Suibi (Alan Watts)

Dan moet je die quote even lezen. Zij geloven in wedergeboorte en dat de lama's kiezen om te reïncarneren op Aarde om de mensheid te helpen. Dat lijkt me niet egoïstisch. Maar als je denkt dat het alleen maar om nirwana gaat (en dan wel het uitblazen van ALLES, niet alleen het ego zoals verschillende Boeddhistische scholen leren) dan wordt het egoïstisch.

Je kunt beter naar Alan Watts luisteren. Watts gaat nergens uit van bovennatuurlijke zaken, zoals de boeddhisten hierboven. Misschien vind je Donna Quesada ook interressant:



[ Bericht 16% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2010 16:11:55 ]

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 18:45 schreef deelnemer het volgende:
Je kunt beter naar Alan Watts luisteren. Watts is niet (blind)gelovig, zoals de boeddhisten hierboven. Misschien vindt je Donna Quesada ook interressant.

Heb je het over mij? Ik ben geen blind gelovige boeddhist. Ik vind het gewoon interessant en er zitten veel waarheden in. Door een boeddhistisch boek ben ik vegetariër geworden

Maar ik snap niet goed dat mensen denken dat het oorspronkelijke boeddhisme eentje was zonder geloof in een ziel, of in ieder geval zonder wedergeboorte. Daar ging het juist om, om die wedergeboorte te beeindigen. Hoe kan Boeddha dan beweerd hebben dat er geen zelf is?

Verder moet ik ook zeggen dat ik het Tibetaans Boeddhisme volg (maar een "les" gehad overigens ). En die wordt ook wel esoterisch Boeddhisme genoemd. Deze is een stuk mystieker dan de andere scholen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vajrayana

Als je atheïst bent, is een andere vorm van Boeddhisme misschien toegankelijker.

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 19:07 schreef Berjan1986 het volgende:

Maar ik snap niet goed dat mensen denken dat het oorspronkelijke boeddhisme eentje was zonder geloof in een ziel, of in ieder geval zonder wedergeboorte. Daar ging het juist om, om die wedergeboorte te beeindigen. Hoe kan Boeddha dan beweerd hebben dat er geen zelf is?

Alles dat wij over het boeddhisme weten begint bij de Pali geschriften. De Boeddha leefde eeuwen daarvoor en heeft zelf niets opgeschreven.

quote:

The Pāli Canon is the standard collection of scriptures in the Theravada Buddhist tradition, as preserved in the Pāli language.[1] It is the only completely surviving early Buddhist canon, and one of the first to be written down.[2] It was composed in North India, and preserved orally until it was committed to writing during the Fourth Buddhist Council in Sri Lanka in 29 BCE, approximately four hundred and fifty four years after the death of Shākyamuni.[3][4][5] The Pali Canon was first printed in the nineteenth century.[6]

link: http://en.wikipedia.org/wiki/Pali_Canon

De leer van 'no self' betekent niet 'zonder ego', maar 'zonder wezenlijke identiteit'. Dat sluit reincarnatie uit. Waarom staat het dan wel zo in de Pali geschriften beschreven. Omdat het Boeddhisme toen al een geinstitutionaliseerde godsdienst was. Reincarnatie, en de bezegeling daarvan door je geacummuleerde karma, speelt in het Boeddhisme dezelfde rol, als het 'hemel/hel' scenario en de bezegeling daarvan door Gods eindoordeel in het Christendom. Dat betekent dat je beloont wordt voor goed gedrag, en gestraft voor slecht gedrag (zelfs als niemand het weet). Als zo'n leerstuk ontbrak was het als geinstitutionaliseerde godsdienst onbruikbaar. Dus als dit in het boeddhisme ontbrak is het er gewoon aan toe gevoegd. De tegenspraak tussen 'no self' en reincarnatie is daar het gevolg van. Het leerstuk van 'no self' lijkt mij authentiek en het leerstuk van reincarnatie is volgens mij later toegevoegd (en stamt uit het Brahmanisme).

