Uit... en nu?

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 21:18 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Ik ben zelf een jongen... Al heb je de meest platonische relatie met een meisje, dan blijf je altijd stiekem in je achterhoofd bepaalde wensen erop nahouden.

Maar goed, ik merk hier wat aversie tegen mijn visie. Dat mag, maar ik heb het nooit verborgen gehouden. Zoals eerder gezegd...

Ik begrijp nog steeds even niet zo goed wat je bedoeld? Ze mag van jou niet met andere jongens praten, dansen en drinken?

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 21:18 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Ik ben zelf een jongen... Al heb je de meest platonische relatie met een meisje, dan blijf je altijd stiekem in je achterhoofd bepaalde wensen erop nahouden.

Maar goed, ik merk hier wat aversie tegen mijn visie. Dat mag, maar ik heb het nooit verborgen gehouden. Zoals eerder gezegd...

Maar het gaat er toch helemaal niet om wat die jongens zouden willen of wat zij denken. Het gaat erom wat je vriendin daar mee doet. Het klinkt nu meer alsof je haar totaal niet vertrouwt en dat je verwacht dat ze meteen toegeeft aan een jongen zodra die wat probeert.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 21:35 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Dat is het dus niet. Ze vertelt me alles, net zoals ik haar alles eerlijk durf te vertellen. Ik verwacht niet meer van haar, dan dat ik zelf bereid ben te geven.

Alleen ze is gewoon best naïef soms als het op dat soort dingen aankomt (dat jongens haar proberen te versieren en niet gezellig zitten te doen), ondanks het feit dat ze wel intelligent is.

Dus om te voorkomen dat een jongen haar probeert te versieren heb je maar liever dat ze helemaal niet met andere jongens omgaat?

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 21:52 schreef Catwoman1986 het volgende:
Dus om te voorkomen dat een jongen haar probeert te versieren heb je maar liever dat ze helemaal niet met andere jongens omgaat?

en dan wordt ze verliefd op een ander meisje

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 21:56 schreef kahlanamnell het volgende:

[..]

en dan wordt ze verliefd op een ander meisje

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 20:59 schreef La_Vita het volgende:

[..]

Terecht dat ze je alsnog verlaat.
yay for her

Dat inderdaad.

Je bent haar vader niet.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 20:45 schreef capricia het volgende:

[..]

Dan is dit een leermomentje voor jou: je vriendin heeft ook nog een eigen leven en een eigen mening dus.

Dat plus dat TS nogal jaloers overkomt/overkwam.

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2010 15:40 schreef Observer86 het volgende:
Even een update voor de liefhebber:

Ze heeft een paar weken geleden toenadering naar mij toe gezocht. Maar na lang nadenken heb ik toch maar gezegd dat het goed is zoals het nu is (dat we uit elkaar zijn dus). Immers, de wensen die zij heeft zal ze blijven houden en ik wil haar ambities niet beperken.

Mijn lange-termijn projectie is dat we uiteindelijk gewoon vrienden zullen zijn (worden).

In alle eerlijkheid, TS, ik snap je visie heel goed. Je bent (/was) gek op haar en wil haar graag voor jezelf, ergo je bent voorstander van monogamie, ook op gebieden buiten seks. Kan ik heel goed inkomen, maar onthoudt wel de welbekende logica dat als een "kind iets verboden wordt, het juist spannend wordt om toch te doen." Stel je vindt hierna een ander meisje, die jij nadrukkelijk gaat "verbieden" om ook een plezier/sociaal leven (niet letterlijk, maar je snapt me) te hebben naast jou, wat biedt jou dan de garantie dat dat vroeg of laat te moeilijk voor haar wordt?

Nu zeg ik zelf ook dat ik geen losbol als vriendin wil, maar als zij alleen uit wil met vriendinnen, zij het van tijd tot tijd, en daarbij "zelfs" danst met andere jongens... dat moet kunnen. Daarmee bewerkstellig je namelijk dat, als ze ook écht gek op jou is, ze uiteindelijk toch voor jou kiest.

Succes iig met de verdere verloop.

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2010 15:40 schreef Observer86 het volgende:
Even een update voor de liefhebber:

Ze heeft een paar weken geleden toenadering naar mij toe gezocht. Maar na lang nadenken heb ik toch maar gezegd dat het goed is zoals het nu is (dat we uit elkaar zijn dus). Immers, de wensen die zij heeft zal ze blijven houden en ik wil haar ambities niet beperken.

Mijn lange-termijn projectie is dat we uiteindelijk gewoon vrienden zullen zijn (worden).

mooi dat het "goed" is afgelopen en jullie vrede hebben met hoe het nu is

wat ik me wel afvraag is: waarom is ze een jaar geleden wat met je begonnen als ze wist dat jij deze voorwaarden stelt aan een relatie?

Hoezo 'voorwaarden' in een relatie?
Zij wil vrijheid, jij niet. Jullie passen dus gewoon niet bij elkaar, of het is een slechte timing.

