R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik denk eerlijk gezegd, afgaande op wat je schrijft, dat dit niets voor jou is. Zo vroeg in de relatie en nu al zulke problemen, ik denk eerlijk gezegd dat die niets 'serieus' wilt.
actie-reactie ...quote:Op donderdag 16 september 2010 12:19 schreef Beneden het volgende:
Maar ik ben juist iemand die open staat om commentaar te verwerken en er wat mee te doen.
Maar niet als dat commentaar is: ja maar jij.....
als jij wilt praten over dingen die je dwarszitten en dus de kans groot dat er een ruzie ontstaat (sterker nog jezelf door bepaalde aantijgingen de aanzet toe geeft misschien), is het bullshit direkt al te gaan roepen dat _hij_ bepaalde dingen niet mag anwoorden...
Ruzie hebben is essentieel een situatie waarin hij ook misschien dingen zal zeggen die jou niet bevallen...
Juist als je een relatie hebt waarin je elkaar sowieso al weinig ziet en aangenomen dat jullie ook juist al wat ouder zijn en ook misschien 'gewoontes' waarin die relatie nog niet helemaal 'ingepast' is is dat belangrijk (iets dat zeker het geval is bij mensen die al wat ouder zijn en relatief 'onafhankelijk' ten opzichtte van elakar en niet meer zo 'flexibel' om zomaar een nieuwe relatie in te passen).
Imho zal je je ook moeten gewennen aan een bepaalde situatie waarin 'ruzie-maken' verdomd lastig is... iets dat zeker in een weekend-LAT-relatie sterk zal spelen.
Natuurlijk zal jouw partner ook zich aan jou moeten aanpassen, maar dat maak je hem op de manier die je nu beschrijft niet duidelijk, en eerlijk gezegd heb ik het ide dat als je doorgaat tegen hem zoals je beschrijft in de OP dat ik nu al kan zeggen dat die relatie geen lang leven beschoren zal zijn...
Je moet nu gewoon een keuze maken wat je precies wilt beeiken, wil je dat hij onmiddelijk zich aan jouw wensen aanpast en zich precies zo gaar gedragen als jij dat wilt... is de kans erg klein dat je dat lukt, zeeker niet op de manier van je huidige aanpak.
Dan kun je jezelf een hoop moeite besparen en die relatie nu al uitmaken...
Als je juist je relatie een kans wil geven, zul je ook zelf moeten kijken op welke manier je wél beter kunt communiceren met die partner.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ze zegt juist dat ie niets antwoordt...quote:Op donderdag 16 september 2010 12:30 schreef RM-rf het volgende:
[..]
actie-reactie ...
als jij wilt praten over dingen die je dwarszitten en dus de kans groot dat er een ruzie ontstaat (sterker nog jezelf door bepaalde aantijgingen de aanzet toe geeft misschien), is het bullshit direkt al te gaan roepen dat _hij_ bepaalde dingen niet mag anwoorden...
Ruzie hebben is essentieel een situatie waarin hij ook misschien dingen zal zeggen die jou niet bevallen...
Als je juist je relatie een kans wil geven, zul je ook zelf moeten kijken op welke manier je wél beter kunt communiceren met die partner.
Praten kan dan dus niet.
compact en kleverig.
Dit is waar. Alleen schreef je dat je eerder al een serieuze relatie achter de rug hebt met iemand die er emotioneel niet voor je was en nu heb je weer een moeilijk portret te pakken.quote:Op donderdag 16 september 2010 12:23 schreef Beneden het volgende:
[..]
je hebt gelijk hoor, als hij verder niets in de relatie wil steken houd het op en is het mijn probleem...
maar om nu te zeggen dat je iemand wil veranderen als je verwacht dat er gepraat wordt binnen een relatie dan vind ik dat wel heel cru gezegd en gewoon lukrake onzin
dat ik hoop dat hij toch zou kunnen leren om zich iets meer open te stellenomdat hij verder ook hele fijne en goede kwaliteiten heeft is toch niet verkeerd?
Opgeven kan altijd nog....
Jij wil wel en opgeven kan altijd nog. Maar als hij niet wil leren praten dan houdt het toch op?
Als ik jou was zou ik hem hier toch mee confronteren anders zit je weer je mooie jaren weg te gooien.