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 31-08-2010 19:50:20 ]

quote:

Op dinsdag 31 augustus 2010 18:45 schreef deelnemer het volgende:
Je kunt beter naar Alan Watts luisteren. Watts gaat nergens uit van bovennatuurlijke zaken, zoals de boeddhisten hierboven.

Als je hiermee mede op mij doelt, en mij hiermee in een hokje wilt stoppen, moet ik hier bezwaar tegen maken.

Ik denk zelf niet in hokjes en beschouw mezelf op de eerste plaats als niet-dogmatisch christen, hoewel ik het met de visie van de Indische filosofen, Boeddha en Plato, die allen reïncarnatie onderwezen, voor een groot deel eens ben.

Over wat nu precies reïncarneert valt vervolgens nog heel wat te zeggen, en deze vraag kan ook wel interessant zijn, maar is in mijn ogen toch een relatieve detailkwestie.

Met enig gezond verstand kom je hier ook al een heel eind, en je kunt eenzelfde gegeven vanuit verschillende invalshoeken belichten, en de klemtonen anders leggen, al naar gelang de noodzaak van het actuele moment waarop deze leraren optraden.

Alan Watts heeft gelijk het is Prickles & Goo. Ik reken mezelf tot de Prickles, de boeddhisten (die dat eigenlijk helemaal niet zijn) tot de Goo. Hoe kun je nu zo soepeltjes over een harde logische tegenspraak heen goo-en.

Ben je een troll of wat?

Dingen roepen zonder argumenten, mensen in hokjes stoppen en afwijzen.

Studeer nog maar wat Boeddhisme voor je Boeddhisten beledigt.

quote:

Op woensdag 1 september 2010 10:22 schreef Berjan1986 het volgende:
Ben je een troll of wat?

Dingen roepen zonder argumenten, mensen in hokjes stoppen en afwijzen.

Studeer nog maar wat Boeddhisme voor je Boeddhisten beledigt.

Dat heb ik gedaan. Je denkt dat mijn opmerking getuigt van een gebrek aan kennis. Je vergist je. Ik kijk hier niet naar het Boeddisme met de vraag: 'Wat moet je geloven om een ware boeddhist te zijn'. Ik kijk kritisch naar het Boeddhisme. Als je het nog eens naleest zie je dat ik volop argumenten geef.

Zelf zeg je

quote:

Karma, reïncarnatie deze zaken duiden allemaal een ziel of zelf aan.

Kleinduimpje citeert wikipedia

quote:

De boeddhisten accepteren niet het bestaan van een 'zelf' (sk. atman), een onveranderlijke metafysische kern in ons. De hindoes geloven daarentegen in een eeuwig en onvernietigbaar zelf. In het verlengde hiervan geloven boeddhisten dan ook niet dat er een ziel is die daadwerkelijk wordt wedergeboren na de dood.

Ik constateer dat het met elkaar in tegenspraak is. Daar begon de hele discussie mee. Als je jezelf verder in het Boeddhisme verdiept, zul je zien dat deze tegenspraak nergens wordt opgelost. Daarom geef ik daarvoor een speculatieve verklaring. Daarmee treed ik buiten het kader van het standaard boeddhisme (zover als er zoiets bestaat, want er zijn vele scholen die elkaar ook weer tegenspreken).

Wat is je antwoord op deze duidelijke tegenspraak?

quote:

En om op je ziel vraag in te gaan:

Men leert dat verlichte wezens naar Nirwana gaan, maar dit is niet het uitblazen van het ZELF, maar alleen van het ego. Het zelf, onze ziel, kan kiezen om verder te gaan evolueren, of om terug te keren en andere mensen te helpen om de verlichting te bereiken. Het uiteindelijke doel is om de hele mensheid en alle levende wezens verlicht te krijgen.

