R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het zit namelijk zo: mijn vriend zijn moeder heeft zware borstkanker en het is uitzichtloos.
Waarschijnlijk wil ze binnen nu en een maand euthanasie omdat ze het niet meer aankan.
Nu wil ik natuurlijk mijn vriend zo goed mogelijk steunen alleen weet ik niet hoe, ik probeer wel vanalles (luisterend oor te zijn, er met hem over praten etc.) maar ik vind het erg lastig vooral omdat ik haar pas 6 x gezien heb (we hebben pas een half jaar en ze woont aan de andere kant van het land).
Bij de euthanasie zelf zal ik niet bijzijn, want ze wil alleen met haar kinderen zijn (hij heeft nog 3 broers) en wanneer het gebeurt zit ik thuis.
Heeft iemand misschien tips hoe ik mijn vriend het beste kan steunen (hij is namelijk niet iemand die gemakkelijk zijn gevoelens uit, al gaat het wel steeds beter bij mij).
Alvast bedankt en graag alleen serieuze reacties.
Waarschijnlijk wil ze binnen nu en een maand euthanasie omdat ze het niet meer aankan.
Nu wil ik natuurlijk mijn vriend zo goed mogelijk steunen alleen weet ik niet hoe, ik probeer wel vanalles (luisterend oor te zijn, er met hem over praten etc.) maar ik vind het erg lastig vooral omdat ik haar pas 6 x gezien heb (we hebben pas een half jaar en ze woont aan de andere kant van het land).
Bij de euthanasie zelf zal ik niet bijzijn, want ze wil alleen met haar kinderen zijn (hij heeft nog 3 broers) en wanneer het gebeurt zit ik thuis.
Heeft iemand misschien tips hoe ik mijn vriend het beste kan steunen (hij is namelijk niet iemand die gemakkelijk zijn gevoelens uit, al gaat het wel steeds beter bij mij).
Alvast bedankt en graag alleen serieuze reacties.
Gewoon "er zijn" is voldoende. Als hij wil praten praat hij. Zo niet dan niet. Ik zou het niet waarderen als iemand steeds vraagt hoe het gaat enzo.
Ben extra aardig voor hem, probeer niet boos op hem te worden als hij afwezig is en tel tot 10.
Dring niet door om te praten, hij zal er zelf over beginnen. Ik wens je veel succes in deze moeilijke periode.
Dring niet door om te praten, hij zal er zelf over beginnen. Ik wens je veel succes in deze moeilijke periode.
For every minute you are angry you lose sixty seconds of happiness.
Thnx alvast voor de tips, ik heb ook bij hem aangegeven dat ik er zelf niet over zal beginnen tenzij hij zelf zijn verhaal bij mij wil doen. Ik wil namelijk niet te pushy zijn want ik ben bang dat het dan avé rechts zal werken.
Je kan ook af en toe voor hem koken, helpen met opruimen, booschappen voor hem doen, enz. Dat soort steun zal hij waarschijnlijk ook waarderen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Hoe gek het ook klinkt probeer er niet te lang bij stil te staan, je moet het niet negeren maar ook zeker niet te veel aandacht aan besteden. Probeer het leven te vieren op een gepaste manier.
De wereld is.
Laat hem aangeven wat hij wil. Sommige mensen willen praten, andere mensen willen rust, weer anderen gaan liever hard werken. Zeg vaak dat je er voor hem wil zijn en dat je hoopt dat hij aangeeft als hij wat wil.
Ik zou zelf bespreken of je niet beter een hotel in de buurt kan boeken. Dan kan hij na de euthanasie eventueel even bijkomen in je armen en gewoon ff samen rust. Hem terug laten rijden naar de andere kant van het land lijkt me niet zo slim. Bespreek het goed met hem, zodat hij kan kiezen wat hij wil.
Ik zou zelf bespreken of je niet beter een hotel in de buurt kan boeken. Dan kan hij na de euthanasie eventueel even bijkomen in je armen en gewoon ff samen rust. Hem terug laten rijden naar de andere kant van het land lijkt me niet zo slim. Bespreek het goed met hem, zodat hij kan kiezen wat hij wil.
Dat is wel een goede, alleen ik heb hem al gevraagd of hij het misschien fijn vind als ik dan in de buurt (niet bij haar in huis maar bijv. bij zijn vader, ze zijn gescheiden) ben maar hij vind dat ik gewoon thuis moet blijven en wil het liefst die dag met zijn broers zijn. Vind het zelf wel balen dat ik die dag niet bij hem kan zijn maar als hij het zo wil..quote:Op maandag 16 augustus 2010 22:42 schreef kahlie het volgende:
Laat hem aangeven wat hij wil. Sommige mensen willen praten, andere mensen willen rust, weer anderen gaan liever hard werken. Zeg vaak dat je er voor hem wil zijn en dat je hoopt dat hij aangeeft als hij wat wil.
