Overal en altijd waar ik kom ben ik Superwomen (geen trolltopic) en zien mensen me als een held.
Ik ben het zat en wil met rust gelaten worden. Mensen denken dat ik sterk zelfverzekerd en etc ben. Daarom denken ze dat ik álles aan kan én oplos. Nee dus ... het is voorbij ik wil geen Superwomen meer zijn.
Een paar voorbeelden.
We zijn aan het wandelen in volendam. We horen gegil. We kijken achterom, kind in het water, iedereen kijkt naar mij van 'jij kan goed zwemmen, wij nie'' , dus heb ik het kind gered, en ik was de held.
Op terrasje, serveerster komt er aan, flauwe vriend van ons pinched haar bil, zij laat drankjes vallen, ik moet haar troosten en gerustellen (ik moest het doen)
Klas 1999 (lang geleden) proefwerk niet geleerd, ik stond bekend lef te hebben, moest proefwerken stelen, ik dus. Ik was de held.
¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O O.o° ¨°o.O