Vind je dat zelf een verhelderend antwoord op de vraag? Kritiek op de logica van de boedistische leer beantwoorden met het aanhalen van de leer zelf (een Jahova's getuigen strategie).

Mag ik kritisch naar het boeddhisme kijken? Boeddhisten beledig je niet zo gemakkelijk (als ze zich aan hun eigen leer houden).

[ Bericht 25% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2010 16:13:42 ]

Als je niet snapt wat oorzaak en gevolg betekenen dan houdt het gewoon op deelnemer. Oorzaak en gevolg is een Boeddhistische leer die zegt: "doodgaan betekend weer geboren worden en weer geboren worden betekend weer doodgaan".

Dat de Boeddhist niet gelooft in een onveranderlijk iets, dat is bekend. Maar ook dat heeft Kleinduimpje weer gezegd: Alles verandert, ook ons zelf.

quote:

Dat heb ik gedaan. Je denkt dat mijn opmerking getuigt van een gebrek aan kennis. Je vergist je. Ik kijk hier niet naar het Boeddisme met de vraag: 'Wat moet je geloven om een ware boeddhist te zijn'. Ik kijk kritisch naar het Boeddhisme. Als je het nog eens naleest zie je dat ik volop argumenten geef.

Dan is mijn kijk op argumenten toch heel wat anders dan die van jou. Jij noemt dingen zonder bewijs ervoor te leveren vanuit de bron zelf.

quote:

Ik constateer dat het met elkaar in tegenspraak is. Daar begon de hele discussie mee. Als je jezelf verder in het Boeddhisme verdiept, zul je zien dat deze tegenspraak nergens wordt opgelost. Daarom geef ik daarvoor een speculatieve verklaring. Daarmee treed ik buiten het kader van het standaard boeddhisme (zover als er zoiets bestaat, want er zijn vele scholen die elkaar ook weer tegenspreken).

Wat is je antwoord op deze duidelijke tegenspraak?

De scholen spreken elkaar niet tegen. Ze laten elkaar vrij en hebben geen behoefte om elkaar te weerspreken. Alsof de ene school zich beter vind dan de andere.

quote:

Vind je dat zelf een verhelderend antwoord op de vraag? Kritiek op de logica van de boedistische leer beantwoorden met het aanhalen van de leer zelf (een Jahova's getuigen strategie).

Mag ik kritisch naar het boeddhisme kijken? Boeddisten beledig je niet zo gemakkelijk (als ze zich aan hun eigen leer houden).

Ik vind het een verhelderde uitleg. Ik snap ook niet wat je met je tweede zin bedoeld. Kritiek op het Christendom zal ook vanuit die bron beantwoord moeten worden. Jij valt het Boeddhisme aan, en ik antwoord vanuit het Boeddhisme. Lijkt me niet meer dan logisch.
Iedereen mag kritisch kijken, maar doe het wel met bewijzen. Kritiek om de kritiek is zinloos.

quote:

Alles dat wij over het boeddhisme weten begint bij de Pali geschriften. De Boeddha leefde eeuwen daarvoor en heeft zelf niets opgeschreven.

Ten eerste: welke datering gebruik jij? De Westerse of die vanuit de bron zelf?

Ten tweede: Je vergeet de concilies die al ongeveer 250 voor Christus gehouden werden. De tweede concilie werd gehouden in 345 voor Christus, zestig jaar na de dood van Boeddha.

Ik raad je hier op te kijken:http://www.toegangtotinzi(...)ravada/PaliCanon.php en dan kon je tot de conclusie dat de Pali heel wat dichter bij Boeddha staat dan eeuwen er vanaf.

Je kunt niet kritisch naar een religie kijken als je slechts citeert uit de bronnen van deze religie zelf (en deze bronnen als gezaghebben aanvaard). Ik doe een beroep op logica.

quote:

Ten eerste: welke datering gebruik jij? De Westerse of die vanuit de bron zelf?