Als ik je zo hoor klinkt het wel erg bekend voor mij.
ik trek vaak ook meteen mn mond open als iets me niet bevalt. dan zeg ik het wel netjes, maar nog voelt degene tegen wie ik het zeg vaak toch dat ik eigenlijk wel boos ben. en daar klappen heel veel mannen door dicht.
met mijn exen was dit ook altijd zo en daar kwamen we echt niet uit. zij bleven dichtklappen en ik bleef me steeds meer alleen gelaten voelen en knapte uiteindelijk dan op zo'n gozer af.
bij mn huidige vriend spelen deze dingen nog steeds wel, maar met 1 verschil: hij heeft me uitgelegd wat er bij hem gebeurt als ik op mijn manier kritiek op hem geef en hij heeft erbij gezegd hoe hij liever heeft dat ik de dingen die me dwars zitten vertel (dus niet vinger wijzen van jij doet dit en dat fout en dat vind ik niet leuk, maar mn eigen gevoel zeggen zonder over hem te oordelen).
Ik moet je zeggen, dat is niet zo makkelijk, maar het werkt wel. Soms vind ik mn vriend hierin echt te veeleisend, maar vaak heeft hij ook wel gelijk. Dat de dingen die hij soms doet (of nalaat) voor mij niet fijn voelen dat mag, maar dat betekent niet perse dat hij het verkeerd doet. Hij bedoelt het gewoon goed in het algemeen, en het is belangrijk om daar vanuit te gaan in een relatie. naar beide kanten toe.
Dus: probeer hierover eens met hem te praten. vraag hem hoe het voor hem voelt als je je kritiek uit, en evt hoe hij het wel zou willen. Nu heb je totaal geen vertrouwen in zijn gevoel voor jou, dus dan gaat het zeker niet werken. en hij heeft waarschijnlijk ook geen vertrouwen in jouw gevoel voor hem, en blijft dus zo reageren.
dus probeer je in elkaar te verdiepen en ik vrees dat hij niet gaat beginnnen, dus dat zal jij moeten doen.
een andere optie is inderdaad dat het hem geen ruk kan schelen, maar dat dacht ik dus ook altijd en dat was echt niet zo. Dus, probeer het nog even om erover te praten. en wees lief. en geef ook aan dat jij er behoefte aan hebt dat hij lief voor je is, zegt dat hij je geweldig vindt, dat hij je mooi vindt etc.
Als het dan nog niet werkt, dan is hij niet de juiste persoon voor je, dan moet je ff wachten op eentje die wel het geduld heeft om dit soort issues met jou op te lossen.
Bij mij werkt het in ieder geval, de relatie wordt steeds makkelijker, met afentoe nog wel een enorme clash, maar dat hoort er een beetje bij, met 2 lastige karaktertjes
succes!
ik trek vaak ook meteen mn mond open als iets me niet bevalt. dan zeg ik het wel netjes, maar nog voelt degene tegen wie ik het zeg vaak toch dat ik eigenlijk wel boos ben. en daar klappen heel veel mannen door dicht.
met mijn exen was dit ook altijd zo en daar kwamen we echt niet uit. zij bleven dichtklappen en ik bleef me steeds meer alleen gelaten voelen en knapte uiteindelijk dan op zo'n gozer af.
bij mn huidige vriend spelen deze dingen nog steeds wel, maar met 1 verschil: hij heeft me uitgelegd wat er bij hem gebeurt als ik op mijn manier kritiek op hem geef en hij heeft erbij gezegd hoe hij liever heeft dat ik de dingen die me dwars zitten vertel (dus niet vinger wijzen van jij doet dit en dat fout en dat vind ik niet leuk, maar mn eigen gevoel zeggen zonder over hem te oordelen).
Ik moet je zeggen, dat is niet zo makkelijk, maar het werkt wel. Soms vind ik mn vriend hierin echt te veeleisend, maar vaak heeft hij ook wel gelijk. Dat de dingen die hij soms doet (of nalaat) voor mij niet fijn voelen dat mag, maar dat betekent niet perse dat hij het verkeerd doet. Hij bedoelt het gewoon goed in het algemeen, en het is belangrijk om daar vanuit te gaan in een relatie. naar beide kanten toe.
Dus: probeer hierover eens met hem te praten. vraag hem hoe het voor hem voelt als je je kritiek uit, en evt hoe hij het wel zou willen. Nu heb je totaal geen vertrouwen in zijn gevoel voor jou, dus dan gaat het zeker niet werken. en hij heeft waarschijnlijk ook geen vertrouwen in jouw gevoel voor hem, en blijft dus zo reageren.
dus probeer je in elkaar te verdiepen en ik vrees dat hij niet gaat beginnnen, dus dat zal jij moeten doen.
een andere optie is inderdaad dat het hem geen ruk kan schelen, maar dat dacht ik dus ook altijd en dat was echt niet zo. Dus, probeer het nog even om erover te praten. en wees lief. en geef ook aan dat jij er behoefte aan hebt dat hij lief voor je is, zegt dat hij je geweldig vindt, dat hij je mooi vindt etc.
