@Cat: ja, dat zijn restjes vruchtvlies waar in gepoept is. Ik weet dat het bij mensen niet goed is, maar bij eigenlijk alle schapenlammetjes die ik geboren heb zien worden hier zag het er volgens mij wel zo uit. Ik kan het me eigenlijk niet echt anders herinneren... Maar deze lammetjes hebben natuurlijk ook wel stress ervaren door er met ferme hand door een DA uit getrokken te worden. Misschien dat het daar ook mee te maken heeft.
Anyway, allemaal bedankt voor het duimen voor het Christan-lammetje maar ik vrees dat het niet heeft geholpen... Rewimo, misschien maar beter inderdaad dat je het niet verteld. Het Christan-lammetje heeft al een pittige start gehad (hij is zelfs door de lucht gezwiept en met zijn kop in de waterbak gehangen om een beetje bij te komen tijdens zijn geboorte) en zijn conditie nu lijkt helaas niet verenigbaar met het leven.
Gisteren viel al op dat hij wegliep van zijn zusjes en mama en vervolgens tegen een muur aan bleef staan. Dit vonden we al raar en we hebben hem steeds toen we het zagen terug gelegd bij zijn zusjes onder de warmtelamp. Gisteravond rond half 12 kregen ze nog een laatste fles en toen lag hij weer een paar meter verderop tegen een koude muur aan, zonder te bewegen. Hij was behoorlijk koud en wilde toen ook niet drinken. Ook maakte hij geen enkele aanstalten om bij Layla te proberen te drinken. We hebben een beetje melk naar binnen geprobeerd te gieten en hem weer onder de lamp gelegd, maar op dat moment dachten we al wel dat hij de morgen waarschijnlijk niet zou halen.
Uiteindelijk lag ik om 12u in bed, ik was behoorlijk moe na de vorige nacht steeds wakker te zijn geweest. Maar goed, ik kon dus niet slapen en zat steeds te denken aan het lammetje. Stel dat hij gewoon wat meer warmte en vocht nodig had om wel levendig te worden? Zelfs het feit dat hij naar Rewimo's zoon vernoemd was bleek ineens een argument
Na veel wikken en wegen besloten dat ik liever wel iets doe en dat hij dan toch dood gaat dan dat ik niets doe terwijl hij had kunnen overleven.
Dus om kwart voor 1 weer mijn bed uit, vriend slaperig mopperen ('nou, doe dan maar wat je niet laten kunt') en richting stal. Daar het lammetje bekeken, geen verbetering, dus in een dekentje gestopt en mee naar binnen. Met hangen en wurgen een beetje warme melk er in gekregen, schoon gepoetst met een warme, vochtige lap en toen in het dekentje gewikkeld mee naar bed. Daar uiteraard weer wakker liggen, want elk geluidje lette ik op. Het lammetje lag in en op zijn eigen fleece dekentje ivm nachtelijke ongelukjes, en tegen mij aan onder het dekbed (met zijn neusje er goed uit voor frisse lucht). Eigenlijk lag het voor geen meter maar goed, je doet eens wat
Af en toe dommelde ik wat weg, en om half 4 werd ik wakker van een koud neusje tegen mijn arm. Ik dacht dat hij misschien wilde eten, dus uit bed, naar de kamer, flesje in de magnetron en proberen. Toen bleek echter al dat er geen verbetering was opgetreden; hij wilde niet slikken, kon zijn hoofdje maar moeilijk overeind houden en kon helemaal niet staan. Ook met ondersteuning hingen zijn pootjes er als slappe spaghetti sliertjes bij. Toen bleek al dat hij waarschijnlijk snel dood zou gaan en heb ik besloten hem met dekentje en al onder de warmtelamp terug in de schuur te leggen, zodat hij rustig kon inslapen bij zijn moeder en zusjes. Vanochtend om half 9 leefde hij nog (net) en zojuist is hij overleden.
Dus helaas, drie gezonde lammetjes voor Layla. Toch ben ik blij dat het zo is gegaan, ik weet dat ik alles gedaan heb wat ik kon doen
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!