Ten tweede: Je vergeet de concilies die al ongeveer 250 voor Christus gehouden werden. De tweede concilie werd gehouden in 345 voor Christus, zestig jaar na de dood van Boeddha.

Ik neem de geschreven teksten als uitgangspunt. De verhalen die mensen elkaar vertellen...... ze raken door de tijd heen vervormd.

[ Bericht 20% gewijzigd door deelnemer op 01-09-2010 13:24:03 ]

Voor wat betreft een mogelijke volledige verdraaiing van de woorden van Boeddha, waar het toch wel op neer zou komen als je gelijk zou hebben met je stelling dat Boeddha geen reïncarnatie onderwees, gegeven het bijzonder sterk sprekende citaat uit de Pali canon dat ik eerder gaf:

quote:

In de tijd van de Boeddha was het traditie in India dat religieuze geschriften niet opgeschreven werden maar door groepen monniken werden onthouden en frequent gereciteerd. De monniken konden elkaar zo corrigeren als een van hen een fout maakte in de recitatie van een toespraak. Op deze manier werd de Pali-Canon van het jaar 543 tot het jaar 35 voor Christus doorgegeven van leraar op leerling. Toen was er een oorlog op Sri Lanka, waardoor verschillende monniken stierven. Het werd de gemeenschap van monniken duidelijk dat het beter was de Tipitaka op te schrijven, voor het geval er in de toekomst zo veel monniken zouden sterven dat gedeeltes van de Tipitaka verloren zouden gaan. De Pali-Canon werd aldus voor de eerste keer opgeschreven in de Grot Aloka, vlakbij Matale, op Sri Lanka, in de jaren 35 tot 32 voor Christus.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Pali_Canon#Verdere_Ontwikkeling

En ken je een boeddhistische of Indische school die het idee van reïncarnatie positief afwijst?

Zo nee, dan is je veronderstelling inderdaad wel erg speculatief.

Ja Zen

japanese-zen

[ Bericht 21% gewijzigd door deelnemer op 01-09-2010 16:46:57 ]

quote:

Op woensdag 1 september 2010 16:40 schreef deelnemer het volgende:
Ja Zen

japanese-zen

Bijzonder lange tekst, maar hier komt het woord reïncarnatie niet eens in voor.

Bij mijn weten worden er in zen ook weinig positieve stellingnames gedaan, dus ook niet over het al of niet bestaan van reïncarnatie.

Een geliefd stijlmiddel in zen is de paradox, wat dus ook wel goed zou passen bij de schijnbare tegenspraak van reïncarnatie en zelfloosheid: het prikkelt tot zelf nadenken of beter: het ter discussie stellen van je bestaande denkkader.

Ook het zen boeddhisme is geen goed voorbeeld (vergissing).

Nee, het is mijn kritiek op het boeddhisme. Als je deze kritiek serieus neemt ben je waarschijnlijk geen boeddhist meer. Zoals een christen die niet meer in God geloofd.

[ Bericht 20% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2010 00:01:07 ]

Paradoxen zijn niet uitsluitend voorbehouden aan zen:

Paradox van zijn ondoorgrondelijkheid.

Leraar:

Het werd opgevat door hem door wie Het niet werd opgevat.
Hij door wie Het opgevat werd, kent het niet.
Door hen die beweren het te begrijpen, wordt het niet begrepen.
Het wordt begrepen door hen die beweren het niet te begrijpen.
Indien door een ontwaken gekend, dan wordt Het gevat.

Kena Upanisad, II. 3-4


Katha Upanisad:

De wijze (d.w.z. de Atman, het Zelve) werd niet geboren.
De Ene is niet ergens vandaan gekomen, is ook niet iemand geworden.
Ongeboren, standvastig, eeuwig, ondoorgrondelijk, werd deze
Niet verslagen toen het lichaam verslagen werd.

