Wat is een betekenis?
Hieronder een voorzichtig antwoord (het oorspronkelijke OP)
Wij zijn het oog van de wereld, maar een oog dat zichzelf niet ziet. Als we naar buiten kijken, dan zien we de wereld. Kijken we naar binnen, dan blijft het duister. Als je naar binnen wilt kijken, kun je beter naar buiten kijken en letten op de betekenissen die je in de dingen ziet. Als je als heteroseksuele man een mooie vrouw ziet, denk dan eens aan een mooie man. Het verschil is je eigen seksualiteit.
Betekenissen tonen zich aan de deelnemer in de interactie met zijn omgeving. Als je tegen een muur aanbotst, kan de reactie worden omschreven als: “Ho en Au”. Deze reactie is één van de vele mogelijke betekenissen van een muur. De deelnemersreactie wordt vertaald in betekenissen. Zo laat de interactie tussen een deelnemer en zijn omgeving sporen na in het inwendige milieu van de deelnemer (een leerervaring) en beïnvloed zijn toekomstige gedrag (als een Pavlof reactie). Een betekenis verwijst altijd naar een groter geheel van interacterende delen waarbinnen de betekenis zijn gestalte krijgt. De logica van betekenissen is meer dan gewone logica, het is associatief.
Wat is de betekenis alledaagse woorden zoals eten, sneeuw, muziek of liefde in de hoofden van verschillende mensen? Dat is afhankelijk van hun individuele ervaringen. Daarom hebben de gemeenschappelijke woorden voor iedere deelnemer hun eigen betekenissen (hoezo een gemeenschappelijke taal?). Door de communicatie tussen de deelnemers hebben de woorden ook een min of meer objectieve betekenis. Deze objectieve betekenissen zijn een eigenschap van het collectief. Maar betekenissen zijn nooit eenduidig of simpel, maar altijd persoonlijk, meervoudig en veranderlijk.
Het is de sfeer van betekenissen die het leven aankleed. De aandoenlijkheid van een zeehondje met grote zwarte onschuldige ogen, die behendig door het water buitelt. De beslotenheid en rust van het bos. De sfeer van een eeuwenoude binnenstad. De frisheid van het snel stomende water in een bergbeekje, op een warme zomerse dag. De geruststellende aanwezigheid van de ander. De dingen hebben een geheim en het verlangen weet dat. Maar als je het aanraakt, is er alleen de buitenkant. Je wordt nooit echt binnen gelaten en zo behouden de dingen hun geheim.
Zie de hals van een mooie vrouw en een verlangen roert zijn staart en kleurt de wereld in. In de liefde stel je geen voorwaarden, want zo voelt dat. Maar ook het liefdesgevoel kent de nodige voorwaarden voor zijn ontstaan en instandhouding. Waarom houd je in het bijzonder van die ene persoon? Wat maakt dat het object van je liefde niet zonder meer uitwisselbaar is met iemand anders? Al die redenen zijn even zovele voorwaarden van het liefdesgevoel. De onvoorwaardelijke liefde verdwijnt als aan de voorwaarden van de liefde niet meer is voldaan.
Mensen hebben een complexe interne structuur, ontstaan door de zelforganisatie, en kunnen heel specifiek op hun omgeving reageren. Betekenissen kunnen diep in ons resoneren, alsof we in aanraking komen met het antwoord op een natuurlijke vraag in onszelf. De betekenissen die de interactie met de omgeving in ons vormen en oproepen, is het mechanisme waarmee we de wereld animeren. Dit innerlijke landschap bepaalt ons gevoel voor richting, vormt de grond en context van de bewuste wil. Ieder leven is een verstandhouding met je omgeving, een manier van in het leven staan, een gezichtspunt. Zoals het daarmee is gesteld, zo wordt je er door meegevoerd. Een al te afstandelijke houding staat een bevredigende deelname in de weg.
Er kan een diepe kloof tussen mensen bestaan, als hun betekenissen ongedeeld en strijdig zijn. De betekenis ligt in het oog van de waarnemer, het belang van de belanghebbende, de levenservaring van de deelnemer, het inzicht van de mens. Het bestaan van een gemeenschappelijke objectieve waarheid is voor een deelnemer eerder metafysica dan een realiteit. Omdat we betekenissen van een ander niet helemaal verstaan, begrijpen we elkaar niet zo goed, en spelen we met verschillende spelregels en doelstellingen. Iedereen doet zijn best, denk ik, maar er kan een hoop gebeuren. Onoverbrugbare kloven tussen gezichtpunten zijn heel gewoon.
bron: Deelnemer en zijn levenservaring
[ Bericht 13% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2010 18:54:26 ]
The view from nowhere.