Duidelijk allemaal Observer86.

Eerst maakte je je zorgen dat er misschien andere gasten over haar heen zouden gaan, maar door lekker jaloers en beperkend te doen heb je het een zekerheid gemaakt.

Je hoeft je in ieder geval niet meer af te vragen of ze zich door een ander laat aanduwen, nu weet je het zeker.

Da's nog eens een gutsy manier van benaderen. Wel wat liefdeloos.

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2010 16:38 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Een relatie 'begin' je niet. Het is geen baan dat je aanneemt of een opleiding dat je gaat volgen. Je baseert het niet op ratio, maar op verliefdheid.

Het is dus spontaan ontstaan en geëvolueerd.

Ok.

Kan TS tot op zekere hoogte volgen, hoewel bij mij de grens ligt op echt vreemdgaan, c.q. tongzoenen.
Zelfs een kus op de mond kan ik nog begrijpen in een gezellige en losse omgeving met een paar mannelijke vrienden terwijl ze stapt.

Maar vaak maakt het niet uit waar je de grens stelt, ik vind 1 jaar nogal pril en snel, waarschijnlijk kreeg ze last van koudwatervrees en ''uitgaan'' is dan al in tal van relaties een probleem geworden, simpelweg omdat de basis van vertrouwen dan slinkt en een leuke avond uit al snel een bepaalde behoefte vervuld die met verliefdheid geassocieerd wordt.

Verder; TS, move on! Ik heb het maandag ook uit gemaakt met mijn vriendin op afstand, in uitgaanscity London, waar ze met een paar spanjaarden het heel gezellig had gehad, maar ik zei ook dat ik haar volledig vertrouwde en dat ze moest doen wat ze wilde zolang het goed voelde. Long story short, het voelde niet meer goed en er kwamen twijfels. Ligt dit nu aan die dudes die bij je vriendin staan, of aan de relatie zelf? Ik denk zelf het laatste.

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2010 18:46 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Het ligt noch aan die jongens, noch aan de relatie aan sich.

Inderdaad, het ligt aan jou!

quote:

Het gaat erom dat als je geliefde iets van je verlangt, dat je hem tegenkomt in zijn verlangens.

Uhuh, en dat is precies wat jij NIET doet op dit moment.

quote:

Een vrouw wordt ook niet zomaar strijdbaar en überfeministisch omdat haar rechten in het geding komen als haar man het liever niet heeft dat ze naar een bepaalde bakker gaat. Tenzij de bakker meer dan een bakker voor haar is. Het is een lachwekkend voorbeeld, maar het toont wel iets aan. Namelijk vervang bakker door 'uitgaan' en je hebt de poppen aan het dansen. Je moet het maar immers vertrouwen.

Ik zeg niet dat iedere vrouw zich op mannen stort bij uitgaan. Integendeel. Ik heb jarenlang in de nachthoreca gewerkt. Het gaat mij om het feit dat als je meisje daar toch niks van plan is, het haar weinig zal schelen of ze wel of niet uitgaat.

De kromheid van deze redenering is gewoon te lelijk voor woorden Oftewel: jij verbiedt haar iets en juist omdát ze tegen je ingaat zie jij jezelf bevestigd worden! In jouw optiek heb je dus altijd gelijk. Verbied je iets en luistert ze? Jij hebt gelijk! Verbied je iets en luistert ze niet? 'Het is dus belangrijk voor haar' en je hebt alweer gelijk!

Bij jou mist werkelijk elk empathisch vermogen kerel. Dat bleek ook wel uit die tweede zin die je typte...

quote:

Het gaat erom dat als je geliefde iets van je verlangt, dat je hem tegenkomt in zijn verlangens.

... en die je alleen vanuit je eigen perspectief kan zien, en niet vanuit de hare. Zij verlangt op dit moment wat vrijheid en vertrouwen van jou, waarom kom je je geliefde daarin niet tegemoet?

tl;dr: je vriendin is een goedkope slet

wat een misselijk wijf zeg. en dat jij er nog moeite voor doet ook.. give me a break.. jezus man, grow a pair ofzo? zij wil de hoer uithangen en vindt daarom dat jij haar vrijheid inperkt.. ik zou het wel weten. bah.

edit: ik moet er wel even bij zetten dat ´de hoer uithangen´ voor mij begint bij vreemdgaan, oftewel, zoenen en meer. met andere jongens dansen etc. moet kunnen. maar ik nam ook voor t gemak maar aan dat jij dat ook vindt, maar dat zij dus meer wil doen dan alleen dansen ofzo

[ Bericht 21% gewijzigd door gnilrednoz op 01-10-2010 19:31:44 ]

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2010 18:46 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Het ligt noch aan die jongens, noch aan de relatie aan sich. Het gaat erom dat als je geliefde iets van je verlangt, dat je hem tegenkomt in zijn verlangens.

