in
Wekostav, Zacler, Zamek.
Dan zie ik een foto van mijn kasteel
Ik buig me voorover om de Tsjechische site wat beter te bekijken
Word er geen wijs uit
Ik kopieer een deel van de tekst onder de foto
Haal het door een vertaalprogramma dat ik onlangs ontdekt heb
Het levert compleet onbegrijpelijke wartaal op
Wel begrijp ik eruit dat het een om een veiling gaat
Een veiling?
Mijn hart slaat een slag over
Mijn kasteel op een veiling?
Hevig verontrust verzend ik een berichtje met de link naar de site aan Jarmila
De volgende dag heb ik antwoord:

"Hallo Jos,
Op de website die je gevonden heb is wel veiling. Maar niet van het huis/kasteel, maar van de foto die van een vliegtuig gemaakt werd. Daarom is ook de prijs wat lager 94,-CZK."

Ik begin bijna te blozen van schaamte
De spanningen van de laatste tijd worden me kennelijk te veel...
Ik bedank Jarmila voor haar antwoord, verontschuldig me voor mijn overhaaste conclusie

Van zes tot acht uur s avonds...
Het lijkt me de meest geschikte tijd om te bellen
De meesten zijn dan hopelijk thuis
Wel loop ik de kans sommigen onder de maaltijd te storen
Nou ja, dan bel ik toch wat later terug?
Ik leg mijn paperassen klaar
Nog voor ik het eerste nummer kan intoetsen gaat de telefoon over
"Met Ben ten Doeschot, bel ik gelegen?"
Hij blijkt nog steeds geïnteresseerd maar heeft niet op alle vragen een bevredigend antwoord gehad
Wie verzorgt bijvoorbeeld de verhuur van zijn appartement?
Wordt het alleen in Nederland gepromoot of ook in bijvoorbeeld Duitsland en België?
Wat zijn de kosten voor de sleuteloverdracht en schoonmaak van het appartement?
Wordt er een borgstelling gevraagd en zo ja hoeveel?
Ik strijk peinzend over mijn kin
Oeps, hier hebben Pavel en ik het nog nauwelijks over gehad
Ik beloof dat Jarmila contact met hem zal opnemen om zijn vragen te beantwoorden
Oh ja, en dan die hypotheek nog, hoeveel rente wordt er berekend?
Wat is de looptijd van een eventuele hypotheek?
Moet hij loonstrookjes overleggen?
Of is een jaaropgaaf voldoende?
Ik beantwoord zijn vragen zo goed en zo kwaad mogelijk
Na afloop van het gesprek hang ik zuchtend op
Er komt wel wat bij kijken om mijn appartementen aan de man te brengen
Ik werp een blik op mijn horloge, het is half zeven
Dan pak ik mijn lijstje weer op
Begin te bellen ...

Om kwart voor acht stop ik ermee
Ik heb vijfentwintig mensen gebeld
Genoeg voor één avond besluit ik
Ik kijk naar de oogst van mijn noeste arbeid
Acht mensen namen niet op
Die zal ik morgen nog eens bellen
Zeven hebben om diverse redenen geen belangstelling meer
Nog eens zeven mensen hebben geen tijd gehad de info door te nemen
Ik vraag of ik later nog eens mag bellen, wanneer komt hen het beste uit?
Eén persoon overval ik tijdens zijn wintersportvakantie in Zwitserland
Kan ik misschien later terugbellen?
Hij heeft zijn hoofd er nu even niet naar staan
Twee mensen zijn enthousiast over mijn project
Ze willen graag een bezichtiging ...

Zaterdagmorgen 10 februari, elf uur

"Ik doe het! Ik wil appartement 31 reserveren..."
Aan de lijn heb ik Ben ten Doeschot
Hij klinkt opgewonden, enthousiast
Jarmila heeft zijn vragen blijkbaar naar tevredenheid beantwoord
"Dat is fijn, mag ik u feliciteren met uw besluit?"
Mijn stem klinkt wat vlak, gemaakt
Ik hoop dat hij het niet bemerkt
Onder andere omstandigheden zou ik een rondedansje gemaakt hebben
Het is tenslotte waar ik jaren op gewacht heb, de eerste reservering ...
Maar nu?
Ik heb nog niets gehoord van Michal Hruska
Iedere dag die er verstrijkt word ik ongeduldiger
Moet ik me beheersen hem tot spoed aan te manen
Al vermoed ik dat hij de lengte van de procedure wellicht ook niet kan beïnvloeden
Ik verman me
"Ik denk dat u een goede keus gemaakt hebt meneer Ten Doeschot, appartement eenendertig is een van de mooiste en ruimste in ons project"
"Dank u, dat vonden we zelf ook al. En hoe gaat het nu verder?"
Ik aarzel even, tsja, hoe gaan we nu verder?
Dan neem ik een beslissing
"Ik zal Jarmila vragen het reserveringscontract op te stellen. U hoort in de loop van volgende week nog van ons..."

Ik leun achterover in mijn bureaustoel
De eerste reservering is binnen... de eerste reservering is binnen...
Het spookt door mijn hoofd
Ik bal mijn vuist...
Yes...!

Dan dringt de realiteit weer tot me door
Er bestaat een gerede kans dat ik het kasteel alsnog verlies...
Ik ontspan mijn vuist
Mijn gedachten malen...
Wat een doorbraak had moeten zijn is nu een dilemma geworden...
Kan ik hem dat contract wel laten tekenen?
Of moet ik eerlijk opbiechten dat we 'een probleem' hebben?
Maar dan zou hij direct afhaken...
Ik wrijf vermoeid door mijn ogen

Zondag 11 februari 2007

Ik móet iets doen...
Kan niet werkeloos de gebeurtenissen afwachten
Als ik ten onder ga dan zal dat strijdend zijn
Ik denk na...
De directe oorzaak van mijn problemen ligt natuurlijk bij Henk Westerterp
Maar ook Holland Trade House heeft een doorslaggevende rol gespeeld
En natuurlijk de 'Nederlandse Kamer van Koophandel in Praag'
Mijn mond vertrekt zich in een grimmige streep
Ik ben geen willoos slachtoffer dat het hoofd zomaar in de schoot legt
Ik ben een vechter, als het nodig is zelfs een straatvechter...
En dat zal ik ze laten merken ook...
Ik open Outlook

"Geachte heer Ten Dam,
Wellicht herinnert u zich mij nog, Jos Davids van Cosy Cottage s.r.o. Via U en uw organisatie zijn wij in contact gekomen met Wekostav en de heer Westerterp. Zoals u zich ongetwijfeld zult herinneren hebben wij, via aankoopbegeleiding van Holland Trade House, kasteel Zacler, met de nodige problemen, aangekocht van Wekostav. U zult eveneens weten dat Wekostav inmiddels failliet verklaard is.
Tot onze schrik heeft de curator in het faillissement zijn oog alsnog op kasteel Zacler laten vallen. Wij hebben inmiddels een advocaat in de arm genomen om onze belangen te verdedigen. E.e.a. komt op een bijzonder ongelukkig moment omdat wij momenteel midden in een reclamecampagne zitten om klanten te werven voor ons project.
Zoals ik al eerder meegedeeld heb vind ik dat u/uw organisatie/Holland Trade House/de heer Rinkes, verantwoordelijkheid draagt bij onze 'ongelukkige' start in Tsjechië.
Ik verwacht dan ook dat u mij zult helpen het probleem op een snelle en geruisloze wijze uit de wereld te helpen. Dit kunt u doen door contact op te nemen met mijn advocaat de heer:
JUDr. Michal Hruska, Advokátní kancelá Poprach&Poprachová&Hruska
Trutnov, Svatojánské námstí 47, telefon: +420 **********, fax: +420 *********, mobil: +420 *********, e-mail: *********@quick.cz
Wellicht bent u in het bezit van documenten die ons kunnen helpen of kan iemand van uw organisatie getuigen van het feit dat de aankoop van Kasteel Zacler, van onze kant, op een integere wijze en met fatsoenlijke intenties, gedaan is. De heer Hruska zal beoordelen in hoeverre hij van uw hulp kan en zal gebruikmaken. Dit bericht heb ik eveneens naar de heer Rinkes gestuurd. De heer Hruska verwacht een reactie van u."

Ik lees mijn bericht nog eens na
Is het wel dwingend genoeg?
Komt mijn boodschap goed over?
Dan herinner ik me de vele onbeantwoorde mailtjes richting Holland Trade House
Voeg nog een alinea toe:

"Tenslotte, ik neem er geen genoegen mee indien u besluit niet op mijn bericht te reageren of actie te ondernemen. Ik heb inmiddels met het project in de Wegener Dagbladen gestaan, ben bij BNR-radio te gast geweest en ons project is onderdeel van het RTL-programma House Vision. Mocht Project Kasteel Zacler geen doorgang kunnen vinden dan deel ik U bij deze mede dat ik mijn maatregelen zal treffen. Ook al zou dat ten koste van U of uw organisatie gaan.
Cosy Cottage S.R.O.
Jos Davids"

Ik ben vastbesloten
Ze zúllen me uit mijn benarde positie helpen, al moet ik ze er aan de oren bij trekken
Ik vul de bekende adressen in: vandam@nlchamber.info en rinkes@hth.cz
Druk op de verzendknop
Later die dag ontvang ik een automatische reactie:

"Ihre E-Mail wurde erfolgreich zugestellt.
Thank you for your e-mail. We would like to inform you that in coincidence with our new name EUNITE, we have a new e-mail address mailto:info@eunite.nl. We have received your current e-mail in good order but would like to ask you to send your e-mails in future to the info@eunite.nl address.
Thank you,
EUNITE Netherlands
Laan Copes van Cattenburch 60a
NL-2585 GC Den Haag
P.O. Box 95900
NL-2509 CX Den Haag
Tel.: +31 (0)70 *** ** **
Fax: +31 (0)70 *** ** **
E-mail: mailto:info@eunite.nl
Website: www.eunite.nl
De heer M. Ten Dam"

