Fotospam!
Het eindresultaat. De kast moet nog wat verder verschoven worden zodat er meer ruimte rondom het bedje vrijkomt. (Daarvoor heb ik hulp van mijn lief nodig en ik geloof dat ik even geen credits meer heb.
)
Close-up van het behang. Vanochtend bleek alles op één puntje na gewoon nog goed te zitten! Ik heb de randen bijgesneden en dat ene puntje opnieuw vastgelijmd. Wel zit er ergens bovenin een klein stukje naad niet zo netjes, maar daar valt niks meer aan te doen. En ach, het valt niet op.
Ik ben ook nog met wat andere dingen bezig geweest, indirect gerelateerd aan de kinderkamer. Ik wilde wat meer rust en ruimte in de woonkamer, dus ik had onder andere meer opbergruimte nodig (ook om wat zooi uit de kast in de kinderkamer elders onder te brengen). We hebben dus wieltjes onder de box gemonteerd zodat we die in de werkkamer kunnen stallen en tevoorschijn kunnen halen wanneer we maar willen (erg handig als je gelijkvloers woont!). Dat voorboren had ik ookal bedacht, wickie, maar ik ben liever lui dan moe.
Uiteindelijk hebben we het maar wel zo gedaan.
In de woonkamer is er een kast bij gekomen.
Daarin heb ik ruimte vrijgemaakt voor speelgoed. Voorheen lag dat in de box en in de kledingkast op de kinderkamer. Tip: het heeft me veel speurwerk gekocht, maar ik heb opbergdozen gevonden die precies in de Billy-boekenkasten passen! Je kunt ze op de kinderafdeling van de Ikea vinden en ze zijn van stof. Ideaal!
En Ivan heeft nu zijn eigen boekenplankje. De boeken oefenen een grote aantrekkingskracht op hem uit. Op zich luistert hij goed naar 'nee', maar we vonden het wel leuk om hem zijn eigen plekje in de kast te geven waar hij mee mag doen wat hij wil. (Als hij iets te enthousiast door een boek bladert roep ik met ingetogen hysterie: "Nee! Zachtjes!")
Well, that's all, folks.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.