Ik acht mijn verlangens tot het binnen beheersbare proporties houden van haar flirtgedrag tijdens het uitgaan, van mindere prioriteit dan haar verlangens om uit te gaan. Jouw geliefde verlangt van jou een zekere steun en een zeker vertrouwen om uit te ''mogen'' gaan, dus jij moet haar daarin tegemoet komen.

Jouw verlangens zijn dat zij zich beheerst, haar verlangens zijn het hebben van een leuke tijd in een ander land. Worden deze verlangens beter vereenzelvigd als ze uitgaat, maar niet rondneukt, of als ze eenzaam thuis zit?

quote:

Als je vanaf het begin had duidelijk gemaakt dat je er niet van was gediend en ze zou jouw oordeel volgen zou het een andere afloop kunnen hebben gehad. Immers, jij bent ook niet onredelijk en als het maar om uitgaan zou gaan had zij er geen punt van gemaakt. Blijkbaar als het echt een breekpunt is geworden in een relatie, schuilt er meer achter ' onschuldig uitgaan' dan op het eerste gezicht lijkt.

Een vrouw wordt ook niet zomaar strijdbaar en überfeministisch omdat haar rechten in het geding komen als haar man het liever niet heeft dat ze naar een bepaalde bakker gaat. Tenzij de bakker meer dan een bakker voor haar is. Het is een lachwekkend voorbeeld, maar het toont wel iets aan. Namelijk vervang bakker door 'uitgaan' en je hebt de poppen aan het dansen. Je moet het maar immers vertrouwen.

Het verschil zit hem er in dat jij haar niet vertrouwd met mannen om haar heen. Uitgaan met alleen vriendinnen tijdens een girls-night-out vind je al een stuk makkelijker dan wanneer er mannen bij zijn. Dat maakt haar waakzaam en strijdbaar. Als je vriendin naar de bakker gaat en jij wilt graag dat ze ergens anders haar boodschappen doet, is dat prima, immers een gebod dat gemakkelijk in te willigen is (als deze bakker niet 10km verderop zit). Maar als jij het moeilijk vindt als ze uitgaat, juist omdat daar mannen zijn, heeft dit te maken met een gebrek aan vertrouwen, imho.

Wat is het toch met mannen dat ze denken dat alle meisjes weerloze naïeve projectielen zijn die zomaar 'gekaapt' kunnen worden door andere mannen? Is het ooit in je hoofd opgekomen dat meisjes prima zelf in staat zijn om te beslissen of ze met iemand om willen gaan of niet? Als er iets is waar ik een gegronde hekel aan heb, zijn het mannen die denken dat ze maatregelen moeten treffen om hun vriendin 'tegen zichzelf te beschermen'.

Ik zit zelf ook voor een halfjaar in het buitenland en ik ben geenszins van plan om eenzaam thuis te blijven en niemand te ontmoeten. Nou wil het ook nog eens zo zijn dat een groter deel van mijn vriendengroep hier mannelijk is en ik dus regelmatig met hen naar concerten, bioscoop, kroeg etc. ga. En nee, ik ben niet naïef. Natuurlijk weet ik dat veel mannen altijd kijken of er meer dan vriendschap te behalen is. Mijn vriend weet dat ook, en maakt zich soms zorgen omdat ik zoveel versierd word. Maar geen haar op z'n hoofd die er aan denkt om mij iets te verbieden, of 'voorwaarden' te stellen! Zoiets heet vertrouwen, en daar behoort een relatie toch op gebaseerd te zijn.
Juist omdat hij me volledig loslaat in wat ik doe, deel ik alles met hem en heb ik geen enkele behoefte aan flirt-avontuurtjes. De mannen die mij versieren maak ik ook altijd direct duidelijk dat ik niet geïnteresseerd ben, en dan is het aan hen om te beslissen of ze nog bevriend willen zijn of niet. En guess what? Hoe vaker ik versierd word, hoe meer ik besef dat mijn vriend de enige voor me is.

TS, wat betreft jou en je vriendin, zo te horen zijn jullie beter af zonder elkaar. Ze is 20 en wil duidelijk andere dingen dan jij. Als jij dat niet accepteert, dan is dat jammer. En elkaar 'tegemoet komen' is een beetje een onzin-argument. Jij wil dat zij aan jou tegemoet komt, maar andersom doe je geen reet. Zo werkt dat niet natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 20:42 schreef Observer86 het volgende:

[..]

Ze zit in een redelijk 'jonge' omgeving waar het normaal is om elke dag te zuipen en uit te gaan. Ze is zelf pas 20 en ik ben 25. Nou is even losgaan niet erg, maar ze blijft daar 5 maanden... Ik wist dit allemaal van tevoren, maar ik ging er vanuit dat ze niet mee zou doen met die idioterie. De gedachte dat ze met andere jongens praat, danst, drinkt en wie weet wat nog meer is ondraaglijk voor mij. Ze zou zoiets niet eens overwegen te doen als ik in haar bijzijn zou zijn. Nou doet ze dat dagelijks. Zij meent dat ik haar vrijheid teveel inperk.

Laten gaan dus, en een ander zoeken.