Als het dan nog niet werkt, dan is hij niet de juiste persoon voor je, dan moet je ff wachten op eentje die wel het geduld heeft om dit soort issues met jou op te lossen.
Bij mij werkt het in ieder geval, de relatie wordt steeds makkelijker, met afentoe nog wel een enorme clash, maar dat hoort er een beetje bij, met 2 lastige karaktertjes
succes!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
En dankzij ZIJN probleem open jij hier nu een topic over wat JIJ moet doen. Wat klopt hier niet?quote:Op donderdag 16 september 2010 12:28 schreef Beneden het volgende:
Verder geeft hij mij het gevoel dat IK het probleem ben en IK alles fout doe (dat kan hij dan wel zeggen) maar zijn eigen mindere kanten erkennen wil niet lukken.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Oke, dit werkt dus niet, je hebt een bepaalde verwachting naar je vriend waaraan hij steeds niet voldoet.
Of laat je verwachtingpatroon los en houd van hem voor wie die is(als je ervan overtuigd bent dat hij echt van jou houd i.i.g.) Is lastig want dan moet je dingen gaan loslaten, oude patronen van jezelf dus. Maar geloof me als ik zeg dat niet alle mannen zo zijn.
Ik denk dat hij vind dat je zeurt en het wel goed gaat of komt.
Terwijl jij de diepte in wil met hem, je wilt weten wat hij denkt en voelt, wat zijn intensie is en of hij kan en wil veranderen dan wel verbeteren. Soms is het goed om even afstand te nemen en iemand en jezelf weer bij het goede gevoel te laten komen.
Maar soms is liefde ook echt loslaten, je kan dingen niet sturen.
En daarnaast zitten jullie emotioneel niet op 1 lijn, andere karakters en ervaringen.
Ik begrijp je wel...
Of laat je verwachtingpatroon los en houd van hem voor wie die is(als je ervan overtuigd bent dat hij echt van jou houd i.i.g.) Is lastig want dan moet je dingen gaan loslaten, oude patronen van jezelf dus. Maar geloof me als ik zeg dat niet alle mannen zo zijn.
Ik denk dat hij vind dat je zeurt en het wel goed gaat of komt.
Terwijl jij de diepte in wil met hem, je wilt weten wat hij denkt en voelt, wat zijn intensie is en of hij kan en wil veranderen dan wel verbeteren. Soms is het goed om even afstand te nemen en iemand en jezelf weer bij het goede gevoel te laten komen.
Maar soms is liefde ook echt loslaten, je kan dingen niet sturen.
En daarnaast zitten jullie emotioneel niet op 1 lijn, andere karakters en ervaringen.
Ik begrijp je wel...
it will all work out in the end...enjoy.
jupsquote:
murm
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Deze begrijp ik niet, sorry, ik heb nml nergens beweerd dat hij bepaalde dingen niet mag antwoorden? Hij zegt gewoon helemaal NIETSquote:Op donderdag 16 september 2010 12:30 schreef RM-rf het volgende:
[..]
actie-reactie ...
als jij wilt praten over dingen die je dwarszitten en dus de kans groot dat er een ruzie ontstaat (sterker nog jezelf door bepaalde aantijgingen de aanzet toe geeft misschien), is het bullshit direkt al te gaan roepen dat _hij_ bepaalde dingen niet mag anwoorden...
Ik heb inderdaad zelfs de aanzet gedaan, gewoon bewust ruzie gezocht, mijn mening en gal gespuugd en dan nog komt er gewoon helemaal NIETS...
Hij staart wat voor zich uit en een halfuur later zit je nog zwijgend naast elkaar. Ik geef dit aan en vraag om reactie, nog NIETS. Ik hak het in stukjes, dus niet teveel info of onzin of wat dan ook ineens, nog geen reactie. Gewoon HE LE MAAL 0 reactie!!! (dit is dus als we bij elkaar zijn en elkaar zien)
Ja precies het is essentieel, maar ontbreekt dus bij ons.quote:Ruzie hebben is essentieel een situatie waarin hij ook misschien dingen zal zeggen die jou niet bevallen...
