Vrucht met down syndroom

Wat ben jij een ontzettende eikel zeg. Ik wil nog wel het een en ander ontopic toevoegen, maar ben even te perplex. "Geen plezier van beleven" je neemt geen hond ofzo.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:03 schreef fratsman het volgende:
Wat ben jij een ontzettende eikel zeg. Ik wil nog wel het een en ander ontopic toevoegen, maar ben even te perplex. "Geen plezier van beleven" je neemt geen hond ofzo.

Ja, da's je eerste reactie. Adem nu even in en uit en snap je TS nogsteeds niet? Ik enigszins, eerlijk gezegd.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:00 schreef mijnnaamishans het volgende:
Hallo allen,

we zitten hier met een probleem, of beter gezegd, mijn vrouw zit met een probleem.

quote:

wanneer we nu abortus plegen dan is er niks aan de hand maar nu wil ze ons leven verknallen door zo'n kind op de wereld te zetten die nooit voor zichzelf kan zorgen en waar je nooit echt plezier van hebt en altijd zorg blijft vragen.

Wat een egoïstische kut-reactie

En waarom zou je geen echt plezier van een kindje met Down-syndroom hebben?

Dit kun je niet menen? Een kind met down lijkt me ook verschrikkelijk, niet omdat het opvoeden een ramp is maar omdat je normaliter wilt dat je kind gezond is en dezelfde kansen in de maatschappij krijgt als ieder ander. Je moet je schamen meneer Mengele.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:03 schreef fratsman het volgende:
Wat ben jij een ontzettende eikel zeg. Ik wil nog wel het een en ander ontopic toevoegen, maar ben even te perplex. "Geen plezier van beleven" je neemt geen hond ofzo.

Ook een hond kun je plezier aan beleven (ik niet ).
Klinkt mij meer alsof meneer de TS denkt dat een kind met het Down-syndroom een soort irritant spinnetje aan het plafond is ofzo

Als TS nu al zo over zijn kind praat...wat moet er dan in vredesnaam van terechtkomen?

TS

TS z'n vrouw

Ik denk dat deze strijd geen winnaars gaat opleveren. Je vrouw zal voor het kindje gaan en aan jou de keuze of je haar daarin wilt bijstaan.

wat een klote beslissing om te maken!

Wat is bij jullie trouwens die vlokkentest extreem vroeg gedaan was daar een bewuste reden voor?

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:00 schreef mijnnaamishans het volgende:

wanneer we nu abortus plegen dan is er niks aan de hand maar nu wil ze ons leven verknallen door zo'n kind op de wereld te zetten die nooit voor zichzelf kan zorgen en waar je nooit echt plezier van hebt en altijd zorg blijft vragen.

dit stukje van je post vind ik het opvallendst. misschien moet je over een aantal dingen nog even bewust nadenken. Is er inderdaad niets aan de hand na het plegen van abortus? 75% van de vrouwen (en ook een groot deel van de mannen) houd heel lang psychische klachten van het ondergaan van abortus, het is niet iets wat je zomaar even doet.

En wie zegt dat jullie leven verknalt wordt door zo'n kind??
In nederland is hele goede zorg aanwezig voor kinderen en volwassenen met het syndroom van down. En ik vind het nogal bot om te zeggen dat je nooit plezier kunt hebben van je kind met het syndroom van down.

Misschien kun je ook een afspraak vragen bij medisch maatschappelijk werk. Dat kan vast en zeker via het ziekenhuis waar je de vlokkentest gedaan hebt. Zij kunnen je helpen om alle kanten te bekijken en antwoorden te zoeken op de vragen die je nog hebt.

Het voordeel van zo vroeg al de test gedaan hebben is dat je ook nog iets langer de tijd hebt om te beslissen.

Succes met de keuze.

WTF

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:04 schreef DuchessX het volgende:

[..]


[..]

Wat een egoïstische kut-reactie

En waarom zou je geen echt plezier van een kindje met Down-syndroom hebben?

Wat zit iedereen hier de TS af te vallen?

Hij heeft gelijk in mijn optiek! Met syndroom van down weet je dat je altijd 100% moet klaar staan om je kind door het leven te slepen, ergo je eigen leven zal allemaal om dat kind draaien, dat zou ik ook NOOIT willen (niet als je het kan voorkomen, een ongeluk later in het leven is uiteraard een heel ander verhaal).

En als je dit al van te voren weet, waarom niet laten weg halen en genieten van het leven zoals je dat hebt? Ter info een kind van 11 weken voelt echt nog geen flikker en heeft geen vermogen om te begrijpen dat het überhaupt leeft, als je het nu weg haalt is dat in pincipe voor beide partijen beter.

[ Bericht 4% gewijzigd door Apekoek op 03-09-2010 12:13:44 ]

De manier waarop TS het stelt is wat bot, maar ik kan mij wel in zijn situatie inleven. Als je, voor de zwangerschap, afspreekt ingeval van Down-syndroom te laten aborteren en als het dan zover is, daarop terugkomt als vrouw zijnde, tsja, dan krijg je dit soort situaties.

