Op de Beestenboerderij!

quote:

Op woensdag 8 februari 2012 16:07 schreef livalo het volgende:
Wat een heerlijk topic! heb hem nog maar net ontdekt maar heb alles vanaf het begin af aan gelezen en de verhalen zijn erg leuk . Het plezier dat je hebt met het verzorgen van alle beestjes straalt echt van de posts af en de foto's vind ik ook heerlijk om te zien . ze hebben echt een perfect leven daar bij jullie. Ben erg benieuwd hoeveel konijntjes het uiteindelijk zijn, het ziet er allemaal heel knus en vol uit.

Dankjewel! Ik vind het ook gewoon ontzettend leuk, al die levende have om me heen. Altijd iets te doen, en als de cavia's de longetjes uit hun lijfje wheepen als ze me zien, de konijnen naar me toe komen rennen en tegen hun muurtje op gaan staan, de varkens hun slaperige koppen optillen en goeiemorgen knorren wordt ik gewoon blij

Ik heb gisteren trouwens alle kleine konijntjes geteld, het waren er toen 11 waarvan eentje duidelijk kleiner dan de andere 10. Ik check het nestje twee keer per dag en ze lijken het heel goed te doen ondanks de kou. Ze zijn lekker levendig en lijken goed te groeien. Ook de haartjes komen door, en ze lijken op twee na allemaal zwart. Deze worden straks denk ik staalgrauw (zoals Jut) of ijzergrauw (zoals Jul). De twee anderskleurige konijntjes hebben een lichter buikje en binnenkant van hun oortjes, en worden verwacht ik konijngrijs (wildkleur). De moeders vinden het gelukkig steeds minder vervelend als ik aan het nest zit en laten zich prima afleiden door de andijvie en wortel. Hopelijk overleven alle 11 de nijntjes het, ze hebben gelukkig twee moeders om ze te zogen en voldoende nestgenootjes om lekker warm te blijven. Als de oogjes straks open gaan maak ik nieuwe foto's

quote:

Op woensdag 8 februari 2012 19:04 schreef Twinky het volgende:
Is het hondje een echte labrador? O+

Ja zeker! Alleen maar honden met stamboom en van een echte clubfokker hier in huis. Dan weet je tenminste redelijk zeker wat je in huis haalt. De fokker van onze nieuwe pup socialiseert ze ook uitstekend, het zijn allemaal hartstikke leuke, gezonde, mooie hondjes. We willen graag een teefje dat in de toekomst eventueel zelf ook fokpotentie heeft en 20 februari (na de puppytest) horen we welke van de 7 teefjes uit het nest de onze wordt

Weer een aantal dagen verder en een kleine update!

De konijntjes groeien als kool en vandaag zijn de oogjes open gegaan. Het zijn er nog steeds 11 (met eentje nog steeds iets kleiner dan de andere 10) en ze groeien allemaal goed, dus dat is een goed teken. Beide moeders zorgen heel goed voor ze en houden me elke keer als ik aan de kleintjes zit héél zorgvuldig in de gaten. Als het hun allemaal te lang duurt en de kleintjes bewegen teveel in het nest kun je zien dat ze het niet zo leuk vinden en een beetje zenuwachtig worden. Daarom plaag ik ze ook maar niet teveel, behalve dan vanmiddag even toen ik foto's maakte!

Zo was het 10 dagen geleden:


En zo is het nu:


Close up van het nestje (helaas beetje vaag):


Hey, wat doe je met m'n kinders?!