Juist als je een relatie hebt waarin je elkaar sowieso al weinig ziet en aangenomen dat jullie ook juist al wat ouder zijn en ook misschien 'gewoontes' waarin die relatie nog niet helemaal 'ingepast' is is dat belangrijk (iets dat zeker het geval is bij mensen die al wat ouder zijn en relatief 'onafhankelijk' ten opzichtte van elakar en niet meer zo 'flexibel' om zomaar een nieuwe relatie in te passen).
Imho zal je je ook moeten gewennen aan een bepaalde situatie waarin 'ruzie-maken' verdomd lastig is... iets dat zeker in een weekend-LAT-relatie sterk zal spelen.
Ik heb hem ook gezegd dat hij zn mond moet open doen en eens iets terug moet zeggen, ik hoef niet over hem heen te lopen.
Dit heeft hij dan enkele keren gedaan, maar bij totaal onrelevante dingen. Bij een ruzie zegt ie niets, geen weerwoord geen verdediging geen eigen mening. En als hij iets kapot laat vallen dan trekt hij zijn bek open en heb ik het verkeerd op de tafel gezet en daarom liet hij het later vallen (om maar iets te noemen)
dat het verdomd lastig is was me duidelijk, vandaar hier mn relaas
Ik ben niet altijd even duidelijk, maar na een aantal keren ben ik dan uiteindelijk toch wel in staat om mijn probleem aan hem weer te geven. Dus gewoon letterlijk zeggen wat me dwars zit zonder de vrouwelijke insinuaties met de hoop dat ze begrepen wordenquote:Natuurlijk zal jouw partner ook zich aan jou moeten aanpassen, maar dat maak je hem op de manier die je nu beschrijft niet duidelijk, en eerlijk gezegd heb ik het ide dat als je doorgaat tegen hem zoals je beschrijft in de OP dat ik nu al kan zeggen dat die relatie geen lang leven beschoren zal zijn...
Je moet nu gewoon een keuze maken wat je precies wilt beeiken, wil je dat hij onmiddelijk zich aan jouw wensen aanpast en zich precies zo gaar gedragen als jij dat wilt... is de kans erg klein dat je dat lukt, zeeker niet op de manier van je huidige aanpak.
Dan kun je jezelf een hoop moeite besparen en die relatie nu al uitmaken...
Als je juist je relatie een kans wil geven, zul je ook zelf moeten kijken op welke manier je wél beter kunt communiceren met die partner.
Ik wil juist communiceren met hem, mijn probleem is dus dat hij dit niet kan/ wil/ doet
en ik echt niet meer weet wat te doen
de meeste mensen zeggen al: opgeven
Mijn vorige relatie daar zei ik dus amper wat, hij ook niet hoor. Daar was er ruzie, werd gal gespuugd, geslapen en dan was alles koek en ei.quote:Op donderdag 16 september 2010 12:40 schreef Murmeli het volgende:
Als ik je zo hoor klinkt het wel erg bekend voor mij.
ik trek vaak ook meteen mn mond open als iets me niet bevalt. dan zeg ik het wel netjes, maar nog voelt degene tegen wie ik het zeg vaak toch dat ik eigenlijk wel boos ben. en daar klappen heel veel mannen door dicht.
met mijn exen was dit ook altijd zo en daar kwamen we echt niet uit. zij bleven dichtklappen en ik bleef me steeds meer alleen gelaten voelen en knapte uiteindelijk dan op zo'n gozer af.
bij mn huidige vriend spelen deze dingen nog steeds wel, maar met 1 verschil: hij heeft me uitgelegd wat er bij hem gebeurt als ik op mijn manier kritiek op hem geef en hij heeft erbij gezegd hoe hij liever heeft dat ik de dingen die me dwars zitten vertel (dus niet vinger wijzen van jij doet dit en dat fout en dat vind ik niet leuk, maar mn eigen gevoel zeggen zonder over hem te oordelen).
Ik moet je zeggen, dat is niet zo makkelijk, maar het werkt wel. Soms vind ik mn vriend hierin echt te veeleisend, maar vaak heeft hij ook wel gelijk. Dat de dingen die hij soms doet (of nalaat) voor mij niet fijn voelen dat mag, maar dat betekent niet perse dat hij het verkeerd doet. Hij bedoelt het gewoon goed in het algemeen, en het is belangrijk om daar vanuit te gaan in een relatie. naar beide kanten toe.