Ik zou zelf bespreken of je niet beter een hotel in de buurt kan boeken. Dan kan hij na de euthanasie eventueel even bijkomen in je armen en gewoon ff samen rust. Hem terug laten rijden naar de andere kant van het land lijkt me niet zo slim. Bespreek het goed met hem, zodat hij kan kiezen wat hij wil.
Niks forceren iig. Als hij er over begint een luisterend oor bieden en hem laten weten dat je er voor hem bent.
Noot noot.
In tegenstelling tot anderen zou ik aanraden om er af en toe wel over te beginnen. Ook als signaal dat het bespreekbaar is; voor binnenvetters is dat niet altijd logisch. En bovendien zit je zelf toch ook met vragen?
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Ik zou niet precies inzien waarom je nu ineens 'extra aardig' moet zijn als in meer dingen voor hem moet doen. Mijn moeder lijdt ook aan een ziekte, maar ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn vriendin voor me zou willen zorgen. Aardig bedoeld, maar ik voel me alleen maar zielig dan en dat wil ik niet zijn.
Wat je wel kan doen is wat al gezegd is: een luisterend oor zijn als hij het nodig heeft. Mensen zijn nogal verschillend in hoe ze zoiets verwerken en op welke manier; daar is geen vast stappenplan voor. Het enige wat je kunt doen is er voor iemand zijn. Meer niet.
Wat je wel kan doen is wat al gezegd is: een luisterend oor zijn als hij het nodig heeft. Mensen zijn nogal verschillend in hoe ze zoiets verwerken en op welke manier; daar is geen vast stappenplan voor. Het enige wat je kunt doen is er voor iemand zijn. Meer niet.
Hmm, ik ben ook zo'n typische binnenvetter, maar ik vind zulke vragen soms wat vervelend. Vaak vragen mensen me ernaar wat ik wel aardig en geïnteresseerd vind, maar meestal geef ik dan maar een geromantiseerd beeld van wat er gaande is en hoe ik erover voel (omdat ik er niet over wil praten en zo een beter beeld probeer voor te houden).quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 02:33 schreef eleusis het volgende:
Ook als signaal dat het bespreekbaar is; voor binnenvetters is dat niet altijd logisch.
Ja, dat heb je ook wel eens. Maar soms reageer ik toch wel goed op wat doorvragen, dan kom ik toch los terwijl ik er zelf nooit over begonnen was op dat moment. Alleen een korte oppervlakkige hoegaathetvraag wimpel ik nog wel eens af omdat ik dan vind dat het beleefdheid en geen interesse vertegenwoordigt. Ik kan daarin wat melodramatisch zijn.quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 02:40 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Hmm, ik ben ook zo'n typische binnenvetter, maar ik vind zulke vragen soms wat vervelend. Vaak vragen mensen me ernaar wat ik wel aardig en geïnteresseerd vind, maar meestal geef ik dan maar een geromantiseerd beeld van wat er gaande is en hoe ik erover voel (omdat ik er niet over wil praten en zo een beter beeld probeer voor te houden).
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Hm, mij lijkt het juist wel logisch om een keer boodschappen te doen en te koken ofzo, hij heeft genoeg aan zn hoofd en zal er zelf niet zo mee bezig zijn.quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 02:39 schreef Friek_ het volgende:
Ik zou niet precies inzien waarom je nu ineens 'extra aardig' moet zijn als in meer dingen voor hem moet doen. Mijn moeder lijdt ook aan een ziekte, maar ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn vriendin voor me zou willen zorgen. Aardig bedoeld, maar ik voel me alleen maar zielig dan en dat wil ik niet zijn.
Wat je wel kan doen is wat al gezegd is: een luisterend oor zijn als hij het nodig heeft. Mensen zijn nogal verschillend in hoe ze zoiets verwerken en op welke manier; daar is geen vast stappenplan voor. Het enige wat je kunt doen is er voor iemand zijn. Meer niet.
Dus niet uit medelijden, maar gewoon praktisch bekeken.
(Ik ken iemand die 'er voor hem zijn' niet genoeg vond. Ik heb tot op vandaag nog geen idee wat hij dan nog meer had gewild, want hij kon het niet benoemen... Hij kreeg woedeaanvallen en daar moest ik ook mee omgaan, weet niet of jouw vriend daar vatbaar voor is? )
compact en kleverig.
jeutje... je hoeft niet gelijk een slaaf te worden hoor.quote:Op maandag 16 augustus 2010 22:41 schreef Keep_Walking het volgende:
Je kan ook af en toe voor hem koken, helpen met opruimen, booschappen voor hem doen, enz. Dat soort steun zal hij waarschijnlijk ook waarderen.
gewoon vooral doorgaan met wat je doet, geef hem de ruimte wanneer hij dat nodig heeft en trek hem naar je toe wanneer hij dat nodig heeft.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
|
|