En een paar kleurtjes apart gefotografeerd, dit kleintje is konijngrijs:


Deze is staalgrauw (zwart, zoals Jut):


En deze lijkt mij ijzergrauw (grijs, zoals Jul):


En nog een filmpje waarop je goed kan zien dat de oogjes open zijn:


De varkens zijn vanochtend weer eens naar buiten gegaan. Tijdens de vorst hebben we ze zoveel mogelijk binnen gehouden in de stal. Niet omdat ze niet tegen de kou kunnen, maar meer omdat de modder in de wei zo oneffen was en hard was bevroren dat we bang waren dat de dames zich zouden verstappen. Vooral Penny loopt soms wat stram, dus we wilden geen onnodig risico nemen. Ze waren in ieder geval blij dat het dooide en dat ze lekker een frisse neus konden halen. Foto's van vanmiddag:

Bil aan bil met de neus over de grond:


Vieze neus van de modder:


En zo'n vieze neus kun je dan het beste even afvegen aan het dichtstbijzijnde zachte object:


De kippen kwamen ook even kijken, je weet maar nooit of de varkens nog iets lekkers opwroeten:


Van een afstandje deed het me een beetje denken aan zo'n school kleine poetsvisjes die om grote haaien rondzwermen


En ja, circle of life enzo, de samenwerking gaat twee kanten op. Kippen eten opgewroete wormpjes _{en uitgepoepte graantjes} en varkens eten graag een lekker eitje!

Filmpje:

@ Twinky: ja, ze kúnnen best heel voorzichtig zijn als ze willen... Netjes van een lepel eten, een druifje uit mijn hand pakken of heel voorzichtig een eitje kraken. Maar op de meeste momenten is het oppassen geblazen dat ze me niet van de voeten lopen of in de tang nemen en pletten

@ Pisces: ik ben ook super benieuwd! Deze week gaan de pupjes met de fokker op excursie naar de kinderboerderij, dus dan kan de onze alvast wennen aan wat haar te wachten zal staan We hebben aangegeven dat we een relaxed hondje willen dat zich niet van d'r stuk laat brengen maar dat ook weer geen dominant haantje-de-voorste is. Kortom: eentje die zich makkelijk zal voegen in de gezellige drukte! Ik voorzie verder gelukkig geen problemen met de andere dieren, allemaal zijn ze wel gewend dat er regelmatig iets nieuws rondloopt hier. Alleen ons kleine hondje Puck zal misschien wat minder enthousiast zijn, dat is nu nog een beetje heel erg het verwende prinsesje en ze stelt zich soms nogal aan als andere honden (behalve Rani dan) te wild doen of aan haar willen zitten... Nog 11 nachtjes slapen en dan weten we het!

@ Miendientje: de varkens luisteren eigenlijk altijd wel goed naar hun naam gelukkig, dat is één van de eerste dingen die ik ze geleerd heb. Als ze me zien of horen houden ze me direct in de gaten, en als ik eruit zie alsof ik iets lekkers heb of als ik ze roep komen ze direct als het stelletje lompe idioten dat ze zijn op me af denderen Het probleem is een beetje dat hoewel ze makkelijk naar me toe komen je er daarna zo weinig mee kan... Een hond kun je laten volgen, ergens heen sturen, aan de riem doen of desnoods in z'n nekvel ergens naartoe slepen. Met een varken gaat dat allemaal wat minder soepel... Als je ze iets wilt laten doen is het meer een kwestie van hun voorgaan en zorgen dat wat jij bent/hebt/doet toffer is dan alle andere dingen die de varkens op dat moment in hun koppie kunnen halen om te doen. En dat is soms nogal een opgave
_{Een andere methode is natuurlijk om te zorgen dat al het andere dat ze in hun hoofd halen direct bestraft wordt maar dat probeer ik over het algemeen te vermijden.}