Dus: probeer hierover eens met hem te praten. vraag hem hoe het voor hem voelt als je je kritiek uit, en evt hoe hij het wel zou willen. Nu heb je totaal geen vertrouwen in zijn gevoel voor jou, dus dan gaat het zeker niet werken. en hij heeft waarschijnlijk ook geen vertrouwen in jouw gevoel voor hem, en blijft dus zo reageren.
dus probeer je in elkaar te verdiepen en ik vrees dat hij niet gaat beginnnen, dus dat zal jij moeten doen.
een andere optie is inderdaad dat het hem geen ruk kan schelen, maar dat dacht ik dus ook altijd en dat was echt niet zo. Dus, probeer het nog even om erover te praten. en wees lief. en geef ook aan dat jij er behoefte aan hebt dat hij lief voor je is, zegt dat hij je geweldig vindt, dat hij je mooi vindt etc.
Als het dan nog niet werkt, dan is hij niet de juiste persoon voor je, dan moet je ff wachten op eentje die wel het geduld heeft om dit soort issues met jou op te lossen.
Bij mij werkt het in ieder geval, de relatie wordt steeds makkelijker, met afentoe nog wel een enorme clash, maar dat hoort er een beetje bij, met 2 lastige karaktertjes
succes!
Gepraat werd er niet.
Nu had ik juist iets van: ik zeg het als me iets dwars zit dan kan er over gepraat worden ipv dat het oppot tot enorme ergernis en het fout gaat.
Gevolg, hij hoort t niet/ wil het niet horen, hoe dan ook er veranderd niets, ik ga me er alsnog aan ergeren en dan in 10voud omdat ik het dus WEL gezegd heb maar er gewoon 0 reactie op terug komt en de keren erna wordt ik steeds harder en grover in het zeggen.
In het begin geef ik het ook altijd vanuit mijn eigen gevoel weer, dat is iets wat ik al heel lang geleden heb geleerd. geen vinger wijzen maar vanuit je eigen ik spreken. Ik voel dit of dat bij zus of zo.
Maar als dan na meerdere malen mijn probleem te hebben duidelijk gemaakt de reactie is: ja maar jij.....
dan werkt dat niet bevorderlijk om nog positief door te gaan!
Ik heb nu vooral het gevoel dat hij vind dat hoe hij doet niet zo erg is en dat ik het grote probleem ben.
Als we gewoon beide weten wat onze zwakkere dingen zijn dan ligt het heel anders, dan is het inderaad wat jij zegt over 2 lastige karaktertjes.
Maar door de gesprekken met hem in het begin: ik ben zo makkelijk, ik kan praten, ik kan dat allemaal wel. Denk ik dat hij echt denkt dat hij zo 'goed' is.....
En tja hoe kan je dan tot iemand doordringen dat als er 2 een probleem hebben er ook 2 schuld hebben!?!?!
Ik wil niet met opzet iets van HEM verwachten, eigenlijk verwacht ik iets in de relatie...quote:Op donderdag 16 september 2010 12:42 schreef audioarchitect het volgende:
Oke, dit werkt dus niet, je hebt een bepaalde verwachting naar je vriend waaraan hij steeds niet voldoet.
Of laat je verwachtingpatroon los en houd van hem voor wie die is(als je ervan overtuigd bent dat hij echt van jou houd i.i.g.) Is lastig want dan moet je dingen gaan loslaten, oude patronen van jezelf dus. Maar geloof me als ik zeg dat niet alle mannen zo zijn.
Ik denk dat hij vind dat je zeurt en het wel goed gaat of komt.
Terwijl jij de diepte in wil met hem, je wilt weten wat hij denkt en voelt, wat zijn intensie is en of hij kan en wil veranderen dan wel verbeteren. Soms is het goed om even afstand te nemen en iemand en jezelf weer bij het goede gevoel te laten komen.
Maar soms is liefde ook echt loslaten, je kan dingen niet sturen.
En daarnaast zitten jullie emotioneel niet op 1 lijn, andere karakters en ervaringen.
Ik begrijp je wel...
ik bedoel, na geleerd te hebben uit eerdere relaties was een van mijn 'eisen' in een nieuwe relatie daar er gepraat zou worden.Dat weet mijn vriend dus ook.
Alleen het gebeurd dus niet.
Maar jouw mening is dus : of dit laten voor wat het is en accepteren dat praten er niet in zit of er mee kappen?
dan is mijn vraag HOE doe ik dat
Ik sta best open om dingen te doen/ veranderen etc. maar het is niet zo heel eenvoudig toch!?