Indien de verslagene denkt te verslaan,
Indien de verslagene denkt verslagen te zijn,
Dan begrijpen geen van beiden.
Deze verslaat niet, noch is hij verslagen:

Kleiner dan het kleine, groter dan het grote
Is het Zelve dat hier in het hart van een schepsel geplaatst is.
Iemand die zonder actieve wil is, aanschouwt Hem, en wordt vrij van verdriet-
Wanneer hij door de gratie van de Schepper de grootheid van het Zelve aanschouwt.

Voor Hem, die tussen lichamen ontlichaamd....

Het vervolg staat jammer genoeg op een ander vel papier, dat ik kwijt ben.

EDIT

Dit is het vervolg:


· [21] Seated he strides afar,
Lying down he ranges everywhere:
This God is joy and joylessness,'-
Who but I can understand Him?

· [22] In bodies bodiless,
In things unstable still, abiding
The Self, the great Lord all pervading,-
Thinking on Him the wise man knows no grief.

· [23] This Self cannot be won by preaching [Him],
Not by sacrifice [or intellect] or much lore heard;
By him alone can He be won whom He elects:
To him this Self reveals his own [true] form (tanu).

· [24] Not he who has not ceased from doing wrong
Nor he who knows no peace, no concentration (asamahita)
Nor he whose mind is filled with restlessness,
Can grasp Him, wise and clever though he be.

· [25] [Though some there be] for whom the dignity
Of both Brahman and prince are as a dish of rice
With death its sauce [and condiment],-
[Yet] where He is,- [this] who really knows?

http://www.mountainman.com.au/katha_up.html

·

[ Bericht 27% gewijzigd door kleinduimpje3 op 01-09-2010 22:12:17 ]

Hier een andere vertaling van deze verzen uit de Katha upanisad:

18.
The wise man is not born nor dies
This one has not come from anywhere, has not become anyone
Unborn, constant, eternal, primeval, this one
Is not slain when the body is slain
19.
If the slayer think to slay
If the slain think himself slain
Both these understand not
This one slays not, nor is slain
20.
More minute than the minute, greater than the great
Is the Self that is set in the heart of a creature here
One who is without the active wil beholds Him, and becomes freed from sorrow
When through the grace of the creator he beholds the greatness of the Self
22.
Him who is bodiless among bodies
Stable among the unstable
The great all-pervading Self
On recognizing him the wise man sorrows not
23.
This Self is not to be obtained by instructions
Nor by intellect, nor bij much learning
He is to be obtained only by the one whom he chooses
To such a one that Self reveals his own person
24.
Not he who has not ceased from bad conduct
Nor he who is not tranquil, not he who is not composed.
Not he who is not of peaceful mind
Can obtain Him by intelligence
25.
He for whom the priesthood and the nobility
Both are as food
And death is as a sauce
Who really knows where He is?

Dit gaat over het eeuwige onvernietigbare Zelf, m.a.w. de Ziel.
De brahmanen zijn Zielgelovers.
Kleinduimpje3 ook.
Deelnemer niet, maar gelooft wel in bezieling!

De onpeilbare gegevenheid van je bewustzijnsinhouden, maken het bewuste tot een eiland. Dit eiland kun je gemakkelijk aanzien voor ‘Ik’ of ‘Ziel’, een zelfstandige eenheid. Dat je eigen verwekking, geboorte en dood buiten het bereik van je bewuste ervaringsmogelijkheden vallen, is ook niet behulpzaam. Het geeft je het gevoel dat je wel “in“, maar niet “van” deze wereld bent. Daarom ervaar je jezelf als een beginpunt.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 01-09-2010 23:22:04 ]

Is Prediker een zielgelover?

In de bijbel treft men het idee van een kringloop aan in het boek Prediker. “Het ene geslacht gaat en het andere geslacht komt, maar de aarde blijft altoos staan. De zon komt op en de zon gaat onder en hijgend ijlt zij naar de plaats waar zij opkomt. De wind draait naar het zuiden en draait naar het noorden, aldoor draaiend gaat hij voort en op zijn kringloop keert de wind weer terug. Alle beken stromen naar de zee, nochtans wordt de zee niet vol”.