Hmmm... Eunite...? vanwaar die naamsverandering?
Ik denk er een ogenblik over na
Dan haal ik mijn schouders op
Ach, wat zal het ook
Eunite, nl.chamber of Holland Trade House, who cares...
Mijn bericht is overgekomen
En daar ging het tenslotte om

Maandag 12 februari

Ik heb een beslissing genomen
Als ik de reservering van Ten Doeschot nu afzeg is het over en uit met het project
En dat vind ik op dit moment nog veel te vroeg
Wel kan ik zijn aanbetaling wat 'op de lange baan schuiven'
Ik wil geen geld van hem totdat mijn probleem uit de wereld is geholpen
Tegelijkertijd kan het geen kwaad het project voorlopig op een laag pitje te zetten
Proxion is nog steeds bezig met de planning
En plannen kost geld...
Ik stuur een berichtje naar Nachod:

"Hoi Jarmila,
Kan Proxion nog even wachten met het plannen van het zwembad totdat het zeker is dat het kasteel van Cosy Cottage blijft? Verder kan alles doorgaan. Ook de reservering van Ten Doeschot, alleen de aanbetaling stellen we nog even uit.
Ik heb trouwens twee belangstellenden voor een bezichtiging:
De familie *****, tel. ************ en dhr. *******, tel. ***********
De laatste meneer heeft belangstelling voor appartement 41
Kun jij de bezichtigingen verder met hen regelen?
Tenslotte wil ik jullie vragen met spoed zoveel mogelijk brochures en Cd-roms naar mij te sturen. 25 februari is er weer een Tv-uitzending en ik heb nog maar een paar brochures en Cd-roms"

Woensdag 14 februari

Het is nu veertien dagen geleden dat ik de onheilstijding ontving
En nog altijd heb ik niets gehoord uit Tsjechië
Ik word ongeduldig
Er moet inmiddels toch wel iets bekend zijn?
Waarom hoor ik dan niets?
Ik heb me voorgenomen Michal Hruska niet te veel voor de voeten lopen
Toch vind ik nu de tijd gekomen voor wat antwoorden
Ik besluit de koe bij de horens te vatten:

"Dear mr. Hruska,
I would like to ask you some questions, I hope you can answer them.
1) Mr. Sodomka told me that there is a good possibility that we will win our case. What is your idea about this?
2) Can you tell me roughly how many time this case will take?
3) I asked Holland Trade House to contact you so they can help us. Did someone contact you until now?
Best regards, Jos Davids

De volgende morgen heb ik antwoord:

"Dear Mr. Davids,
these are my answers:
1) Yes, in this moment (under the documents I have) I see a great possibility to win our case. If I simplify it, our success depends mainly on proving that the price you paid was not lower than usual market price. We have the expertise proving that in 2004 the market price was lower than ***.000 EUR. But I suppose the counter party will ask the court to order a new expertise of the market price in 2005. To be honest I cannot exclude that this new expertise will have a different result....The other objection we have is that the period of six month was not fullfilled in your case, but I am not so sure of that objection as with the first one.
2) The answer is very hard because it depends on the way of the defense of the counterparty and also on the person of the judge that will decide our case. But I hope it should not be longer than 1 year.
3) No, they did not contact me yet. But I suppose they cannot tell me more relevant information than I have now.
Best regards, M. Hruska"

Ik ben verbijsterd
Een jaar?
Een héél jaar?
En dat allemaal door één actie van een curator?
Een actie die hem bovendien hoogstwaarschijnlijk geen voordeel op zal leveren?
Ik steun vertwijfeld mijn hoofd in mijn handen
Ik heb geen jaar de tijd
Ik kan het niet geloven, niet aanvaarden
Ik ben nota bene bezig een jarenlang verwaarloosd monument in Tsjechië nieuw leven in te blazen...
Wordt dat dan helemaal niet op prijs gesteld daar?
Een gevoel van machteloosheid maakt zich van me meester...

Het gevoel van onmacht duurt slechts kort
Dan verman ik me
Kop op Jos, je bènt geen loser...
Dènk... denk na...
Er móet een manier zijn om die verdomde procedure te versnellen
Misschien kan iemand de heren er op attent maken dat dit het einde van een heel mooi project zou kunnen betekenen?
Misschien iemand van de gemeente Zacler...?
Zij zitten tenslotte al een paar decennia met een verpauperend monument in hun maag...
Is een 'kort geding' misschien mogelijk?
Of zou zoiets niet bestaan in Tsjechie?
Ik vervloek mijn matige kennis van de Tsjechische rechtsstaat...
Buig me weer over mijn toetsenbord

"Dear mr. Hruska,
If this case can take a year it will mean the end of our project in Zacler. It means that I can not sell the apartments for a long time. As you perhaps heard from mr. Sodomka we are in the middle of an advertising campaign in Holland. The project has been broadcasted on Dutch television and there is another TV-commercial on February 25. A lot of people are interested. At the time I heard about our problems the commercials were already arranged.
If this case gets publicity or will take more than a few month I have no other choice than to inform our customers about our problems in Czech republic. Our reputation will be ruined.
So I ask you urgent if there is any way to fasten up the procedure. If it costs more money, that's no problem."

Er gebeurt die dag niets vermeldenswaardigs meer
Af en toe tast ik angstvallig naar het mobieltje aan mijn broekriem
Staat het wel aan?
Ik check de display
Heb geen oproepen gemist
Niet van Maarten van Dam
Niet van Laurens Gerard Rinkes
Niet van Michael Hruska
Niets dan een lange, oorverdovende stilte...

Een wurgende houdgreep...

Donderdag 15 februari 2007

"Dear Mr. Davids,
I am very sorry but I have no power to influence the length of the court procedure. I can promise you I will try to do my best to fasten up the procedure but the problem is it does not depend only on me. Usually the counterparty is obliged by the court to give its opinion in 2 months. After this opinion is given I will be wiser about the possible length of the procedure."

Verdomme!
Met een nijdige tik van mijn wijsvinger op de muisknop sluit ik het bericht
Niets... hij kan niets anders doen dan afwachten...
Een kort geding behoort blijkbaar niet tot de mogelijkheden in Tsjechie
Vertwijfeld open ik het bericht opnieuw
Lees de laatste twee regels nog eens
Over twee maanden kan hij me meer vertellen...
Ik peins...
Twee maanden, die kan ik me misschien nog veroorloven
Zo lang kan ik de belangstelling wellicht nog wel rekken
Maar veel langer moet het allemaal niet duren
Veel langer kan ik de goede schijn niet ophouden...

Intussen heb ik nog steeds niets vernomen van Maarten van Dam of Laurens Gerard Rinkes
Geërgerd open ik het automatische mailtje dat ik ontvangen heb
Er staat toch duidelijk in dat mijn bericht overgekomen is
Ik bekijk het nieuwe emailadres 'info@eunite.nl'
Hmm... info...
Misschien is mijn mailtje terechtgekomen bij een secretaresse
Die heeft het belang ervan wellicht niet begrepen en het, als het zoveelste onzinnige bericht, gewoon gedelete
Ik denk even na
Hoe kan ik hem rechtstreeks bereiken?
Ik klik op 'Nieuw bericht'
Vervang 'info' door 'vandam'
Stuur hetzelfde bericht nog eens
Voeg eraan toe dat het de tweede keer is dat ik het bericht verstuur
Als hij nu weer niet reageert zal ik hem bellen, ik heb tenslotte zijn mobiele nummer...

Humeurig klik ik op http://nahlizenidokn.cuzk.cz/VyberParcelu.aspx
Tik Zacler en het perceelnummer van het kasteel in, in de daarvoor bestemde hokjes
Sinds veertien dagen houd ik de site angstvallig in de gaten
Cosy Cottage staat nog steeds als eigenaar vermeld
Maar onderaan prijkt al een paar weken onheilspellend de naam van de curator Ing. Milan Korbel
En die moet daar weg voordat ik verder kan met mijn project...

Die avond sleep ik me met enorme weerzin naar mijn kantoortje
Pak de hoorn van het telefoontoestel
Draai het volgende nummer op mijn lijstje
Probeer opgewekt te klinken als er opgenomen wordt
"Goedenavond, u spreekt met Jos Davids van Cosy Cottage..."
Draai inmiddels geroutineerd mijn verkooppraatje af
Mijn stem mist echter het enthousiasme van voorheen
Ik kan het niet helpen
Ik heb het gevoel dat ik me voor niets zit uit te sloven...

Vrijdag zestien februari

"Geachte heer Davids,
Uw e-mail, die u zegt afgelopen zondag te hebben verstuurd, hebben wij helaas niet mogen
ontvangen. Bij deze, sturen wij uw e-mail door aan de heer Rinkes.
Met vriendelijke groet,
Maarten van Dam

Van 15 t/m 18 april 2007 organiseert EUNITE een handelsmissie met matchmaking naar Polen voor zakelijke dienstverleners.
Ook geinteresseerd? Klik op onderstaande link!"