Het is lastig als iemand niet naar zichzelf wil kijken.
Hee, ik geef toe, ben best een lastig persoon, maar er valt wel met me te praten.
En dan heb je al geprobeerd op te schrijven wat je voelt, geen beschuldigingen te uiten, maar alleen te vertellen hoe je je voelt, te schreeuwen, zachtjes te praten, niets te zeggen, maar dingen gewoon te laten voor wat ze zijn, gewoon, tot m door te dringen... en dat lukt dan niet. Op geen enkele manier, maar je wil samen blijven, want verder is het zo fijn.. dus probeer je niet meer moeilijk te doen als je je gekwetst voelt door iets, maar dat hoopt zich op en dan ga je er toch over beginnen en dan gaat dat weer mis omdat het op dat moment al te groot is voor jou enz enz enz
Even heel simpel gezegd.
Ik weet niet of het kan werken, ik kan er iig niet mee omgaan
Hee, ik geef toe, ben best een lastig persoon, maar er valt wel met me te praten.
En dan heb je al geprobeerd op te schrijven wat je voelt, geen beschuldigingen te uiten, maar alleen te vertellen hoe je je voelt, te schreeuwen, zachtjes te praten, niets te zeggen, maar dingen gewoon te laten voor wat ze zijn, gewoon, tot m door te dringen... en dat lukt dan niet. Op geen enkele manier, maar je wil samen blijven, want verder is het zo fijn.. dus probeer je niet meer moeilijk te doen als je je gekwetst voelt door iets, maar dat hoopt zich op en dan ga je er toch over beginnen en dan gaat dat weer mis omdat het op dat moment al te groot is voor jou enz enz enz
Even heel simpel gezegd.
Ik weet niet of het kan werken, ik kan er iig niet mee omgaan
compact en kleverig.
Beneden. doe wat aan je selectieprocedure.
Je hebt pas een paar maanden een relatie die zich voornamelijk in de weekenden afspeelt. Dan al zulke problemen. Je gebruikt zelf de volgende termen in je OP:
Je hebt pas een paar maanden een relatie die zich voornamelijk in de weekenden afspeelt. Dan al zulke problemen. Je gebruikt zelf de volgende termen in je OP:
Zoek iemand die bij jou past. Waar je mee kunt praten en kunt lachen. Dan zul je zien dat je het een stuk fijner zult hebben.quote:Op donderdag 16 september 2010 08:18 schreef Beneden het volgende:
Voor mij erg frustrerend
Ik werd toen dus ook helemaal gek,
Nu begint het me op te vreten,
en ik degene ben die er aan onderdoor gaat.
Lieve schat,
Wat vind je zelf? vind jij het nog leuk zo?, het kost je wel erg veel energie en eerlijk gezegd denk ik dat hij niet in staat is om op jouw niveau te communiceren.
En doodzwijgen is ergerlijk, maar zoals ik eerder zei, laat hem dan ook maar. en ga niet zwijgend naast hem blijven zitten, maar trek je plan, als je het niet leuk vind en dat hebt aangegeven en er veranderd niks, dan moet jij wat veranderen en ergens plezier gaan maken.
Ik zou voor jou zelf een flink stapje terug doen.
Jullie zijn erg verschillend, maar je bent waarschijnlijk erg gek op hem...toch.
Laat het een beetje gaan en kom tot je eigen rust.
Wat vind je zelf? vind jij het nog leuk zo?, het kost je wel erg veel energie en eerlijk gezegd denk ik dat hij niet in staat is om op jouw niveau te communiceren.
En doodzwijgen is ergerlijk, maar zoals ik eerder zei, laat hem dan ook maar. en ga niet zwijgend naast hem blijven zitten, maar trek je plan, als je het niet leuk vind en dat hebt aangegeven en er veranderd niks, dan moet jij wat veranderen en ergens plezier gaan maken.
Ik zou voor jou zelf een flink stapje terug doen.
Jullie zijn erg verschillend, maar je bent waarschijnlijk erg gek op hem...toch.
Laat het een beetje gaan en kom tot je eigen rust.
it will all work out in the end...enjoy.
mja misschien ziet hij jou ook als het probleem, omdat jij de kritiek geeft. (ik zeg niet dat die onterecht is hoor, waarschijnlijk helemaal niet)quote:
[..]