Een week verder, en de kleine nijnen groeien (nog steeds) als kool! Ze worden steeds groter en beweeglijker. Als ik nu het deksel van het nesthok open doe en mijn hand naar binnen steek worden ze direct wakker en beginnen ze allemaal een tikje spastisch heen en weer te springen Ik heb ondertussen ook al twee keer het hele nest weer terug in het nesthok moeten leggen omdat ze allemaal naar buiten gevallen/gekropen waren doordat (één van) de mama's de ingang niet goed af had(den) gesloten. Op een gegeven moment zullen ze natuurlijk toch wel uit het nesthok en in de stal komen, maar met drie katten die vrij door de schuur lopen en geregeld een rat vangen zijn de konijntjes daar nu nog iets te klein en kwetsbaar voor; ondanks de beide mama's die zeer oplettend en beschermend zijn (voorbeeldje: toen mijn man eergisteravond een konijntje terug in het nesthok wilde leggen en de stal instapte kreeg hij meteen een kwade grom en een stel tanden in zijn broekspijp). Gelukkig vinden de dames het geen probleem als ik in de stal kom en de kleintjes bekijk en aanraak, zolang ik het maar niet te bont maak en iets lekkers voor ze meeneem. Alle 11 de kleintjes groeien goed, al is er duidelijk één achterblijvertje. Deze is wel lekker levendig maar een heel stuk kleiner dan zijn of haar nestgenootjes. Ik heb vanochtend geprobeerd dit ukkie even apart bij Jut en Jul te laten drinken, maar de dames hadden geen zin en liepen zodra ukje goed beet had weg. Hopelijk blijft ukje gewoon doorgroeien, als ze straks een week of drie zijn beginnen ze ook ander voer te eten dus dan trekt het hopelijk wat bij

Foto's van het grut:

Het nest heeft zich van de linkerkant van het hokje naar de rechterkant verplaatst, boven/naast de uitgang. Vandaar dat ze er ook makkelijker uit vallen als die open is. Je kan nu ook duidelijk de verschillende kleurtjes zien:


Mama Jul houdt mij heel goed in de gaten als ze de baby's hoort rondspringen:


En ook Jut houdt me goed in het oog:


Het zijn al duidelijk echte konijntjes inmiddels (het lijken er misschien geen 11, maar ze liggen op elkaar):


Zoals je kunt zien lopen ze ook al echt een beetje rond:


Hier zie je links bovenin het achterblijvertje (met op de foto dichte oogjes en koppie naar links) dat duidelijk kleiner is dan de anderen:


En nog een (beetje te donker) filmpje met spastisch springende nijntjes


En komende zondag gaan we het nieuwste lid van de familie ophalen!

Dit is onze Nori :





edit: krijg die gekantelde foto's helaas niet goed, dus draai je hoofd even bij voor foto's 1 en 5

quote:

Op donderdag 23 februari 2012 20:22 schreef pasopikbijt het volgende:
Ik volg dit topic al zo lang en iedere keer weer die heerlijke foto's en verhalen Wat ga je precies doen met de konijntjes? Allemaal houden? Afhankelijk van hoe ver weg je zit zou ik er ooit best 2 van je willen overnemen

Bedankt voor het compliment en nee, we gaan niet alle 11 de nijntjes houden. We houden er zelf waarschijnlijk één, er zitten twee konijngrijze jongen in het nest en als één daarvan een voedstertje blijkt te zijn willen we die houden. Verder heeft de eigenaar van de rammen gezegd dat hij er graag ook één of twee zou willen hebben voor de fok (al heb ik na het geboortebericht nog niets van hem gehoord). Een aantal andere konijntjes zullen worden verkocht aan belangstellenden (in de regio Twente, just so you know ), en wat er overblijft zal worden geslacht.

Vandaag (en gisteren) hebben de konijntjes een half uurtje buiten het nesthok gespeeld. Ik zit er dan tussen zodat ze er aan wennen aangeraakt, geaaid en opgetild te worden. Ze beginnen ook al echt grotekonijnenvoer te eten, ze knabbelen al als echte grote nijnen aan de andijvie, appel, wortel, stukjes droog brood, brokjes en hooi die ik mee had genomen. En uiteraard heb ik foto's hiervan, want ze zijn zo schattig

Er valt van alles te ontdekken in de stal:


De mama's eten ook wat van het lekkers:


Eindelijk een foto met alle 11 de konijntjes:


Brokjes eten als een groot konijn:


En na al die avonturen waren ze toch wel wat moe:


_{Oh ja, en nog maar twee nachtjes slapen voor de nieuwe puppy!}

Klein drama op de Beestenboerderij vanochtend... Reusje 'Roos' _{(naam bedacht door mijn achternichtje van 4)} is gewond geraakt. Ik was de caviakooien aan het schoonmaken en zag Roos ineens in de stal zitten met één hangend oortje en een zielig oogje . Het lijkt er op dat ze misschien door een kat is gepakt; ze heeft een wond vlak onder haar oor en naast/onder haar oog. Ik zag onze poes Taya verdacht kijken dus het zou kunnen zijn dat zij dit op haar geweten heeft. Roos zit nu heel zieligjes even in een net verschoonde caviakooi zodat de dader het karwei in ieder geval niet af kan maken. Hoe dan ook, de DA is gebeld en we hebben over een uurtje een afspraak. Dan kunnen meteen cavia Jo en haar twee kooigenootjes mee want bij het verschonen viel me op dat Jo een beschadigd oortje heeft. Ik denk dat ze misschien een plekje schimmel heeft dus daar ook even een zalfje oid voor halen. En dan volgende week weer een afspraak voor de inentingen van de pup. Altijd iets te doen hier... hopelijk komt Roosje er nog een beetje bovenop.

edit:

foto's van het slachtoffertje:







[ Bericht 20% gewijzigd door Miss_Isis op 02-03-2012 12:47:22 ]

quote:

Op vrijdag 2 maart 2012 12:49 schreef Miendientje het volgende:
Zielig, ik dacht dat katten meestal wel respect voor konijnen hadden.

Tja, over het algemeen gaat het hier ook wel goed, maar een klein konijntje dat door de stal racet lijkt natuurlijk best veel op een dikke rat die hetzelfde doet. Ik denk dat de verleiding iets te groot is geworden misschien. Maar als het een kat was (en dat denk ik wel) heeft ze het nu hoop ik wel afgeleerd. Roosje is gewond maar (nog) niet dood dus waarschijnlijk hebben beide mama's (1,5 tot 2 keer zo zwaar als de kat) ingegrepen.

Roosje en zijn/haar broertjes en zusjes in betere tijden (eergisteren) in de stal aan het spelen, andijvie aan het eten en op schoot:

Terug van de dierenarts, en Roos heeft een injectie gehad met langwerkende AB en een pijnstiller. Daarnaast moet ik voorlopig twee keer per dag haar zere oogje insmeren met AB zalf. Ze zit ondertussen weer bij de andere konijnen in de stal, in het nesthokje, met twee blaadjes andijvie. Ze heeft nog geen enkele interesse getoond in eten, maar ik hoop dat ze straks als de pijnstiller werkt wel weer wat eet. Ik heb persoonlijk mijn twijfels of het nog goed komt, ze lijkt behoorlijk in shock en er zit maar weinig leven in. Maar we proberen het gewoon en zien wel waar het schip strand _{(nu maar hopen dat Roos een meisje is, want als het een rammetje blijkt kunnen we hem niet houden en wordt hij misschien alsnog geslacht ).}

Verder heeft de cavia naar alle waarschijnlijkheid inderdaad een schimmel op haar oortje; dus dat betekend eerst proberen twee keer per dag in te smeren met jodium en hopen dat het weggaat (en dat ik het niet zelf ook krijg). Als het niet weggaat moet ik álle cavia's om de zoveel dagen in bad doen met anti-schimmel spul, hopelijk gaat dat niet nodig zijn.