Volgens Prediker is de wereld een stationair draaiende kringloop, een voortdurende herhaling van zetten. “Wat geweest is, dat zal er zijn en wat gedaan is, dat zal gedaan worden; er is niets nieuws onder de zon.” En volgens Prediker is de kringloop van goddelijke oorsprong. “Ik heb ingezien dat al wat God doet, voor eeuwig is; daaraan kan met niet toedoen en daarvan kan men niet afdoen. Wat is, was er reeds lang, en wat zal zijn, is reeds lang geweest; en God zoekt weer op, wat voorbijgegaan is. ”

Het idee van een kringloop bepaald ook zijn mensbeeld. “Wat de mensenkinderen betreft, God wil hen schiften en laten zien, dat zij eigenlijk dieren zijn. Want het lot der mensenkinderen is gelijk het lot der dieren, ja, eenzelfde lot treft hen: gelijk deze sterven, zo sterven genen, en allen hebben enerlei adem, waarbij de mens niets voorheeft boven de dieren; want alles is ijdelheid, alles gaat naar één plaats, alles is geworden uit stof, en alles keert weder tot stof. Wie bemerkt, dat de adem der mensenkinderen opstijgt naar boven en dat de adem der dieren neerdaalt naar beneden in de aarde?”.

Uit het bovenstaande zou je kunnen concluderen dat Prediker niet in de Ziel gelooft. De adem, in het citaat hierboven, staat voor de Ziel die, volgens het geloof van zijn tijd, met de laatste adem het lichaam verlaat. Maar deze stijgt niet op naar boven en is niet te onderscheiden van de adem van dieren. Het streven van de mens is tevergeefs: “Alles is ijdelheid en het najagen van wind!”. Het menselijke streven gaat rechtlijnig van A naar B (zoals de rechte lijn waarmee een steen op de aarde valt). Het past niet in de Goddelijke kringloop waarin alles weer eindigt bij het begin (zoals de circulaire bewegingen van het hemelgewelf).

Maar aan het einde stelt hij: “Gedenk dan uw schepper in uw jongelingsjaren, (…); voordat het zilveren koord losgemaakt en de gouden lamp verbroken wordt; voordat de kruik bij de bron verbrijzeld en het scheprad in de put verbroken wordt, en het stof wederkeert tot de aarde, zoals het geweest is, en geest wederkeert tot God, die hem geschonken heeft.”

Prediker is een zielgelover.

Het idee van een proces is begonnen met het idee van een kringloop, dat geen ontwikkeling in de tijd kent, behalve een voortdurende herhaling. Maar naarmate de ontwikkelingen sneller gingen en het collectieve geheugen langer werd, kon men er niet omheen dat er een ontwikkeling plaatsvindt. Zo ontwikkelt het idee van een kringloop zich tot het idee van een proces. In de woorden van Herakleitos: “Men stapt nooit tweemaal in dezelfde rivier” en “Niets is ooit, maar alles wordt”.

In de monotheïstisch godsdiensten ontbreekt in de openbaring één hoofdstuk. Dat is het hoofdstuk waarin het mens en wereldbeeld helder uiteengezet wordt. De theologie is een poging dit hoofdstuk alsnog te schrijven. In de middeleeuwen zijn er verschillende versies van dit hoofdstuk geschreven (Augustinus, Thomas van Aquino). Daarbij gebruikt men concepten als God, Ziel en de Vrije Wil, die niet passen in het procesmodel van de hedendaagse wetenschap.