Ik grom...
Niet ontvangen, het zal...
Ik wrijf vermoeid door mijn ogen
Nou ja, ik weet nu tenminste zeker dat mijn boodschap overgekomen is
Hopelijk heeft het wat belletjes doen rinkelen
Ik kijk naar het CC'tje: 'rinkes@eunite-group.com'
Het begint me te duizelen...
Eunite, Eunite-group, nl.chamber, hth.cz
Waarom niet gewoon één mailadres aangehouden?
Het draait tenslotte toch gewoon om een en dezelfde organisatie?
Ik heb tenminste steeds met dezelfde personen te doen gehad
Desondanks zet ik het adres bij mijn zakelijke contacten
Ik sluit Outlook Express
Heb weinig hoop dat ze me ook werkelijk zullen kunnen (of willen...?) helpen
Eigenlijk was het gewoon een wanhoopspoging...
Ik ben het vertrouwen in bepaalde contactpersonen in Tsjechie volkomen kwijt...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 05-01-2011 02:03:53 ]

Maandag 19 februari 2007

Ik parkeer mijn Rexton op de oprit voor mijn huis
Wil juist uitstappen als mijn mobieltje over gaat
"Met Jos..."
"Hallo Jos, met Laurens Rinkes"
"Hallo..."
Ik probeer mijn stem zo vlak mogelijk te laten klinken
Hij doet alsof hij het niet bemerkt
"Ik heb vanmorgen je bericht gelezen en direct daarop gebeld met jouw advocaat. Ik heb hem gevraagd of hij op de hoogte was van de eh... omstandigheden rondom de transactie..."
"Als het goed is wel, hij heeft kopieën van alle contracten die destijds opgemaakt zijn in zijn bezit..."
Rinkes zwijgt een moment
"Ook die zekerheidsstelling...?"
"Die ook"
Ik zwaai opzichtig naar mijn buurvrouw die nieuwsgierig de vitrage wat opzij schuift om beter te kunnen zien wat ik daar in mijn auto allemaal uitvoer
Het gordijn valt schielijk weer op zijn plaats
Rinkes vervolgt: "Hmmm... hij vertelde mij dat hij zich die niet meer voor de geest kon halen"
Ik denk even na
Ik heb vorige week een e-mail naar Pavel gestuurd met zon vijftien bijlagen
Jarmila zou ze vertalen en doorsturen naar Hruska
Ik weet wel bijna zeker dat die zekerheidsstelling daar ook bij zat
"Hij moet hem gezien hebben" antwoord ik stellig, "Hij heeft alle contracten gekregen, vertaald en wel..."
"Maar..."
Een korte hapering
"...misschien ziet hij het belang van die papieren niet zo goed in. Er staat toch wel degelijk in dat Henk het kasteel in 2004 met jouw geld aangekocht heeft. En daar kan een rechter toch niet aan voorbij gaan?"
Ik voel mijn woede oplaaien
Probeer me te beheersen
"Mijnheer Rinkes, het punt is niet zo zeer de beslissing van de rechter als wel het feit dat ik nu in een procedure betrokken ben die wel een jaar of meer in beslag kan nemen. En zo veel tijd heb ik niet. We zitten midden in een dure reclamecampagne. Mijn klanten zullen op de loop gaan. Hoe kan ik dit verhaal nog verkopen?"
Hij aarzelt net even te lang
Ik geef hem geen tijd, vervolg mijn betoog
"Hruska zegt trouwens dat hij een goede kans ziet om het proces te winnen. Daar zit 'm de kneep dus waarschijnlijk niet. Die zit in het oponthoud dat hierdoor ontstaat en daar kan ik alle hulp bij gebruiken"
Hij zucht hoorbaar
"Tsja, ik weet niet of ik je daarbij van dienst kan zijn. Het Tsjechische rechtssysteem staat nu eenmaal niet bekend als een van de snelste. Wat ik wel kan doen is nog even met Hruska bellen en hem naar die zekerheidsstelling vragen, dat contract lijkt me toch wel een belangrijke rol te moeten kunnen spelen..."
Ik rol met mijn ogen, dit schiet niet op zo
Ik weet niet wat ik precies verwacht had maar dit antwoord klinkt vrij machteloos
"Euh, Jos... Je schrijft trouwens in je bericht dat je vind dat wij verantwoordelijk zijn voor de huidige gang van zaken. Dat ben ik niet met je eens. Wij deden destijds zelf ook zaken met Henk Westerterp, zijn zelf ook een van zijn slachtoffers geworden. Ik vind niet dat je ons dit verwijten kunt..."
Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen
"Nou, dan verschillen we daarover van mening" snauw ik bijna, "Ik vind namelijk dat jullie wel degelijk verantwoordelijkheid dragen"
Het blijft even stil aan de andere kant
Dan: "We zullen ons best voor je doen, maar ik kan je niets beloven..."
Ik slik een bijtend antwoord in
In plaats daarvan wens ik hem 'een prettige dag verder'
Verbreek abrupt de verbinding

Dinsdag 20 februari

Ik ben in gepeins verzonken
Voor me liggen de uitgeprinte mailtjes van Michal Hruska
Ik heb ze diverse keren doorgelezen
Hij heeft twee punten als verweer tegen de inbeslagname:
Ten eerste: er is geen sprake van het nog snel even veilig onderbrengen van bezittingen door Wekostav, het kasteel is destijds immers niet onder de marktwaarde verkocht.
Ten tweede: de transactie viel niet binnen de periode van een half jaar vóór het faillissement van Wekostav. De curator is dus niet gerechtigd tot de inbeslagname.
Het eerste punt lijkt me voor discussie vatbaar
Wat was nou werkelijk de marktwaarde van het kasteel?
Dat is iets dat aangevochten kan worden
Het tweede punt lijkt me echter keihard
Buiten de gerechtigde periode is gewoon buiten de gerechtigde periode
Case closed, zou je zo denken...
En uitgerekend over het laatste punt heeft Hruska zijn twijfels
Ik ben weliswaar geen jurist, maar dit snap ik niet...
Ook begrijp ik niet waarom de door Holland Trade House opgestelde documenten buiten de zitting worden gehouden
Ze zijn dan misschien niet van doorslaggevende betekenis maar ze zouden mijn positie wellicht toch wel kunnen versterken...?
Ik besluit nogmaals poolshoogte te nemen

"Dear mr. Hruska
What I do not understand is why the contracts and documents, made up in june/july 2004, can not be used to proof that we already intended to buy the castle in june 2004 and also payed for it at that time. Even if the money was transferred to a private account. We were cheated by Westerterp and assisted in a bad way by Holland Trade House.
I mailed mr. Rinkes a few days ago and urgently asked him to contact you. I also told him that in my opinion a great part of my problem is caused by the counselling of Holland Trade House in 2004. So I expect them they do everything they can to assist you in this case."

Ik klik op de verzendbutton
Tegelijkertijd zie ik een bericht binnenkomen:

"Geachte heer Davids,
We hebben gisteren voor een tweede keer contact gehad met uw advocaat. Hij kon zich de verschillende contracten niet direct meer voor de geest halen. Hij zou dit nogmaals bekijken.
Volgende week hebben wij hierover contact met hem,
Vriendelijke groet,
Laurens Rinkes"

Niet meer voor de geest halen?
Als het goed is bevinden ze zich in zijn dossier...
Ik besluit het antwoord van Michal Hruska af te wachten

Woensdag 21 februari

"Dear Mr. Davids,
Holland Trade House contacted me this week. It was easy for me to understand that it was them who prepared all the documents because all their questions concerned the 'pre-contracts'.
Now lets go to my strategy.
The Czech bankruptcy law says that the trustee can doubt contracts made six months before bankruptcy hearing started by which the debitor (Wekostav) sold his property for a price lower than usual market price.
So this means that the only relevant document under the Czech Law is the contract of sale (3.5. 2005), all the documents before can only explain why the deal was done.
Our first objection to the court is the six month period was not fulfilled. If the court agrees with that objection, we will win the case without considering all the other objections. If the court does not agree, than we will deal with the other objections.
Our second objection is that ***.000 Euro is more than usual market price. Mr. Davids, this is also why I think we should really not use these documents. I cannot imagine how would I explain that price should originally be ***.000 Euro. To be honest Mr. Davids, if I give this papers to the court, it would be very probably a good reason to lose the case!!!
If the court asks me how the purchase price was paid, I cannot speak about the former price ***.000 Euro at all. If that question comes I will use the document of July the 8th.
So the summary is following. If the 'pre-documents' are not necessary for the court because of reasons above, I would really like to avoid to give them to the court. I hope you understand why from the text above (the fact the price should originally be ***.000 Euro is very bad for us).
Best regards
M. Hruska"

Langzaam maar zeker dringt het tot me door
De verschillende bedragen genoemd in de contracten zouden zeker argwaan opwekken
En als blijkt dat er geld 'onder de tafel' is overhandigd zou me dat in een nog veel moeilijker parket brengen
Ik mompel een verwensing
Voel me als in een verstikkende houdgreep
Betreur de dag dat ik de site van Holland Trade House voor het eerst opende
Het leek allemaal zo mooi, zo vertrouwenwekkend...
Het kòn eigenlijk helemaal niet mislopen met zo'n organisatie achter me
Tegelijkertijd besef ik dat ik van die kant ook geen hulp meer hoef te verwachten
De doofpot is de beste optie van Laurens Rinkes en co....