Mijn vorige relatie daar zei ik dus amper wat, hij ook niet hoor. Daar was er ruzie, werd gal gespuugd, geslapen en dan was alles koek en ei.
Gepraat werd er niet.
Nu had ik juist iets van: ik zeg het als me iets dwars zit dan kan er over gepraat worden ipv dat het oppot tot enorme ergernis en het fout gaat.
Gevolg, hij hoort t niet/ wil het niet horen, hoe dan ook er veranderd niets, ik ga me er alsnog aan ergeren en dan in 10voud omdat ik het dus WEL gezegd heb maar er gewoon 0 reactie op terug komt en de keren erna wordt ik steeds harder en grover in het zeggen.
In het begin geef ik het ook altijd vanuit mijn eigen gevoel weer, dat is iets wat ik al heel lang geleden heb geleerd. geen vinger wijzen maar vanuit je eigen ik spreken. Ik voel dit of dat bij zus of zo.
Maar als dan na meerdere malen mijn probleem te hebben duidelijk gemaakt de reactie is: ja maar jij.....
dan werkt dat niet bevorderlijk om nog positief door te gaan!
Ik heb nu vooral het gevoel dat hij vind dat hoe hij doet niet zo erg is en dat ik het grote probleem ben.
Als we gewoon beide weten wat onze zwakkere dingen zijn dan ligt het heel anders, dan is het inderaad wat jij zegt over 2 lastige karaktertjes.
Maar door de gesprekken met hem in het begin: ik ben zo makkelijk, ik kan praten, ik kan dat allemaal wel. Denk ik dat hij echt denkt dat hij zo 'goed' is.....
En tja hoe kan je dan tot iemand doordringen dat als er 2 een probleem hebben er ook 2 schuld hebben!?!?!
maar nogmaals, probeer hem te vragen hoe hij zich voelt als jij ergens wat van zegt.
Misschien is hij gewend om niet te praten en moe hij daaraan wennen?
ik moet even in overleg... straks verder
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
ja zoiets is het welquote:Op donderdag 16 september 2010 13:01 schreef JaniesBrownie het volgende:
Het is lastig als iemand niet naar zichzelf wil kijken.
Hee, ik geef toe, ben best een lastig persoon, maar er valt wel met me te praten.
En dan heb je al geprobeerd op te schrijven wat je voelt, geen beschuldigingen te uiten, maar alleen te vertellen hoe je je voelt, te schreeuwen, zachtjes te praten, niets te zeggen, maar dingen gewoon te laten voor wat ze zijn, gewoon, tot m door te dringen... en dat lukt dan niet. Op geen enkele manier, maar je wil samen blijven, want verder is het zo fijn.. dus probeer je niet meer moeilijk te doen als je je gekwetst voelt door iets, maar dat hoopt zich op en dan ga je er toch over beginnen en dan gaat dat weer mis omdat het op dat moment al te groot is voor jou enz enz enz
Even heel simpel gezegd.
Ik weet niet of het kan werken, ik kan er iig niet mee omgaan
ik had zo gehoopt dat hij diegene was....quote:Op donderdag 16 september 2010 13:02 schreef Stali het volgende:
Beneden. doe wat aan je selectieprocedure.
Je hebt pas een paar maanden een relatie die zich voornamelijk in de weekenden afspeelt. Dan al zulke problemen. Je gebruikt zelf de volgende termen in je OP:
[..]
Zoek iemand die bij jou past. Waar je mee kunt praten en kunt lachen. Dan zul je zien dat je het een stuk fijner zult hebben.
juist praten en lachen, de 2 dingen die ik wil, verder zeur ik nergens over
We hebben al een stap terug gedaanquote:Op donderdag 16 september 2010 13:05 schreef audioarchitect het volgende:
Lieve schat,
Wat vind je zelf? vind jij het nog leuk zo?, het kost je wel erg veel energie en eerlijk gezegd denk ik dat hij niet in staat is om op jouw niveau te communiceren.
En doodzwijgen is ergerlijk, maar zoals ik eerder zei, laat hem dan ook maar. en ga niet zwijgend naast hem blijven zitten, maar trek je plan, als je het niet leuk vind en dat hebt aangegeven en er veranderd niks, dan moet jij wat veranderen en ergens plezier gaan maken.
Ik zou voor jou zelf een flink stapje terug doen.
Jullie zijn erg verschillend, maar je bent waarschijnlijk erg gek op hem...toch.
