Wij hadden destijds 2 Bouviers, waarvan 1 al wat ouder was en die had kloofjes in zijn neus (in dat zachte, zwarte gedeelte) wat niet meer overging. Op een avond schreeuwde mijn moeder uit de keuken "kijk de hondjes na, er bloedt er 1 verschrikkelijk!". We hadden ook nog 2 kleine hondjes, dus zus en ik sprongen overeind en grepen die hondjes, maar konden helemaal niets ontdekken. Toen we de keuken in gingen vielen we zowat flauw. Het leek wel een slachthuis! Overal zat bloed, alsof iemand het in de rondte had lopen smijten. Op de vloer, aan de muren, op de kasten, op de wasmachine; de kat was er met zijn behaarde voetjes doorheen gelopen, dus ook nog overal rode kattenpootjes

Bleek dat die oude Bouvier een gebarsten kloof in zijn neus had en bij iedere hartklop van hem spoot er weer een nieuwe straal uit.......

Omdat hij zoveel bloed had verloren raakte hij lichtelijk in paniek en was dus nog drukker rondjes gaan lopen; nog meer bloed. Een theedoek met ijsklontjes ertegenaan gehouden en ma ging met de hond naar de spoed DA. Wat er dus op neer kwam dat zus en ik 17&15 , alles op moesten gaan ruimen

Als je dat laat liggen, krijg je dat bijna niet meer weg. Door alle "sproeisporen" stonden overal kattenpootjes (in bloed) en stinken dat het deed ! Het ultieme walgelijke was toch wel dat toen we de hondenbakjes van de kleine hondjes gingen schoonmaken, wij ons afvroegen waarom die hondjes bieten te eten hadden gekregen. Dat was dus een restje voedsel, wat die grote had geprobeerd uit dat kleine bakje te schrapen en zo dus zijn neus opengebarsten was. Dat bakje hebben we met inhoud maar weg gegooid.........