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 06-01-2011 01:23:10 ]

Zondagavond 25 februari 2007

Ik druk op de knop van de afstandsbediening
De aflevering van House Vision start om zeven uur
Ik kijk toe hoe Jet Sol door de straten van Pec Pod Snezkou paradeert
Druk gesticulerend haar ingestudeerde praatje afsteekt
Hoe de cameraman de flanken van Tsjechië's hoogste puist sfeervol in beeld brengt
Hij levert een staaltje vakmanschap moet ik toegeven
Maar het is ook het enige verschil met de vorige aflevering
Het item over het kasteel is onveranderd
Mijn vrouw zit met een stoïcijns gezicht naast me
We vermijden angstvallig oogcontact
Mijn enthousiasme voor het programma is tot een minimum geslonken
Ik heb zelfs overwogen om het item te laten cancelen
Liet die gedachte al snel als 'onmogelijk' varen
De zendtijd is al ingekocht, het programma al samengesteld
The show must go on...
Na de aftiteling start ik mijn computer op
De informatieverzoeken sijpelen binnen
Niet zoveel als na de eerste uitzending, maar toch...
Ik staar somber voor me uit
Morgen zal ik mijn pakketjes weer samenstellen
De namen aan mijn lijst toevoegen
Ik probeer de gedachte van me af te zetten dat het waarschijnlijk verspilde moeite zal blijken

Dagen rijgen zich als aaneen tot weken
Weken verstrijken
Mijn vaste bel-uren, tussen zes en acht, houd ik nog aan
De samenvatting van mijn verkooppraatje ligt in de prullenbak
Die heb ik niet meer nodig, het is inmiddels routine voor me geworden
Ik heb weer wat namen van mijn lijstje gestreept
Sommige heb ik verwijderd omdat er, na meerdere pogingen, simpelweg niet opgenomen word
Ik weer wat verzoeken tot bezichtiging doorgegeven aan Nachod
Enkelen lijken me bijzonder geïnteresseerd
De heer Ten Doeschot heeft een paar keer contact met me opgenomen
Hoe staat het ervoor met zijn reservering...?
Ik antwoord dat we bezig zijn met zijn reserveringscontract
Dat dat nogal wat haken en ogen heeft...
Het moet tenslotte juridisch voor beide partijen wel goed in elkaar zitten
Ik voel zijn toenemende aarzeling bij mijn uitleg...
Besef dat het nog maar een kwestie van tijd is voordat hij zal afhaken
Ik kan het hem niet kwalijk nemen
Had waarschijnlijk zelf al lang de knoop doorgehakt...

Als een nachtkaars...

Begin maart neem ik voor de tweede keer contact op met de Kamer van Koophandel in Enschede
Ik ben vastberaden, laat het er niet bij zitten
Als het moet zal ik hemel en aarde bewegen om uit deze impasse te komen
Ik krijg te maken met een oude bekende, de heer Dalenoort
Hij blijkt me al vergeten te zijn hoewel ons laatste gesprek nog maar een maand of zeven geleden is
In een persoonlijk gesprek doe ik mijn verhaal
Vertel hem de laatste ontwikkelingen
Hij luistert aandachtig, knikt af en toe meelevend
Trekt wat geërgerd zijn wenkbrauwen op als ik hem eraan herinner dat ik Holland Trade House bij hen nagecheckt heb
Dat het een solide en betrouwbare organisatie zou zijn, geen vuiltje aan de lucht
Na beëindiging van mijn verhaal zucht hij diep
Kijkt me ernstig aan
Het spijt hem, maar helaas; het enige dat hij kan doen is wat instanties aanschrijven
Zoals de Nederlandse Ambassade en Czech Invest
Zou ik mijn verhaal, het liefst niet langer dan een A-4’tje, kunnen opschrijven?
Er gaan enkele weken voorbij voordat ik weer iets van hem hoor

Vrijdag 23 maart

"Geachte heer Damink,
Ik heb van Czech Invest bericht gehad dat ze helaas niets voor u kunnen doen. Vanuit onze ambassade in Praag heb ik nog geen bericht gehad. Wellicht heeft u zelf contact met ze gehad omdat ik uw contactgegevens had bijgevoegd. Ik houd u op de hoogte!
Fijn weekend!
Met vriendelijke groet,
Kamer van Koophandel Oost Nederland
Remco Dalenoort
Internationale Handel"

Ondanks de uitzichtloosheid van het project ben ik doorgegaan mijn lijstje af te werken
Heb inmiddels zo’n tweehonderd geïnteresseerden gebeld
Enkele nummers en adressen bleken na controle niet te kloppen
Ik heb ze geschrapt, evenals vele andere namen
De overgrote meerderheid bleek alleen maar nieuwsgierig te zijn
Anderen haakten af vanwege de in hun ogen te hoge prijzen
Weer anderen aarzelden maar zagen er tenslotte om diverse redenen toch maar vanaf
Toch zijn er zo’n vijftien mensen over die nog steeds twijfelen
Ik beloof over een paar weken nog eens te bellen
Af en toe druppelt er nog een verzoek om meer informatie binnen
Ik heb er mijn handen niet vol meer aan
Onwillekeurig begin ik afstand te nemen...

Eind maart word ik gebeld door ene heer Gaastra
Hij heeft het kasteel bekeken
Vond het een mooi gebouw en die ligging... een plaatje...
Maarre... wanneer begint die renovatie nu eigenlijk?
Ik trek mijn wenkbrauwen op
Kan me zijn naam niet herinneren en ook niet dat ik de bezichtiging doorgegeven heb
Ik vraag hem of Jarmila hem daarop geen antwoord kon geven...?
"Jarmila? Ken ik niet, ik heb het kasteel in mijn eentje bezichtigd. Ik kon zo het terrein op. Er zat een levensgroot gat in het gaas..."
Hij blijkt zelfs geen informatiepakket aangevraagd te hebben
Kent het project slechts via mijn site
Ik steek mijn vaste riedeltje over de aanstaande renovatie af
"Ah... oh ja... juist... Nou u hoort nog van me, bedankt voor de informatie..."
Onnodig te zeggen dat ik niets meer van hem verneem
Maar dat 'levensgrote gat' baart me zorgen
Dat was toch gerepareerd?
Ik stuur een berichtje naar Jarmila
Een paar dagen later krijg ik antwoord
Ze zijn naar Zacler gereden en hebben gezien dat het gaas inderdaad opnieuw vernield was
Erger nog, we hebben ongewenst bezoek gehad
De helft van de sierlijke trapspijlen is afgezaagd en ligt klaar voor 'verder transport' in de hal
Ik slik ...
Dat was zo’n beetje het enige authentieke dat nog aanwezig was...
Afgezien van de beschilderde plafondpanelen en die foeilelijke 'koninklijke badkamer'
Jarmila stelt me gerust
"Spijlen hebben we meegenomen, zijn nu veilig. Wij gaan gaas repareren en ingang naar kasteel weer dichtmaken..."
Ik neem het nieuws gelaten op
Wat had ik ook verwacht?
Het gebouw staat leeg en op een vrij afgelegen plek een eind buiten de bebouwde kom van Zacler
Het enige dat ontbreekt is een officiële uitnodiging aan het dievengilde...

Woensdag 28 maart 2007

"Geachte heer Davids,
Ik heb Uw notitie met melding over Uw geschil met de Tsjechische firma Wekostav s.r.o. met aandacht gelezen. Uw via de heer Dalenoort van KvK Oost-Nederland gestelde vraag of de ambassade mogelijkheden heeft om de huidige, mogelijk een jaar durende juridische procedure t.b.v. de afwikkeling van het faillissement van Wekostav s.r.o. te versnellen, moet ik negatief beantwoorden. Reden is dat de ambassade niet kan c.q. mag interveniëren in de rechtsgang van een proces van Tsjechië, wel monitoren dat de rechtsgang correct verloopt. Zover ik uit Uw notitie kan nagaan lijken er m.b.t. de rechtsgang geen onvolkomenheden te zijn.
Een kort geding aanspannen biedt geen soelaas omdat volgens de Nederlandse Kamer van Koophandel te Praag deze procedure in Tsjechië niet bestaat. Wel zoudt U een counter opinion tegen betaling kunnen aanvragen bij hun bestuurslid advokaat Mw. Vladimira Pajerova, die de laatste vijftien jaar voor Nederlandse bedrijven in Tsjechië processen heeft gevoerd. Haar contact coördinaten worden vermeld op www.netherlandschamber.cz onder het kopje 'personal members'.
Met vriendelijke groet,
Karsten Nijhuis
Handelsraad en Hoofd Economische en Handelsaangelegenheden
Nederlandse ambassade te Praag"

Ik ben nauwelijks teleurgesteld over het antwoord
Even overweeg ik het voorstel van een 'counter opinion'
Maar wat houdt dat precies in?
Een advocaat die alleen maar gaat bekijken of alles volgens de regels is gegaan?
Ik schud mijn hoofd
Dat resulteert waarschijnlijk slechts tot een nutteloos rapport en een peperdure nota
Langzaam maar zeker leg ik me erbij neer...
Het enige dat mij rest is het afwachten van de procedure
Toch informeer ik nog wat precies bedoeld wordt met een 'counter opinion'

Donderdag 29 maart

"Geachte heer Davids,
Dank voor uw mail. Ik vind het jammer dat geen van de partijen mogelijkheden ziet om het proces voor u te versnellen. Een counter opinion is inderdaad niets anders dan een beoordeling door een andere advocaat, in dit geval één die vaker zaken voor Nederlandse bedrijven heeft gevoerd. Het zal het proces ongetwijfeld niet versnellen.
Ik heb even gebeld met de heer Nijhuis in Tsjechië. Het enige argument wat hij heeft om deze advocate te consulteren is dat zij buitenstaander is en niet gebonden is aan de toch regionale zaak waar wellicht tussen advocaten/rechters en curators nog andere belangen spelen dan slechts te uwe.
Ik zie helaas geen andere mogelijkheden meer voor ons als Kamer van Koophandel u in deze vervelende zaak te ondersteunen, en wens u veel succes in het verdere proces. Ik hoop van harte dat het project alsnog zal slagen en u uw recht zal halen.
Met vriendelijke groet,
Kamer van Koophandel Oost Nederland
Remco Dalenoort
Internationale Handel"

Tot zover dus het hoofdstuk Kamer van Koophandel
Maar ja, wat had ik eigenlijk ook van ze verwacht?
Ik berg het bericht gelaten op in mijn dossier

Een paar dagen later word ik gebeld door een klant waarmee ik onlangs veel contact heb gehad
Na lang wikken en wegen heeft hij besloten appartement dertien te reserveren
Het is een wat kleiner appartement op de eerste verdieping
Ik bedank hem voor zijn reservering
Beloof dat we er werk van zullen maken
Hij hoort binnenkort van ons...
Als ik ophang word ik overvallen door hevige twijfels
Waar ben ik eigenlijk mee bezig...?
Had ik hem niet gewoon de status quo van het project moeten opbiechten?
Ik krijg bijna een hekel aan mezelf
Ik steun mijn kin in mijn handen
Hoe lang kan ik dit nog volhouden...?
Wanneer volgt het onvermijdelijke einde...?
Ik zucht...
Het gaat niet alleen om het geld...
Maar een droom opgeven...
Iets achterlaten op deze wereld...
Iets waar je met trots op kunt terugkijken...