De God die nodig is om het alledaagse wereldbeeld te completeren, is een manusje van alles. In de buitenwereld is hij de bron van alle dingen (schepper). Voor de gemeenschap is hij de grond van de moraal. Kennistheoretisch gezien, is God een truc om het wereldbeeld te vereenvoudigen. Om ergens de grens te trekken, waarachter geen verdere interne structuur meer wordt verondersteld. Het is een logisch atoom met eigenschappen, maar zonder een innerlijke structuur of dynamiek. Daarom staat God buiten de tijd. God is eeuwig. Om God potent te maken, beschikt hij over de eigenschap om iets uit het niets te scheppen. God is gemakkelijk. Waarom gebeurt dat? Omdat God het wil. Alles verklaart, niets begrepen. Iemand die in God gelooft, ziet zijn hand in alle dingen. Iemand die twijfelt en zoekt, vindt hem nergens. God bestaat niet. God is een vereenvoudiging van het wereldbeeld. God is een ander woord voor de interne werking van de wereld.

De Ziel die nodig is om het alledaagse mensbeeld te completeren, is een manusje van alles. In de binnenwereld is hij de bron van alle mentale fenomenen, zoals gedachten, gevoelens, de wil en het bewuste aanwezig zijn. Voor de gemeenschap is hij een handelingsbekwame, verantwoordelijke, aansprakelijke deelnemer. Kennistheoretisch gezien is de Ziel een truc om het mensbeeld te vereenvoudigen. Om ergens de grens te trekken, waarachter geen verdere interne structuur meer wordt verondersteld. Het is een logisch atoom met eigenschappen, maar zonder een innerlijke structuur of dynamiek. Daarom staat de Ziel buiten de tijd. De Ziel is onsterfelijk. Om de Ziel potent te maken, beschikt hij over de eigenschap om iets uit het niets te kunnen scheppen (een Vrije Wil). De Ziel is gemakkelijk. Waarom doe je dat? Het is een vrije keuze. Alles verklaart, niets begrepen. Iemand die in een Vrije Wil gelooft, ziet hem in al zijn daden. Iemand die twijfelt en zoekt, vindt hem nergens. De Vrije Wil bestaat niet. De Ziel is een vereenvoudiging van het mensbeeld. De Ziel is een ander woord voor de interne werking van het lichaam.

In de emanatie theorie uit Neo platonische filosofie, probeert men uit het logische atoom God de wereld te verklaren. Men stelt zich een radiale uitstraling of emanatie voor, die uit God voortkomt en gestalte geeft aan de eerste differentiatie van Gods eenheid, die de hoogste principes van de werkelijkheid omvat. Vanuit de eerste ring volgt een tweede, uit de tweede een derde, etc., waarbij er steeds meer differentiering plaatsvindt en uiteindelijk de alledaagse wereld opdoemt. Dat is een manier om een wereldbeeld te definiëren, maar het is geen verklaringsmodel. Je kunt postuleren dat de volmaakte eenheid iedere concrete voorstelling in zich draagt, maar logisch gezien, is een logisch atoom impotent. Alleen als een speler in (bouwsteen van) de wereld wordt een logisch atoom potent.

God, Ziel en Vrije Wil, dat is te simpel. Je kunt niets verklaren vanuit één logisch atoom, met het gepostuleerde vermogen tot spontane creatie uit het niets (konijnen toveren uit de hoge hoed). Het stelt de diepzinnige in staat om alles te verklaren, maar het biedt geen mogelijkheid tot werkelijk inzicht. God en Ziel hebben geen interne structuur. Het zijn een lege projectie schermen voor het gevoel. Men projecteert alle gewenste eigenschappen in God en Ziel. Het zijn ideaal beelden, maar geen verklaringsmodellen.

[ Bericht 6% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2010 00:15:52 ]

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 13:57 schreef deelnemer het volgende:


Het Boeddhisme is MI vooral gebaseerd op de gedachte dat de Ziel niet bestaat. De brahmanen in de tijd van Boeddha geloofde in de Ziel en reïncarnatie. Daarbinnen ontstaat een radicale stroming (het boeddhisme) die het bestaan van de Ziel verwerpt. Het boeddhisme is pas eeuwen na het leven van Boeddha op schrift gesteld. Wat hier volgt is daarom speculatief.

