Mijn beste vriendin heb ik ontmoet door een oude vriend van mijn man, daar kreeg hij weer contact mee na elkaar tegen te zijn gekomen in een winkel.
Die vriend kwam bij ons en nam haar mee en dat klikte meteen, ken haar nu zo'n 6 jaar en kan mijn leven niet voorstellen zonder haar.
Haar ex-vriend ( ze zijn dus uit elkaar gegaan) is ook een goede vriend van mij/ons en haar huidige man ook.
Verders nog een goede vriendin van school, die ken ik al vanaf mijn 15de.
Nog een vrouw van een collega van mijn man.
Verders nog wel stelletjes die we van vroeger kennen, dus van school, uitgaan, via andere vrienden en via werk.
Beide schoonzussen zie ik ook als vriendinnen en een nichtje van mij is ook als een vriendin voor me.
Ook nog wat moeders van de school van mijn dochter alleen weet niet of ik dat echt vriendinnen kan noemen, we komen graag bij elkaar op visite en het klikt wel goed.
De mensen die ik nu noem hebben "bewezen" dat het vrienden zijn in moeilijke tijden.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."