'Kijk, dit is mijn werk... Mijn initiatief... Dit heb ik gedaan...'

Op mijn netvlies verandert het oude verweerde kasteel in een keurig gerestaureerd historisch gebouw...
Ik zie mensen lopen op de al sinds vele decennia verlaten binnenplaats, vrolijke mensen, lachende mensen...
Ik zie het kasteel herrijzen in heel zijn statige glorie van weleer...
Ik zie...
Slik...
Dit is zo verdomde moeilijk...

Donderdag 5 april

"Dear Mr. Davids,
I was at the court in Hradec Kralove yesterday (on Monday our file was closed in the office of the judge and he was absent). The judge will probably not go in a usual way (obliging the counter party to give its opinion in 2 months) because he had only sent a copy of our action in the bankruptcy file and had not obliged the counterparty to give its written opinion. I suppose his following step shall be giving us a term of the hearing. I will check it again in 14 days and let you know.
Best regards
M. Hruska"

Geen verplichting tot verweer binnen twee maanden...
Mijn laatste hoop op een snelle afhandeling wordt de bodem ingeslagen

Een aantal weken later
Ik schrijf een wanhopig bericht aan Hruska
Kunnen we dan ècht niets doen om de procedure te versnellen?
Kan hij de rechter dan niet aanspreken over de urgentie van deze zaak?
Mijn project staat op het spel
Het water staat tot aan mijn lippen...
Als er niet snel iets gebeurt moet ik het project beëindigen

Donderdag 3 mei

"Dear Mr. Davids,
I am sorry but there are no news in your case. I was in Hradec Kralove last week to check the court file and we are still in the same position- waiting for a term of the hearing. I will go there again in week after May the 14th.
I understand very well your feelings. But your property can only be unblocked by the court's decision. There is no other way under the Czech law. Thats why we must really wait.
Best regards
M. Hruska"

Wachten... wachten... wachten...
Het wachten duurt nu al langer dan drie maanden
Ik krijg een bloedhekel aan het woord...
Ik ben gestopt met het bellen van klanten
Er staan nog negen mensen op mijn lijstje die een aankoop overwegen
Ik val ze niet meer lastig...
Af en toe is er nog een aanvraag voor meer informatie
Maar de belangstelling begint weg te vloeien...

Dan neem ik een besluit
Resoluut grijp ik naar de telefoon
Draai het nummer van de heer Ten Doeschot
Ik wil hem niet langer aan het lijntje houden
Hij moet weten hoe het ervoor staat...
Toch kan ik er nog niet toe komen hem te vertellen dat het project waarschijnlijk afgelopen is
Ik koester nog steeds een sprankje hoop
Vertel dat er sprake is van een juridisch probleem
Dat het project waarschijnlijk enige vertraging zal oplopen
Dat ik het zou begrijpen als hij zijn reservering zou willen laten vervallen
Hij hoort het gelaten aan
Had zich al afgevraagd waarom het allemaal zo lang duurde
Maar de reservering laten vervallen...?
Daar wil hij nog even over nadenken
Hij had zich er zó op vervlast...
Ik zoek het telefoonnummer op van de tweede gegadigde
Vertel hem hetzelfde verhaal
Ook hij hoort het emotieloos aan
De reservering wil hij nog even laten staan
Hij heeft geen haast
Tenzij het allemaal ècht te lang gaat duren
Als ik ophang voel ik een enorme opluchting
En niet eens over het feit dat de reserveringen niet geannuleerd zijn...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 08-01-2011 21:00:30 ]

Maandag 21 mei 2007

"Dag heer Davids nu ben jij aan de beurt. Petrovice 21 05 2007
Van af van daag gaan ik per dag een 30 faxen naar mensen in Hengelo sturen tot mijn geld op mijn rekening staat en wel ¤ **.***.-dit is de schuld aan mij.
En dit zal er in staan,
Ik woon in het buiten land en ik kan deze fax niet naar dit nummer 074 ******* in Hengelo krijgen het werkt niet, kunt u mij helpen bijvoor baat dank .
De heer Davids en ****** Hengelo b.v .en Cosy Cottage s.r.o. *******straat ** , ****** Hengelo.
Hij heeft een schuld aan mij van ¤ **.***.-+ rente en kosten totaal ¤ ***.***,50 en wil deze niet betalen daar om moet ik het op deze manier gaan halen ,het waarom is deze hij kocht in Tsjechië een kasteeltje voor ¤ ***,- van de Russen maffia maar deze wilden ¤***.***.- op papier en de rest zwart dus ¤ **.***,-aan gezien de heer Davids bang was voor de Russen maffia heb ik dit kasteel voor hem gekocht op mijn s.r.o. naar een jaar hebben wij het over gezet op zijn s.r.o. daar in zit veel geld en werkloon en dat moest hij mij betalen .
Dat wilde hij niet toen kwam hij dat die ¤**.***.- nog wit gewassen moest worden als ik daar voor zou zorgen kreeg ik mijn geld ¤**.***.-maar dat is nu al twee jaar geleden maar er is nog niet betaald vele keren gemaand maar niks bereikt dus nu dit maar proberen .
Ook heeft hij mij in een dronken bui verteld dat hij veel geld heeft verdiend met zijn filioteek waar hij veel pornofilms verhuurde en verkocht en toen zie hij dat hij ook veeel veel geld had verdiend met KINDERPORNO ,het is een schande dat dit kan in Nederland . Hij heeft een kasteel gekocht van geld dat hij met kinderporno films heeft verdiend en nu wil hij dit in appartementen om bouwen dat was mijn idee (daar is hij mijn ook nog eens een ¤300.000.- voor verschuldigd) en het aan Nederlanders verkopen en die maken zich hier mee ook indirect schuldig aan kinderporno.
Wilt u mij hier bij helpen om zo iemand ten gronde te richten of wat dan ook
Als u wilt kunt u hier onder wat toevoegen en het naar hem Faxen 074-******* nogmaals dank
Verachtend Henk"

Verbijsterd kijk ik naar de getypte fax
Ik heb al maanden niets meer van hem gehoord
En nu dit...
Hoe diep moet een mens zinken om zoiets in elkaar te kunnen flansen?
Hoe wanhopig om dergelijke bedreigingen te uiten...?
Een vlaag van woede trekt door me heen
Ik loop naar de woonkamer
Overhandig zwijgend de fax aan mijn vrouw
Zie haar gezichtsuitdrukking veranderen van nieuwsgierigheid naar ongeloof
Dan kijkt ze me aan
Zwijgt even
Tenslotte, met moeite: "Dit kan toch niet waar zijn. Zover zal hij toch niet gaan...?"
Ik schud mijn hoofd, haal mijn schouders op in een machteloos gebaar
De man heeft al meerdere grenzen overschreden, ik weet het gewoon niet
Ik kan alleen maar hopen dat hij het bij een dreigement laat
Helaas...

De fax blijkt het begin te zijn van een nieuwe campagne vanuit Male Svatonovice Petrovice
De volgende morgen liggen er drie faxen in de lade van mijn faxapparaat
Een van mijn accountant, een van een bekende garagehouder in Hengelo en een van een plaatselijk schoonmaakbedrijf
Ze hebben een vreemde fax ontvangen
Kan ik misschien uitleg geven?
Kan ik er misschien iets mee doen?
De enige die ik bel is Tom, mijn boekhouder
Met enige schroom geef ik tekst en uitleg

"En die meneer woont in Tsjechië zegt u?"
Ik zit in een kantoortje van het politiebureau in Hengelo
De agent kijkt me aan, zijn wenkbrauwen fronsend
In zijn handen de fax die hij even daarvoor hoofdschuddend heeft doorgelezen
"Dat klopt, al heeft hij nog een chalet in Buurse waar hij regelmatig verblijft..."
Hij leest de fax nog eens door
"Tsja, u heeft blijkbaar een zakelijk geschil met deze meneer, hoewel dit wel erg ver gaat. Ik neem aan dat zijn eh... beweringen onjuist zijn?"
Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen
"Als u doelt op die kinderporno..."
Haastig heft hij zijn handen
"Oh nee, dat bedoel ik niet... Maar u kent deze meneer wel en u hebt zaken met hem gedaan?"
"Ik ken hem en in het verleden heb ik inderdaad zaken met hem gedaan. Totdat ik erachter kwam dat het een oplichter was..."
Het komt met moeite over mijn lippen
De beambte zucht
"Eigenlijk kunnen we hier weinig aan doen, de man woont immers in het buitenland. Het enige wat we kunnen doen is een proces verbaal opmaken en een telefoontje naar Tsjechië plegen. Maar of dat helpt...?"
Hij bekijkt de fax nog eens
"Ik betwijfel het..."
Hij krijgt gelijk

Woensdag 23 mei

"De Pelitsi kan niks doen jammer he
Man betaal je schuld"

Wat later:

"He Jos dat waren 30 fax
Betaal je schuld en ik stop er mee morgen gaan er weer 30 Faxjes naar Hengelo. de groeten"

Vrijdag 25 mei

"He Davids je hebt je schuld nog niet betaald dus gaan er weer 30 faxjes naar Hengelo
Je weet wel ¤**.*** + Rente en kosten ¤***.***,50 de groeten"

Maandag 4 juni

"Je kunt het afkopen met ¤300.000.- als het geld nog deze week op mijn bank staat tegen een finaalekwieting en je bent van mij af. Zo niet gaan van af maandag elke dag 30 faxjes naar Nederland tot het geld op mijn bank staat.
Ps , je weet als ik je aangeef bij de fiot betaal je met boete en rente een ¤300.000.- en een gevangenis straf van 2 tot 5 jaar en voor het verkopen van kinderporno nog eens 5 jaar het is jou keus betalen moet je toch maar 10 jaar in het gevang of ??????????????"