Als je het zo bekijkt is het:
-Verwonderlijk dat Boeddha in filosofisch opzicht zo vooruitliep.
-Daardoor minder verwonderlijk dat er best wat belangstelling is in het Westen voor het Boeddhisme.

Het Boeddhisme heeft iets postmoderns (het 'Ik' bestaat niet) en probeert er ook een antwoord op te formuleren; anders dan in de Westerse filosofie (zegmaar vanaf Plato) ligt de nadruk niet op transcedentie, verlichting en dus verlossing, maar op verzoening met 'hoe het is'.

Er zit natuurlijk wel een probleempje aan imperatieven als 'ervaar het zoals het is' en dergelijke. Het roept meteen de vraag op: 'hoe is het dan?' En dan ben je gelijk terug bij af.

quote:

Op donderdag 2 september 2010 00:03 schreef sneakypete het volgende:
Er zit natuurlijk wel een probleempje aan imperatieven als 'ervaar het zoals het is' en dergelijke. Het roept meteen de vraag op: 'hoe is het dan?' En dan ben je gelijk terug bij af.

Omdat je dan alweer bezig bent met het ontleden van 'hoe het is'. Het zou dat credo ook tekort doen, omdat je door die vraag niet meer bezig bent met wat is, maar met het creëren van 'iets'. Woorden kunnen namelijk nooit aangeven 'hoe het is'.

quote:

Op donderdag 2 september 2010 00:03 schreef sneakypete het volgende:
Verwonderlijk dat Boeddha in filosofisch opzicht zo vooruitliep.

Misschien. Ook de Taoïsten lopen in filosofisch opzicht vooruit. Het boeddhisme en Taoisme zijn volksreligies (itt de brahmanen of Plato).

Het idee van een kringloop treft men ook aan bij de Taoïsten:

Zoek de hoogste leegte,
Bewaar de diepste stilte.
Dan verrijzen alle dingen tesamen.
Stil zittend beschouw ik hun terugkeer.
Ja, alle dingen hebben hun bloeitijd,
En keren terug naar waar ze vandaan komen.

Terugkeren naar je oorsprong is rust.
Het heet terugkeren volgens het lot.
Terugkeren tot de oorsprong heet eeuwig.
Het eeuwige kennen heet verlichting.
Het eeuwige niet kennen, is in het wilde weg handelen met rampzalige gevolgen.

Het eeuwige kennen maakt alles gelijk.
Wie alles gelijk maakt, is onpartijdig.
Onpartijdigheid is het hoogste.

Het hoogste is één met de natuur.
Eenheid met de natuur brengt ons tot de Tao.
De Tao maakt dat alles voortduurt.
Ook al vergaat het lichaam, er is niets te vrezen.

(De Tao-Teh King Vers 16)

Laat lijf en ledematen wegvallen,
Spuug uit je intelligentie, vergeet de dingen en hun ordening.
In volledige eenheid met de diepe duisternis, bevrijd je hart, laat los je geest,
Er is niets meer, ook niet de ziel.
De tienduizend dingen, hoe florissant ze ook zijn,
keren alle terug naar waar zij vandaan kwamen.

(Zhuangzi, 11: IV)

Zijn Taoisten zeilgelovers?

quote:

Op donderdag 2 september 2010 00:03 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Er zit natuurlijk wel een probleempje aan imperatieven als 'ervaar het zoals het is' en dergelijke. Het roept meteen de vraag op: 'hoe is het dan?' En dan ben je gelijk terug bij af.

Ja, je kunt zonder concepten niet denken. Het leidt altijd tot een onderliggend metafysisch model. In het Zen boeddhisme proberen ze daar uit te blijven. Ook het Taoisme heeft een hekel aan teveel conceptualiseren (wat zij Confucianisme verwijten). Maar uiteindelijk ontkomt niemand eraan.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 02-09-2010 16:17:50 ]