Hier mocht ik er de eerste keer bij blijven op de psz. We kwamen iets later dan de andere kindjes en ik ben erbij gebleven en toen het goed ging ben ik even weg gegaan een uurtje, om haar daarna weer op te halen.
En sindsdien breng ik haar weg, kijk even wat ze gaat doen, dan zeg ik dag en tot nu toe gaat dat prima.
Maar ik weet uit mn ervaring als peuterjuf ook wel dat het niet altijd zo gaat en dat het soms ook ineens om kan slaan. Als afscheid nemen lastig is, dan is het handig om het niet te lang te maken, maar wel duidelijk te zeggen dat je weg gaat en haar straks weer komt halen.
Ik heb wel eens een moeder gehad die zei dat ze even naar de wc ging en vervolgens dus pas aan het eind van de ochtend terug kwam, daar werd het drama alleen maar groter van. Ik ben echt van mening dat je dan beter eerlijk kan zijn, zeggen dat je straks terug komt.
Dan is het ook wel brullen, maar vaak als mama/papa weg is, dan is het verdriet met een paar minuten over en gaan ze lekker spelen.
En als het niet gaat, dan bellen ze je.
Ik belde zelfs wel eens als het afscheid een drama was, mama met tranen in haar ogen weg ging en het kind 5 minuten later heerlijk aan het spelen was

. Want dat is als mama ook fijn om te weten