Vrijdag 8 juni

"Heer Davids
Vanaf maandag ******* de websit Cosy Cottage sro deze berichten te lezen zijn zie bij lagen no. 1 en na een week nog een over de toestand van ***** kasteel.
1. het schuift mm voor mm van de berg af ********
2. de Wolfsschimmels kun je wel vertragen maar ********
3. gekocht met geld van kinderporno
4. word medeplichtig als je daar een appartement koopt
5. enzovoort, enzovoort
6. de Fiot en de belasting die je zoekt
7. en nog 10 jaar gevangenis
Maandag gaan de fax weer de deur uit 30-50 per dag kijken hoe lang je nog in Hengelo woont
Betaal ¤ 300.000.- vandaag nog
Henk"

Gedeelten van de tekst zijn onleesbaar
Ik doe geen moeite om het te ontcijferen
Een bijlage ontbreekt
Ik haal mijn schouders op
Het zal allemaal wel...
Ik berg de fax gelaten op in een map, bij de rest van zijn 'correspondentie'...

"He Davids betaal je schulden..."

Begin juli geef ik nog een bezichtiging door aan Jarmila
Ik heb de betreffende klant verteld dat het project aanzienlijke vertraging zal oplopen
Het ontmoedigt hem blijkbaar niet...
Hij gaat binnenkort op vakantie naar Vrchlabi en wil van die gelegenheid gebruik maken om het kasteel te bekijken
Wat later krijg ik een mailtje van Jarmila
Ze zal contact met de klant opnemen en een bezichtiging regelen
Ik lees het berichtje haastig door, mijn autosleutels in mijn hand
Ik heb over een half uur een afspraak
Met een advocaat
We zullen bekijken of en hoe we Holland Trade House / De Nederlands-Tsjechische Kamer van Koophandel / Eunite, of hoe ze zich in Godsnaam tegenwoordig ook noemen, aansprakelijk kunnen stellen...

Maandag 9 juli

"He Davids betaal je schulden ¤ 400.998,50 en ik stop met het versturen van de faxjes zoniet ga ik door tot er betaald is de groeten"

Hmmm... vierhonderdduizend euro
Mijn schuld begint flink op te lopen...
Ik moet bijna lachen als ik zie dat hij het bedrag niet afgerond heeft
Hij wil het echt tot op de allerlaatste cent...
Ik heb al een tijdje geen reacties meer op zijn wanhopige oproep gehad
Heb het gevoel dat hij maar wat bluft
Waarschijnlijk wordt het hem allemaal te duur
Ik pak de map met de rest van zijn faxen
Voeg het deduimelde formulier eraan toe

Woensdag 25 juli

"Ich habe einen Kunden der Schloss Zaclér kaufen möchte. Ich habe aber keinen Kontakt zu jemand in der CR. Ich bitte um die Adresse oder Telefonnumer von jemand der Zutrit ins Schloss hat und Bescheid weis.
Kolbe Jan"

Jan Kolbe...
Daar zat ik nu net op te wachten
Ik zie hem nog voor me...
Dat afgedragen pak, die ongeschoren wangen, die kille, bijna doodse ogen
Zijn geheimzinnige fluistergesprek met Henk die middag in Trutnov
En met zo iemand zou ik weer zaken doen?
Mooi niet...
Geïrriteerd maak ik aanstalten het bericht te verwijderen
Dan bedenk ik me
Jan Kolbe of geen Jan Kolbe, hij heeft wèl een koper voor het kasteel
Ik heb de hoop op een goede afloop van het project zo goed als opgegeven
Kan er alleen nog niet toe komen om er officieel de stekker uit te trekken
Maar wat moet ik met een kasteel in Tsjechië als ik er geen plannen meer voor heb?
Bedachtzaam sluit ik het bericht...

Begin augustus belt Ben ten Doeschot me
Wat geëmotioneerd vertelt hij dat hij besloten heeft af te zien van zijn appartement
Het duurt hem allemaal te lang, hij gelooft er niet meer in
Ik ben niet eens verrast of teleurgesteld
Dit zat er natuurlijk aan te komen...
Ik zeg dat ik alle begrip heb voor zijn besluit
Dat ik waarschijnlijk hetzelfde gedaan zou hebben
Hoor een zucht van opluchting aan de andere kant van de lijn
Waarschijnlijk had hij verwacht dat ik zou protesteren
Zijn slotzin bezorgt me bijna een brok in mijn keel
"Ik vind het zo erg voor u, al die tijd en moeite die u er in gestopt heeft..."
Ik slik een keer, toch is mijn antwoord manmoedig
"Dank u, maar ik kom er wel weer overheen. Ik heb uw belangstelling bijzonder op prijs gesteld..."
Ik leg de hoorn neer
Het heeft geen zin meer het te ontkennen
Het is over, afgelopen, voorbij...

Donderdag 30 augustus

"Dear mr. Hruska,
It has been more than 3 month ago that I received your last mail.
Therefore I would like to know if there is any news in our case.
If there is not I would like to know your expectations about further developments."

"Dear Mr. Davids,
There was no mail from my side during last 3 month because we are still in the same situation as when I wrote you in May the 3rd. We are waiting for the term of the hearing!! I should be in Hradec Kralove next Wednesday, so I will check the court file again and then let you know. I can imagine you will not be satisfied with that answer but the problem really is that we are "in hands" of a judge which seems to be one of the slowest. The possible reaction from our side could be an official application addressed to him to give us a term. The problem is whenever you send this kind of application, the judge usually tries to find a way how to make you problems in the procedure. That is why I do not want to make this step. But if you wish me to do so, please let me know.
Best regards
JUDr. Michal Hruska"

Ik ben ziedend...
Dat moet mij nu weer net overkomen...
Een van de sloomste rechters...
En een aansporing tot wat meer spoed zou meneer wellicht uit zijn humeur brengen
En oh, oh... als meneer uit zijn humeur is
Tandenknarsend antwoord ik dat ik in dat geval toch liever nog even afwacht...

Vrijdag 31 augustus

"Dear Mr. Davids,
I have a good news for you. Ive just opened the envelope from the court and we have the term of hearing, October the 12th at 9:30.!
Best regards
M. Hruska"

Halleluja, de Goden zijn geloofd!
Maar niet echt...
Ik schud mijn hoofd
Het is alleen nog maar een datum voor de zitting
Ik ben uiterst sceptisch geworden waar het de Tsjechische rechtspraak betreft
Als zelfs het humeur van de rechter een rol speelt kan ik wellicht nog meer verrassingen verwachten....
Bovendien heb ik nog geen motivatie voor de inbeslagname gehoord
Ik tik een berichtje terug

"Dear mr. Hruska,
Thank you for your message. I hope we are well prepared so we can end this case at october the 12th. I suppose you did not hear anything of the opinion of the counterparty?"

Donderdag 6 september

"Dear Mr. Davids,
I have their opinion. If I simplify, the basic of their defense is that you never paid the purchase price because they did not find it in the bookkeeping of Wekostav s.r.o. We have proofs that you really paid and the declaration of Westendorp that the purchase price is in the bookkeeping.
I am nearly sure that this declaration was false and that he had never put this amount in the bookkeeping. But it is not your problem, because you have no power how to verify this fact.
Best regards
M. Hruska"

Maandag 10 september

"Dear mr. Hruska,
Looking at your answer I think I can draw the conclusion that we will win the case at october the 12th. If we can proof that we paid for the castle the judge has no other choice than to unblock our property. Or do you see any other possible difficulties?"

"Dear Mr. Davids,
I am also optimistic but I know that you can be never sure of your success by the court before you have the final decision... The problem is the counterparty can give other new objections during the hearing. So we will see...
Best regards
M. Hruska"

Ik bal mijn vuist...
Vloek binnensmonds...
Nog steeds geen zekerheid

Vrijdag 12 oktober 2007

Het is de dag van de zitting in Hradec Králové
Ik ben nerveus..
Kijk telkens op mijn horloge
Weet niet hoe laat mijn zaak voorkomt
Het is drie uur 's middag als mijn mobieltje over gaat
Ik schrik van het elektronische riedeltje
Kijk op de nummermelder
Het is Michal Hruska
Wat beverig neem ik op...
"Jos Davids..."
"Good afternoon mister Davids, Michal Hruska, Im sorry for calling but I had to talk to you immediately..."
"No problem..." is het enige dat ik kan uitbrengen
"I just talked with the lawyer of this trustee, Mr. Korbel. He wants to make a financial settlement, if you pay a certain amount of money he will unblock your castle..."
Ik sta als aan de grond genageld..
Wantrouwend als ik geworden ben flitsen de gedachten door mijn geplaagde hoofd
Wat is dit nu weer...?
Als ik een bepaald bedrag betaal dan...?
Mijn eerste gedachte is die van een corrupte curator
"How... how can he do that?" breng ik stamelend uit
Hruska bemerkt mijn verwarring
Voegt er haastig aan toe: "Its not for his private account of course, it will be used for the handling of the bankruptcy case..."
Ik wis het zweet van mijn voorhoofd
"And if I dont pay...?"
"This lawyer, he threatenes he will go to the High Court in Prague if they loose the case here. That could cost you another year, or two perhaps..."
Ik laat zijn woorden even tot me doordringen
Dan trek ik mijn conclusie
Verdomme, dit is pure chantage!
Dreigen met een 'hoger beroep' tenzij ik 'een bepaald bedrag' betaal
Ik probeer me te beheersen
"This eh... certain amount, what are we talking about...?"
"He demands 800.000 crowns, but perhaps I can talk about that. First I have to know if you allow me to negotiate with him..."
Achthonderdduizend kronen!
Ik reken het bedrag snel om naar euros
Trek wit weg...
Verdomme!
Ik bal mijn vuisten
Wat denken ze wel dat ik ben daar in Tsjechie, een melkkoe?
Ik dwing mezelf te ontspannen
Heb ik eigenlijk wel een keus...?
Wil ik nog een of misschien zelfs wel twee jaar die onzekerheid over de afloop?
Ik aarzel...
"Well, of course it depends on the amount I have to pay..."
"I understand. I will try to reach a reasonable agreement..."
Een redelijke overeenkomst...
Ik trek een grimas
Wat is hier redelijk aan?
Heb ik me niet al genoeg laten uitkleden...?
Plotseling krijg ik er genoeg van
"I need to think about this..."
Hruska's stem klinkt onverstoorbaar
"Ok, but I have to know your decision as soon as possible. This lawyer, he will not wait to long for your answer..."
"Ok, I will answer you today, thank you for calling..."
"Youre welcome..."
Wat beduusd verbreek ik de verbinding
Nou, wat die verrassing betreft heb ik gelijk gekregen
Ik had de stille hoop dat er vandaag gewoon een uitspraak in mijn voordeel zou komen
Dit had ik absoluut niet verwacht...
Ik bijt op de nagel van mijn duim
Ik zal het een uurtje laten bezinken
Het bespreken met mijn vrouw
Maar eigenlijk weet ik de uitkomst al