Laat het een beetje gaan en kom tot je eigen rust.
ik twijfelde al enorm
hij ook maar om heel andere redenen
maar juist doordat hij me negeerde merkte ik dat ik hem enorm mis en het nog niet wil opgeven
Mijn eigen plan trekken heb ik wel al enkele keren gedaan, alleen voel ik me dan toch schuldig
maar dat is mijn issue, want hem boeit t dan dus ook echt niets.Dat is ook wel iets waar ik mee zit, hem boeit niets lijkt het....
Weet je, liefde is een moeilijk geval, je moet jezelf er niet in kwijt raken.quote:Op donderdag 16 september 2010 13:00 schreef Beneden het volgende:
[..]
Ik wil niet met opzet iets van HEM verwachten, eigenlijk verwacht ik iets in de relatie...
Dat weet mijn vriend dus ook.
Alleen het gebeurd dus niet.
Maar jouw mening is dus : of dit laten voor wat het is en accepteren dat praten er niet in zit of er mee kappen?
dan is mijn vraag HOE doe ik dat
Ik sta best open om dingen te doen/ veranderen etc. maar het is niet zo heel eenvoudig toch!?
Maar je wordt vaak verliefd op de verkeerde, en zeker na een relatie waaruit je de conclusie getrokken hebt dat je communicatie heel belangrijk vind, en terecht vind ik. Dus eigenlijk weet je heel goed wat je wil, maar dat vind je dus niet in je vriend terug en dat is een teleurstelling, want hij zei van wel...
Het zal een goeie jongen/man zijn hoor, maar jullie matchen niet echt, en ik denk dat hij iemand verliest die echt voor hem wilde gaan, dus ik vind het bijna lulliger voor hem dan voor jou
kus je bent een gevoelsmens
it will all work out in the end...enjoy.
Ik vind dat jij jezelf dat ook moet gunnen.quote:Op donderdag 16 september 2010 13:12 schreef Beneden het volgende:
[..]
ik had zo gehoopt dat hij diegene was....
juist praten en lachen, de 2 dingen die ik wil, verder zeur ik nergens over
Snap overigens dat het moeilijk is als je verliefd op iemand bent. Dat maakt wat blind.
zijn probleem met mij is, zover ik begrepen hebquote:Op donderdag 16 september 2010 13:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
mja misschien ziet hij jou ook als het probleem, omdat jij de kritiek geeft. (ik zeg niet dat die onterecht is hoor, waarschijnlijk helemaal niet)
maar nogmaals, probeer hem te vragen hoe hij zich voelt als jij ergens wat van zegt.
Misschien is hij gewend om niet te praten en moe hij daaraan wennen?
ik moet even in overleg... straks verder
dat hij het gezeur zat is, hij heeft het gevoel op eierschalen te lopen
en dat begrijp ik ook heel goed en daar werk ik dus ook aan.
Ik doe enorm mijn best, een groot deel van mijn explosieve uitingen komen door lichamelijke klachten (weet ik sinds 3 minuten heb bloeduitslagen binnen
) en daar wordt dus ook aan gewerkt.maar ik weiger om alle schuld op me te nemen.
Noem me koppig, maar dat ga ik geen heel leven trekken
hij zal moeten leren praten.
en nu verwacht ik dat niet stel op sprong en boempaf morgen doet ie dat
maar de erkenning: ja schat het klopt. Ik klap dicht, ik kan dat inderdaad moeilijk en ik weet dingen niet te verwoorden. Misschien weet ik amper zelf wat ik voel, en daarom dat ik ook afentoe die tijd voor mezelf nodig heb om dingen op een rijtje te zetten.
Dat zou een eerste stap zijn, maar nu moet ik me aanpassen en er aan werken en hij doet niets...
ik ben nog niet klaar om om te geven...quote:Op donderdag 16 september 2010 13:14 schreef audioarchitect het volgende:
[..]
Weet je, liefde is een moeilijk geval, je moet jezelf er niet in kwijt raken.
Maar je wordt vaak verliefd op de verkeerde, en zeker na een relatie waaruit je de conclusie getrokken hebt dat je communicatie heel belangrijk vind, en terecht vind ik. Dus eigenlijk weet je heel goed wat je wil, maar dat vind je dus niet in je vriend terug en dat is een teleurstelling, want hij zei van wel...
Het zal een goeie jongen/man zijn hoor, maar jullie matchen niet echt, en ik denk dat hij iemand verliest die echt voor hem wilde gaan, dus ik vind het bijna lulliger voor hem dan voor jou
dankje in ieder geval
|
|
