quote:
Op maandag 13 september 2010 21:58 schreef servus_universitas het volgende:[..]
Daar haal je een mooi voorbeeld aan. Wat doe jij op dat moment? Welke moderne pedagogisch-verantwoorde methode pas jij toe?
Ik zou niet naar achteren tikken(gevaarlijk!!!!), maar de goden weten dat hij in de problemen had gezeten als ik de auto stil had moeten zetten.
Dit is een prachtig vb van welke grens je zelf als ouder steld, gebruik jij de tik als echt opvoedmiddel dan is dat die uiterste grens en zal je die dus nodig hebben.
Die van mij weet dat hij echt tever is gegaan als het zinnetje dit is de laatste waarschuwing valt, zonder de stem te verheffen, maar wel op zeer strenge(lees geirriteerde) toon.
Dat is de grens voor hem, hij weet dat hij dan niets meer hoeft te doen omdat anders straf volgt, daarin moet je wel consequent zijn, anders verliest het heel snel zijn waarde.
Ik ben nog niet zover gekomen dat ik de auto stil moest zetten, maar ik had hem gerust even laten afkoelen buiten ofzo, of had hem even duidelijk gemaakt dat hij thuis direct naar zijn kamer mocht en als hij dacht dat dat pas later was en dat hij dus door kon gaan dat ik wel meer ellende kon verzinnen.
Naast correctie is er ook nog iets als afleiding, na die directe waarschuwing zal ik ook proberen op een ander vlak te komen, door een gezellig kletspraatje te beginnen of wat anders, even het hoofd van de stout af en weer de goede kant op.
Doet hij dan netjes dan hoort hij dat ook, zo heeft hij snel het verschil leren kennen tussen goed gedrag en ongewenst gedrag.
Goed gedrag wordt beloond, daarvoor wordt hij geprezen, slecht gedrag wordt bestrafd na een kans om het zelf al te stoppen.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.