"Dear mr. Hruska,
I have thought about the deal mr. Korbel offered. I don't think I really have much choice than to pay so I will accept it. I hope everything will be arranged officially and on paper so I can prove what I paid en why I did the payment. Further I think it's a lot of money so I would like to be sure that the castle will be unblocked after I paid and that this means the end of the procedure. You can let me know the exact amount of money as soon as you know.
Thank you again for calling."

Zondag 14 oktober

Sinds afgelopen vrijdag heb ik lopen piekeren en dubben
Me opgewonden over de onrechtvaardigheid van deze deal
Waarom zou ik moeten bloeden voor de wandaden van Henk Westerterp?
Moet ik me als een willoze koe naar de slachtbank laten leiden?
Ik heb ook mijn trots...
Ben verdomme zelf een slachtoffer
Ik recht mijn rug
Neem een besluit...
Ik heb ook een voorstel voor meneer Korbel...

"Dear mr. Hruska,
As you perhaps noticed I was completely surprised when you told me about the offer mr. Korbel made. I expected a clear outcome of this procedure: win or loose. I do not feel comfortable with this arrangement. It feels like I have to pay for the debts of Wekostav, in spite of the fact that I am also one of the victims.
I came to the Czech Republic with the best intentions. My project would mean work for a long time for many people. It would mean the renovation of an historical building that was in a poor condition for many years. Restoring the castle would also mean a lot for the city of Zacler.
I already paid a lot of money for all kind of things concerning the project. The time has come that I have to say; enough is enough. I am seriously considering to end the project.
What concerns the deal mr. Korbel offered; I understand that he must do his work and try to get as much money as possible in order to pay the creditors of Wekostav. However the way he does this is in my opinion very wrong. As I understood mr. Korbel knows he stands weak in this case. So he tries to put pressure on us by delaying our project with his threat to go to the High Court in Prague. I find this unacceptable. It is nothing less than ordinary blackmail.
I do not know much about laws in the Czech Republic. I am certain you did the best you could and I do not blame you for anything. But I can not accept this deal.
If you are still convinced that we have a good chance to win the case, also in Prague, you can tell mr. Korbel that I am willing to pay the amount of 10.000 euro now, if he unblocks the castle. Or he can go to the High Court and probably get nothing at all."

Maandag 15 oktober 2007

"Dear Mr. Davids,
I have read your e-mails now. I would like to give you a few remarks to explain why I think we should accept the offer of mr. Korbel:
1) I mentioned that if we continue the court procedure, it can last for example two years (may be less, may be more).
2) I really think we should win the case, but I am not absolutely persuaded the judge has the same feelings. Their defence is now based on the objection that you paid all the amounts on the private account of Westendorp, but not on the account of Wekostav. The judge seems to think that this is a good reason to refuse our action (it is only my feeling based on the behaviour of the judge). I really think this argument is false but you never now by the Czech courts...
3) We should bear in mind the hidden risks of the case. Our counterparty bears in mind the possibility to hear Westerterp as witness. I am afraid of his testimony (or his e-mail from 2 july 2004) that the real purchase price was ***.000 Eur. If this would be proved, we would loose the case.
4) We should also bear in mind your risk. I we do not win the case, you can loose at least ***.000 EUR. I think the payment of for example 600.000 CZK is a better solution than to risk loosing much more.
5) I had a longer discussion with Mr. Korbel about the possibility of paying an amount for unblocking the castle. To be honest I told him at the beginning I do not think you would be prepared to pay more than cca 100.000 CZK. But he told he did not want to discuss about the offer lower than 500.000 CZK....
Dear Mr. Davids, the final decision is on your side of course. I just wanted to let you know about my feelings. If I compare what all you can loose, I would advise you to accept the offer.
Please let me know your final decision asap..."

Ik steun mijn hoofd in mijn handen
Dit geeft weer een heel andere kijk op de zaak
Waar is die zekerheid gebleven dat we de procedure zouden winnen?
Ik neem het bericht nog eens zorgvuldig door
Lees ik tussen de regels dat de rechter wel eens in mijn nadeel zou kunnen besluiten?
Ik denk een moment koortsachtig na...
Dan geef ik het op
Berust in de zaak
Ik heb geen keus, zit in de tang...
Zal moeten betalen
Maar ik wil nog wel even een opheldering

"Dear mr. Hruska,
Reading your arguments I conclude that you are not convinced anymore that we will win the case. So I have no other choice than to accept the offer of mr. Korbel. I did not know that you already tried to lower the amount of money for unblocking the castle. However I am very disappointed that I am forced to pay for the debts of Wekostav."

Zijn antwoord volgt vrijwel onmiddellijk

"Dear Mr. Davids,
It is not so much about my convincement ( I really think the right is on your side), it is about my practical experiences with Czech courts that are often criticised for "the unpredictability of the court decision.
I can understand your disappointment, but however based on the actual situation, I think we can make a good agreement. I will let you know of my further steps."

De onvoorspelbaarheid van de gerechtelijke uitspraken
Ik schud ongelovig mijn hoofd...
Had dus toch gelijk met mijn mening over de Tsjechische rechtsspraak
Ik berg het bericht op
Draai mijn krakende kantoorkruk in de richting van het raam
Er valt een gestage motregen uit het dikke grijze wolkendek
De herfst van 2007 is nu echt begonnen...
Ik pak mijn jas, grijp naar de paraplu
Ik moet een frisse neus halen...
Even mijn gedachten verzetten

Woensdag 17 oktober

"Dear Mr. Davids,
Weve reached the final agreement on the amount of 700.000 CZK. I will now start working on preparing the text of the agreement that could be signed at the beginning of November because the lawyer of mr. Korbel is on holidays next week.
The payment should be realized in 3 or 5 days after the contract is signed. Therefore I think you could transfer this amount on your Czech account so that we can do the payment quickly."

Een paar dagen later
Ik open het bericht van Jan Kolbe
Het is al bijna drie maanden oud
Met een zwaar gemoed stuur ik het door naar Eureality
Ik weet dat ze liever geen contact met Kolbe hebben, net als ik trouwens...
Toch vraag ik of ze willen informeren of die klant nog steeds interesse heeft
Ik wil het kasteel kwijt nu het project zo jammerlijk schipbreuk geleden heeft
Het duurt een tijdje voor ik een reactie krijg

Maandag 29 oktober

"Goede morgen,
Op vrijdag ben ik op de bezichtiging geweest. Meneer Kolbe heeft met zich een klant meegenomen, die het zou willen kopen. Naam van die meneer is Korda. Hij wil jou hiermee graag vragen, of je hem kunt vertelen voor welke bedrag je dat zou willen verkopen. Hij zou dat van jou vrij snell willen horen i.v.m. andere afspraken. Hij heeft mij verteld, dat hij nog enkele andere objecten van dit soort op het oog hebt en dat hij graag snel will beslissen.
Kan je ons het bedrag tot morgen laten weten?
Als je nog vragen hebt, dan kan je mij bereiken op mijn mobiele telefoon.
Met vriendelijke groet, Jarmila"

Zo... dat is snel gegaan
Ik zou blij moeten zijn met deze ontwikkeling
Desondanks wordt ik een moment overvallen door weemoed
Ik zie het ooit zo trotse gebouw voor mijn geestesoog
Denk aan de grootse plannen die ik er mee had
Dan schud ik die gedachten van me af
Verstandig. Ik moet verstandig zijn...
Mijn droom is over
Wat moet ik nog met dat gebouw?
Ik denk even na
Ik wil hier tenminste geen verlies op lijden
Dan tik ik een berichtje terug
Noem mijn bedrag en nog een tweede voorwaarde
Meneer Korda zal ook mijn S.R.O. moeten overnemen
Ik heb geen trek de Tsjechische fiscus nog eens te spekken
Ik voel me al genoeg geplukt...

Vrijdag 2 november

Dear mr. Hruska,
I wonder if there is a problem with the agreement because of the fact that it takes longer then you first wrote to me.
At least longer then I understood from your message."