Met de andere dieren gaat het gelukkig wel goed. De pup blaakt van gezondheid, eet goed en is zelfs vanaf de tweede dag dat we haar hebben al zindelijk. Ze is heel relaxed en past zich goed aan aan de andere dieren. Ideaal dus nog een paar fotootjes van haar:

Met haar grote zussen in het bos:


Spelen met Rani met de shawl:


Gauw afpakken en snel weg rennen:


Kleine hebbert heeft haar zin gekregen:


En dan 's avonds net doen alsof je de boze blik van je zus niet ziet, en gewoon naast haar gaan liggen:

Weer een paar dagen verder en een update over reusje Roos. Het leek eerst heel goed te gaan, haar oogje geneest zelfs zo goed dat ze vanaf gisteren eigenlijk geen zalf meer nodig had. Aan de buitenkant zie je nu haast niet meer dat ze gewond was, behalve dat haar ene oogje iets kleiner lijkt en haar ene oor nog steeds niet rechtop staat. Toch heb ik er sinds vandaag geen goed gevoel meer over. Vanochtend vond ik Roos met een doorweekte onderkant in een hoekje van de bak die als konijnentoilet dienstdoet. Ik was bang dat ze misschien zichzelf onder geplast had, maar bij nader inzien denk ik dat ze in de waterbak was gevallen aangezien deze ineens ook erg vies en half leeg was. Ze gedroeg zich erg teruggetrokken en zocht steeds stille hoekjes om te zitten, nooit een goed teken. Ik heb haar mee naar binnen genomen en haar onderkant in lauwwarm water gewassen en daarna geprobeerd wat te dwangvoeren omdat ze ook geen enkele interesse toonde in andijvie of wortel en het belangrijk is dat ze blijft eten.

Tijdens het dwangvoeren was ze levendig genoeg om hard tegen te stribbelen (en van de tafel af te springen ) maar ze wou het prutje dat ik had gemaakt (havermout geweekt in heet water met een scheutje geitenmelk, wat roosvicee en heel fijn geraspte wortel) niet eten. Uiteindelijk heb ik haar weer terug gezet tussen de andere konijntjes, maar ze ging direct weer op zoek naar het rustigste hoekje in de stal. Later in de middag zat ze nog steeds helemaal achteraf, ik heb haar toen opgepakt en met een stukje appel en wortel en vers hooi in het ongebruikte deel van het nesthok gezet in de hoop dat ze daar wat kan eten en aansterken. Hopelijk voelt ze zich morgen beter, maar het stille hoekjes opzoeken is meestal geen goed teken

Foto's van vanmiddag:

Na het badje op het aanrecht opdrogen:


Pootjes en buikje afdrogen:


En daarna even in de doos terwijl het dwangvoer klaar wordt gemaakt:


De opstelling:


Het slachtoffertje:


In de houdgreep _{(deze houding lijkt misschien onnatuurlijk, maar konijntjes drinken bij hun moeder ook liggend op hun rug)}:


Roosje wilde het dwangvoer niet eten, voor de zekerheid heb ik het daarna getest op wat proefkonijnen En die waren laaiend enthousiast:


Met de andere konijntjes gaat het nog steeds heel goed, ze zijn super brutaal en ik moet oppassen waar ik mijn voeten neerzet als ik in de stal sta:




Klimkonijntje:


Hier op de achtergrond Roos op zoek naar een stil plekje:


Chill konijntje:


Hopelijk binnenkort toch goed nieuws over Roos, we blijven hopen

Helaas, vanochtend heb ik Roos uit haar lijden verlost. Ze stonk, had zichzelf onder gepoept, verloor vocht uit haar neus en mond en had bloed op haar vacht, trilde, hield haar koppie in haar nek en liep rondjes. Al met al reden voor mij om haar niet langer te laten lijden. Ik denk dat ze door de stress na de aanval ondanks de antibiotica een infectie op heeft gelopen en/of dat er een infectie of beschadiging o.i.d. in haar hersens is gekomen waardoor haar situatie zo verslechterde.

De andere 10 konijntjes hebben nergens last van en zijn vrolijk en opdringerig als altijd, gelukkig gaat het met hen wel goed.