Raad,
Raad gaat altijd links of rechts om
zelden door het midden, waar het orakel staat te wachten
op wat het doorlaat zonder hem te treffen... als
een profeet, wachtend op het water, altijd op de vloed.
Raad is niet te achterhalen, een fluistering onverwacht
onaantastbaar wat het verdedigd of neerhaalt...
Een fluistering is afbraak, bij elke meter
dat het schrijdt... schuddend aan daken, ontwricht het kozijn.
Zo geruisloos, dat we er op slapen, een fluistering,
waarop je kunt wiegen, nabij het raamkozijn.
En toch de uitgestoken dode takken, dwepen met
ontvleesde vingers van magere Harlekijn. Je weet het niet.
je kent het niet, en toch het went. De dood!
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.