Vrijdag 9 november

"Meneer Korda, hij is hier bij ons op kantoor. Wij hebben gepraat met hem. Hij wil kasteel graag kopen maar niet S.R.O."
Het is drie uur s middags
Ik heb Jarmila aan de lijn
"Nou, dan gaat het niet door..." antwoord ik stoer
Jarmila aarzelt even
"Wat wil jij netto hebben voor kasteel?"
Ik denk even na, netto... hmmm...
Ik noem een bedrag
Op de achtergrond hoor ik geroezemoes
Er wordt druk onderhandeld
Dan: "Meneer Korda, hij wil **.000.000 kronen betalen voor kasteel..."
Mijn rekenvaardigheid laat me even in de steek
"En wat houd ik daar netto aan over, in Euros?"
Nog meer geroezemoes
"Wij kunnen nog niet precies zeggen maar ongeveer ***.000 euro. Wij zullen boekhouder maandag vragen om uit te rekenen..."
Ik hoef niet lang na te denken
Ben verrast over de snelheid waarin de verkoop tot stand komt
"Ik ga akkoord. Maar weet je zeker dat die man het ook betalen kan?"
"Wij zullen contract maken met aanbetaling voor zekerheid..."
"Ok, dan zal het wel goed zijn..."

Dinsdag 13 november

"Dear Mr. Davids,
We are waiting for the written consent of the bankruptcy court and the representative of the creditors. I supposed we can have it quicklier but the real situation is different. I will let you know as soon as we have the consents."

2007 verstrijkt zonder dat ik verder nog iets hoor van Hruska
Ik begin me zorgen te maken
De heer Korda heeft het voorcontract al ondertekend
Hij zal de aanbetaling in drie termijnen voldoen
Het eerste bedrag is al binnen
De transactie staat begin maart gepland
Wat als de procedures dan nog niet afgerond zijn?
Ik zit me te verbijten
Toch dring ik niet aan, wetende dat het geen zin heeft
Wat dat betreft heb ik een hoop ervaring opgedaan...
Ook de eerste week van januari 2008 gaat zonder bericht voorbij
Dan kan ik me niet langer inhouden...

Dinsdag 8 januari 2008

"Dear mr. Hruska,
My best wishes for you in 2008. I hope there are no problems with the agreement concerning Castle Zacler. I would appreciate if you can tell me how long you think it will take until the court approves the agreement."

"Dear Mr. Davids,
Thank you for your wishes and let me send you my wishes for you too.
No, we have no problem with the agreement. The agreement has been approved by the court. I will send you a copy of this decision tomorrow (I am out of office today).
The last duty the court has is to send this decision to the cadastre office in Trutnov. Mr. Sodomka told me yesterday he has a good contact by the court and is working on quickening this last step. So I think all the procedure will be finished in a few days."

Woensdag 9 januari

"Dear Mr. Davids,
the promised copy of the court decision is attached."

Ik zit ongeduldig te draaien op mijn kantoorstoel
2007 is een veelbewogen jaar geweest
Ik denk terug aan de euforie in januari toen het er allemaal nog zo veelbelovend uitzag
Aan de afknapper tijdens het gesprek met Pavel en Jarmila in Hotel de Witte Bergen
De rest van 2007 was één doffe ellende...
Wachten, wachten en nog eens wachten...
Leven tussen hoop en vrees
En nu... nu is het allemaal voorbij
Het project is afgesloten, het kasteel zo goed als verkocht
En toch...
Toch is niet alles afgelopen
Er zijn hier en daar nog een paar losse eindjes...
Ik heb, zoals ik al eerder schreef, een tijd terug een advocaat in de arm genomen
Ik eis een schadevergoeding
Niet van Henk, dat heeft geen zin; dat wordt het bekende verhaal van de kale kikker
Maar de personen en instanties die me op het verkeerde been gezet hebben
Die me door hun 'deskundige begeleiding' in de nesten hebben gewerkt
Die zijn nog niet van me af
Tot dusver hebben de inspanningen van mijn advocaat nog geen succes gehad
Vandaar dat ik besloten heb de druk wat op te voeren
Ik zal mijn ervaringen beschrijven op een forum
Een druk en goed gelezen forum
Wellicht dat de heren dan bezwijken
Ik heb advies gevraagd aan mijn advocaat
Hoe denkt hij er over...?
Zo lang ik me aan de waarheid houd ziet hij geen bezwaar
Anders wordt het als ik dingen ga verzinnen, onwaarheden zou verkondigen
In dat geval zou ik wel eens aangeklaagd kunnen worden wegens laster
Hij kan gerust zijn; ik ben niet van plan dingen te verzinnen
Mijn verhaal zal op feiten berusten, bewijsbare feiten
Vastberaden open ik een nieuw Worddocument
De eerste woorden staan op het scherm voor ik het besef

"Ik had een droom...
Die droom is over..."

Ik schuif mijn stoel wat naar achteren
Kijk naar het scherm
Denk even na...
Buig me weer over het toetsenbord
Even aarzel ik nog...
Dan vliegen mijn vingers over de toetsen
Herinneringen komen terug, zinnen ontstaan als vanzelf...

Donderdag 31 januari

"Dear Mr. Davids,
All the procedures have been ended. You can find the agreement and cadastre information (without any blocation) in the attachment. Do you want me to send these documents on your Dutch address or to Nachod?"

Nawoord

Hier eindigt mijn verhaal 'Project Kasteel Zacler'
Het is een lang verhaal geworden
Als ik onderaan het scherm kijk zie ik 'pagina 340'
Pagina 340... het is een flink boekwerk geworden
In de twee jaar die ik er aan besteed heb heb ik alles herbeleefd
Tot in de kleinste details af en toe
Ik heb dezelfde emoties gevoeld die me destijds ook overvielen
De tinteling van spanning bij het aangaan van dit nieuwe avontuur...
De enorme deceptie toen duidelijk werd dat het project ten dode opgeschreven was
Hoop, euforie, woede, teleurstelling, gelatenheid, allemaal samengebald in dat laatste jaar 2007
Soms heb ik geploeterd om de juiste woorden te vinden
Soms kwamen ze als vanzelf...
Ondanks alles ben ik blij dat het verhaal nu geschreven is
Ik heb het gevoel dat ik weer verder kan

Ik kijk naar buiten
Hoor een doffe knal, het geratel van rotjes
Elco, onze boxer, blaft verontwaardigd, gestoord als hij is in zijn dutje
In de verte ontwaar ik een fontein van veelkleurige lichtjes die langzaam vervaagt in de inktzwarte nacht
Het aftellen is begonnen
Nog een paar uurtjes en 2009 zit er op...

Wederwaardigheden

Het kasteel is nog steeds in mijn bezit
De heer Korda bleek uiteindelijk niet in staat het bedrag op tafel te leggen
Er zijn nog enkele andere gegadigden geweest
Tot resultaat heeft dit, om diverse redenen, nog niet geleid
Het gebouw is inmiddels extra beveiligd tegen ongewenste bezoekers en wordt bewaakt met camera's en een alarmsysteem

Aan het slot van dit verhaal wil ik mijn dank uitspreken aan de firma Eureality
Zonder de hulp van Pavel, Jarmila en Jana was het pas ècht een groot drama geworden
Twee keer zijn ze me te hulp geschoten op kritieke momenten, beide keren was het op het randje
Onze samenwerking was soms, als gevolg van de taalbarriere, wat moeizaam
Hun toewijding zal ik me blijven herinneren als een van de weinige positieve dingen van mijn avontuur de afgelopen jaren

Ook de heer Michal Hruska verdient mijn dank. Hoewel hij de lengte van de procedure niet heeft kunnen beïnvloeden kwam hij zeer deskundig bij me over. Bovendien is hij voortdurend geduldig gebleven met het beantwoorden van vragen van een soms zeer veeleisende cliënt. Als de nood aan de man komt kan ik hem van harte aanbevelen.

Een half jaar geleden heb ik voor het laatst met Henry Tensing gesproken. Hij is nog steeds in het bezit van de percelen akkerland. Zijn problemen met Holland Trade House (lees Laurens Rinkes) zijn nog niet uit de wereld. Hij heeft inmiddels andere bezigheden buiten Tsjechië.

Dennis Ritsema werkt tegenwoordig, naar horen zeggen, voor een andere firma in de Oekraïne.

Jan Kolbe begrijpt nog steeds niet waarom ik geen zaken met hem wilde doen. In zijn laatste bericht, dat overigens al geruime tijd geleden verstuurd is, meldt hij dat hij 'Genau wie Ihnen' ook een slachtoffer was van Henk. Hij zou met hem 'vor dem Gericht stehen'...

Maarten van Dam is tegenwoordig algemeen directeur van Eunite B.V. te Den Haag

Laurens Gerard Rinkes is mededirecteur van Eunite Consultancy Group te Bratislava en talloze andere S.R.O.'s in zowel Tsjechië als Slowakije.

En Henk? Ach, die Henk...

Maandag 25 februari 2008

"He Davids,
Je hebt tot nu toe ± 3 keer onze namen gebruikt zonder toestemming van ons dat maakt tot nu toe een schuld van ¤ 300.000.- euro + rente en kosten
Je hoort van onze advocaat ik beloof je dit vegten we voor het gerecht uit en de rest zie je van de kant van de belasting Groeten Henk"

Ik trek de stekker uit het faxapparaat
Het ding slaakt nog een paar laatste elektronische piepjes
Het klinkt bijna als een wanhoopskreet
Het lampje blijft nog even branden
Ik kijk gefascineerd toe hoe het langzaam dooft...
...als een nachtkaars...

Mijn verhaal eindigt op oudjaarsavond 2009
Het zal u niet verbazen dat daarmee nog niet alles verteld is...
U kunt het vervolg lezen in een nieuw topic:

Project Kasteel Zacler Tsjechie, de afwikkeling...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 13-01-2011 23:59:46 ]

-edit: tekst verwijderd: namen en (e-mail)adressen hoeven niet op het forum te staan.

[ Bericht 98% gewijzigd door DaMart op 15-01-2011 12:48:04 ]