Ik zou zelf persoonlijk ook nooit een kind met Down-syndroom willen, zeker niet als dit al zo vroeg bekend is. Lullig, maar weghalen en opnieuw proberen.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:04 schreef dWc_RuffRyder het volgende:

[..]

Ja, da's je eerste reactie. Adem nu even in en uit en snap je TS nogsteeds niet? Ik enigszins, eerlijk gezegd.

Ik ook wel, alleen zijn reactie laat zien dat hij nog nooit mensen met Down in zijn omgeving heeft gehad.

Ik geef TS gelijk

''Jaa deze is niet goed, we gooien 'm weg en proberen het nog wel eens, net zo lang tot we een goeie hebben.'''

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:08 schreef Casos het volgende:
De manier waarop TS het stelt is wat bot, maar ik kan mij wel in zijn situatie inleven. Als je, voor de zwangerschap, afspreekt ingeval van Down-syndroom te laten aborteren en als het dan zover is, daarop terugkomt als vrouw zijnde, tsja, dan krijg je dit soort situaties.

Ik zou zelf persoonlijk ook nooit een kind met Down-syndroom willen, zeker niet als dit al zo vroeg bekend is. Lullig, maar weghalen en opnieuw proberen.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:00 schreef mijnnaamishans het volgende:
wanneer we nu abortus plegen dan is er niks aan de hand maar nu wil ze ons leven verknallen door zo'n kind op de wereld te zetten die nooit voor zichzelf kan zorgen en waar je nooit echt plezier van hebt en altijd zorg blijft vragen.

Wij hebben een kindje dat meervoudige syndromale aangeboren afwijkingen heeft en we zullen de rest van ons leven voor haar moeten zorgen, maar ik zou haar voor geen goud in willen ruilen voor een "gezond" kindje!!! Als jij van tevoren al niet wilt accepteren dat je kindje anders is, ben je het ouderschap niet waard!

Het geeft enorm veel stress, financiële problemen, noem maar op, maar zoals gezegd, ik wil niet anders!!

Stel je voor, je pleegt abortus en je vrouw kan daarna niet meer zwanger raken, wat dan???

Waarom neem je dan een kind? Ook als het nog geen Down had weet je toch dan als er bij de bevalling iets misgaat en het kind zuurstoftekort krijgt je ook geen 100% kindje krijgt, om maar ik jouw termen te spreken.
Of hij/zij wordt door een stel randdebielen inelkaar geslagen en moet verder als kasplantje leven...

Het arme kind moest zeker ook gymnasium doen, Economie studeren en bankdirecteur worden?

Ik kom overigens zeer regelmatig in aanraking met mensen met het syndroom van Down, helemaal niets mis mee, ik kan er zelf een hele leuke tijd mee hebben en heb groots respect voor de mensen die daar dagelijks mee omgaan, maar weet daardoor ook dondersgoed dat ik dat niet dagen achter elkaar ga volhouden, laat staan de rest van mijn leven.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:11 schreef ueberduitser het volgende:

[..]

Stel je voor, je pleegt abortus en je vrouw kan daarna niet meer zwanger raken, wat dan???

Ja dan gaat ie weg he.

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:08 schreef Casos het volgende:
De manier waarop TS het stelt is wat bot, maar ik kan mij wel in zijn situatie inleven. Als je, voor de zwangerschap, afspreekt ingeval van Down-syndroom te laten aborteren en als het dan zover is, daarop terugkomt als vrouw zijnde, tsja, dan krijg je dit soort situaties.

Ik zou zelf persoonlijk ook nooit een kind met Down-syndroom willen, zeker niet als dit al zo vroeg bekend is. Lullig, maar weghalen en opnieuw proberen.

Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens, en als je er samen niet voor kan gaan dan zal het ook niet lukken. Het heeft gewoon vreselijk veel aandacht nodig en dat is niet niks. Alleen dat je geen plezier aan zo'n kind kan hebben, of dat het kind zelf geen plezier kan hebben, dat vind ik weer erg snel geconcludeerd. Natuurlijk kunnen de ouders én het kind plezier aan hebben, alleen wel op een ander niveau dan met een 'normaal' kind (denk ik).

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 12:02 schreef HSG-BOMBER het volgende:
Je kind een vrucht noemen .

Ja ik had ook verwacht dat het topic over een vreemd gevormde aardbei zou gaan ofzo .

Verder vind ik het nogal radicaal om abortus te overwegen en kan ik begrijpen dat je vrouw hier later op terug komt. Op het moment dat je voor de zwangerschap dit bespreekt probeer je jezelf wel voor te stellen hoe het is om in verwachting te zijn van een kind met down syndroom, maar wanneer het echt gebeurd ga je er toch anders mee om. Helemaal voor je vrouw die het kind in haar draagt.

Ik geef TS gelijk. Zeker als je voor 1 kind kiest wil je het kind alles in het leven gunnen.
Succes, geluk, liefde...

Oke, TS brengt het ietwat bot ( )

Maar in essentie geef ik hem gelijk.

Beter kan je moppen op madam die nu de keuze maakt zonder TS daar in te betrekken...

Tsja, hormonen zijn niet echt rationeel he...